ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Monster ผู้หล่อเหลา
ในหมู่บ้านเดียวกันกับเด็กหนุ่มทั้งเจ็ดที่กลายเป็นแวมไพร์ไปแล้ว ยังมีอีกกลุ่ม หนึ่งที่หล่อเหลามีเสน่ห์ไม่แพ้กัน อีกกลุ่มหนึ่ง
ร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งในหมู่บ้านมีหนุ่มๆเก้าคนนั่งคุย นั่งเล่นกันอยู่ในร้าน
" คืนนี้ไปไหนดี " หนุ่มหล่อหน้าสวยอย่างแบคยอนกล่าวขึ้น
" ไปเดินตลาดกันไหม เห็นบอกว่า มีของสวยๆหน้าซื้อเยอะเลยน่ะ " หนุ่มคมเข้มอย่างจงอินเสนอขึ้น
" ตลาดตรงไหนล่ะ " หนุ่มเซฮุนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มกล่าวขึ้น
" ก็ตลาดรถไฟที่เพิ่งเปิดใหม่แถวนี้ไงไปเปล่า " ซูโฮหนุ่มขาวโอโมที่สุดในกลุ่มกล่าวขึ้น
" อ่ออ เห็นบอกว่ามีของลดราคาเยอะเลยนะ " ชานยอลหนุ่มที่สูงที่สุดในกลุ่มกล่าว
" งั้นไปกันไหม เราอยากไปดูของอยู่พอดี " ซิ่วหมิ่นชายหนุ่มที่อายุเยอะที่สุดในกลุ่มกล่าวขึ้น
" ได้ๆ งั้นตอนเย็นเจอกัน " เฉินที่ตอบเสริม
" งั้นไปเจอกัน หน้าตลาดตอนหกโมงเย็นน่ะ " เลย์หนุ่มตี๋ในกลุ่มกล่าวขึ้น
" งั้นแยกย้ายนะครับ " จงอินพูดจบพร้อมเดินมาหาเซฮุนจับมือให้ลุกขึ้นพร้อมดึงแบคยอนมาด้วย
คอนโดของทั้งสามหนุ่ม
" จงอินอาบน้ำก่อนเลยก็ได้ " แบคฮยอนเมื่อเข้ามาถึงในห้องแล้วกระโจนขึ้นโซฟาอย่างเต็มแรง
" ไม่เอาอ่ะ ไปอาบด้วยกันเลย " จงอินไปเดินไปลากแบคฮยอนให้ลุกจากโซฟา
" นี้คิดอะไรเนี่ย ปล่อยน้า เซฮุนช่วยพี่แบคด้วยครับ อ๊าา " แบคฮยอนที่โวยวายร้องให้น้องช่วย
" เรื่องนี้ เซฮุนของไม่ยุ่งนะครับ แฮ่ๆ " เซฮุนพูดพร้อมมายิ้มให้ลูบห้วตัวเองปอยๆ
" ไม่มีใครช่วยได้หรอกพี่แบค " จงอินดึงให้แบคออกจากโซฟาได้สำเร็จ
" จงอินอย่าทำอะไรพี่แบคเลยน้าาา " แบคฮยอนที่หลุดจากโซฟามาแล้วลุกมากอดคอคนเป็นน้องแล้วอ้อนอย่างน่ารักตามสไตล์ของแบค
" ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย " พูดจบก็โน้มไปจูบปากนิ่มของพี่แบคอย่างนุ่มนวล
" อือออ " แบคที่ถูกจงอินฉวยโอกาส ทุบที่อกเมื่อหายใจไปออก
" ปล่อยแล้วครับ ป่ะไปอาบน้ำกัน " พูดจบแล้วไปหาน้องอีกคน
" เซฮุนไปอาบน้ำกันน่ะ " จงอินเดินไปโอบเอวล่างบางจากด้านหลังแล้วจูบจงต้นคอของหนุ่มผิวขาวให้สยิวเบาๆ
" อืมมม จงอิน เดี่ยวเราไปอาบด้วยรอ แปปน่ะ " เซฮุนที่ถูกรบกวนโดยคนตัวหนาแล้วหันไปจุ๊บปากเบาที่หนึ่ง
" ป่ะ ไปกันครับ " จงอินดึงมือเซฮุนให้เดินตามไปในห้องน้ำ
ทั้งสามคนชอบที่จะอาบน้ำด้วยคอยถูหลังให้กัน ดูแลกันอย่างนี้เสมอ
" สบายไหมครับ พี่แบคฮยอน " จงอินที่กำลังถือฟอกน้ำถูหลังให้แบคอย่างเพลินอารมณ์
" อืมมม สบายจ้า แล้วเซฮุนล่ะ เป็นบ้าง " แบคฮยอนหันไปตอบจงอินแล้ว หันมาถามเซฮุนที่นั่งอยู่ข้างหน้าของแบคฮยอน แล้วให้หน้าแนบไปกับหลังเนียบขาวสวยของน้องชาย
" สบายจังครับ พี่แบค มือพี่แบคเบามาเลยครับ " เซฮุนหันมาหาแบคฮยอนทีกำลังให้หลังของเบาเป็นหมอนซบอยู่
" อือออ " เซฮุนหันหน้าไปหาแบคแล้วประกอบปากกับพี่ชายตัวเล็ก ส่วนแบคที่โดนน้องจุ๊บจากมือที่อยู่ที่หลังของน้องหันมาประคองหน้าของเซฮุนแทน
" หวานจังเลย พี่ใครเนี่ย " เซฮุนพูดเสร็จเมื่อพูดเสร็จ
" บ้าาา หวานอะไรล่ะ จริงไหมจงอิน อือออ!!! " แบคที่ตอบน้องไปพร้อมกับทำหน้าเขินแล้วหันหน้าไปหาจงอินที่อยู่ข้างหลัง แต่ไม่ทันได้คำตอบ ก็โดนคนผิวแทนประกอบปากเข้าให้แถมมีการลุกล้ำเล็กๆ
" อือออ หวานจริงๆด้วยสิน่ะ " จงอินจูบจนพอใจแล้วพูดขึ้น
" บ้าาา ปล่อยเลยน่ะ ไม่อาบน้ำด้วยแล้ว " แบคฮยอนที่เริ่มงอนเตรียมลุกออกจากอ่าง
" โอ๊ยยย อยากเพิ่งงอนสิครับ มาล้างตัวน้า อย่าเพิ่งงอนเราสองคนเลยน่ะครับ รักหรอกน่ะ ที่ทำเนี่ย " จงอินเห็นคนตัวเล็กกำลังจะลุกจากอ่าง กอดไว้จากข้างหลังแล้ว จับหัวคนเป็นพี่ให้มาซบอกแกร่งของเขา
" นั่นสิ พี่แบค เซฮุนรักแบคน่ะ มามาให้เซฮุนกอดหน่อยสิ " เซฮุนที่ล้างตัวตัวเองเสร็จแล้วหันมาหาคนตัวเล็กที่น้องซบคนผิวแทนอยู่ แบคฮยอนจากซบอยู่ที่อกจงอิน ก็หันไปซบอกคนผิวขาวเนียนแทนปล่อยให้จงอินล้างตัวก่อน
" แบคก็รักทั้งสองคนน่ะ " แบคฮยอนบอกรักทั้งสองคนหน้าที่ซบอยู่กับคนผิวขาวแต่มืออีกข้างหันไปจับน้องชายอีกคนอย่างจงอิน
" มามา กอดรวมกันหน่อย " จงอินที่ล้างตัวเสร็จเดินมาหาทั้งสองคนแล้วสวมกอดทั้งสองคนไว้
" อือออ จงอินก็รักเซฮุนเหมือนกันนะครับ " จงอินเมื่อขยับเข้ามาก็ได้โอกาสเหมาะหันไปจูบปากเซฮุนปาก พร้อมบอกรักไป
" เซฮุนก็รักจงอินน้า " เซฮุนพูดพร้อมจับมืออีกข้างของจงอินไว้
" นี่ พี่แบคอยากล้างตัวแล้วปล่อยเลยน้า " แบคแวกหาทางออกจากอ้อมอกของทั้งสองคน แล้วไปล้างตัวปล่อยให้สองหนุ่มนั่งรอ แล้วลุกออกจากอ่างพร้อมกัน เดินไปเช็ดตัว แล้วไปแต่งตัวของใครของมัน จงอินที่แต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำพร้อมด้วยกางเกงสีดำ เสร็จ จึงหันไปจัดปกคอเสื้อแบบเดียวกับจงอิน ทับด้วยแจ็กแก็ตสีแดงรวมถึงกางเกงเดปสีดำด้วยให้เซฮุนที่กำลังติดกระดุมให้ ส่วนแบคฮยอนที่แต่งตัวด้วยเสื้อแบบเดียวกับจงอินแต่ตัวเล็กกว่าบางกว่านิดหน่อย เสร็จเช่นกันหันมาเสดผมให้เซฮุนให้หล่อเหลา ส่วนจงอินที่จัดปกเสื้อให้เซฮุนเสร็จหันมาเสดผมให้แบคฮยอนบ้าง จนสุดท้าย เซฮุนเห็นผมของจงอินที่ยุ่งเหยิงอยู่จึงจัดเสดทรงผมให้จงอินใหม่ เมื่อทั้งสามคน แต่งตัวกันเสร็จแล้ว จึงได้ถึงเวลานัดแล้ว
" ป่ะ ไปกันเถอะได้เวลาล่ะ " จงอินที่ใส่รองเท้าหนังสีดำเสร็จหันมาหาทั้งสองคน
" โอเค เราเริ่มหิวแล้วแหละ " แบคฮยอนลุกขึ้นพร้อมเตรียมตัวออกไปอย่างเต็มที่
เมื่อทั้งสามคนพร้อมแล้ว จึงออกเดินทางไปยังตลาดรถไฟที่ได้นัดกันไว้
เมื่อถึงเวลานัดหมาย
" ไง มากันครบยัง " ซูโฮที่เดินมาพร้อมชานยอลและซิ่วหมิ่นถามขึ้น
" ยังเลย ขาดอีกสามคน " แบคฮยอนตอบกลับซูโฮไป
" นั้นไงมานั้นล่ะ " จงอินที่เห็นอีกสามคนมาพร้อมกันจากรถตู้
" โทษที คุยกับที่บ้านนานไปหน่อย " คยองซูตอบเพื่อนที่รออยู่
" โอเค งั้นถ้ามากันคบแล้ว ไปกัน " ชานยอลพูดพร้อมเดินนำหน้าเพื่อนๆเข้าไปในตลาดอย่างร่าเริ่ง
" ว้าววว สวยดีน่ะ " แบคฮยอนที่เห็นโคมไฟสวยเรียงรายเต็มโต๊ะที่ขาย
" อยากได้เหรอ " จงอินที่เดินข้างหันไปถามแบค
" เปล่าเหรอ แค่เห็นว่าสวยน่ะ " แบคพูดบอกปัดจงอินไป
" ร้านเครื่องประดับนี้ ไปดูกันเถอะ " เซฮุนที่เห็นร้านขายเครื่องประดับมากมาย เดินเข้าไปดูพร้อมแบคและจงอิน
" เรามาทำแหวนแกะสลักชื่อกันไหม " เซฮุนเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นไปเห็นโซนแหวนที่มีชื่อสลักไว้อยู่
" เอาสิ แล้วจะสลักว่าอะไรล่ะ " แบคถามขึ้น
" ก็สลักตัวเลขประจำตัวของเราลงไปไง " จงอินเสนอขึ้น
" อืมม ก็น่าสนใจน่ะ ของเราสลักเลข 88กับ4 ลงไป " เซฮุนพูดขึ้น
" อ่อ สลักเลขของคนตรงกันข้ามน่ะ โอเคงั้นเอามาเลย " จงอินเห็นด้วย
จากนั้นสั่งทำ ผ่านไปสักพักแหวนที่สลักตัวของทั้งสามคนก็เสร็จ แล้วทั้งสามคนก็ใส่ออกมาจากร้าน
" เราเริ่มหิวแล้วอ่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะ " ซิ่วหมิ่นพูดขึ้น
" ท้องร้องแล้ว " เฉินพูดพร้อมกุมท้องไว้
" ไปทานร้านนั้นดีไหม " เลย์ที่เห็นร้านอาหารร้านหนึ่งน่าสนใจมากเลย
" ร้านชาโคเหรอ น่าสนใจดีน่ะ " ซูโฮมองไปยังร้านที่เลย์ชี้ให้ดู
" งั้นไปกันเถอะ " แบคฮยอนเดินนำหน้าเพื่อนและเดินเข้าร้านไป
" สั่งเลยดีกว่า " ชานยอลพูดขึ้นเมื่อทั่งโต๊ะได้อาหารที่จะสั่งแล้ว
อาหารมาเสริฟ แต่ละคนลงมือทานอาหารของใครของมันจนกระทั่งสักพักมีอาการผิดปกติขึ้น ทุกคนเริ่มมีความผิดปกติเกิดขึ้น ชานยอลเริ่มรุนแรงขึ้นแถมยัง ปล่อยไฟจากมือมาได้ ส่วนซูโฮที่นั่งถัดมาปล่อยน้ำจากมือ รวมถึงสายตาที่แข็งทื่อขึ้น ซิ่วหมิ่นที่จับแก้วน้ำแล้วกลายเป็นน้ำแข็ง แววตาเริ่มเปลี่ยนไป เฉินปล่อยกระแสไฟออกมาได้ เลย์สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของคนเสริฟที่โดนมีดปาดได้ ฝั่งตรงข้ามกัน คยองซูที่จับช้อนส้อมแล้วหักคามือ ถัดมาแบคฮยอนเปิดปิดไฟในร้านได้เองรวมถึงรอยแตกบนใบหน้านิดหน่อย เซฮุนสายตาที่แข็งกราวขึ้นพร้อมกับปล่อยสายลมจากมือได้ ส่วนจงอินที่อยู่สามารถหายไปมาได้
" นี้พวกเราเป็นอะไรไปเนี่ย " แบคฮยอนถามขึ้นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
" ไม่ต้องตกใจไปค่ะ ที่เกิดขึ้นเนี่ย เกิดจากสาเหตุของไวรัสที่อยู่ในอาหารที่ท่านได้ทานไปนั้นแหละค่ะ พวกคุณกำลังจะกลายเป็น Monster กันแล้ว " หญิงสาวสุดสวยเดินมาพร้อมอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
" คุณเป็นใครครับ " ซูโฮหันไปถามสาวสวย
" ฉันเจนนี่ก็เป็นMonster เหมือนพวกคุณนี้แหละค่ะ ยินดีต้อนรับแห่งโลกใหม่ของพวกคุณนะค่ะ ฉันของตัวก่อน " เจนนี่แนะนำตัวเสร็จ เดินหายไป
" เดี่ยวสิครับคุณ " จงอินห้ามไว้ไม่ทัน เจนนี่หายไปแล้ว
"เรากลับกันดีกว่า " เซฮุนพูดขึ้น
" จดหมายอะไรอ่ะ " ชานยอลที่กำลังจะลุกไปหยิบจดหมายฉบับหนึ่งเข้า
( นี้คือ ข้อมูลการหาอาหารของพวกคุณ พวกคุณจะสามารถทานอาหารได้ก็ต่อเมื่อเป็นของสีดำเท่านั้น ไม่สามารถทานอาหารอย่างอื่นได้ และต้องทานอาหารได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น จากเจนนี่Monster )
" งั้นแสดงว่าในตอนเช้าเราไม่สามารถที่จะทานอะไรได้เลย " ซูโฮเริ่มกังวล
" นั่นนะสิ เอาไงดีล่ะ " คยองซูถามขึ้น
" เราไปถามพวกนั้นดูดีกว่า " เซฮุนเสนอขึ้น
" พวกนั้นอย่าบอกนะว่า " แบคฮยอนหันหน้าไปหาเซฮุนเพื่อความมั่นใจ
" ใช่แวมไพร์ทั้งเจ็ดไงล่ะ " จงอินพูดเสริมขึ้น
" งั้นไปกันเถอะ พระอาทิตย์ตกดินล่ะ น่ะจะได้เวลาออกล่าของพวกนั่นแล้วล่ะ "
ซิ่วหมิ่นกล่าวพูดขึ้นพร้อมลุกออกจากเก้าอี้ ตามไปด้วยคนอื่นๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น