้านุนายพิไ้ให้ลูน้อับรถามแบมแบมไปห่าๆไม่ให้แบมแบมรู้สึัว( ามไปอย่าให้ลูายันรู้ัวล่ะ ) ุนายพิสั่ลูน้ออน
( รับทราบรับ ) มาสเอร์ับรถามรถอแบฮยอนไป
้านเฮุนเอที่พาพนัานมาพัที่โรแรมแห่เียวับแบฮยอนไปทำานเ่นเียวัน
" ผมไปัารเ็อินให้นะรับ " ผู้ัาราัารเรื่อเ็อินให้ทุน
" โอเ ผมรอแถวล็อบบี้นี่แหละ " เฮุนเอ่ยับผู้ัาร
้านสามหนุ่มที่อนนี้ถึโรแรมแล้วเ่นัน
" ว้าววว โรแรมสวยีนะรับ " แบมพูออมาเมื่อถึโรแรมแล้ว
" นั่นสิ ้อออแบบุให้เ้าับที่นี้แล้วสิ " แบฮยอนพูึ้น
" ป่ะ ไปเถอะ เารอเราแล้วล่ะ " ยอบอ
เมื่อทั้สามหนุ่มเินเ้าไปภายในล๊อบบี้อโรแรม
" สวัสีรับ เิทานี้เลยนะรับ ผู้ัารโรแรมรออยู่รับ " ้านพนัาน้อนรับพาพวเาไปหาผู้ัารโรแรม
" สวัสีรับ ประธานบยอน " ผู้ัารโรแรมทัทายแบฮยอนเมื่อเ้ามาในห้ออาหารอโรแรม
" สวัสีรับ ทานี้ผู้ัารยอู และนี้น้อายผมแบมแบม อรบวน้วยนะรับ " แบฮยอนแนะนำให้รู้ัับทั้สอน
" ยินีรับ เินั่่อนเลยนะรับ " ผู้ัารเิทั้สามนั่ที่โ๊ะอาหาร่อน
" อบุรับ " แบฮยอนเอ่ย
ทั้สามนนัุ่ยับผู้ัารโรแรมสัพั่อนะแยย้ายไปห้อพั
" เหอะ ถึห้อพัสัที " แบฮยอนที่ถึห้อพั
อนเย็นวันนั้น หลัาทั้สามนพัผ่อนาารเินทา พวเาึลไปรวมาร้อนรับอโรแรมที่มีทั้อาหารี๊ฟู้่อย้อนรับพวเาอยู่ที่ริมายหาอโรแรม รวมไปถึเรื่อื่มมามาย
" เรียบร้อยแล้วใ่ไหม แบมแบม " แบฮยอนถามน้อาย
" ผมหล่อยัรับ " แบมแบมเ็วามเรียบร้อยอนเออีรอบ
" หล่อแล้ว ยอล่ะเสร็ยั " แบฮยอนถามเพื่อนน
" เรียบร้อยแล้วรับ ท่านประธาน" ยอูอบลับ
" เรียธรรมา็ไ้ ไปัน " แบฮยอนเินนำหน้าทั้สอนไป
้านเฮุนเอ็ไ้ลไปร่วมานในรั้นี้้วยในานะแอโรแรม
ร่วมไปถึลูน้อทีุ่นายพิส่มา้วย เาไ้เ้ามาพัในโรแรมแห่นี้เรียบร้อยแล้ว
" ุแบฮยอนเิทานี้รับ " ผู้ัารโรแรม้อนรับแบฮยอนอย่าี
" อบุรับ " แบฮยอนเอ่ย
" ีใมาเลยนะรับที่ไ้มาร่วมานัน " ผู้ัารโรแรมเอ่ย
" ยินีมาเลยรับ ที่ไ้ทำานให้โรแรมมืออาีพอย่านี้ " แบฮยอนเอ่ย
" ามสบายเลยนะรับ " ผู้ัารอัวไปูแลแท่านอื่นๆ่อ
" เี่ยวันไปัอาหาร่อนนะ " ยอูเอ่ย
" ผมไป้วยรับ " แบมแบมเอ่ย
" ั้นันไปเอาเรื่อื่มมาีว่า " แบฮยอนเินออไปหาเรื่อื่มเ่นัน
านั้นในะที่แบฮยอนไปหาเรื่อื่ม้านลูน้ออุนายพิเินามแบฮยอนไปยัโนเรื่อื่ม
" โอ๊ย อโทษนะรับ เ็บรไหนหรือเปล่ารับ " ้านลูน้อุนายพิแล้เินนแบฮยอน
" ไม่เป็นไรรับ ุเ็บรไหนหรือเปล่ารับ" แบฮยอนถามบ้า
" ไม่รับ " ลูน้ออบไป
" อโทษอีรั้นะรับ " แบฮยอนเอ่ย
" ผมอื่มเป็นเพื่อนุ " ลูน้อวนแบฮยอนื่ม
" แบฮยอนรับ แล้วุ " แบฮยอนถามื่อฝ่ายร้าม
" มาสเอร์รับ " ลูน้อเอ่ยื่อนเอ
" โอเรับ มานั่้วยันที่โ๊ะีว่ารับ เิรับ " แบฮยอนเิมาสเอร์มานั่้วย
" รับ " มาสเอร์เินามแบฮยอนไป
้านแบมแบมที่เินไปโนอาหารที่ัเรียมไว้พร้อมยอูพอี
" อไปเ้าห้อน้ำหน่อยนะ " ยอูอัวไปเ้าห้อน้ำ
" รับ " แบมแบมอบรับ
ทันในั้นร่าบาเผลอเินไปนใรเ้า
" อโทษรับ " แบมแบมเอ่ยอโทษนที่เผลอนเา
" ไม่เป็นไรรับ " นที่โนนเอ่ยับร่าบา
" อ่ะ พี่ฮุน มาไ้ไรับเนี่ย " แบมแบมเห็นหน้าเฮุน
" พอีพี่พาลูน้อที่บริษัทมาพัผ่อนที่นี้นะ " เฮุนบอแบมแบม
" อ่อรับ " แบมแบมเอ่ย
" นายมาับใร " เฮุนถามแบมแบม
" ผมมาับพี่แบับพี่ยอรับ " แบมแบมเอ่ย
" พี่อัว่อนนะ " เฮุนอเินแยไปหาพวลูน้อ
้านแบฮยอนที่นั่อยู่ับมาสเอร์อยู่สัพัหนึ่
" แบนั้นใรเหรอ " ยอูที่ลับมาาห้อน้ำเินไปหาแบฮยอนที่นั่อยู่ับมาสเอร์
" นีุ่มาสเอร์ เมื่อี้เราเินนันหน่อย " แบฮยอนอธิบายให้เพื่อนัวเอฟั
" อ่ะ นี้ันหยิบอาหารมาเพื่อ " ยอูยื่นานอาหารให้แบฮยอน
" อบใ " แบฮยอนรับานอาหารมา
" แล้ว แบมแบมล่ะไปับนายนี่ไปไหนแล้วล่ะ " แบฮยอนถามถึน้อายัวเอ
" ใ้แยับน้อนายมานะ เี่ยวลับมาแหละ " ยอูอบแบฮยอนไป
พาไปสัพัพวเาทานอาหารนเริ่มอิ่มันแล้ว
" แบมยัไม่ลับมาโ๊ะเลย " แบฮยอนถามึ้นมา
ทันในั้นเสียสมาร์ทโฟนแบฮยอนัึ้น
( ฮัลโหล แบมแบม นายอยู่ไหนทำไมไม่ลับโ๊ะ ) แบฮยอนถามน้อาย
( อโทษทีพี่ พอีผมเอเพื่อนผมนะเลยไปนั่ับพวมัน้วย ไม่้อเป็นห่วผมนะรับ ) แบมแบมอธิบายให้พี่ายฟั
( ีแล้วล่ะ ูแลัวเอ้วย เ้าใไหม ) แบฮยอนโล่อที่น้อายนไม่เป็นไร
40%
" ุแบฮยอนไปเินเล่นับผมที่ายทะเลไหมรับ " มาสเอร์วนแบฮยอนไปเินายทะเล
" ็ีรับ ยอูนายไป้วยันไหม " แบฮยอนวนเพื่อน
" นายไปเถอะ ันว่าะลับห้อแล้วล่ะ ามสบายเลยเพื่อน " ยอูอบเินลับึ้น
" ามใ ันไป่อนล่ะัน " แบฮยอนเินไปทาายหา
" เี่ยวผมามไปนะรับ " มาสเอร์ล่าว่อนะเินไปทาโนเรื่อื่ม
" รับ " แบฮยอนรับปา่อนะเินไปที่ายทะเล
ไม่นานนัมาสเอร์เินมาหาแบฮยอนที่นั่รออยู่แถวิ้าอโรแรมริมฝั่ายหา
" มาแล้วรับ " มาสเอร์เินมาพร้อมเรื่อื่มสอแ้ว
" อบุรับ " แบฮยอนรับเรื่อื่มมา โยที่ไม่รู้เลยว่า ในเรื่อื่มมีสิ่บ้าอย่าเือป่นอยู่
" ุแบฮยอนมาทำอะไรนี้รับ " มาสเอร์ถามแบฮยอน
" ผมมาออแบบเรื่อแบบให้พนัานอโรแรมที่นี้นะรับ " แบฮยอนอบไปพร้อมื่มเรื่อื่มที่มาสเอร์นำมาให้ไปพลาๆ
" ีันะรับ ไ้มาพัผ่อนไปในัว้วย " มาสเอร์
" แ่วันนี้แหละรับ พรุ่นี้็้อเริ่มทำานแล้วแหละรับ " แบฮยอนเอ่ย
" อ่ะรับ " มาสเอร์รับฟัที่แบฮยอนบอ
ไม่นานนัยาเริ่มออฤทธิ์ แบฮยอนเริ่มมึนหัวรวมถึร้อนไปทั้ร่าาย
" แบรู้สึมึนๆหัวไไม่รู้นะรับ " แบฮยอนพูออมาเมื่อรู้สึผิปิับร่าายอัวเอ
" ุไม่สบายรึเปล่ารับ " มาสเอร์ทำทีเป็นหวแ่ในใเาิว่ายาออฤทธิ์แล้วล่ะ
" ไม่ทราบเหมือนันรับ " แบฮยอนพยายามลูบอัวเอที่เริ่มรู้สุนลุแปลๆ
" ผมพาุไปพั้าบนีว่านะรับ " มาสเอร์พาแบฮยอนไป้าบน
" อย่า รับ...อย่าแะัวผม...ผมร้อนรับ " แบฮยอนเริ่มอยู่ไม่สุแล้ว
" ให้่วยพยุุึ้นไปนะรับ " มาสเอร์พยายามพยุัวแบฮยอนให้เินไป้วยัน
" อบุนะรับ.. " แบฮยอนสลบไป
ร่าบาถูอุ้มในท่าเ้าสาวพามาที่ห้ออมาสเอร์ เาวาร่าบาลบนเีย
มือหยาบหนา่อยๆลูบไล้ไปามโรหน้าสวย ั้แ่าไล้ึ้นไปหน้าผาว้า ไร้ผมนระทั่เ้าัวเริ่มรู้สึัว
" ุะทำอะไร...อ่ะะ...ผมมม " แบฮยอนที่ฝืนึ้นมาพร้อมอาารร้อนรุม
" ผมะทำใหุ้มีวามสุไรับ " มาสเอร์พยายามับัวแบฮยอน แ่้านแบฮยอนเอพยายามหลบเลี่ยไม่ให้เาเ้าใล้
" อย่าเล่นัวมาหนัเลย เป็นเ็ีเื่อฟัันีว่านะ " มาสเอร์พูใล้ๆแล้วทำท่าสูลิ่นน้ำหอมราาแพที่ัวอแบฮยอนอย่าหยาบระหาย
" อ่ะะะ อย่าเ้ามานะ " แบฮยอนพยายามหนี้ไม่ให้มือหยาบมาแะ้อัว
" ปั!!!! " มาสเอร์เ้าที่ท้อน้อยอร่าบา
" อั " แบฮยอนที่โน่อยเ้าที่หน้าท้อ้อ้มัวเนื่อาวามเ็บปวบริเวท้อ
" ่วย้วยยยยย ่วย้วยยยยรับบบ " แบฮยอนพยายามเปล่เสียทั้หมเพื่ออวาม่วยเหลือาบุลภายนอที่ผ่านไปมา
้านเฮุนที่ไปเินเล่นใน่วเี่ยวับแบฮยอนและมาสเอร์ ไ้เห็นอาารที่ไม่ีอแบฮยอนทำให้เาแอบย่อเินึ้นามมาที่ห้อและหาัหวะัารมาสเอร์ เมื่อเฮุนไ้ยินเสียอวาม่วยเหลือา้าในห้อพั่อยเปิประูที่ไม่ไ้ปิไว้ เฮุนสะิให้มาสเอร์หันมาพร้อม่อยเ้าที่หน้าอย่าั่ โยไม่ให้อีฝ่ายั้ัว
" แเป็นใรมายุ่อะไร้วย " มาสเอร์ี้หน้าเฮุน
" เป็นใรไม่สำัหรอ " เฮุนอบลับ
" แ!!! " มาสเอร์ึเฮุนึ้นมา่อยไปรั้หนึ่ เฮุนใ้ัหวะนี้เะหน้า และลำัวพร้อมเะเ้าที่าอมาสเอร์นล้มลหมสิ านั้นเฮุนหันไปสนใร่าบาที่นอนอยู่บนเีย
" ุๆๆๆ " เฮุนพยายามปลุยับัว เย่าหน้าให้รู้สึัว แ่ร่าบาไม่รู้สึัวเลย เาึวิสาสะอุ้มร่าบาลับไปที่ห้ออเา
เมื่อเฮุนลับมาที่ห้ออเาแล้ว ่อยๆวาร่าบาลบนเียอย่านุ่มนวล ่อยๆ่วยถอรอเท้าให้ร่าบาะไ้หลับอย่าสบาย
" อย่า...อ่ะ...ร้อนนน " แบฮยอนที่เริ่มรู้สึัวอีรอบพยายามปลระุมัวเอ
" ุๆๆ ผมเอ เฮุน ุเป็นอะไรเนี่ย หมอนั้นทำอะไรุ " เฮุนพู้วยน้ำเสียอารม์อย่าหนั
" เฮุน ุ....มา....่วยผมไว้เลยรับ.....่วยผม้วย.....ผมร้อนไปหมแล้วรับ " แบฮยอนมือไม้บัป่ายไปเรื่อยไม่สามารถวบุมัวเอไ้แล้ว
" เี่ยววว " เฮุนเริ่มรู้ัวแล้วว่าแบฮยอนไปโนอะไรมา
เาึัสินใอุ้มร่าบาึ้นมาแล้วพาไปไว้ในอ่าอาบน้ำ แล้วเปิน้ำลาาฝับัวใส่ร่าบาให้ล้ายร้อนายาที่โนไป
" อ่ะะะ " แบฮยอนราออมาหลัาเอน้ำเย็นลาใส่ัว
นฤทธิ์ยาเริ่มลล ร่าสู่อยถอเสื้ออแบฮยอนที่เปียน้ำออนเหลือเพียัวเปล่า หาผ้ามาุ้มให้ร่าบาลายหนาว ่วยเ็ัวให้ร่าบา่อนะพาออมานั่รอที่เีย หาเสื้อมาใส่ให้ร่าบา ่อนะพบับร่อย้ำบริเวหน้าท้อ
" เ็บมาไหม " ร่าสูบับไปบริเวที่เป็นรอย้ำแล้วถามร่าบา
" ..... " ร่าบาไม่ทันไ้อบไ้เพียพยัหน้า
" ผมลไปื้อยามาทาใหุ้เอ ุนอนรอผม่อนนะ " เฮุนเินออาห้อเพื่อไปื้อยามาให้แบฮยอน
ผ่านไปไม่นานร่าสูเินลับมาพร้อมถุยา เินเ้าไปที่ห้อพัอเา
" แบ แบฮยอนรับ ลุึ้นมา่อนนะ " ร่าสูปลุร่าบาให้ลุึ้น
" อื้มมม มาแล้วเหรอรับ " แบฮยอนลุออาเียเปลี่ยนเป็นท่านั่
ร่าสู่อยๆ เปิเสื้อยือเาแล้วเปิยาทามาทาให้ร่าบา
" อ่ะ " ร่าบาร้อออมาเมื่อยาถูทาลไปบริเวรอบ้ำ
" เ็บหน่อยนะรับ " ร่าสูเอ่ย
" อบุรับ " ร่าบาเอ่ย
" ืนนีุ้นอนห้อผมไป่อนล่ะัน ุลับห้อพัไปอนนี้ไม่ปลอภัยเท่าไร " ร่าสูเอ่ย
ร่าบาไม่ไ้ัอะไรยอมนอนไปอย่าเิม ้านร่าสูที่ยัไม่รู้สึ่ว เินไปหยิบโน็บุ๊มาเปิเล่น่าเวลา ที่โ๊ะ้าๆเียที่ร่าบาหลับอยู่
ผ่านไป 20 นาทีหลัาแบฮยอนหลับไป
" อย่านะรับ แบลัวแล้ว แบลัวแล้ว " ร่าบาที่ยัหลับอยู่ละเมอออมา
" แบ นีุ่ " ร่าสูที่เห็นร่าบาละเม่อเหมือนะฝันร้าย พับหน้าอโน็บุ๊ลวาลบนโ๊ะ
เินเ้าไปูร่าบาที่ำลัหลับอยู่
" แม่รับ อย่าทิ้แบไปไหนนะรับ " ร่าบาที่ับมือเ้าไว้้าแ้มาว น้ำาที่ไหลลมาทั้ที่ายัปิอยู่
ทำให้ร่าสู่อยๆเยิบัวเอแล้วลไปนอน้าๆร่าบา ึร่าบามาอเอาไว้ ่อบเ็น้ำาที่ไหลลมาอาบแ้มสวย
" ไม่เป็นไรแล้วนะรับ ผมอยู่นี้แล้ว " ร่าสูอปลอบร่าบา พรมูบบริเวเปลือาสวยที่บวมออมาเนื่อาร้อไห้
านั้นทั้สอนหลับไหลไปพร้อมัน
ความคิดเห็น