อาณาจักรเล็กๆในตู้หนังสือ (รีวิวหนังสือ)

ลำดับตอนที่ #9 : รีวิว...จักรพรรดิมังกร : พันราตรี (แนว Chinese Period)

จักรพรรดิมังกร

ผู้เขียน : พันราตรี

สำนักพิมพ์คำต่อคำ

… คำโปรยปกหลัง…

แม้เพียงสิ่งใดเปรียบพักตร์      สิ่งนั้นหาจักมีได้

แม้เพียงพิศมองเท่าใด                     ยิ่งให้หลงใหลลืมตน

แม้เพียงวาสนาคราหนึ่ง                  ขอซึ้งจึ่งได้ยลโฉม

แม้เพียงต้องเศร้าโศกตรม               ขอจมแนบบาทบารมี

‘อูเยี่ยนหลาน’ สตรีสามัญชนในตระกูลอันตกต่ำ ตลอดเส้นทางชีวิตอันโดดเดี่ยวเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม ดรุณีวัยเพียง ๑๖ ปีกลับเข้มแข็งไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตา

จะเรียกลิขิตฟ้าหรือชะตากรรมที่นำพาให้ ‘นาง’ พานพบ ‘เขา’ จักรพรรดิผู้งดงามประดุจเทพจำแลง ‘เย่าเฉินจง...หย่งหมิง’ พญามังกรผู้ไม่ยินยลต่ออิสตรีมีเพียงปณิธานอันยิ่งใหญ่เทียมฟ้า เพียงเพื่อแผ่นดินและอาณาประชาราษฎร์

ดูเหมือนสวรรค์ได้มอบบุพเพสันนิวาสอันยิ่งใหญ่...ให้อูเยี่ยนหลานได้ใกล้ชิดกับเขาจากเช้าจรดค่ำ ‘บุรุษเหนือบุรุษ’ ผู้ทำให้หัวใจหวั่นไหวไม่หยุดหย่อน

แล้วสตรีผู้ไร้จริตมารยาแถมดื้อรั้นขวัญกล้ากว่าสตรีใดอย่างนางที่อาจเอื้อมหมายปองหัวใจจักรพรรดิผู้สูงศักดิ์ จะสามารถสั่นคลอนหัวใจพญามังกรผู้สงบนิ่งราวภูผาได้อย่างไรบททดสอบที่รออยู่ช่างหนักหนาดุจขุนเขานัก

><><><><><>< 

หลังจากห่างเหินการรีวิวนิยายมาพักใหญ่ ตอนนี้นาตนงกลับมาล้าววววววววว (ก่อนที่มันจะหายหัวไปอีก) มาว่ากันด้วยเรื่องนิยายเล่มนี้เลยค่ะ หน้าปกสวยพีคคคคคกระแทกใจสุด ๆ (แต่มันก็ยังดองนานราวชาติเศษกว่าจะได้หยิบมาอ่าน ///สลัดผัก เอ๊ย!!!)

ก่อนที่จะออกอ่าวออกทะเลไปมากกว่านี้ กลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ต้องบอกว่านาน ๆ จะได้อ่านนิยายแนวจีนที่เขียนโดยคนไทยแล้วมีสำนวนคล้ายนิยายแปลมาก ๆ แม้เรื่องนี้ก็ยังมีจุดหลุด ๆ ไปบ้าง แอบเผลอมีสำนวนปัจจุบันบางจุด หลงมาบางคำ แต่ว่าโดยรวมแล้วถือว่าเป็นงานดีอีกชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว ในแง่ของภาษาและสำนวนนั้นนาตนงคิดว่าถ้าเกลาอีกนิด และตัดจุดที่หลุด ๆ มาออกได้จะดีงามพระรามสี่โคตร ๆ เลยนะขอบอก

พล็อตเรื่องโดยรวมจัดอยู่ในขั้นดีค่ะ ถ้าคิดเป็นคะแนนก็คงราว 7.5/10 เพราะยังมีบางจุดที่อ่อนและขาดเหตุผลไปบ้าง นาตนงคิดว่าจุดที่ให้น้ำหนักเบาไปนิดคือ การที่นางเอกและองค์ชายสามสามารถสนิทสนมสาบานเป็นพี่น้องกันได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าอ่านแล้วจะพอรู้อยู่บ้างว่าองค์ชายราชวงศ์เย่านี่ล้วนแต่เป็นจอมเอาแต่ใจก็เหอะ หากผู้เขียนเติมเหตุผลที่หนักแน่น หรือใส่ conflict ลงไปเพื่อให้เหตุผลรองรับมันมีน้ำหนักมากขึ้น จะส่งผลให้ความสัมพันธ์ของตัวละครคู่นี้ถึงจุดพีคเลยทีเดียว ทั้งยังส่งผลให้ conflict ระหว่างพระเอกและนางเอกไปได้สุดกว่านี้อีกด้วย เหตุผลของปูมหลังที่คล้าย ๆ กันน้ำหนักมันยังน้อยไปนิดเมื่อเทียบกับนิสัยของหย่งอวี้ที่ทั้งรักสันโดษ รักอิสระ และแอบเจ้าคิดเจ้าแค้นอีกด้วย ฉะนั้นการวางใจ หรือการถูกชะตากับใครง่าย ๆ เพียงแค่ได้พบกันไม่นานเลยทำให้น้ำหนักของความสัมพันธ์เบาไปเยอะเลย

จุดที่นาตนงมองว่าน่าเสียดายอีกสองจุดใหญ่ ๆ เลย คือ ความดราม่าระหว่างพระ-นางบนเขาเหลียงซานค่ะ คนเขียนตัดอารมณ์เร็วเกินไปมากทั้ง ๆ ที่บิ้วมาดีสุด ๆ เรียกว่าน้ำตารื้นเลย ปมของความต่างชั้นไกลเกินเอื้อมต้องเจียมตัวเหมือนหายไปกับสายลมทันทีที่หย่งอวี้ปรากฏตัว แล้วใช้วิธีพลิกคาแรคเตอร์ของหย่งหมิงผู้เป็นพระเอกแทน ตอนอ่านมันเลยรู้สึกสะดุด อารมณ์ของเรื่องไม่ค่อย Flow เท่าที่ควรค่ะ นาตนงเสียดายมากกกกกกกกกกกกก อยากให้เขย่าหัวใจอีกสักนิดเพื่อชีวิตของคอนิยายผู้โหยหาดราม่าค่ะ

ส่วนจุดที่สอง ก็คงเป็นตอนที่พระเอกกลับมา ปัญหาหาเดียวกับจุดแรกเลยค่ะ คือการตัดอารมณ์ บิลท์การลาจากได้น้ำตารื้นเลยค่ะขอบอกกกกกกกกกกกกก ชอบมากกกกก อ่านแล้วสะเทือนใจสุด ๆ นี่ถ้าปรับให้การกลับมาของพระเอกสมูธกว่านี้ ไปเพิ่มการหลอกล่อไปนาตนงคิดว่ามันน่าจะสมบูรณ์กว่าค่ะ เพราะความรู้สึกสำหรับคนอ่านมันปลดล็อคแล้วอะ สิ้นสุดการรอคอยแล้ว เย้!!! เพราะโดนหลอกอีกหนึ่งตลบมันเลยรู้สึกเหมือนเรื่องถูกยืดออกไปซะงั้น

สำหรับนิยายเรื่องนิยายสิ่งที่ขอชมคือการปั้นคาแรคเตอร์ตัวละคร ปั้นได้โดดเด้ง และรู้สึกว่าเก่งจริง โดยเฉพาะหย่งหมิงและหย่งอวี้  รู้สึกถึงความร้ายกาจเบา ๆ เจ้าเล่ห์นิด ๆ ได้อย่างน่ารักน่าเอ็นดู ส่วนคาแรคเตอร์ของเยี่ยนหลานนี่แอบฮาค่ะ รู้สึกว่านางเป็นคนกล้าดี เก่งเอาตัวรอด เป็นตัวป่วน จอมซน รวมไปถึงตัวปัญหาด้วย นี่ถ้าเพิ่มซีนที่ให้นางเอกได้ใช้ความสามารถบ้างคงแจ่มมากกว่านี้อีกค่ะ

นิยายเรื่องนี้จัดเป็นนิยายจีนที่คนไทยเขียนอ่านได้สนุกมากอีกเรื่องหนึ่ง นาตนงแนะนำค่ะ ฮ่า ๆ คะแนนในความรู้สึกอยู่ที่ราวๆ 7/10 ชวนให้ติดตามอ่านภาคต่อด้วย จริง ๆ อยากอ่านเรื่องของหย่งอวี้เหมือนกันนะ เรื่องของท่านราชองครักษ์ก็อยากอ่านเช่นกัน ฮ่า ๆ นิยายเล่มนี้มันแนวฮาเร็มชัด ๆ แหล่งรวมชายงาม

อ่อ...มีอีกจุดหนึ่งค่ะ เกือบลืมไป...เลิฟซีนท้ายเรื่อง นาตนงชอบตรงที่เป็นกลอนมาก อ่านแล้วได้ฟีล แต่พอบทบรรยายที่ขยายความไว้ก่อนหน้านั้น นาตนงคิดว่าแทบไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำตัดออกก็ยังได้ อย่างซีนที่น้ำตก นั่นเขียนแบบโอ๊ยยยยย คนอ่านฟิน เขิน คือนาตนงมองว่าปล่อยให้จินตนาการได้ทำหน้าที่บ้างคงดี๊ดีอะ

สรุปนะคะ...สรุป...นาตนงแนะนำค่ะ แม้จะมีทั้งชมและติ ก็จัดว่าเป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งที่ซื้อมาแล้วไม่เสียดายเงินคุณภาพคุ้มราคาที่จ่ายไปอย่างแน่นอน แถมมีชายงามเพียบบบบบบบบ เรื่องนี้พระเอกหล่อแบบวัวตายควายล้มล่มระบบมากกกกกกกกก เจิดจ้าสุด ๆ หยุดทุกการเคลื่อนไหวเจง เจงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง