ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
สนามบินสุวรรภูมิ สนามบินนานาาิอประเทศไทย ที่ที่เ็มไป้วยารเินทาอเรา นัเินทาและนทำานทั้หลาหลายอาีพ แล้วหนึ่ในนั้นเอ รวมถึ บยอน แบฮยอน เ้าอแบรน์เสื้อผ้าBaekbrown หรูที่เพิ่เินทาลับมาาานแฟั่นวีที่ปารีส ที่เพิ่ัไปเมื่อไม่ีี่วันมานี้
เมื่อแบฮยอนเินออมาาประูาเ้าเปิออ เา็ไ้เอับนสำัอเา ิมอิน แฟนหนุ่มสุเพอร์เฟอนายบยอนแบฮยอนนั้นเอ แบที่เห็นหน้านรัแล้ว เินเ้าไปอ เพื่อเยับวันที่เาสอนไม่ไ้อยู่้วยัน
" เหนื่อยไหมรับ นเ่อผม " อินถามนรัในอ้อมอ
" ไม่เหนื่อยเลย แ่เห็นหน้าุหมีเา็หายเหนื่อยแล้วนะ " แบผละออาอ้อมอ
" ั้นเราลับันเลยไหมรับ " อินถามแบ
" ลับเลยรับ อยานอนอุหมีแล้วรับ " แบเินับมือับอินแล้วเินไปที่รถหรูออิน
ใ้เวลาาสนามบินมาอนโ ไม่นานมานั
เมื่อแบฮยอนเปิเ้าไปในบริเวห้อโถ เอับห้อที่ถูแ่้วย อไม้มามายหลาหลายนิ รวมถึแสไฟที่ทำให้ห้อูมีสีสันอย่าี
แบฮยอนเิน่อนมาถึโ๊ะอาหารสุหรู
" แบฮยอน นั่่อนนะ เี่ยวผมเอาระเป๋าไปเ็บให้ " อินเลื่อนเ้าอี้ให้แบนั่
แล้วไฟในห้อ็ับล
" ไ ไอยู่ไหน ไฟับอ่ะ " แบฮยอนที่นั่อยู่ับที่โวยวาย้วยวามใ
" เอร์ไพรส์!!!! ยินี้วยนะรับ ับานให่ที่เพิ่บไป " อินออมาพร้อม่ออไม้ให่
" ุหมี เล่นอะไรรับเนี่ย แ่็อบุนะรับ " แบฮยอนแอบแนบอิน
" ยัไม่หมนะ นี่รับ ฝีมือผมเอ " อินหายไปในรัวพร้อมับถาอาหารที่มีสเ็ฝีมืออินเสริฟรหน้าแบฮยอน
" ว้าววว อบุนะรับ " แบฮยอนยิ้มให้ไป
" ั้นเรามาทานันไหมรับ " อินวาานอน หยิบวไวน์ที่วาอยู่้าหลัมาเปิเทลในแ้วอแบและอเา
" เียร์ " ทั้สอนนแ้วัน
" พรุ่นีุ้มีานหรือเปล่า " อินถามแบมา
" อืมมม ไม่มีนะรับ แบอยาพัสัหน่อย่อน่อยลุยาน่อ มีอะไรหรือเปล่ารับ " แบถามอิน
" เปล่ารับ พอีผมอยาพาุไปเที่ยวหน่อยนะ " อินบอ
" ที่ไหนรับ " แบถาม
" ุอยาไปไหนล่ะ " อินถาม
" อืมมมม ไปทะเลีว่า " แบอบ
" ไ้เลย "
านั้นทั้สอนทานอาหารนอิ่ม
เ้าวัน่อมา
ิ๊!!!! เสียสมาร์ทโฟนออินัึ้น
(ฮัลโหลรับ พี่) อินรับสาย
(วันนี้นาย้อเ้าบริษัทนะ) มินอพี่ายออินโทรเ้าหา
(แ่วันนี้ผมมีนัแล้วนะรับ) อินหันไปมอแบที่นอนอยู่้าๆ
(ลู้าประธานบริษัทเ้า้อารุยับเรา ะนั้นแ้อมาประุม) มินอพูปนบัับ
(รับๆ ั้นเี่ยวผมเ้าไปนะรับ) อินวาสายาพี่าย
ไม่นานนัแบฮยอน็ื่นาารหลับ เรียมัวไปเที่ยว
" ไปันหรือยัรับ " แบฮยอนเินมาหาอิน
" แบ ือว่าวันนี้ไปเที่ยวไม่ไ้แล้วล่ะ " อินบอแบ
" อ้าววว ทำไมล่ะรับ " แบถาม
" พอีผม้อเ้าบริษัทมีประุม่วน อโทษ้วยนะรับ " อินหันไปอแบา้าหลั พร้อมระเป๋าเินทา
" แล้วพี่เอา ีระเป๋าเินทาไป้วยทำไมเหรอ " แบถาม
" พอีว่า านที่้อทำอาะไม่่อยไ้ลับมาอนโ เลยเอาเสื้อผ้าิัวไป้วยนะ " อินอธิบายให้แบเ้าใ
" อ่อรับ ไปเถอะรับ เี่ยวะสาย " แบฮยอนอนุาให้อินไปทำาน อินับรถออไปทันที
านั้นแบฮยอนเินไปหยิบสมาร์ทโฟนโทรหาเพื่อนี้สมัยเรียนอแบ อย่าูโฮพอี
(ฮัลโหล โทรมาแ่เ้ามีอะไร ปิวันนี้ แ้ออยู่ับแฟนแไม่ใ่เหรอ ไม่มีเวลาโทรมาหาันหรอ) ูโฮรับสายาแบ
(ูโฮ โนเทอีแล้วอ่ะ) แบรอเสียใสสมาร์ทโฟน
(ไม่เป็นไรนะ) ูโฮปลอบแบ
(ูโฮ ไปเที่ยวันไหม ไปทะเลันนะ) แบวน
(เอ่อ ือัน็อยาไปนะ แ่ว่าเรายัมีานที่้อทำอีนะ ไปไม่ไ้ อโทษนะ) ูโฮอบแบลับมา
(อ่อโอเ ไม่เป็นไร ไ็สู้ๆนะ) แบเอ่อ่อนวาสายไป
แบับสมาร์ทโฟนมาโทรหาเพื่อนสนิทอีนอย่ายอู
(แโนเทอีแล้ว) แบแทหายอู
(เิอะไรึ้น) ยอูเพื่อนสนิทอแบหรือผู้ัารอแบ
(อินนะสิ นัับเราแล้ว แ่้อไปทำานอ่ะ เพื่อนยัมาทิ้อี เหาเลยเนี่ย) แบบ่นให้ยอฟั
(ยัไม่ินอีเหรอ เาทำออะบ่อย) ยอ
(นิ แบมาระบายให้ยอฟั ไม่ไ้ให้ยอมาอย้ำเรานะ) แบบ่น่อ
(แล้วะให้ไปเอที่ไหน ว่าพอี) ยอถามแบลับ
(ั้นเี่ยวแบออไปรับยอที่อนโเลยล่ะันนะ) แบ
(เ็บระเป๋า่อนนะ ถึแล้วทัมานะ) ยออบ
(โอเ แล้วเอัน) แบอบปิแท
านั้นแบฮยอนเินไปหยิบระเป๋าเินทาในห้อนอน พร้อมหยิบุแรถยน์อน เินไปยัลานอรถ ับรถันหรูออาอนโหรู
เมื่อถึโรแรมที่หัวหินามที่นัับยอูไว้
" แบ ทานี้ " ยอเรียแบที่เินหาัวเอไม่เอ
" รอนานไหม " แบถามเพื่อนไป
" เพิ่มาถึ่อนหน้าแเมื่อี้เอ " ยอบอ
" ไปเ็อินัน " แบเินนำไปที่เาเอร์เ็อิน
" ันเ็อิน เรียบร้อยล่ะ " ยอบอแล้วยื่นีย์าร์ให้แบ
" โอเั้นเี่ยวึ้นไปเ็บระเป๋าแล้วไปหาอะไรทานันีว่า " แบวนยอไปหาอะไรทาน
" ไ้ ไปันะไปินที่ไหนล่ะ " ยอถามลับ
" ทานที่ห้ออาหารอโรแรมไหม ไ้ยินว่าที่นี้ฝีมือเฟไ้รับราวัล้วยนะ " แบอบไป
" โอเ ไปัน " ยอเินนำแบออาห้อพัไปห้ออาหารอโรแรม
เมื่อถึห้ออาหาร ทั้แบและยอหาโ๊ะนั่ไ้เรียบร้อย
" สั่อาหารันีว่า " แบหยิบเมนูมาแล้วสั่อาหาร นสั่ันเสร็
ึ่ึ
(ฮัลโหล แบเหาไหม ทานอะไรหรือยั) อินโทรมาหาแบ
(ไม่เหาเลย ไม่้อห่วนะ ) แบอบไป
(ั้น็ีล่ะ ถ้าไทำานเสร็แล้วะรีบลับไปหาแบเลยนะ) อินบอแบ
(อื้ม รับไม่้อรีบนะ ั้ใทำานล่ะ) แบอบ
(รับ ั้นพี่อไปประุม่อนนะ รันะรับ) อินบอรั
(รับ รัเหมือนันรับ) แบอบลับวาสายไป
ไม่นานนัอาหาร็มาเสริฟ
อี้านหนึ่อสายที่วาไป
" ใรเหรอรับ " ูโฮที่อนนี้มาอยู่ับอิน ในห้อนอนแห่หนึ่
" แบไ เพื่อนเรานะ " อินอบูโฮ
" แ่เพื่อนที่อบแย้อนอื่น แ่ว่าอนนี้อย่าเพิ่พูถึนอื่นนะ อนนี้เราอยู่สอนแล้วอ่ะ " ูโฮล้อออิน
" แล้วเราอยาทำอะไรล่ะ " อินถามูโฮลับ
" ทำอะไรีนะ " ูโฮยั่วอินลูบไล้ามล้ามแนออิน านั้นอิน่อยๆโน้มหน้ามาะูบปาบาอูโฮ
" เี่ยว แบรู้นะ " ูโฮพูึ้น
" ไม่รู้หรอ เราอยู่ั้หัวหินเลยนะ แบไม่รู้หรอ " อินบอ
" ั้นเราลไปหาอะไรทานันีว่านะ " ูโฮวนอินลไปหาอะไริน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น