คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ประเทศที่อยู่ซีกใต้ของโลก(รึป่าว)อากาศค่อนข้างหนาว(มาก)เป็นพิเศษ เมืองที่มีหิมะปกคลุมทั่วทุกบริเวณพื้นที่ ประเทศอังกฤษนั้นเอง
ชายหนุ่มร่างสูงสายตาคมเฉียบคนหนึ่งเดินตามสายหิมะ(?)ที่แสนจะหนาวเย็นจนขนหัวลุกซู่ซ่ามาถึงบ้านของตนแล้วเปิดประตูเข้าไปหาผู้ที่ให้ชีวิตแก่เขา
“คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ”ชายหนุ่มกล่าวสวัสดีบิดามารดาทันทีหลังจากที่เดินตากหิมะมานานแสนนาน(= =)
“อ้าว! บังยงกุก เลิกเรียนแล้วทำไมไม่โทรมาบอกแม่หล่ะลูก หิมะตกหนักขนาดนี้เดินกลับมาได้ไง เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นพร้อมเดินเข้ามาปัดหิมะที่ติดบนผมของผู้เป็นลูก
“ก็ผมหิวนี่ครับ”ผู้เป็นลูกพูดพร้อมลูบท้องตัวเอง
“อ๋อจ้ะ เข้าไปนั่งรอในห้องรับประทานอาหารเลยนะ เดี๋ยวแม่จะให้ป้าช้อย(ชื่อคนรับใช้โครตไทย = =) เอาอาหารไปเสริฟนะ ^^”ผู้เป็นแม่เอ่ยพร้อมเดินหายเข้าไปในครัว
“ครับๆ”ผู้เป็นลูกตอบกลับ
ครอบครัวบัง..ไม่สิ ตระกูลบัง เป็นตระกูลที่โด่งดังมีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล ใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมด(หรอ = =) ซึ่งผู้เป็นหน้าเป็นตาของตระกูลนี้คือ บังยงกุก ลูกคนเล็กของตระกูลบัง ที่มีชื่อเสียงในด้านหน้าตา(ถรุย - -) ผิด…มีชื่อเสียงในด้านการชกต่อย พ่อของเขาเป็นมาเฟียที่โด่งดังในประเทศอังกฤษ ส่วนลูกคนโตคือ บังยงนัม พี่ชายของบังยงกุกซึ่งหน้าตาคล้ายกันมากจนใครๆก็คิดว่าเป็นลูกแฝด แต่ตอนนี้บังยงนัมได้ไปเรียนต่อที่ป่าอเมซอนแล้ว - -
Yongguk Say
“บังยงกุก ”พ่อเรียกชื่อผมหลังจากที่ผมกลับมาถึงบ้านแล้ว พ่อนี่ขัดจังหวะจริงๆ คนกำลังหิวอยู่ -.-
“ครับ”ผมตอบแล้วเดินไปหาพ่อที่ห้องนั่งเล่น
“พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย”พ่อที่กำลังสูบซิการ์พูดแล้ววางหนังสือพิมพ์ลง
“อะไรครับ”ผมถามพ่อแล้วนั่งลงตรงโซฟา
“แกต้องตอบคำถามพ่อ แกตอบได้แค่ว่าไปหรือไม่ไปเท่านั้น”พ่อพูด
“ถ้าเรื่องไปเรียนต่ออะไรนั่น ‘ผมไม่ไป!’ ”ผมพูดแล้วรีบลุกขึ้นจากโซฟา
“ถ้าแกไม่ไป ฉันจะให้แกไปอยู่กับบังยงนัม แล้วจะให้ยงนัมพาแกไปอยู่โรงเรียนประจำแล้วแกจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก!”พ่อพูดขู่ผม
“โอเคโอเค๊ ผมขัดใจพ่อไม่ได้อยู่แล้วนี่ครับ”ผมพูดแล้วหันหลังให้พ่อ
“ตกลงแกจะไปเรียนต่อที่กรุงโซลใช่ไหม”พ่อถามผม
“ครับๆ ผมจะไปเรียนต่อที่กรุงโซล แต่มีข้อแม้นะครับ”ผมพูดแล้วยืนกอดอก
“ว่ามาสิ”พ่อพูด
“ถ้าผมยอมไปเรียนที่นั่นแล้ว พ่อห้ามขัดใจผม เด็ดขาด!”
“โอเค ได้ จะไปวันไหนหล่ะ”พ่อพูด
“พรุ่งนี้ครับ….”
ความคิดเห็น