ชวนรบให้ปิ๊งรักกับนายปากร้าย

ลำดับตอนที่ #10 : บ่อน้ำพุ

"เฮ่อ"ฉันกำลังยืนมองบึงน้ำพุเบื้องหน้าอย่างเบื่อหน่าย เพราะถูกยัยสองผีทอดทิ้ง คนนึงก็ไปหาแฟนอีกคนก็ไปทำกิจกรรมกับห้องสมุด ฉันเลยต้องมานั่งเหงาอย่างนี้ บึงแห่งนี้เป็นเขตติดต่อของโรงเรียนฉันกับมหาลัยN มีน้ำพุอยู่กลางบึง ที่นี่ค่อยข้างเงียบและสบายที่สุดเวลามีเรื่องให้คิดฉันจึงชอบมาที่นี่เสมอ
"มานั่งทำหน้าเอ๋ออ่ะไรแถวนี้ยัยก้อนอึ เดี๋ยวก็ซุ่มซ่ามตกลงไปในบึง ปลามันจะตายหมดเพราะเธอทำน้ำเน่า"ใอ้ปากอย่างนี้ไม่บอกก็รู้ว่าใคร อุตส่าหาที่เงียบๆแล้วนะยังตามมาขอส่วนบุญอีก
"มันก็เรื่องของฉันนายจะไปใหนก็ไปเลยไป๊ชิ่วๆ"
"เฮ้ฉันถามเธอดีๆนะ ทำไมต้องมาใล่กันด้วย"นายอามทำหน้าบู้ อี๋น่ารกตายล่ะ แต่ก็ยอมรับอ่ะนะว่าน่ารักชิแล้วฉันจะชมหมอนี่ทำไมเนี่ย
"ไปเลยนายช่วยพาปากเน่าๆของนายไปด้วย บรรยากาศเสียหมด"
"มันเสียก็เพราะเธอมายืนเป็นก้อนอึอยู่มากกว่า"
"เอ๊ะนี่นาย จะไปใหนก็ไปเลยไป๊ฉันไม่มีอารมณ์จะเถียงกับนายหรอกนะ"ใช่วันนี้ฉันไม่มีอารมจะเถียงกับหมอนี่หรอกนะเพราะฉันกำลังมีเรื่องต้องให้คิด
"มีอะไรรึป่าว ปรึกษาฉันได้นะยัยทึ่ม"
"เรื่องของฉันทำไมต้องปรึกษานายมิทราบ"
"ก็......"อะไรของหมอนี่ก็อะไรของนายพูดอยู่ดีๆก็หยุดไป ฉันอุตส่าตั้งใจฟัง
"ก็อะไรพูดให้มันจบซิยะ" 
"ป่าวๆไม่มีอะไร"นายอามปฏิเสธ อะไรของเขาทำไมต้องทำท่าแปลกๆ
"อ้าวยัยตัวเล็กมาทำอะไรแถวนี้รึว่ามาหาพวกพี่"ฉันหันตามเสียงเรียก ก็เห็นผู้ชายตัวสูงหุ่นดี แห่งเนเวอร์ดราย พี่เวฟเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลทอง ดวงตาสีดำ สมูกโด่งรับกับใบที่ขาวใสไร้ริ้วรอยริมฝีปากสีโอรส ใครๆมักเรียกพี่เขาว่าเจ้าชายสายน้ำที่มีอารมณ์ปวนแปรอยู่ตลอดเวลา
"มายืนเล่นคร้า แล้วพี่เวฟล่ะคะ"ฉันตะโกนถามกลับไป 
"พี่บังเอิญผ่านมาจ๊ะ เอ๊ะแล้วนั่นใครหน่ะ นายอามหรอ มาทำอะไรกัน"สายตาดีเกินไปรึป่าวคะคุนพี่ทำไมต้องเห็นฉันอยู่กันนายอามด้วยล่ะ พอพี่เวฟเห็นฉันยืนอยู่กับผู้ชายพี่แกก็รีบเดินข้ามสพานมาทางฉันเลยล่ะ อาการหวงฉันของพวกพี่ๆเนเวอร์ดรายนี่น่ากลัวสุดๆอ่ะ
"มายืนทำอะไรกันสองคน"เอออารมพี่เขาเปลี่ยนเรามากเมื่อกี้ยังพูดแบบใจดีอยู่เลยแต่ตอนนี้ซิน่ากลัวชะมัด
"ป่าวคร่แค่บังเอิญเจอกันก็เลยทักทายกันเฉยๆ ว่าแต่เจอพี่เวฟก็ดีแล้ว แก้มอยากกินสุกี้พี่เวฟช่วยพาไปหน่อยได้ใหมคะ^^"แก้ตัวก่อนจะเดินไปเกาะแขนพี่เวฟเหมือนปรกติเวลาที่ฉันอยากอ้อน
"ได้ซิยัยตัวจุ้น^^จะไปเลยใหมพี่ว่างอยู่พอดี^^"ว๊าวลาบปากค่ะอยู่ก็มีคนมาเลี้ยงสุกี้ แถมยังได้โดดเรียนด้วย และที่สำคัญฉันจะปรึกษากับพี่เวฟถึงเรื่องที่กุ้มใจอยู่ด้วย พี่เวฟเนี่ยไว้ใจได้มากที่สุด
"ค่ะไปเลยก็ได้ค่ะ^^"
"แล้วนายล่ะจะไปด้วยกันใหม"พี่เวฟหันไปชวนนายอามที่ยืนทำตาขวางใส่ฉันอยู่ ฉันจึงจ้องเขาคืน หึคิดว่าฉันจะกลัวนายรึไง อยู่ก็มาส่งตาขวางใส่ฉันชิ!
"พี่เวฟจะไปชวนทำไมหมอนี่ไม่ไปหรอกค่ะ เราไปกันเถอะแก้มหิวแล้ว"
"ไม่ล่ะครับ เชิญพี่ตามสบายเถอะ"
"อ่ออืม งั้นฉันไปก่อนนะ ไปยัยตัวยุ่ง"พี่เวฟใช้มือยีผมจนฟูก่อนจะพาฉันเดินไปที่รถ ฮี่ฮ่า ของฟรีอีกแล้วเรา