อาณาจักรเล็กๆในตู้หนังสือ (รีวิวหนังสือ)

ลำดับตอนที่ #33 : รีวิว...ดั่งสวรรค์สาป The Heaven’s Curses : หลิงเฮ่า (แนว Boy's Loves)

ดั่งสวรรค์สาป The Heaven’s Curses

ผู้เขียน : หลิงเฮ่า

ผู้แปล : ธ.ธนปกรณ์

สำนักพิมพ์ Come Closer Novels

…คำโปรยปกหลัง…

มู่ถิงเฉินบุรุษหนุ่มรูปงามบุตรชายของราชครูประจำราชวงศ์อินซ่ง ผ่านการอบรมเลี้ยงดูมาอย่างทะนุถนอมเยี่ยงไข่ในหิน เป็นคุณชายที่เกิดมาเพื่อเสวยสุขบนความมั่งคั่งร่ำรวย แต่มู่ถิงเฉินกลับมีนิสัยที่แปลกประหลาดทั้งชอบคบหา และช่วยเหลือคนยากจน ครั้งหนึ่งได้รู้จักกับพวกเด็กๆ ที่ลี้ภัยกลุ่มหนึ่ง เขายื่นมือเข้าไปช่วยเหลือให้ที่พักพิงและสอนให้เด็กๆ พวกนั้นรู้หนังสือ อีกทั้งยังได้ช่วยชีวิตหนุ่มน้อยผู้หนึ่งซึ่งมีดวงตาสีประหลาด

มู่ถิงเฉินตั้งชื่อให้หนุ่มน้อยผู้นั้นว่า “ซ่า” พร้อมกับช่วยเยียวยาบาดแผลและ พร่ำสอนเรื่องต่างๆ ให้มากมายจนเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองคน

แต่แน่นอนว่า สายน้ำย่อมมิอาจไหลย้อนกลับ กาลเวลาที่หมุนเปลี่ยนย่อมมิอาจเรียกคืน ในที่สุดก็ถึงวันที่ตระกูลมู่สูญสิ้นอำนาจและวาสนาถูกตามฆ่าล้างตระกูลและในช่วงเวลา 12 ปี ที่ผ่านมาเหล่าพวกเด็กน้อยในอดีตก็มิเคยลืมเลือน “ท่านพี่หก” ของพวกเขาแม้เพียงสักวันเดียว

บัดนี้มู่ถิงเฉินที่แสนใจดีผู้นั้นได้กลายเป็นนางบำเรออยู่ในเมืองหลวง คอยมอบความสุขให้กับบรรดาแขกเหรื่อที่ถวิลหาร่างกายของบุรุษหนุ่มมิเลือกหน้า เวลานี้เขามีมลทินติดตัวและมิได้บริสุทธิ์สง่างามเหมือนเช่นในอดีตอีกแล้ว

หลายครั้งที่คิดจะลาจากโลกนี้ไปเสีย...

และเมื่อได้มาพบเจอกันอีกครั้ง “เอี๋ยนซ่า” จึงยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจยิ่งนักทั้งโกรธ เกลียดและรวดร้าวที่ตนมิอาจช่วยเหลือ มู่ถิงเฉินในเวลานั้นได้

“เจ้าภายภาคหน้าจะกลับมาตอบแทนคุณข้าหรือไม่?”

“มิใช่แบบนั้น พวกเรามิได้มีความสัมพันธ์แบบนั้น”

เพราะความรักมิอาจตอบแทนกันได้อย่างง่ายดายเยี่ยงนี้

กลับมารีวิวงานวายอีกครั้ง ต้องบอกว่านิยายเรื่องนี้ทำนาตนงอึนและมึนกับชะตากรรมของตัวละครไปพักใหญ่ แถมยังน้ำตาไหลเป็นก๊อกแตกเลย

'ดั่งสวรรค์สาป' เรื่องนี้เป็นงานดาร์คในระดับนึงเลยทีเดียว เนื่องจากตัวละครเอกอย่าง 'มู่ถิงเฉิน' มีชะตากรรมที่ค่อนข้างพลิกผัน ราวกับเป็นเทวดาตกสวรรค์ จากคุณชายหกผู้สูงส่งเต็มไปด้วยจิตใจทีดีงาม กลายเป็นคณิกาชายอันดับหนึ่งที่เต็มไปด้วยบาดแผลและร่องรอยของความน่าอดสู

ชะตากรรมของมู่ถิงเฉินค่อนข้างน่าสงสารมาก ถูกข่มขืน ถูกทารุณกรรม จนบอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจ ตอนที่เอี๋ยนซ่ากลับมาพบสภาพตายทั้งเป็นของมู่ถิงเฉินนี่น้ำตาไหลพรากกันเลยทีเดียว อะไรมันจะโหดร้ายขนาดนี้ฟะ สงสารอะ

โดยเนื้อเรื่องนาตนงว่ารายละเอียดหลายๆ จุดมันยังไม่สุด ยังไม่ชัดเจน ความร้ายกาจของตระกูลมู่เป็นเพียงการกล่าวถึงเพียงบางๆ นาตนงก็เลยรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเห็นภาพ เหมือนกับปูมหลังตัวละคร ที่ทุกตัวล้วนมีที่มาที่ไป แต่อ่านแล้วก็ยังไม่เห็นภาพ เลยคิดว่ารายละเอียดของเรื่องมันยังไม่แน่นเท่าที่ควร แต่เรื่องของความดราม่าและอารมณ์ของคู่หลักนี่เขียนได้พีคมาก ยกให้เป็นจุดแข็งของเล่มนี้เลยทีเดียว

ในส่วนสำนวนแปลอ่านแล้วโอเคมากเลยค่ะ สามารถบิลท์อารมณ์ได้ดีมาก น้ำตามาเต็ม เศร้าแบบจริงจัง

สรุปเล่มนี้ให้คะแนน 7/10 พูดเลยว่าถ้าคนเขียนและสำนวนแปลทำไม่ถึงดราม่า เรื่องนี้จะเป็นนิยายดาร์คๆ แต่ธรรมดาทั้งยังขาดความสมเหตุสมผลในบางเรื่องไปเลยละค่ะ ยอมใจกับความโหดร้ายของชะตากรรม เล่นจริง เจ็บจริง ไม่มีตัวแสดงแทน แม้จะจบลงด้วยความสมหวังแต่นาตนงก็ยังรู้สึกว่า...มู่ถิงเฉินจะต้องฝันร้ายไปอีกกี่ราตรีกันหนอ มันควรแล้วหรือที่จะจบลงแบบนี้