คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : EP12
หลัาที่ยอแและมาร์แยออมาทาน้าว้วยัน ส่วนอาหนุ่มับหลานายออไปาร้านอยอแแล้วเ่นัน
Part: อาารย์ลูศิษย์
้านยอแับมาร์ที่อนนี้ออมาทา้าว้วยัน โยมียอแเป็นนวน ส่วนมาร์อเป็นนับรถให้ยอแนั่เอ
" ว่าแ่ อาารย์รับ เราะไปทานอะไรันีรับ " มาร์เอ่ยถามอาารย์ที่นั่มา้วยัน้าๆ
" แล้วแ่เราเลย เราเลือร้าน อาารย์ะเลี้ยนายเอ " ยอแอบลับนที่ับรถอย่าั้ใ้วยรอยยิ้ม
" ที่ริ อาารย์ไม่้อเลี้ยผม็ไ้นะรับ ผมเรใอีอย่า อาารย์ให้่า้าผมมาแล้ว้วย " มาร์เอ่ยอบลับับยอแไป
" ไม่เป็นไรหรอ อาารย์อยาเลี้ยเรา ริๆนะ " ยอแเอ่ยามที่นิ
" ็ไ้รับ ั้นไปร้านที่ผมิเลยนะรับ " มาร์เอ่ยพร้อมหยิบันเร่ให้รถมุ่หน้า้วยวามเร็วที่มาึ้น
" รับ " ยอแานรับ
ไม่นานนัรถยน์ยุโรปันสวย ไ้เทียบอที่ลานอรถอร้านอาหารที่ัในสไล์ที่ลัวามแบบบับอร้านอาหารมืออาีพ
" ถึแล้วรับ " มาร์เอ่ย่อนะลารถ แล้วเินไปรอยอแอยู่ที่ประู้านับเพื่อะไ้เินไปพร้อมันับอาารย์
" ไปันเถอะ อาารย์หิวแล้วแหละ " ยอแเอ่ย่อนะเินเ้าไปในร้านอาหารพร้อมันสอน
" สั่อาหารเลยรับ " มาร์เอ่ยับยอแ
" ั้นผมอ...... " ยอแสั่อาหารับพนัานที่มารอรับออเอร์
" ผมอนี้้วยรับ " มาร์เอ่ยที่เา้อารทาน
" มื้อนี้อาารย์เลี้ยเอนะ " ยอแเอ่ยับมาร์ไว้่อน
" ที่ริเราแยัน่าย็ไ้นะรับ อาารย์ " มาร์เอ่ยเพราะวามเรใที่้อให้อาารย์มา่าย่าอาหารให้ มาร์ยัิอยาะ่าย่าอาหารอยู่
" ไม่เป็นไรหรอ นายมาทำานให้อาารย์แล้ว แ่นี้เอ " ยอแเอ็ไม่ยอมให้นที่เ็ว่ามาออ่าอาหารเหมือนัน
" ไว้รอบหน้านาย่อยเลี้ยนะ " ยอแเอ่ยพร้อมรอยยิ้มให้มาร์
" รับ อาหารมาแล้ว เราทานันีว่านะรับ " มาร์เอ่ย่อนที่ทั้สอหนุ่มะเริ่มทานอาหารัน พร้อมพูุยันามปิ
เวลาผ่านไปสัพัให่ๆ
หลัาทั้สอหนุ่มทานอาหารันเรียบร้อย
หนุ่มมาร์มาส่อาารย์เว ยอแที่ร้านอเา เพื่อมานำรถออาารย์ลับบ้านามปิ
" อบุนะรับที่เลี้ยอาหารมื้อ่ำ วันนี้ " มาร์เอ่ยับผู้ที่อายุเยอะว่า
" สบายมา อาารย์ไป่อนนะ ับรถลับบ้านีๆล่ะ " ยอแเอ่ย่อนะเินลารถไป านั้นยอแหันมาหานในรถเพื่อ โบยมือเป็นารบอลูศิษย์อเาเป็นารทัทายรั้สุท้ายอวัน่อนะแยันนั้นเอ
" รับ บายๆรับ สวัสีรับ " มาร์เอ่ย่อนะรอให้อาารย์เินไปึ้นรถอเา่อน่
ไม่นานนัรถยน์ันหรูอมาร์่อยๆเลื่อนออไปอย่า้ามอระมอหลัอยู่
้านยอแเอที่อนนี้สาร์ทรถยน์เรียบร้อยแล้วแ่ว่า
ึ ึ ึ
" เฮ้ยยย แบล็นาย้อิให้ันสิ อุส่าห์นำแออมาับนะ " ยอแพูับรถยน์ันหรูอเาที่อยู่ๆ็สาร์ทไม่ิ ไม่ิว่ารถันนี้อเาะมาสาร์ทไม่ิเอาอนนี้
ึ ึ ึ .........
(เริภาพ าลิ์ในภาพ )
ฟิวววววว...
แสไฟที่เยสว่าาบริเวหน้ารถอเา ็ับลไปามเสียฟิวที่าลไป
" อ้าววว ไม่ใ่ไม่ิ ับไปเลยเหรอ แบล็ " ยอแบ่นับรถยน์อเาเอ ่อนะลารถไปยืนบริเวหน้ารถ่อนะบไปที่ฝาระโปรรถอเาู
" รถอาารย์เป็นอะไรรึเปล่ารับ " มาร์ที่ยัับรถออไปไ้ไม่ไลเห็นอาารท่าทาแล้วนะะไม่่อยี ึลมา่วยอาารย์อเาูรถยน์ทีู่เหมือนะสาร์ทไม่ิ
" อ้าวว นายมาร์ ยัไม่ลับอีเหรอ " ยอแเห็นหนุ่มหล่อที่เพิ่เอ่ยลาันไม่นานมายืน้าๆเา
" ยัรับ เห็นแสไฟหน้ารถอาารย์ับไป ผมเลยลมาูรับ " มาร์เอ่ยามสถานาร์ที่เาเห็น
" มารับ ผมูรถให้อาารย์ีว่านะ ว่า่วยอะไรไ้ไหมนะรับ " มาร์เอ่ย่อนะลมือรวสอบอาารรถยน์ที่เิึ้น
มาร์รวสอบอยู่สัพั ่อนะหันมาบอเ้าอรถ
" ผมว่า แบเอรี่นะะน้อยนะรับ ถึสาร์ทไม่่อยิ " มาร์เอ่ยอาารร่าวๆให้อาารย์อเาฟั
" แล้ว้อทำยัไล่ะ พรุ่อาารย์็มีสอน้วยสิ แถมะลับบ้านไอี " ยอแเอ่ยถามถึสิ่ที่้อทำ ่อานี้ และานอเาวันพรุ่นี้
" อาารย์ทิ้รถยน์ไว้ที่ร้านอาารย์นี้แหละรับ พรุ่นี้ผมะให้ทาอู้มานำรถอาารย์ไปที่อู่เอรับ ส่วนอาารย์เียวผมไปส่อาารย์ที่บ้านเอรับ " มาร์บอารแ้ปัหาให้อาารย์อเา
" แบล็เอ่ยยยย นำแมาเสียัๆเลย อาารย์้อรบวนนายแล้วแหละ " ยอแเอ่ยับลูศิษย์หน้าเรียวอเา
" อาารย์อนำผ้ามาลุมรถ่อนนะ " ยอแเอ่ย่อนะไปเปิฝาท้ายรถเพื่อนำผ้าลุมรถที่นำิมา้วยมาลุมรถยน์อเาไว้่อนะนำอุปร์ที่้อนำลับไป้วยออมา
" เรียบร้อยไหมรับ " มาร์ถามยอแพร้อมรับอที่สามารถ่วยถือไ้มาไว้ที่รถอเ้าัวเอ
" เรียบร้อยแล้วแหละ อาารย์ว่าเราลับันเลยีไหม นี้็ึมาแล้ว " ยอแเอ่ยับลูศิษย์อเา
" เิรับ " มาร์เินนำอาารย์แล้วเปิประูรถฝัร้ามนับให้ยอแึ้นรถอเานั่นเอ
ไม่นานนัรถยน์ยุโรปสีแันหรูับเลื่อนไปบนถนนสายให่อเมือหลว ยาม่ำืนที่เ็มไป้วยแสไฟบนท้อถนน ามอาารึมามายที่เปิแสไฟทำให้บรรยาาศยาม่ำืนสวยามไปอีแบบ นระทั่รถยน์ันเิมมาอเทียบหน้าบ้านอยอแเรียบร้อยแล้ว
" อบุนะรับ ที่มาส่อาารย์แถมยัเป็นธุระเรื่อเ้าแบล็ (รถยน์อยอแ) ให้อาารย์อี " ยอแเอ่ย่อนะเปิประูรถยน์ออ
" รับ อาารย์รับ พรุ่นี้ผมมารับนะรับ " มาร์เอ่ยพร้อมรอยยิ้มให้อาารย์อเา
" รับ อบุอีรั้นะ ับรถีๆล่ะ บาย " ยอแเอ่ยเมื่อออารถยน์แล้วปิประูไป
รถยน์ันเิมับออไปามแรวามเร็วที่หน้าเรียวับออไปเพื่อรไปยับ้านอเา
Part: อาหลาน
หลัาที่ทำานันเสร็ระหว่าที่สอหนุ่มอาารย์ลูศิษย์ออไปทานอาหารันนั้น
้านอาหลานที่ออมาาร้านแล้วเหมือนัน
ในะนี้ รถยน์ันหรูที่มีนับและนนั่้าๆนับหน้าาน่ารั ่อยวนให้นที่ับรถไม่มีทา่วไ้แน่นอน เพราะอาารวนุยไม่หยุอหลานายัวเล็ อินยอนั่นเอ
" แบมแบม อาอลาหยุหลัเที่ยให้เราแล้วนะ " ินยอที่ับรถอยู่บอหลานายที่นั่เล่นสมาร์ทโฟนอยู่
" ลาหยุ่วบ่ายทำไมรับ " แบมแบมเอ่ยถามินยอถึเหุผลที่หยุเรียนอนบ่าย
" อาะพาเราไปทำพาร์สปอร์ " ินยอบอเหุผลที่้อให้หลายายหยุเรียนรึ่วัน
" หรือว่า เราะไ้ไปหาป่ะป๋าแล้วใ่ไหมรับ อา " แบมแบมถามสิ่ที่เยุยันเอาไว้
" ใ่ เห็นพ่อเราบออามาว่า เาะส่ั๋วมาให้่วที่เราไ้หยุ " ินยอเอ่ยามที่เาไุ้ยับพี่ายอเา
" เย้!! ะไ้ไปหาป่ะป๋าแล้ว " แบมแบมพู้วยวามีใหลัที่เาไม่ไ้เอนเป็นพ่อมานานมาแล้ว
" ว่าแ่อนนี้ หลานอาอยาทานอะไรไหมรับ " ินยอถามหลานายัวีอเา
" แบมินอะไร็ไ้แหละรับ แ่ว่าา " แบมแบมเอ่ย่อนเว้นไว้ไม่อบ
" ว่าอะไรรับ เว้นแล้วไม่พูมาให้หม " ินยอเอ่ยถามหลานายที่อบแล้วไม่อบให้บ
" ว่าาา แ่้อินอาินยอ้วยนะ " แบมแบมอบำที่เว้นไว้
เอี๊ย เสียร่าหนาเหยียบเบรอย่าแร ้วยวามใับสิ่ที่หลานพู
" ึ โอ๊ยยย อาินยอเบรทำไมรับ หัวแบมแบมนเลย " แบมแบมบ่นอุบมือน้อยที่ลูบหัวนเอโบยๆ หลัหน้าผาระทบับอนโนรถยน์เมื่อสัรู่อย่าแร
" แบมแบม อย่าไปพูแบบนี้ให้นอื่นไ้ยินนะรับ " ินยอที่อนนี้อรถไว้้าๆทาแล้วหันมาุยับหลานายให้รู้เรื่อที่พูาสุ่มเสี่ย
" ็แบมแบม อยาทานอาหารับอาินนี้รับ " แบมแบมเอ่ยอบทั้ที่มือยัลูบหัวที่เ็บอยู่
" แ่เมื่อี้ที่หนูพูนะ มันหมายวามว่า.... " ินยอระิบ้าๆหูแบมแบม ( อเว้นไว้ให้ิันเอนะะ )
" ห่าาาา เปล่านะรับ แบมแบมไม่ไ้หมายวามว่าแบบนั้นนะรับ " แบมแบมรีบปิเสธเมื่ออาหนุ่มบอถึวามหมายที่เาไ้พูไป่อนหน้านั่น
" หรือว่าอยา " ินยอเอ่ยแวหลานายที่อนนี้หน้าแไปถึหูแล้ว
" บ้าาา ไปเลยับรถไปเลยรับ เ็บไปหมแล้วเนี่ยรับ " แบมแบมเปลี่ยนเรื่อ
" ไหนๆ ออาูหน่อย โน่วหมแล้ว มาในรถอามียาทาพอีอาทาให้ " ินยอเอ่ย่อนะหายามาทา ร่าหนาที่หยิบยาทาออมาริแ่
" ุ๊บ เพี๊ย " ร่าหนาุ๊บที่บริเวหัวโน่วแทน
" มันไม่ใ่ยาทานี้รับอา " แบมแบมที่โนุ๊บไปทีถึับไปไม่เป็นันเลย
" อ่ะๆๆ นี้อริแหละ หลับานะ อย่าเพิ่ลืมามานะรับ เียวะแสบานะ " ินยอเอ่ยอีรอบ่อนะลอมือทายาให้หลานายริๆ
" ลืมไ้แล้วใ่มั๊ยรับ " แบมแบมเอ่ยถามร่าหนา
" เรียบร้อยแล้วลืมาไ้ " ินยอเอ่ย่อนะลับไปับรถอีรอบ
" อบุรับ อาิน ั้นแบมอนอน่อนนะรับ แล้วถึบ้านแล้วเรีย้วยนะรับ " แบมแบมเอ่ยับร่าหนาที่ับรถอยู่้าๆ
" รับ " ินยอส่ยิ้มให้ลับมาให้หลานายอเา ่อนะั้ใับรถลับอนโามปิ
เมื่อร่าหนาับรถถึอนโเรียบร้อยแล้ว
" แบมแบม ถึอนโแล้วรับ ื่นเร็ววว " ินยอเอ่ยปลุร่าเล็ที่ไม่ยอมื่นามที่บอไว้
" อื้มมม " แบมแบมึมำไม่ยอมื่น
" แบมรับ ฟอ ื่นไ้แล้ว " ินยอที่ปลุแบมแบมแล้วไม่ยอมื่นหอมแ้มหลานายไปที่หนึ่ทำให้หลานายรู้สึัวื่นึ้นาารหลับไหล
" อาินนะ ให้ปลุไม่ไ้ให้หอมนะรับ " แบมแบมที่ื่นึ้นมา็โวยวายามภาษาเ็ ที่ถูปลุาารนอน
" ็นี้ไ ารปลุออา ลุเลยรับ เียวอาะทำให้อาหารให้ทานเอ " ินยอบอหลานาย
" รับบ " แบมแบมเอ่ย่อนะลุเินนำหน้าร่าหนาไ้ไป
หลัานั้นอาหลานทานอาหารเย็นันเรียบร้อยเสร็ ้านินยอที่ัารเรียมัวเอสารสำหรับทำพาร์สปอร์ให้หลานายให้เรียบร้อย ส่วนแบมแบมเอไปัาราน่าๆที่อาารย์สั่
.............................................................................................................................................
ห่าหายาารแ่เรื่อนี้ไปนาน
แ่ยัไม่เทเรื่อนี้นะะ
ส่วนเรื่อที่ินยอบอับแบมอันนี้ ออุ๊บไว้ีว่านะะ
ยัไฝาิามอน่อๆไปอฟิเรื่อนี้้วยนะะ
อบุ่ะ
ความคิดเห็น