ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : จูบแรกของช้านนนนน
หลังจากที่เมื่อวานฉันพยายามถามพี่เวฟถึงคนชื่อสไนเปอร์อยู่นานก็ไม่ได้เรื่องอะไรเลยแถมยังโดนสั่งว่าห้ามก่อเรื่องและให้ดูแลตัวเองดีๆอีกต่างหาก ฉันไม่เข้าใจเลยจริงว่าพวกเขามีเรื่องอะไรกันและของที่พี่กรเอามามันคืออะไร ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
"ยัยแก้ม ยัยแก้ม ยัยตุ๊กตาผี"ฉนสดุ้งสุดตัวเพราะถูกยัยผีจูออนตะโกนใส่หู สงสัยฉันจะเผลอคิดอะไรเพลินไปหน่อย
"อะไรของแกยัยจูออนอยู่กันแค่่นี้เรียกดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย"
"ฉันเรีียกแกตั้งนานแกไม่ได้ยินเองนี่ นั่งทำหน้าเหมือนหมาสงสัยอยู่นั่นแหละคิดอะไรของแก" ดูมันว่าช้านแล้วไอ้หมาสงสัยเนี่ยมันเป็นยังไงหว่า-_-?
"เรื่องของฉันน่า ว่าแต่แกเรียกฉันมีอะไร"พูดบ่นฉันอยู่ตั้งนานไม่เห็นมันจะเข้าเรื่องซักที
"ยัยผีดิบถามว่าเมื่อวานแกโดดเรียไปใหนมา"ฉันมองหน้ายัยผีดิิบเพื่อขอคำยืนยัย ยัยนั่นก็พยักหน้ารับเบาๆ
"ฉันไปกินชาบูกับพี่เวฟ"ฉันตอบแล้วก้มลงเขี่ยข้าวในจานต่อ อ่อลืมบอกไปตอนนี้เราอยู่ในโรงอาหาใหญ่ในช่วงคาบพักเที่ยง
"แหมแอบไปสวีทกันสองคนไม่ชวนตลอดเลยนะ^0^"เอาอีกแล้วนี่ยัยมิ้นยังไม่คิดเลิกจับคู่ฉนกับคนน้นคนนี้อีกหรอ-_-
"สวีทบ้าอะไรของแกๆเลิกคิดจับคู่ให้ฉันได้แล้วย่ะ"ฉันบ่นเบาๆแต่ยัยมิ้นก็เบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเริ่มแซวฉันเรื่องพี่เวฟต่อ-_-?ตกลงมันฟังที่ฉันพูดบ้างใหมเนี่ย
"เฮ้ยไอ้อามข่าวว่าเมื่อวานน้องแก้มแฟนแกแอบไปเที่ยวกับกิ๊กหรอวะ"เสียงสุนัขแบบน้ต้องพวกตัวอ.แหงๆ นั่นไงเดินกอดคอกันมาหยุดที่โต๊ะฉันแล้ว
"พูดดีๆนะไอ้พี่อ๊อฟใครแฟนไอ้ปากเน่าี่"ฉันลุกขึ้นชี้หน้านายอา ชั่ววูบหนึ่งฉันเห็นสายตาของหมอนั่นสั่นไหวแต่แค่วูบเดียวจริงๆก็กลับมาทะเล้นเหมือนเดิม
"อ้าวก็น้องแก้มไงจ๊ะเป็นไง เที่ยวสนุกใหม"
"จะสนุกไม่สนุกมันเกี่ยวอะไรกับพวกพี่ล่ะฉันว่าพวกพี่รีบเอาปากเน่าๆของพวกพี่ไปผ่าสุนัขออกบ้างก็ดีนะ เที่ยวเห่าไปทั่วแบบนี้ระวังจะเจอของแข็ง"
"โหพูดขนาดนี้อย่านับถือกันเลยดีกว่า"พี่อ๊อฟพูดด้วยหน้าเจือนๆ
"พูดเองนะไอ้อ๊อฟ^^"ขอมาจัดไปคร้า
"เอาจริงหรอ อย่าเลยดีกว่า"หึรู้จักไอ้แก้มน้อยไปนึกว่าจะแน่
"มันจะเกินไปแล้วนะยัยเอ๋อ ไม่รู้จักรุ่นพี่รุ่นน้อง"นายอามปกป้องพี่ชายคิดว่าฉันนจะกลัวหรอ
"ทำไมนายจะทำไมฉัน"
"ทำอย่างนี้ไง"OoOอุ๊บ จูบ นายอามจูบช้านนนน จูบกลางโรงอาหารด้วย ฉันพยายามผลักร่างสูงของนายอามออกจากตัวแต่กลับถูกหมอนั่นรั้งเอวเข้าไปกอดแทน รสสัมผัสจากริมฝีปากเริ่มทำให้ฉันใจเต้นรัว ตึ๊กๆๆๆๆๆๆก่อนที่ฉันจะหมดลมหายใจนายอามจึงถอนริมฝีปากออก
OoOหน้าของทุกคน ไอ้บ้าเอ้ยแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ไอ้หัวใจบ้านี่ก็ไม่หยุดสั่นซักทีโอ๊ยฉันอยากแทรกแผ่นดินหนี้
"อืมหวานดีนี่^^เป็นไงบ้างจูบฉันหวานใหม"ดูมันยังทำหน้าหื่นอีกแล้วหวานบ้าอะไรของนาย โอ๊ยไม่ไหวแล้วฉันต้องไปจากตรงนี้ ว่าแล้วสมองก็สั่งให้ขาวิ่งๆออกมาให้ไกลที่สุดไกลจากความอับอาย ไกลจากหน้าคนที่ทำให้หํวใจเต้นแทบจะหลุดออกมาข้างนอก นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยฉันแค่ตกใจกับสิ่งทีเกิดขึ้น ไม่ได้หวั่นไหวอะไรทั้งนั้น
"ยัยแก้ม ยัยแก้ม ยัยตุ๊กตาผี"ฉนสดุ้งสุดตัวเพราะถูกยัยผีจูออนตะโกนใส่หู สงสัยฉันจะเผลอคิดอะไรเพลินไปหน่อย
"อะไรของแกยัยจูออนอยู่กันแค่่นี้เรียกดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องตะโกนเลย"
"ฉันเรีียกแกตั้งนานแกไม่ได้ยินเองนี่ นั่งทำหน้าเหมือนหมาสงสัยอยู่นั่นแหละคิดอะไรของแก" ดูมันว่าช้านแล้วไอ้หมาสงสัยเนี่ยมันเป็นยังไงหว่า-_-?
"เรื่องของฉันน่า ว่าแต่แกเรียกฉันมีอะไร"พูดบ่นฉันอยู่ตั้งนานไม่เห็นมันจะเข้าเรื่องซักที
"ยัยผีดิบถามว่าเมื่อวานแกโดดเรียไปใหนมา"ฉันมองหน้ายัยผีดิิบเพื่อขอคำยืนยัย ยัยนั่นก็พยักหน้ารับเบาๆ
"ฉันไปกินชาบูกับพี่เวฟ"ฉันตอบแล้วก้มลงเขี่ยข้าวในจานต่อ อ่อลืมบอกไปตอนนี้เราอยู่ในโรงอาหาใหญ่ในช่วงคาบพักเที่ยง
"แหมแอบไปสวีทกันสองคนไม่ชวนตลอดเลยนะ^0^"เอาอีกแล้วนี่ยัยมิ้นยังไม่คิดเลิกจับคู่ฉนกับคนน้นคนนี้อีกหรอ-_-
"สวีทบ้าอะไรของแกๆเลิกคิดจับคู่ให้ฉันได้แล้วย่ะ"ฉันบ่นเบาๆแต่ยัยมิ้นก็เบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเริ่มแซวฉันเรื่องพี่เวฟต่อ-_-?ตกลงมันฟังที่ฉันพูดบ้างใหมเนี่ย
"เฮ้ยไอ้อามข่าวว่าเมื่อวานน้องแก้มแฟนแกแอบไปเที่ยวกับกิ๊กหรอวะ"เสียงสุนัขแบบน้ต้องพวกตัวอ.แหงๆ นั่นไงเดินกอดคอกันมาหยุดที่โต๊ะฉันแล้ว
"พูดดีๆนะไอ้พี่อ๊อฟใครแฟนไอ้ปากเน่าี่"ฉันลุกขึ้นชี้หน้านายอา ชั่ววูบหนึ่งฉันเห็นสายตาของหมอนั่นสั่นไหวแต่แค่วูบเดียวจริงๆก็กลับมาทะเล้นเหมือนเดิม
"อ้าวก็น้องแก้มไงจ๊ะเป็นไง เที่ยวสนุกใหม"
"จะสนุกไม่สนุกมันเกี่ยวอะไรกับพวกพี่ล่ะฉันว่าพวกพี่รีบเอาปากเน่าๆของพวกพี่ไปผ่าสุนัขออกบ้างก็ดีนะ เที่ยวเห่าไปทั่วแบบนี้ระวังจะเจอของแข็ง"
"โหพูดขนาดนี้อย่านับถือกันเลยดีกว่า"พี่อ๊อฟพูดด้วยหน้าเจือนๆ
"พูดเองนะไอ้อ๊อฟ^^"ขอมาจัดไปคร้า
"เอาจริงหรอ อย่าเลยดีกว่า"หึรู้จักไอ้แก้มน้อยไปนึกว่าจะแน่
"มันจะเกินไปแล้วนะยัยเอ๋อ ไม่รู้จักรุ่นพี่รุ่นน้อง"นายอามปกป้องพี่ชายคิดว่าฉันนจะกลัวหรอ
"ทำไมนายจะทำไมฉัน"
"ทำอย่างนี้ไง"OoOอุ๊บ จูบ นายอามจูบช้านนนน จูบกลางโรงอาหารด้วย ฉันพยายามผลักร่างสูงของนายอามออกจากตัวแต่กลับถูกหมอนั่นรั้งเอวเข้าไปกอดแทน รสสัมผัสจากริมฝีปากเริ่มทำให้ฉันใจเต้นรัว ตึ๊กๆๆๆๆๆๆก่อนที่ฉันจะหมดลมหายใจนายอามจึงถอนริมฝีปากออก
OoOหน้าของทุกคน ไอ้บ้าเอ้ยแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ไอ้หัวใจบ้านี่ก็ไม่หยุดสั่นซักทีโอ๊ยฉันอยากแทรกแผ่นดินหนี้
"อืมหวานดีนี่^^เป็นไงบ้างจูบฉันหวานใหม"ดูมันยังทำหน้าหื่นอีกแล้วหวานบ้าอะไรของนาย โอ๊ยไม่ไหวแล้วฉันต้องไปจากตรงนี้ ว่าแล้วสมองก็สั่งให้ขาวิ่งๆออกมาให้ไกลที่สุดไกลจากความอับอาย ไกลจากหน้าคนที่ทำให้หํวใจเต้นแทบจะหลุดออกมาข้างนอก นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยฉันแค่ตกใจกับสิ่งทีเกิดขึ้น ไม่ได้หวั่นไหวอะไรทั้งนั้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น