ชวนรบให้ปิ๊งรักกับนายปากร้าย

ลำดับตอนที่ #4 : เข้าใจผิด

ฉันกับยัยมิ้นและยัยอุ๊ยเลือกโต๊ะที่ยุถัดจากพวกเนเวอร์ดรายพอประมาณ แต่ก็ยังพอมองเห็นพวกเขาอ่ะนะ พวกเราสั่งอาหารมากินกันตามที่ตัวเองชอบ 
"อ้าวสาวๆพักกันแล้วหรอจ๊ะ^^" พี่วัฒทักพวกเราจากด้านหลังของฉัน
"ค่ะ แล้วพี่วัฒพักแล้วหรอคะ"ยัยมิ้นถาม
"ครับ พี่ขอนั่งด้วยคนได้ใหมครับ^^"
"อ๋อค่ะได้ซิคะ^^" แล้วยัยมิ้นก็ย้ายก้นงามไปนั่งข้างยัยอุ้ย ฉันรู้นะยัยเพื่อนตัวแสบคิดจะจับคู่ฉันพี่นมจืดอยู่แน่ๆ ยัยนี่มันน่าโบกสักทีจริง
"เป็นไงจ๊ะน้องแก้ม วันนี้กินอะไรหน่ะ ราดหน้าอีกแล้วหรอ^^" พี่นมจืดยื่นหน้ามาใกล้ฉัน ชิผู้ชายคนนี้จะยิ้มเก่งไปใหน ดูซิตาตี่ๆของพี่มันจะปิดอยู่แล้วนะ
"ค่ะ ก็มันกินแล้วไม่อ้วนนี่คะ^^"ใช่่ราดหน้านี่มันไม่อ้วนและก็อยู่ท้องด้วย
"แต่พี่ว่ากินข้าวบ้างก็ดีนะ อย่างเราหน่ะกินเท่าใหร่ก็ไม่อ้วนหรอ^^" พี่นมจืดพูดแล้วเอามือมายีหัวฉันเล่น นี่เราสนิทกันขนาดเล่นกัวกันเลยหรอ เราไปใหมคะคุนพี่นมจืด
"ค่ะ^^"  เอ่มทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกนะ เหมือนมีรังแสงอำมหิตกำลังคืบคลานเข้ามายังไม่รู้  OoOที่มาองรังสีกำลังเดินตรงมาทางนี้ ซวยแน่พี่นมจืด
"พะๆๆๆๆพี่ชายมีอะไรกับน้องรึป่าวคะ"ฉันถามพี่กรที่เดินมาหยุดยืนข้างฉัน
"ไอ้หน้าจืดนี่มันเป็นใคร"พี่กรถามด้วยหน้าตาโหด น่ากลัวอ่ะ
"เพื่อนแฟนยัยมิ้นค่ะ"ฉันตอบ
"หวังว่าคนคงไม่ได้มาจีบเรานะยัยน้องสาว"
"ปะๆๆป่าวค่ะ พี่เขาแค่มาขอนั่งด้วยเฉยๆไม่มีอะไรหรอกค่ะ พีี่ชายอย่าเป็นห่วงเลยนะคะ "
"พี่จะเชื่อเราละกันแต่ถ้ามันคิดจะจีบเรารับลองพี่ไม่ปล่อยมันไว้แน่"พี่กรเอามือลูบผมฉันก่อนจะหันไปทำหน้าโหดใส่พี่นมจืด เฮ่อ!พี่ชายฉันโหดขนาดนี้ชาตินี้ฉันจะได้มีแฟนกับเขาใหมเนี่ย "งั้นเดี๋ยวพี่กลับก่อนนะยัยตัวจุ้น แล้วเย็นนี้พ่จะมารับ"พี่กรยีหัวฉันจนพอใจแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ ดูซิหัวฉันยุ่งหมดแล้ว ทำไมมีแต่คนชอบเล่นหัวฉันนักนะ
"พี่แกน่ากลัวว่ะยัยแก้ม"ยัยมิ้นทำท่าสยอง
"แกว่าพี่ฉันแกอยากตายรึไง"
"หวงน้องสาวขนาดนี้มีหวังแกได้ขึ้นคานแหงๆ"
"แกอยากตายนักใช่ใหม"ฉันว่ายัยมิ้นก็เลยทำหน้าบู่ทู่ ฉันก็คิดเหมือนแกแหละยัยมิ้นเฮ้อ!
.......แก้ใขให้แล้วนะคร้า ต้องขอโทษจริง ที่แก้ใขช้าพอดีเกิดขัดข้องนิดหน่อย แต่ยังไงก็แก้ให้แล้วหวังว่าคงทันนะคะ.......