ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชวนรบให้ปิ๊งรักกับนายปากร้าย

    ลำดับตอนที่ #8 : วิ่งไล่จับ

    • อัปเดตล่าสุด 25 ส.ค. 56


    วันนี้ฉันมาโรงเนียนแต่เช้าเพื่อจะมาสะสางคดีกับยัยผีจูออน ที่บังอาจเบี้ยวนัดฉันทำให้ฉันต้องไปเจอกับนายอาม แล้วยังถูกหมอนั่นลากเดินรอบห้างอีก ฮึ่ยยิ่งคิดแล้วยิ่งโมโห
     แต่ทำไมพอมาถึงฉันกลับเห็นแต่ยัยอุ้ยนั่งอยู่คนเดี๋ยวล่ะ ยัยมิ้นมันหายไปใหน
    "ยัยผีดิบ ยัยจูออนไปใหนทำไมแกถึงนั่งอยู่คนเดียวล่ะ"ยัยอุ้ยค่อยๆเงยหน้าจากหนังสืออย่างเชื่องช้า ทำไมยะกับอีแค่เงยหน้ามาคุยกับฉันมันเสียเวลาเธออ่านหนังสือมากรึไง
    "ไปหาอะไรกินในส้วมมั้ง แกจะตามไปกินกับมันใหมล่ะ ไปซิเผื่อทัน"ปากแบบนี้ฉันไม่น่าถามแกเลย 
    "เออๆไม่อ่ะฉันไม่หิว พอใจแกรึยังยัยผีดิบ"ยัยอุ้ยมองหน้าฉันอย่างขวางๆก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ ยัยอุ้ยเป็นพวกบ้าหนังสือ และก็เงียบๆไม่ค่อยพูด แต่เวลาอ้าปากพูดมาแต่ละคำเจ็บจี๊ดสุดๆอ่ะ ฉันว่ามันไม่พูดยังซะกว่าเป็นไบ้ไปเลยก็ดี
    "ว๊าว!ยัยแก้มป่องมาแล้วหรอคิดถึงที่สุด"ยัยมิ้นเดินมาหยิกแก้มฉันทั้งสองแล้วจับยืดจนเจ็บ ว่าแต่แกเพิ่งเข้าห้องน้ำมาไม่ใช่หรออี๋สกปรก
    "แกไม่ต้องมาทำพูดดีเลยนะยัยผีจีน แกเบี้ยวนัดฉัน ทั้งที่แกเป็นคนนัดันแท้ๆแต่แกกลับไปกับไปกับแฟนโดยไม่คิดจะโทรบอกฉันบลาๆๆๆๆ"ฉันบ่นยัยมิ้นเป็นชุดยืดยาว ยัยนั่นได้แต่นั่งหน้าเอ๋อเพราะฉันไม่เวันจังหวะให้มันได้แก้ตัว โอเคระบายไปแล้วเอาเป็นว่าหายโกรธ
    "เอ่อจบแล้วใช่ปะ งั้นแกก็หายโกรธแล้วชิ"ยัยมิ้นมันรู้นิสัยฉันดี ว่าเวลาฉันโกรธต้องฟังฉันด่าให้จบก่อนแล้วฉันก็จะหายโกรธเอง เพราะฉันเป็นประเภทโกรธง่ายหายเร็วอ่ะนะ
    "เออหายแล้ว"ฉันพูดก่อนจะนั่งเม้ากับมันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่อยู่ก็มีถุงหนังสือถูกโยนมากลางโต๊ะที่ฉันนั่งอยู่ พอมองจากที่มาก็เห็นนายอามกำลังยืนค้ำหัวฉันด้วยท่าทางกวนทีนสุด
    "เมื่อวานเธอลืมมันไว้บนรถฉันยัยดาวเอ๋อ" อ้าวนี่ฉันลืมไว้หรอกหรอมิน่าล่ะเมื่อคืนถึงหาไม่เจอสงสัยฉันจะเอ๋ออย่างที่อีตาบ้านี่ว่าจริงๆ
    "ทำไมนายไม่โยนใส่หัวฉันเลยล่ะ"ใช่ที่นายโยนมาเมื่อกี้มันเฉียดหัวฉันไปนิดเดียวเองนะ
    "ได้หรอ แล้วก็ไม่บอก เอามาใหม่ซิรับรองไม่มีพลาด^^" ดูมันยังจะมาทำหน้ามึนใส่อีก ประชดย่ะฉันประชด
    "ก็ลองดูซิถ้านายอยากตาย"
    "อย่างเธอจะทำอะไรฉันได้ นอกจากทำหน้าเอ๋อๆใส่ฉันจนฉันหัวเราะขาดใจตายฮ่าๆๆๆๆอุ๊บ"นายอามหัวเราะอ้าปากกว้างได้น่าเกลียดที่สุดฉันเลยหยิบนมจืดที่วางอยู่บนโต๊ะยัดใส่ปากหมอนี่ซะเลย ฮ่าๆๆๆๆสมน้ำหน้า
    "ยัยเอ๋อเธอกล้าทำฉันหรอ"
    "ทำไมนายจะทำอะไรฉันนายปากมอม:p"ฉันกระโดดขึ้นเก้าอี้แล้วกระโดดลงพื้นใส่เกียร์วิ่งหนีทันทีฮ่าๆสะใจชมัด แต่ง่าทำไมหมอนั่นวิ่งตามฉันมาล่ะตายแน่ฉันขายิ่งสั้นๆอยู่จะวิ่งหนีทันใหมเนี่ย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×