ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Guide for you (sf:JinBam​)​

    ลำดับตอนที่ #2 : Ep.2

    • อัปเดตล่าสุด 18 มิ.ย. 64


    เช้าวันรุ่งขึ้น

    การทำงานในเกาะตอนใต้ของประเทศเกาหลีใต้ อย่าง เกาะเชจู 

    ตึก….. เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น

    “ ใครโทรมาแต่เช้าว่ะ ” เจ้าของโทรศัพท์บ่นก่อนจะรับสาย 

    ( ครับ โทรมาแต่เช้า ) จูเนียร์กรอกเสียงในสายเมื่อได้ยินเสียงฝั่งตรงข้าม

    ( อยู่ไหน จะเข้าไปหา ) เสียงฝั่งตรงข้ามตอบจูเนียร์กลับมา

    ( ไอมาร์ค กูไม่ได้อยู่โซลว่ะ กูอยู่เชจูมาทำงานที่นี่ 5 วัน ) จูเนียร์บอกที่อยู่ปัจจุบันของเขา

    ( พอดีเลย กูต้องเข้าไปดูงานที่เชจูพอดี เดียวกูแวะไปหาที่ห้องพักมึงล่ะกัน ) มาร์คกล่าวงานของเขาต้องไปบินไปที่เชจูพอดี ( ไว้เจอกัน ) จูเนียร์กล่าวกับมาร์ค ( ไปนอนต่อเถอะเพื่อนไม่กวนแหละ ) มาร์คบอกกับเพื่อนของเขา ( โทรมาปลุกกูขนาดนี้ คงจะหลับลงหรอก แค่นี้นะ ) จูเนียร์กล่าวก่อนจะกดวางสายไป 

       มาร์ค ต้วน นักธุรกิจหน้าตาดีเพื่อนสนิทของจูเนียร์เจ้าของบริษัท MT เครือข่ายอินเตอร์เน็ต เครือข่ายอินเตอร์เน็ตในเกาหลี โดยมีการขยายเคลือข่ายทั่วประเทศ รวมถึง บริษัททัวร์ของจูเนียร์และโรงแรมในเครือด้วย 

    ลุกออกจากเตียงด้วยเสื้อยืดสีขาวกางเกงขายาวตามปกติ ร่างหนาเดินไปที่ห้องโถ่งแต่ไม่เห็นร่างของไกด์ร่างเล็ก เคาะประตูห้องนอนของร่างเล็ก แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ ร่างหนาจึงเดินไปดูบริเวณริมชายหาดข้างๆบ้านพักของเขาเอง จนเจอกับร่างเล็กที่เดินเล่นชมทะเลยามเช้าอยู่ 

    ร่างเล็กเดินกำลังสูดอากาศยามเช้าเข้าปอด พร้อมรอยยิ้มพุดออกมาบนใบหน้า ร่างหนาค่อยๆเดินเข้ามาหาร่างเล็กที่ยืนอยู่สักพักแล้ว “ ตื่นแต่เช้าเลยนะ ” จูเนียร์ทักไกด์ร่างเล็กตามองน้ำทะเลใสอยู่ “ ตื่นแล้วเหรอครับ ท่านประธาน ” มองหน้าร่างหนาก่อนจะทักทายกลับ “ เมื่อคืนนอนได้ไหม แล้วใบหน้าคุณล่ะ เข่ายังเจ็บอยู่ไหม ” ร่างหนาถามไถ่ด้วยความเป็นหวง  ก่อนจะรอบสำรวจใบหน้าของร่างเล็ก “ หลับได้ครับ หน้าผมเดียวก็หายครับ ส่วนเข่าผมก็มีรอยช้ำหน่อยๆ อาจจะเดินไม่ตรงบ้าง ” ร่างเล็กตอบคำถามร่างหนา “ นายมาเดินเยอะแบบนี้เหรอ ” ร่างหนาพูดแฝงบ่นหน่อยๆ “ ใบหน้าของคุณก็ไม่น้อยนะครับ เอางี้เดียวผมจะไปทำแผลให้ เราเข้าไปในบ้านกันดีกว่านะครับ ” ร่างเล็กพูดกับร่างหนา ร่างหนาจะเดินใกล้ให้ร่างเล็กวางแขนเพื่อทรงตัวในการเดินเข้าบ้านพัก 

      ร่างหนาของเจ้าของบ้านพัก เดินไปยังห้องนอนของตัวเองเพื่อจัดการความเรียบร้อยก่อนจะออกมาให้ ไกด์แบมแบมทำแผลบริเวณรอยช้ำให้ แบมแบมที่จัดการตัวเองตั้งแต่ก่อนออกไปเดินเล่นแล้ว นั่งรอบริเวณห้องนั่งเล่นพร้อมอุปกรณ์ทำแผลให้ร่างหนา 

    “ ท่านประธานมานั่งนี่สิครับ ” ร่างเล็กตบโซฟาให้ร่างหนามานั่งข้างๆเขา จูเนียร์ไม่ได้ใส่เสื้อสููทเนื่องจากเป็นการออกมานอกสถานที่รวมถึง เป็นการทำงานในฐานะนักท่อเงที่ยวด้วย “ หน้าคุญก็ช้ำเหมือนกันนะ ” ร่างหนานั่งลงข้างๆร่างเล็กสายตาคมจะมองตาร่างเล็ก “ งั้นผมขอช่วยทำแผลให้ก่อนล่ะกันนะครับ ” ร่างเล็กชิงทำแผลช้ำให้ร่างหนาก่อน หลอดยาแก้พกช้ำถูกหยิบออกจากกล่องพยาบาล ก่อนยานวดจะถูกบีบออกจากหลอดยามาบนนิ้วเรียวของร่างเล็ก ร่างเล็กของแบมแบมเขยิบเข้าใกล้ร่างหนา นิ้วมือเรียวจะกดยาแต้มลงบนบริเวณขอบปากของร่างหนา ตามด้วยแก้มที่มีผ้าปิดไว้อยู่ “ โอ๊ย มือเรียวแต่น้ำหนักไม่เบาเลยนะ ” ร่างหนาร้องออดครวงเมื่อนิ้วเรียวสัมผัสบริเวณพกช้ำเหล่านั้น “ คุณนี่ก็ตัวใหญ่ซะเปล่า แผลแค่นี่เองคุณ ” ร่างเล็กเหน็บร่างหนากลับ “ นี่คุณ ผมเป้นเจ้านายคุณนะ ระวังปากหน่อยสิ ” ร่างหนาเตือนร่างเล็กกลับ “ เรียบร้อยแล้วครับ ” ร่างเล็กวางมือเมือทำแผลให้ร่างหนาเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะทำท่าจะจัดการที่หน้าของเขาเอง ร่างหนาที่เห็นท่าทางไม่ค่อยดีหนัก แย่งหลอดยานวดมาช่วยทาให้ร่างเล็ก “ อยู่เฉยๆ หน้าช้ำไม่ต่างกันนั่นแหละ ” ร่างหนาบีบยาออกมาท่าที่หน้าเนียนๆของร่างเล็ก “ โอ๊ย ” ร่างเล็กร้องด้วยความปวดแผลของเขาที่ไม่ได้มีแค่แก้ม แต่รวมถึงคิ้วของเขาที่แตกด้วย “ อยู่เฉยๆสิ คุณขยับตลอด แล้วผมจะทายาให้คุณได้ไง ” มือของเขาที่พยายามจะสัมผัสให้โดนแก้มและคิ้วของคนตรงหน้าอย่างเบามือ “ ก็ได้ครับ งั้นรบกวนด้วยล่ะกันครับ ” ร่างเล็กยอมให้ร่างหนาท่ายาให้อย่างว่าง่าย ร่างกายของเขาที่ตอบสนองต่อคำสั่งของคนตรงหน้าจะที่พยายามเขยิบถอยห่างออกจากร่างหนากลายเป็นนิ่งและขยับเข้าใกล้ร่างหนากว่าเดิม “ นั่นแหละ เดียวก็เรียบร้อยแล้ว ” ร่างหนาทายาบริเวณแก้มซากและทำแผลบริเวณคิ้วของร่างเล็กก่อนจะเบาแผลบริเวณคิ้วให้ร่างเล็กก่อนจะปิดมันไป ดวงตาสวยหลับตาเมื่อลมถูกกับเปลือกตา ร่างเล็กลืมตามาเห็นสายตาคมของคนตรงหน้า ก่อนจะเขยิบออกมาเล็กน้อย “ ขอบคุณครับ ” “ เราจะไปไหนกันต่อเหรอ ” ร่างเล็กถามเจ้านายว่าจะไปทำอะไรกันต่อ “ เดียวที่เข่านายล่ะ ” จูเนียร์ดึงแขนแบมแบมให้นั่งลงที่เดิมถามแผลที่เข่าของร่างเล็ก “ เจ็บแผลแล้วยังจะใส่กางเกงยีนส์อีก ” จูเนียร์หนุ่มธุรกิจผู้สุดแสนจะสมบูรณ์แบบอย่างเขา ไม่ได้มีแค่เรื่องการทำงานด้านบริหารงานเท่านั้นที่เขาทำได้ดี แต่เรื่องการแต่งตัวหรือวงการแฟชั่นเขาไม่ได้เป็นสองรองใคร แม้ไม่ได้ทำงานในวงการก็ตาม “ มีเรื่องสนุกๆให้ทำก่อนเราจะไปดูสถานที่ท่องเที่ยวในเชจูกัน ” ร่างหนาพูดก่อนจะลุกไปหยิบกุญแจรถของเขาเอง “ แล้วเจ้านายเลยครับ ท่านประธาน ” ร่างเล็กของแบมแบมทำได้แค่เพียงเดินตามร่างหนาของท่านประธานไปที่รถยนต์ของเขาเท่านั้น

    จูเนียร์ขับรถยี่ห้อสุดหรูมาที่ห้างสรรพสินค้าที่หนึ่งของเชจู เพื่อพาพนักงานร่างเล็กของเขามาเดินโซนแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดัง “ สวัสดีครับ คุณผู้ชายสนตัวไหนเป็นพิเศษไหมค่ะ ทางร้านเราแนะนำให้ได้นะครับ ” พนักงานสาวประเภทสองเดินมาตอนรับชายหนุ่มทั้งสองคน “ คืออยากหาชุดที่เหมาะกับ…..ผู้ชายร่างเล็กคนนี้ ” จูเนียร์หลบทางให้แบมแบมเดินขึ้นมาหาพนักงานคนเดิม “ วางใจได้เลยครับ ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้ชาย น่าตาน่ารักขนาดนี้ ผมนึกว่าเป้นผู้หญิงสะอีก มาครับ มากับผมดีกว่า ” พนักงานคนเดิมจูงมือร่างเล็กไปเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะกับแบมแบม ก่อนจะพาไปลองที่ห้องแต่งตัวที่มีเก้าอี้ให้นั่งรออยู่ “ รอสักครู่นะครับ ผมว่าคุณผู้ชายต้องถูกใจแน่นอนครับ ” พนักงานคนเดิมเดินหายไปกับแบมแบม ส่วนจูเนียร์เดินไปหาชุดของตนแล้วบาง 

    “ เสร็จแล้ว…หายไปไหนของเขา ” พนักงานเปิดผ้าออกให้ร่างเล็กเดินมาพร้อมชุดแรกแต่หาคนที่นั่งรออยู่ไม่เจอ 

    " ผมอยู่นี้ครับ ” จูเนียร์พูดก่อนจะเปิดผ้าแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัว

    “ โอ้ว มายก๊อด เหมาะสมกันตริงๆเลยค่าาา ” พนักงานอุทานด้วยความตกใจและขื่นชมในลูกค้าของเขาทั้งสองคน “ ชุดนี้โอเคไหมครับ ” พนักงานหันไปถามจูเนียร์ “ ผมชอบครับ ทั้งสองตัวเลย แต่ยังครับยังไม่พอ ” จูเนียร์กล่าวก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อ ตามด้วยแบมแบมที่เข้าไปเปลี่ยนบาง 

    “ รับไหมครับ ” พนักงานถามจูเนียร์ “ จัดไปครับ ” จูเนียร์ตอบคำถามพนักงาน จากนั้นการเปลี่ยนชุดก็ดำเนินไปเรื่อยๆ

    ก่อนจะปิดท้ายด้วยชุดสุดท้ายของทั้งสองหนุ่ม

    “ เพอร์เฟคเลยครับ ” พนักงานชมอย่างปลื้มกับสิ่งที่เห็น “ นี่ครับ จัดการให้ด้วยนะครับ ” จูเนียร์จัดการจ่ายตังค่าเสื้อผ้าก่อนจะถือถุงเสื้อผ้าออกมาจากร้าน แล้วเดินไปยังร้านอาหารที่คิดว่าจะทานกัน “ ที่จริงคุณไม่ต้องซื้อให้ผมก็ได้นะครับ ” แบมแบมพูดกับประธานบริษัทสุดหล่อที่ตอนนี้อยู่ชุดสูทสีฟ้า ข้างในเชิ้ตสีขาว เดินมาคู่กับไกด์ร่างเล็กเสื้อเชิ้ตสีดำสูทสีแดงสุดเท่ “ เราไปทานมื้อเที่ยงกันก่อนออกไปเที่ยวกันดีกว่า ” จูเนียร์บอกกับแบมแบม 

     

     

    เขาพากับไปช๊อปปิ้งด้วยกัน

    ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อ

    ฝากติดตามด้วยนะคะ

    ขอบคุณค่ะ 

    >0<

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×