ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP.4
" นายยย นายมาอยู่นี้ไ้ไ " แพฮยอนถามพร้อมี้หน้านายแบบร่าสูว่า้วยวามใ
" ผม้อถามุมาว่า ุมาที่นี้ไ้ไ " เฮุนถามร่าเล็ลับ ามที่มอยู่แล้วลับลมโว่าเิมเมื่อสสัยอะไรบาอย่า
" เฮ้ย ใเย็นๆัน่อนรับ " อินยืนั่นลาระหว่าเาสอนยมือมาห้ามทับ่อนะเิเรื่อึ้น
" นี่นายอย่าบอนะว่า เ้านายที่นายบอือ " เฮุนหันมามอหน้าถามอิน อย่าเ้าใำอบ
" ใ่ เ้านายนนั้นือ ุแพฮยอน ีเและยูทูปเบอร์เ้าอ่อนี้แหละ " อินอนเฟริมำอบแ่เพื่อนอเา
" ุอิน ที่บอว่าถ่ายานอยู่อย่าบอนะว่า ถ่ายานให้ " แพฮยอนมอหน้าสลับันระหว่าเฮุนับ่าภาพผิวสอสี
" รับ นายแบบที่ผมถ่ายานอยู่ือ โอ เฮุน นายแบบนั เพื่อนี้อผมเอ " อินันหน้ามาอบำถามที่เ้านายนใหม่อเาถามึ้น
" แล้ว ุแพฮยอน รู้ัับ เพื่อนผมไ้ไรับ " อินถามเ้านายนใหม่อเาลับ
" เรื่ออุบัิเหุทีู่เล่าให้ฟัเมื่อเ้านี่แหละ " เฮุนอบัึ้นมาอีรอบ
" ห่า นที่มึบอว่า รถนัน ือ ุแพฮยอนเหรอ " อินถามย้ำเฮุนลับ
" ใ่ เพื่อนนายนี่แหละ ู่รีผม แ่ไ ผม็้ออโทษ้วยนะ " แพฮยอนที่ิไ้ที่เลท์บอไว้ ึล่าวอโทษ
" ไม่เป็นไรหรอ ผม็้ออโทษ้วยที่ล่าวว่าร้ายุอย่านั้น " เฮุนรับำอโทษ่อลับแพฮยอน
" หายันแล้วนะ เฮ้อ " อินที่เห็นว่าเพื่อนและเ้านายใหม่อเาเลียร์ันบแล้ว
" นึว่าะไ้เป็นรรมารู่มวยะแล้ว " อินแวเพื่อนสนิทอเาและเ้านายนใหม่
" ผมเสร็านแหละ อินลับ่อนนะ ไว้เอันใหม่รับ " เฮุนล่าวับอิน่อนะหันไปพูับแพฮยอน
" เอันใหม่รับ " แพฮยอนพู้วยรอยยิ้ม
" เอันๆ " อินล่าวลาเพื่อนอเา
เพื่อนนายแบบทำานเสร็สิ้นแล้วรอผู้ัารอเามารับ ผู้ัาริม หลัาไปัารเรื่ออุบัิเหุเสร็เรียบร้อยแล้ว ับรถอเาเอมารับนายแบบอเาลับอนโ
" เิ ุแพที่ห้อทำานผมีว่ารับ " อินเิแพฮยอนเ้าไปนัุ่ยที่ห้อทำานอเา
" ออนุารับ ีัเลยรับ มีสูิโออยู่ในบ้านัวเอเลย " แพฮยอนล่าวมอินที่มีวามพยายามที่ะทำานอเาเอ
" ุเอ็ทำยูทูปที่ห้อในอนโเมื่อันนี่รับ " อินล่าว่อนะนั่ที่โ๊ะทำานอนเอ
" พรุ่นี้ว่าใ่มั๊ย " แพฮยอนมานั่ร้ามอิน ่อนะเรินถึารในานแรอ่าภาพนใหม่ในวันพรุ่นี้
" รับ ผมว่ารับ มีแ่านปรับสีภาพนิยสาร่อนะส่ให้ลู้ารับ " อินมอูาราานในไอแพอเา
" ีเลย านนี้นาย้อไ้ออนอสถานที่ นายไปไ้ใ่ไหม " แพฮยอนถาม้วยวามมั่นใ ่อนะพู่อ
" รับ ไม่มีปัหารับ " อินพูพร้อมส่รอยยิ้มแสนอบอุ่นโยไม่มีอะไรแบบแฝให้แพฮยอนเ้าใ แ่ทว่าสายาและรอยยิ้มนั่น ไ้สร้าวามรู้สึบาอย่าให้ับเ้านายอเา
" ผมอยาให้ นายไปถ่ายภาพที่ร้านาเฟ่นะ พรุ่นี้ันมาหานายที่นี้แล้วเราะไปพร้อมัน " แพฮยอนอบามวามิที่เาไ้วาไว้ในาราเรียบร้อยแล้ว พร้อมแ้ับผู้ัารอเาอย่า เลท์แล้ว
ึ...... เสียโทรศัพท์อแพฮยอนัึ้น
( ฮัลโหล อบุมาที่เป็นธุระให้นะรับ ) แพฮยอนล่าวับผู้ัารเลท์ ที่ไปิ่อเรื่อรถยน์อเาให้
( เอ่อน่ะ ทำไไ้ ูเป็นผู้ัารให้มึนี่ หน้าที่และานอยู่แล้วอีอย่า ถ้าูไม่่วยใระ่วยมึ ) เลท์ุย้วยน้ำเสียเป็นันเอับเพื่อนอเา
( แล้วอนนี้ นายอยู่ไหนเหรอ ) แพฮยอนถามผู้ัารเลท์ เาไม่ไ้โทรลับไปหาั้แ่มาหาอิน นไม่รู้ว่าเพื่อนอเาไปอยู่ที่ไหนแล้ว
( นี่แหละที่โทรมาหา ) เลท์เ้าประเ็นที่เาโทรมาหา ยูทูปเบอร์และีเัวเล็
( ำลัะถามอยู่เลยว่่ามีอะไรรึเปล่า ทำไมเสียััเลย) แพฮยอนไ้ถาม้วยเสียที่้อะโนแ่ับเสียที่ัแทรเ้ามาในสายที่เลท์พู
( ะให้เียบไ้ไ นี่มันผับนะเว้ย ) เลท์อบำถามที่แพฮยอนสสัย
( ผับนายไปทำอะไรใรผับ ) แพฮยอนับสถานที่ที่เพื่อนอเาไป ปิถ้าะไปสถานที่อย่านี้ ไม่น่าะไปนเียว
( นี่ ไม่ิะเลี้ยลอหน่อยเหรอ ไหนๆ็ไ้ ่าภาพนใหม่แล้วอ่ะ ถือโอาสเพิ่มวามสนิทสนมับ่าภาพนใหม่หน่อยเหรอ ) เลท์อบำถามแพฮยอนถามึ้น
( ริ้วย เี่ยวนายส่โลเั่นมานะ อนนี้อยู่ที่บ้านอเาเนี่ย ) แพฮยอนอบเพื่อนอเาให้ส่สถานที่ั้มา
( แม้.....ไม่ธรรมาเลยนะ วันแร็ไปบ้านเาเลยนะ ) เลท์ล่าวแวเพื่อนอเา เสียหัวเราะะัั้นสนุสนาน
( ส่มาเถอะ แ่มาหาเาเพื่อาน อย่าิเยอะ ) แพฮยอนอบเพื่อนอเา้วยเสียริั
( อ่ะๆ ไม่แวแล้ว็ไ้ ) เลท์ี้เียเถียับเพื่อนอเาแล้ว
( แล้วร้านนี้เป็นเพียผับแ่นั้นเหรอ ) แพฮยอนถามเลท์ถึร้านที่เพื่อนอเาไปอนนี้
( เปล่า เป็นร้านอาหาร้วย วน่าภาพนายมาเลย เร็วๆนะ ) เลท์ล่าว่อนะวาสายไป
" มีิอะไรรึเปล่ารับ " อินถามแพฮยอนเมื่อเาวาสายไปแล้ว
" เราไปปาร์ี้ัน " แพฮยอนถามอิน อินหยุมอหน้าออมและหน้าอไอแพอเา ่อนะเลื่อนสายามามอหน้าผู้ถาม
" ปาร์ี้อะไรันรับ " อินถามแพฮยอนพร้อมรอยยิ้มเสียบัน ที่ไม่เ้าใในวามหมายที่นรหน้าเอ่ยออมา
" ปาร์ี้้อนรับ ่าภาพใหม่อ่อเราไรับ ไปนะรับ " แพฮยอนล่าวเิวน บุลสำัสำหรับำื่นนี้
" อบุรับ แ่านผมยัไม่เสร็เลยรับ " อินล่าวเิะปิเสธ านอเายัไม่เสร็ เาึไม่อยาะรับปา แ่อีใเา่อยาไป
" เอาี้ไหมรับ ในระหว่านี้ผมะใหุ้ทำานไป่อนพอ่ำๆึๆเราะไ้ไป้วยัน " แพฮยอนยื่น้อเสนอให้เ้าอบ้านไป
" แล้วุแพะไปอยู่ไหนล่ะรับ หรือุะลับ่อน็ไ้นะรับ ผมเรใ " อินล่าวเาไม่อยาให้เ้าอ่อ้อมานั่รอเาทำาน
" ุะไล่ผมลับริๆเหรอรับ " แพฮยอนวาอยาไ้ำอบอนรหน้า
" เปล่านะรับ ผมไม่ไ้หมายวามว่าแบบนั้น " อินปิเสธทันที ลัวนรหน้าเ้าใเาผิ
" ผมอใ้ห้อนั่เล่นุล่ะันรับ ผมะไม่วนอะไรุแ่อยาะหาที่นั่พั หลบน อีอย่าผมไม่มีธุระ่อแล้ว้วย " แพฮยอนเสนอวามิที่เาิว่าเหมาะสมแล้ว แ่เ้าอบ้าน
" เอาอย่านั้นเหรอรับ " อินถามลับเพื่อวามแน่ใอีรอบ
" รับ " แพฮยอนอบพยัหน้า วามิที่เาเอาริ " ส่วนเรื่อเสื้อผ้าอนเย็นไม่้อห่วผมแพฮยอนยระเป๋าใบหนึ่มาให้เ้าอห้อู เป็นารยืนยันในารแ้ปัหาอเา ้วยวามที่แพฮยอน้อทำอนแท็์นอสถานที่บ้า ันั้นารที่เาะ้อมีเสื้อผ้าิมาในระเป๋าอเาเป็นเรื่อปิ รวมถึบาทีเา็้อไปทำานที่สถานี่อ ารมีเสื้อผ้ามาเพื่อไว้ะไ้ไม่้อเสียเวลาลับไปเปลี่ยนที่อนโอี
" รับ ุแพ...." อินเรียนรหน้า มือเรียวสวยร่าเล็ยมาปิปารูปสวยนรหน้าไว้ ่อนะส่ายหน้าให้ับสรรพานามที่เาเรียื่อ
" ทำไมล่ะรับ " อินับมือร่าเล็ออาริมฝีปาอเา ่อนส่่อวามสสัยให้ร่าเล็หามาให้เา
" พี่แพ " แพฮยอนพูับท้วยใ้สรรพนามใหม่
" รับ พี่แพไปห้อนั่เล่นันีว่ารับ " อินเินนำหน้าร่าเล็ไปที่ห้อนั่เล่นอเา โยในห้อประอบไป้วยโฟา พร้อม้วยเฟอร์นิเอร์ รวมถึสิ่ที่ในห้อนั่เล็ส่วนให่ะ้อมี
" พี่แพนั่เล่นที่ห้อนี้ไป่อนนะรับ ผมอัวไปทำาน่อ " อินอำนวยวามสะวให้แพฮยอน่อนะลับไปทำานอเาเรียบร้อย
" เสร็แล้วมาเรียนะ " แพฮยอนนั่ลโฟาแสนสบายใลาบ้าน ที่มีสิ่อำนวยวามสะวมามายวาอยู่รอบๆัวร่าเล็
" อยาใ้อะไรามสบายเลยนะรับ ผมะมาเรียนะรับ " อินอัวลับไปทำานริๆ
แพฮยอนนั่ลพัาที่โฟาสัพั่อนะลุไปเล่นเปียโนที่ั้อยู่ไม่ไลาโฟามาหนั ่อนะอัไอีสอรี่อเาเอ เพื่ออัพเให้นที่ิามไู้วามสามารถอเา นิ้วเรียวสวยเล่นเปียโนไ้อย่าสมบูร์แบบ
่อนะเปลี่ยนไปูีรีย์แทนเพื่อาร่าเวลาไป เาสนุับีรีย์เาสนใอยู่ หรือะเป็นารเปิูยูทูป่อ่าๆ เป็นารูานอเพื่อนๆและู่แ่ทา่อยูทูปแบบอเานั่นเอ
เวลาผ่านพ้นไป
านออินห้อสูิโออเาไ้เสร็เรียบร้อยแล้ว ่อนเาะไปัารแ่ัวเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนะมาเรียแพฮยอนที่รออยู่ในห้อนั่เล่นนั่นเอ
ะที่เาำลัทำานมีบาที่เาะแอบมอเ้ามในห้อนั่เล่นเมื่อเห็นร่าเล็หัวเราะับเรื่อราวที่ายออมาในทีวี ทำให้อินยิ้มามไป้ว็ะลับไปทำาน่อนเสร็ อินเินมาเปิประูเ้ามาในห้อนั่เล่น ่อนะพบว่าไม่ใ่นูทีวี แ่เป็นทีวีเฝ้าน่าหา เพราะร่าเล็อเาหลับอยูาบนโฟาอย่าสบาย อินยัไม่ล้าปลุึอ้อมไปนั่ฝั่โฟาที่ว่าอยู่ ่อนะสัเหน้านรหน้าะหลับ หลุยิ้มออมาไม่รู้ัวะมอหน้าหวาน ถ้าไม่บอว่าเป็นผู้าย ิว่าเป็นผู้หิหน้าหวานไปแล้ว
" อือออ " แพฮยอนที่หลับไหลอยู่รู้สึัวื่น เมื่อรู้สึัวว่ามีน้อมอเาอยู่ แพฮยอนลืมาึ้นมามอสายาที่อินมอหน้าเาอยู่ ่อนะยิ้มลับไปให้โยไม่ไ้ใอะไร
" มา้อมอแบบนี้ืออะไรรับ ี่โมแล้วรับ " แพฮยอนรีบลุึ้นาารนอนหลับ่อนะถามอิน
" 6 โมเย็นแล้วรับ " อินอบเวลาที่แพฮยอนอยารู้
" ทำไมไม่ปลุรับ เี่ยวผมมา " แพฮยอนรีบโยไม่ไ้สัเารแ่ัวออิน ส่วนอินที่แ่ัวเสร็เรียบร้อยแล้ว เาปิทีวีพร้อมแอร์อนิั่น ่อนะไปรอแพยอนที่ห้อโถ่อบ้าน
" เสร็รับ ไปัน " แพฮยอนเินออมาาห้อน้ำ เินมาหยุอยู่รหน้าอิน ที่นั่รออยู่
" รับ ไปันเถอะ " อินยืนเ็มวามสู หยิบุแรถยน์อเา่อนะเินนำไปที่ลานอรถอเา
ึ........เสียโทรศัพท์มือถืออแพฮยอนัึ้น
( รับ ) แพฮยอนรับสายใรบาน " ผมไปรอบนรถนะรับ " อินระิบบอแพฮยอน่อนที่แพฮยอนะรับสาย อินเินไปรอที่รถยน์ามที่เาบอไว้ แพฮยอนรับทราบ
( ืนนี้ผมไปนอนที่อนโอเลท์นะรับ ไม่้อรอนะ ) แพฮยอนบอับใรบานผ่านปลายสาย
.
.
.
.
.
ใรโทรหาแพฮยอน
ารทำานวันแรออินะเป็นอย่าไร
ฝาิามัน้วยนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น