Guide for you (sf:JinBam​)​

ลำดับตอนที่ #6 : Ep.6

“ พี่เนียร์ใครมาครับ ” ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเองเมื่อได้ยินเสียง ร่างหนาที่คุยกับมาร์คอยู่ พร้อมชุดที่แต่งตัวออกมาเรียบร้อยแล้ว“ ทำไม ไกด์แบมแบม เรียกแกว่า พี่เนียร์ ” มาร์คกระซิบถามเพื่อนของเขา กับสรรพนามที่ไกด์ร่างเล็กทักทาย “ กูให้ เขาเรียกเองแหละ จะได้ไม่ต้องเกรงเวลาออกมาเที่ยวนอกที่ทำงานไง ” จูเนียร์อธิบายที่มาร์คสงสัย “ พอดีมาร์คจะไปเป็นไกด์ให้เราวันนี้ ” จูเนียร์หันไปตอบแบมแบมเดินมานั่งโซฟาที่วาง “ เหรอครับ ดีเลย เพื่อจะมีสถานที่น่าสนใจจะแนะนำ ” แบมแบมตอบด้วยรอยยิ้ม “ แบมแบมนายคุยกับมาร์คไปก่อนนะ ผมขอตัวไปจัดการตัวเองก่อน ” จูเนียร์กล่าวก่อนจะลุกเดินไปทำธุระส่วนตัวก่อน “ โอเคครับ ” แบมแบมส่งรอยยิ้มให้ร่างหนาก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไป “ ขออนุญาตเรียกพี่ ได้ไหมครับ ” แบมแบมถามสรรพนามกันเอง “ ตามสบายเลยครับ นายก็นะจะเป็นน้องเรานะ ดูๆแล้ว ” มาร์คเป็นคนไม่คิดมากอะไรชิวๆตามประสา “ ทานอะไรมาหรือยังครับ ” แบมแบมลุกไปที่ในครัวที่ มาร์คจะเดินตามไป “ ยังครับ ” มาร์คตอบคำถามแบมแบม “ ดื่มอะไรหน่อยไหมครับ ” แบมแบมถามมาร์คเดินตามมา “ ได้ครับ ผมขออเมริกาโน่นะครับ รบกวนด้วยนะครับ” มาร์คตอบก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม “ ครับ เดียวจัดการให้ครับ รอสักครู่นะครับ” แบมแบมรับผิดชอบทำกาแฟให้มาาร์ค พร้อมกับของตัวเอง  

ร่างหนาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว พร้อมจะออกไปสถานที่ท่องเที่ยววันใหม่แล้ว จากนั้นมาร์คพาไปสถานที่แรกของการท่องเที่ยวในวันนี้ 

รถคันหรูสีแดงสดใสโดยมีคนขับคือ เจ้าของรถอย่าง มาร์ค มีจูเนียร์นั่งอยู่ข้างเพื่อนเขา และแบมแบมนั่งข้างหลัง 

Past จูเนียร์

“ ผมตั้งใจจะไปเที่ยวกับแบมแบมเพียงสองคน แต่เพื่อนผมนี่สิ โผล่มา ให้ทำอย่างไรได้ ก็ต้องให้มันไปด้วยนิแหละ ดูสิมานั่งขับรถอยู่ข้างๆผม ยิ้มแป้นอยู่เนี่ย ” จูเนียร์แอบทำเอื้อมระอากับเพื่อนของเขา

“ วันนี้ผมมีหน้าที่นั่งเป็นคนนำเที่ยว หลังจากผมได้ทำหน้าที่พาไกด์แบมแบม มาดูสถานที่น่าสนใจ บนเกาะแห่งนี้ โดยวันนี้มีเพื่อนของผม อย่างมาร์ค มาเป็นไกด์ส่วนตัวของวันนี้ ” อธิบายโดยพระเอกของเรื่อง “ มึงจะพวกกูไปไหน ” จูเนียร์ถามเพื่อนข้างๆที่ขับรถพาเขาไปที่เที่ยวที่แรก “ เดี่ยวมึงก็รู้ รับรอง ไกด์แบมแบม ชอบแน่นอน ” มาร์คตอบพร้อมรอยยิ้ม “ จ้าา ว่างมากมั่งมึงอ่ะ ” จูเนียร์น้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย “ วันนี้ไม่มีงาน ” มาร์คตอบจูเนียร์ตั่งใจขับรถต่อ 

ไม่นานสถานที่แรกในการมาเที่ยวของวัน ประกฎขึ้นตรงหน้า สถานที่ยอดฮิตที่หนึ่งบนเกาะแห่งนี้ 

“ สนใจอยากลองเล่นดูไหม ผมว่าคุณคงชอบ ” มาร์คถามแบมแบมเมื่อพาเดินมาถึงทางเข้าที่มีประตูขายบัตรเล่น “ น่าสนุกดีนะครับ พี่เนียร์ว่าไงครับ ” แบมแบมหันไปถามจูเนียร์ที่ยืนอยู่ข้างๆ  “ รายนั่นเขาไม่ชอบเล่นอะไรแบบนี้หรอก ” มาร์คตอบแทนจูเนียร์เขารู้นิสัยกันดี “ ดูถูกกันนี่ มาเล่นก็ได้ ” จูเนียร์ได้ยินเพื่อนของเขาพูดเหยียดหยามก่อนจะตอบตกลงเล่นกัน “ ผมไปซื้อตั๋วเล่นเลยนะครับ ” แบมแบมเดินไปซื้อตั๋วที่พนักงานเรียบร้อยแล้ว  สามหนุ่มเข้าไปเล่นรถลางด้วยกันจนจบรอบ เมื่อเล่นกันเสร็จเวลาได้ผ่านพ้นไป  “ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ” แบมแบมบอกกับสองหนุ่ม ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ทว่า…….

“ มาร์ค แบมแบมหายไปนานแล้วนะ ” จูเนียร์ถามมาร์คเมื่อพวกเขามารอที่รอได้สักพักแล้วแต่ไกด์ร่างเล็กยังไม่กลับมาที่รถเลย “ เข้าไปตามเอง นายรอนี่แหละ ” จูเนียร์เดินเกลับเข้าไปหาแบมแบม 

part แบมแบม

“ ผมเดินออกมาเข้าห้องน้ำ หลังจากออกมาจากห้องน้ำ เจอเด็กน้อยยืนหาพ่อแม่อยู่ น่าจะหลงกับพ่อแม่เขา ผมเลยเข้าไปหา ” แบมแบมเดินเข้าไปหาเด็กชายที่ยืนวนไปวนมา เหมือนหาใครอยู่ แบมแบมเดินเข้าไปหาหนุ่มน้อยก่อนจะสอบถามเด็กด้วยภาษาเกาหลี ทำให้เข้าใจว่า เขาหลงกับแม่ที่มาด้วย แบมแบมพาเด็กชายตามหาแม่เขา “ แบมแบมนายอยู่นี้เอง แล้วนี้ ” จูเนียร์เดินมาเจอแบมแบมยืนอยู่กับเด็กชายที่แบมแบมจูงมืออยู่ “ พอดี น้องเขาหลงกับแม่ ผมเลยจะช่วยตามหานะครับ ” แบมแบมอธิบายให้จูเนียร์ฟัง “ เดี่ยวพี่ช่วยหานะ ” จูเนียร์ลูบหัวเด็กน้อยก่อนจะช่วยตามหาแม่เด็กอีกแรง “ อมม่า ” เด็กชายเรียกผู้เป็นแม่ เด็กชายวิ่งไปหาแม่ของเขาที่หันมาตามเสียงเรียกของเด็กน้อย “ หายไปไหนมาลูก ” ผู้เป็นแม่ถามลูกชายของตนเอง ก่อนดึงมือเดินมาหาสองหนุ่มที่ยื่นอยู่ไม่ไกล “ แม่ครับ พีสองคนนี้ช่วยผมหาแม่ครับ ” เด็กชายบอกกับแม่ของเขา “ ขอบคุณมากนะค่ะ ” ผู้เป็นแม่เอ่ยกับสองหนุ่ม “ ไม่เป็นไรครับ พี่ไปก่อนนะ บายๆ ” แบมแบมย่อลงไปลาเด็กน้อย “ ไปก่อนนะครับ ” จูเนียร์ลูบหัวเด็ก ก่อนจะเดินตามแบมแบม 

Part จูเนียร์

“ ผมเดินหาร่างเล็กของไกด์ชาวไทยที่เดินหายไปเข้าห้องน้ำ จนมาเจอร่างเล็กของไกด์ชาวไทย เด็กจูงมือเด็กชายอยู่ใกล้ๆ ก่อนผมจะเดินเข้าไปหาทั้งสองคน ” จูเนียร์เดินมาหาร่างเล็กจนมาเจอกับเด็กชายก่อนจะเดินเข้าไปหาสองคน ร่างเล็กที่พูดคุยกับเด็กชายด้วยรอยยิ้ม คนแอบมองแอบอมยิ้มตาม

ปัจจุบัน

กลับมาทีรถยนต์มาร์คนั่งรออยู่

“ หายไปสองคนเลย ” มาร์คบ่นสองหนุ่มเดินขึ้นรถ “ มาแล้วนี่ไง ไปเถอะจะไปไหนต่อ ” จูเนียร์บอกก่อนจะถามถึ

สถานที่ต่อไป “ จะเที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินก่อนจะล่ะกันค่อยว่ากัน ” มาร์คตอบก่อนจะขับรถไปยังร้านอาหาร

หลังจากผ่านช่วงเช้ามา ทั้งสามคนเดินทางไปทานอาหารมื้อเที่ยงกันก่อนจะไปเที่ยวและเก็บข้อมูลกันต่อ ก่อนจะเดินทางกลับโซลพรุ่งนี้ 

ร้านอาหารมื้อเที่ยงแห่งหนึ่ง ในขณะที่สั่งอาหารกันอยู่แบมแบมนั่งตรงข้ามมาร์ค จูเนียร์นั่งข้างๆแบมแบม ระหว่างนั่นจูเนียร์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ระหว่างทางเดินกลับโต๊ะของเขา โต๊ะข้างๆไม่ไกลจากที่แบมแบมและมาร์คนั่งอยู่ สองหนุ่มที่มาด้วยกัน คนหนึ่งกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่ แต่ทว่าไม่ใช่แบบนั้น ในจอภาพปรากฎรูปภาพไกด์ร่างเล็ก อย่าง แบมแบม ที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยว่าถูกแอบถ่ายรูปอยู่ จูเนียร์ที่เดินกลับมาเห็นเหตุการณ์ดังนั้นเขาจึง 

“ ขอโทษนะครับ ผมขอยืมโทรศัพท์โทรหาเครื่องผมหน่อยได้ไหมครับ ” จูเนียร์เดินตรงไปขอยืมโทรศัพท์ของคนที่แอบถ่ายแบมแบม ชายผู้นั่นจึงจำยอมต้องให้ก่อนร่างหนาจะถือโอกาสลบภาพจากโทรศัพท์ของเขา “ เห้ยคุณทำอะไรนะ ” ชายเจ้าของโทรศัพท์ถามขึ้น “ คุณกำลังละเมิดสิทธิส่วนตัวนะครับ เอางี้ผมเลี้ยงอาหารมื้อนี้คุณ แลกกับรูปถ่ายทั้งหมด” ร่างหนากล่าวก่อนจะคืนโทรศัพท์ให้ “ ก็ได้ ” ชายหนุ่มคนนั้นถึงยอม ร่างหนาเดินกลับโต๊ะของตัวเอง “ เห็นนะไปทำอะไรมา ป๋ามากครับ ” มาร์คแซวเพื่อนที่ทำตัวเป็นป๋าใจดีเลี้ยงอาหารเที่ยงพวกนั้นเพื่อแลกกับภาพถ่ายของไกด์ชาวไทยข้างๆจูเนียร์ “ ส่วนคุณ อย่าทำตัวเด่นให้มาก จะได้ไม่ต้องถูกถ่ายอีก ” ร่างหนาหันมาพูดกับร่างเล็ก “ ความผิดผมเหรอ ” แบมแบมถามจูเนียร์กลับ ร่างเล็กต้องจำยอม “ ครับ ผมผิดก็ได้ ทานข้าวต่อได้ยังครับ ” ร่างเล็กขี้เกียจเถียงกลับ “ เชิญ ” ร่างหนากล่าวก่อนจะลงมือทานของตัวเองบาง จากนั้นการทานอาหารมื้อเที่ยงผ่านพ้นไปได้ด้วยดี 

สถานที่ต่อไปที่ต้องไปเก็บข้อมูลนั้นคือ 

หมู่บ้านของคนท้องถิ่นบนเกาะเชจู Seongeupri พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านเชจูวิลเลจ เพื่อทำการศึกษาเรียนรู้วัฒนธรรม อนุรักษ์และพัฒนาให้คงอยู่ต่อไป ด้านแบมแบมที่ต้องตามเก็บภาพและข้อมูลของทางหมู่บ้านกับเจ้าหน้าที่ดูแลอยู่ ระหว่างที่จูเนียร์ไปติดต่อกับทางผู้จัดการของทางพิพิธภัณฑ์ ระหว่างที่สองหนุ่มติดต่อกับคนในหมู่บ้านมาร์คที่เดินสำรวจหมู่บ้านอยู่เหมือนกัน โทรศัพท์โทรเข้าหาเขา ( ตอนเย็นว่างหรือเปล่าครับ ) พี่ชายจูเนียร์ อิมแจบอมนั่นเอง ( ทำไมมีอะไรเหรอ ) มาร์ครับสาย ( ทำไม มีอะไรหรือเปล่า )​ มาร์คถามกลับ ( ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากจะชวนปาร์ตี้สักหน่อย ที่บ้านพักของจูเนียร์ไง ไหนๆพรุ่งนี้จะกลับโซลแล้ว ) แจบอมตอบกลับ ( เดียวลองถามให้ ลองจะตอบกลับไปแค่นี้่ก่อนนะ ) มาร์คกล่าวก่อนวางสาย

ก่อนพวกเขาจะเดินต่อไปยัง Aquarium Planet Jeju

สามคนแยกกันเดิน จูเนียร์ต้องไปติดต่อกับทางผู้จัดการของอควอเรียมเพื่อจะนำทั่วร์มาลงที่นี้ ส่วนมาร์คไปติดต่อฝ่ายเทคนิคเรื่องเครือข่ายอินเตอร์เน็ตของทางอควาเรียมที่ต้องขยายเครือข่ายให้มากขึ้น แนะพัฒนาให้เร้วขึ้นกว่าเดิม า่วนแบมแบมเดินเก็บภาพและข้อมูล จูเนียร์คุยกับทางผู้จัดการเสร็จเรียบร้อย เดินลงมาเห็นร่างเล็กยืนคุยกับใครคนหนึ่ง “ คุณมาเที่ยวคนเดียวเหรอครับ ” ชายหนุ่มคนหนึ่งเข้าทักร่างเล็ก “ เปล่าครับ ผมมาทำงานนะ ” แบมแบมไม่ได้สนใจเขาเก็บภาพและข้อมูลอย่างเดียว “ ให้ผมพาเที่ยวไหม ” ชายหนุ่มคนเดิมชวนร่างเล็ก “ ไม่ ขอบคุณครับ ผมทำงานอยู่ ” 

พึบ “ ยืมมองทำไมอยู่ล่ะ เข้าไปสิ ” มาร์คผลักเพื่อนตัวเองให้เขาไปขัดสองคนนั้น ร่างหนาเดินเข้าตามที่มาร์คบอก “ ขอโทษนะครับ เขามากับผม เราทำงานกัน ขอตัวนะครับ ป่ะเราไปเดินโซนอื่นกันเถอะ ” ร่างหนาเดินมาจับมือร่างเล็กก่อนจะพาเดินออกมาจากโซนอื่น ร่างเล็กเดินตามแบบไม่รู้ตัวแก้มขาวที่มีสีขึ้นมา มาร์คเดินตามสองคนนั้นไป ทั้งสามหนุ่มเดินดูในอควอเรียมอีกสักพักก่อนจะเดินทางกลับบ้านพักของจูเนียร์ ระหว่างนั้นมาร์คกล่าวถึงงานปาร์ตี้ในตอนเย็นที่แจบอมจะจัดให้ จูเนียร์ไม่ได้มีปัญหาอะไร

หลังจากกลับจาก อควาเรียมแบมแบมเดินเข้าครัวเพื่อทำอาหารให้ รวมถึงอาหารที่แจบอมสั่งมา ให้เสริฟที่บ้านพักของจูเนียร์ แบมแบมทำอาหารในครัวด้วยความตั้งใจ จูเนียร์เดินสำรวจความเรียบร้อยรวมถึงในควรด้วย ร่างหนาเดินเข้ามาในครัวตรวจ “ ให้ช่วยอะไรไหม ” ร่างหนาถามแบมแบมที่ทำอาหารอยู่ “ ไม่ต้องหรอกครับ คุณไปนั่งรอดีกว่า ” ร่างหนายืนมองร่างเล็กที่ตั้งใจทำอาหารอย่างตั้งใจ อดยิ้มให้กับร่างเล็กไม่ได้ ก่อนจะออกไปเตรียมจานและอุปกรณ์ให้พร้อม จากนั้นการทานอาหารเย็นได้เริ่มต้นขึ้น “ ขอเลี้ยงอาหารมื้อนี้แก่นายสองคนนะ ” แจบอมกล่าวกับทั้งสองคน “ ขอบคุณครับ ที่จริงไม่ต้องก็ได้ครับ ” แบมแบมกล่าวขอบคุณ “ มีอีกเรื่องจะบอก ” แจบอมกำลังจะพูดอะไรต่อ “ อะไรล่ะ พูดมาสิ ” จูเนียร์ถามด้วยความสงสัย “ พี่กับมาร์คเราคบกัน ” แจบอมจับมือมาร์คก่อนหน้าขาวของมาร์คจะเริ่มแดงขึ้น “ ฮ่ะ/ฮ่ะ ” สองเสียงขายด้วยความตกใจ “ จะบอกเขาทำไมเนี่ย ” มาร์คตีเขาที่แขนแจบอม “ ไม่รู้จะปิดทำไม เปิดๆไปเลยเถอะ ” แจบอมเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ด้านมาร์คหันมาหาจูเนียร์ก่อนจะส่งสัญญาณเป็นการถามว่าแล้วกับแบมแบมล่ะ จูเนียร์ไม่ได้สนใจ “ มาทานข้าวกันเลยดีกว่า ” จากนั้นมือเย็นได้เริ่มขึ้นจนเสร็จก่อนจะต่อด้วยนั่งดื่มพร้อมพูดคุยกันต่อ ไม่นานัก 

ตึด….. เสียงโทรศัพท์มือถือของแบมแบมดังขึ้น

( ครับ พี่แบค ) แบมแบมรับสายเบอร์เลขบ้านเกิดของเขา เลขาฯ บยอน แบคฮยอน ของ บริษัท Next it tour  

( ทำงานเป็นไงบ้าง ) แบคฮยอนถามแบมแบมการทำงานต่างประเทศของเขา

( สบายมากพี่ พรุ่งนี้ก็กลับโซลแล้ว ) แบมแบมตอบกลับเสียงใส

( พอดีเลย พี่จะบอกเราว่า หลังจากเรากลับจากเชจูแล้ว วันรุ่งขึ้นเราต้องกลับกรุงเทพเลยนะ ) แบคฮยอนพูดเรื่องสำคัญที่จะบอกกับแบมแบม

แบมแบมที่ได้ยินดังนั้นเหมือนโลกหยุดหมุน รอยยิ้มที่เจื้อนลง ร่างเล็กค้างไปอยู่นานหลายนาที ( แบมแบม ฮัลโหล ได้ยินพี่แบคไหม ฮัลโหล ) แบคฮยอนที่เห็นแบมแบมเงียบเสียงไป เรียกชื่อร่างเล็ก ( ครับๆ ได้ยินครับ พี่จองตั๋วไว้ให้แล้วใช่มั๊ยครับ ครับๆ แล้วเจอกันครับ ) แบมแบมเมื่อได้สติขานรับก่อนจะวางสายไป ร่างเล็กเดินกลับเข้ามาร่วมวง ก่อนจะยกกระดกแก้วเหล้าของตัวเอง “ ใจเย็น เป็นอะไรรึเปล่า ” จูเนียร์ถามแบมแบมที่เดินกลับมาจากโทรศัพท์แล้วยกดื่มเหล้าไม่หยุด “ ไม่มีอะไรครับ ผมแค่อยากเมา ” แบมแบมพูดจบแก้วเหล้าไม่ได้หยุดอยู่กับโต๊ะเลย แบมแบมจากคนที่ไม่ดื่มแอลกอฮอล์ตอนนี้ยกเอาเป็นว่าเล่น แบมแบมรับรู้มาโดยตลอดว่า จูเนียร์ไม่ค่อยชอบหน้าเขาเท่าไรนัก ถึงอย่างนั้น แบมแบมก็ยังคงรักและปลื้มในความเพอร์เฟคของเขา ตั้งแต่แรกที่เขาได้รู้จักและทำงานด้วย เขาจึงได้ยอมมากับจูเนียร์ในรอบนี้ ส่วนจูเนียร์เอง ตอนแรกไม่ค่อยถูกชะตากับแบมแบมเท่าไรนัก ด้วยนิสัยและการใช้ชีวิตที่ต่างกัน เขาเองเป็นคนเงียบ เคร่งขรึม จริงจังกับการทำงาน พูดน้อย ผิดกับแบมแบม ที่ออกจะซุ่มซ่าม สดใส ร่าเริง พูดเยอะ แต่หลังจากได้มาทำงานกับแบมแบมที่โซลและที่เกาะเชจูแห่งนี้ ทำให้ความรู้สึกของเขาเปลี่ยนไป 

จากนั่นต่างคนต่างดื่มกันไปเยอะ ด้านแบมแบมคอพับคออ่อน แจบอมเห็นแบบนั้นให้จ฿เนียร์ไปดูแลแบมแบม ให้พาไกด์ร่างเล็กไปนอน จูเนียร์อุ้มร่างเล็กมานอนที่ห้องของเขาเอง ก่อนจะห่มผ้าให้เตรียมตัวจะออกจากห้องนอนร่างเล็ก แต่ทว่า…….

ตอนหน้าตอนจบแล้วนะคะ

ฝากติดตามด้วยนะค่ะ 

ขอบคุณค่ะ