คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3
บทที่3 เอาจริง
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ฉันยุ่งของยุ่ง เพราะไหนจะเป็นงานในคณะ แล้วยังต้องมาจดแล็คเชอร์ย้อนหลังอีก แล้วอาทิตย์ต้องไปพรีหน้าเซนท์งาน ร้านก็ต้องไปดู ฉันอยากจะเป็นบ้างานก็เยอะเวลาหายใจก็แทบไม่มี T^T
“บอยครับเครียดอะไรอยู่”อยู่ๆก็มีชายหนุ่มคนนึสวมกอดฉันจากด้านหลัง
“ไอ้คุณชิตคะ!”
“เพื่อนบอยไม่เอาอย่าล้อชื่อพ่อ”ไม่เจอกันนานเหมือนแกจะกวนพระบาทฟาดพระโอษฐ์
“แกกวนขึ้นนะ”
“แกคิดไปเองน่ะ”
“แล้วเมื่อไหร่แกจะปล่อยซะที”ฉันพูดพลางมองมือที่มันเกาะอยู่
“ไม่ปล่อยเค้าคิดถึงเตงงง”
โป๊กกก(เสียงสันหนังสือ)
“โอ้ยยยยย”
“เลิกลวนลามบอยมันแล้วสักที”เสียงของชายหนุ่มหน้าหวานดังขึ้น พอฉันหันไปมองก็พบกับคินที่กำลังยืนดุยูอยู่ พอฉันเห็นหน้าคินก็ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อวานที่ฉันเห็นผู้ชายตัวเล็กที่หน้าคล้ายกับคิน ไม่สิต้องเป็นคินแน่ๆเพราะว่าเรื่องของเขาฉันจำได้ทุกเรื่องนั่นแหละ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวให้ตายดิผู้ชายที่อยู่กับคินเป็นใครกันแน่ แล้วนี่คินเป็นเกย์จริงๆหรอ แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย
“บอยเป็นอะไร”คินพูดขึ้นพร้อมกับดึงหน้าฉัน
“ปะเปล่า”ฉันตอบเขาก่อนจะปัดมือเขาออก
“แต่หน้าดูซีดๆนะ”หลังจากที่คินพูดจบยูก็เอามือมาทาบหน้าผากฉันกับหน้าผากของทันที
“ตัวก็ไม่ได้ร้อนนะ”
“บอกให้เลิกลวนลามบอยมัน”คินทำเสียงดุ
“ทำเป็นหวง”แล้วยูก็เอามือออกจากหน้าผากฉัน
“คินเรื่องงานนี่เดี๋ยวฉันจะไปทำที่บ้านแกวันพรุ่งนี้นะ”
“ได้ดิ”
“งั้นฉันไปด้วย”
“แกจะไปทำไมวะ= =”ปล่อยให้ฉันอยู่กับคินสองต่อสองไม่ได้รึไง!
“ก็เค้าอยากไปนั่งเฝ้าที่รักอ่ะครับบบบ-3-“พอพูดจบยูก็ทำแก้มป่องแล้วนั่งมองฉันตาปริบๆ ส่วนคินก็นั่งทำหน้าเอือมระอา ไอ้ยูมันเป็นคนขี้อ้อนเรารู้ข้อนี้กันดีทั้งคู่ แต่บางทีมันก็มากจนเกินไป อย่างช่วงที่ฉันอยู่ปีหนึ่งแล้วมีรุ่นพี่เข้ามาจีบมันก็ติดฉันหนักยิ่งกว่าแฟนอีก ขนาดที่ว่าแม้แต่ไอ้คินมีผู้หญิงมาสนมันก็ยังแกล้งเป็นเกย์ให้ผู้หญิงหนักใจเล่น แต่มันทำไปได้สักพักแฟนๆของมันก็มาตามจิกหัวมันไป แต่นั่นก็ถือว่าเป็นข้อดีของมัน ที่ทำให้ชีวิตของฉันกับคินสงบสุขได้ถึงทุกวันนี้
“แกเลิกม้อเพื่อนตัวเองสักวิเถอะ!”แล้วคินก็ตบกระบานยูมันไปอีกรอบ
“โอ้ย!อะไรของแกวะคินสมองฉันทึบหมดแล้วมั้งเนี่ย”ยูพูดพลางลูบหัวป้อยๆ ฉันเริ่มสงสารมันล่ะ”คืนนี้พวกนายว่างป่ะ”
“ก็ว่าง”
“น่าจะนะ”งานฉันท่วมหัวก็รู้ๆอยู่ยังจะมาถามอีก
“จะชวนบอยเข้าห้องแล้วให้ฉันไปถ่ายคลิปให้?”
“บัดสี!!!”ที่รักทำไมพูดหมาๆงี้คะ
“เออ น่าคิดนะ”
“ใช่มั้ยล่ะ”
“พวกแกพอเลยนะ!”
“-3-“
“อา…”
“-*-“
“พอดีลุงให้กระผมมาส่งสารมาเชิญพวกท่านไปรับประทานข้าวด้วยข้าวด้วย ถ้าท่านไม่ใจจะเป็นการเสียมารยาทกันอย่างยิ่งยวดครับ!!!”
“เคๆไปอยู่แล้ว”
“กี่โมง”
“ประมาณทุ่มนึง”
และแล้วหลังจากนั้นเวลาประมาณทุ่มพวกเราทั้งสามสหายก็พากันเดินเข้าไปในภัตตาคารของคุณลุงที่เคารพรัก ซึ่งวันนี้การแต่งกายแต่ละคนเป็นอะไรที่บอกเอกลักษณ์ได้อย่างชัดเจน ในขณะที่นักกีฬามหาลัยอย่างไอ้คินใส่สูทผูกไทน์ติดกระดุมเสื้อทุกเม็ดแล้วผมบนหัวมันก็เรียบต่างจากปกติที่จะยุ่งเป็นรังนก ตั้งแต่ขึ้นมหาลัยมาการแต่งตัวของมันก็เรียบร้อยจนฉันพูดไม่ออก แต่มองไปที่มันทีไรก็ทำสีหน้าหงุดหงิดทุกทีเหมือนกับว่ามีใครบังคับให้มันต่งงั้นแหละ ไอ้ยูมันก็ตามสไตน์มันเลยใส่สูทไม่ผูกไทน์ เปลือยอกไม่ติดกระดุม2เม็ด สงใสมันกะจะให้สาวๆที่มากินอาหารคลั่งตาย ผิวขาวเนียนมีออร่าดีกรีระดับเดือนมหาลัย รูปหล่อ พ่อรวย เรียนเก่ง ทำอาหารอร่อย มีซิกแพ็ก สาวที่ไหนเห็นก็คงลงไปดิ้นกับพื้นอ่ะ ยกเว้นฉันแหละคนนึงเพราะมีแค่คินในใจ เรื่องการแต่งกายฉันน่ะหรอก็ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์แล้วผมก็มัดมาลวกๆนี่แหละ ยังฉันไม่ใช่คนที่มีหัวด้านการแต่งตัว- -
“เดียวฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเดียวมา “ คินพูดพร้อมกับวิ่งไปทันที ท่าจะหนักนะนั่น แล้วมาทิ้งฉันไว้กับไอ้ยูมันเนี่ยนะตั้งแต่ช่วงที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลมันยิ่งเพี้ยนๆอยู่
“บอยยยยย”
“อะไร”
“ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสองคนสักที”
“หะ!?”
“ฉันมีเรื่องจะ…”
ตอนนี้เป็นช่วงใกล้เวลาพักของผมอีกครั้ง ซึ่งผมก็เริ่มจะรู้สึกแล้วว่าตัวเองเป็นนายแพทย์ที่ดูว่างที่สุด แต่ในความเป็นจริงต่างจากที่พวกคุณคิดผมก็ไม่ว่างขนาดนั้นหรอกครับ ผมยุ่งแต่ก็ใช้ทุกวินาทีที่พักอย่างคุ้มค่า เดี๋ยวสักพักผมก็ต้องไปพบกับคู่ดูตัวผมที่ป๊ากับม๊าหามาให้อีก มันน่าขำดีใช่มั้ยล่ะครับที่สมัยนี้ยังมีการคลุมถุงชนกันอีก บางทีอาจจะเพราะเหลือผมที่ไม่แต่งงานแล้วลูกเพื่อนป๊ากับม๊าแต่งไปหมดแล้วก็ได้ ผมเพิ่ง29เองนะ ยังไม่จำเป็นต้องรีบแต่งเลย(มั้ง) พอถึงเวลาแล้วผมก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วตรงไปที่ภัตตาคารที่จองไว้ทันที เดียวผมค่อยไปร้านกาแฟอีกทีหลังก็ได้ยังไงคุณเจ้าของร้านก็ไม่ได้สนอะไรผมอยู่แล้ว หลังจากออกจากโรงพยาบาลไปก็ไม่ได้ติดต่อมา ผมก็เลยต้องคิดว่าเธอคงยุ่งๆอยู่ล่ะมั้ง ผมเดินไปคิดไปจนกระทั่งไปถึงโต๊ะที่จองไว้
“อ้าวเคมีมาพอดีเลยลูก”แม่พูดพร้อมกับเรียกให้ผมไปนั่งข้างๆหญิงสาวที่น่าจะนัดมาดูตัวกับผม
“สวัสดีครับคุณน้า คุณลุง ป๊า ม๊า”
“มาๆลูกเหนื่อยมั้ย”
“เรียกแม่ก็ได้จ๊ะลูกอีกเดี๋ยวก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว”
“ใช่แล้วอย่าเรียกแบบนั้นเลยห่างเหิน”
“อ่ะครับ”
“นี่รู้มั้ยหนูแอเรียลจบมาจากฝรั่งเศสเกียรตินิยาอันดับนึง แถมยังเป็นนางแบบที่ดังที่สุดในขนาดนี้อีกด้วยนะลูก”
“ครับยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ชื่อเคมี^^”ผมพูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มทักทายให้หญิงสาวซึ่งหน้าเธอก็เริ่มขึ้น
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะชื่อแอเรียลเรียกแอลก็ได้คะ”
“ลูกเธอโตแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยยัยเค้ก”
“ลูกสาวแกโตมาก็สวยมากเหมือนกันนั่นแหละ”
“คุณภาคีครับเรื่องที่เราจะได้ดองญาติกันอาจจะเป็นเร็วๆนี้ก็ได้นะครับลูกชายคุณกับลูกสาวผมนี่เหมาะกันเหมือนกิ่งทองใบหยกเลย”
“…..”ป๊าผมก็ตอบด้วยการนั่งเงียบตามปกติ แต่ก็กลับทำให้การสนทนานั้นเงียบลง
“นั่นสินะคะคุณฉัตรคนนึงก็สวยคนนึงก็หล่อแถมยังเก่งกันทั้งคู่”
“ได้ข่าวว่าลูกชายคุณเค้กนี่จบหมอมาจากอเมริกาใช่มั้ยคะ”
“ใช่ค่ะเพิ่งจบไม่กี่ปีนี้เอง”แม่ผมตอบ“แต่สวยๆเก่งแบบหนูแอเรียลไม่นึกเลยนะคะว่าจะยังโสด”
“ก็ตั้งแต่แกเห็นรูปลูกชายเธอก็ไม่เป็นอันสนหนุ่มอื่นน่ะสิ”หลังจากที่แม่ของแอลพูดจบหน้าของเธอก็ขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด
“แม่คะ.////.”
“แล้วเคมียังโสดอยู่หรอลูก”
“ครับ”
แล้วจากนั้นพวกผู้ใหญ่ก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนอาหารมาเสิร์ฟแล้วผมต้องตักนู่นตักนี่ใส่จานให้แอเรียล แล้วแอเรียลก็ตักมาให้ผม ผมต้องทำเพราะม๊าสั่งอะนะ แล้วพอคุยกันไปได้อีกสักพักพวกผู้ใหญ่ก็เริ่มถอนตัวกลับกันก่อน ปล่อยให้ผมอยู่กลับแอเรียลแค่สองคน เราคุยกันไปสักพักจนในที่สุดก็ถึงเวลาที่ผมต้องกลับ ซึ่งผมก็ต้องไปส่งแอลก่อนตามระเบียบแต่ก่อนที่ผมจะได้ไปส่งเธอสายตาของผมก็ไปสะดุดกับชายหญิงคู่หนึ่ง ทำไมน้องเจ้าของร้านที่รักยิ่งของผมมาอยู่กับยูมันด้วยกันวะครับ= =^
“พี่เคมีมองอะไรหรอคะ”
“เจอคนรู้จักน่ะครับ”
“ไม่เข้าไปทักทายหรอคะ”
“ไม่ล่ะครับกลับเลยดีกว่า”ผมพูดขึ้นก่อนจะพาแอเรียลเดินออกจากร้าน แต่ก็ถูกเธอดึงเสื้อไว้ก่อน
“ถ้ามีอะไรปรึกษาแอลได้นะคะ”น้องแอลก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย
“ครับ”
เมื่อคืนฉันต้องไปภัตตาคารของลุงไอ้ยูมัน แล้วพออยู่ด้วยกันแค่สองคนมันก็ขอจีบฉันซะงั้น ตอนแรกก็นึกว่าจะเล่นๆนะแต่หน้าตามันโครตจะจริงจัง ฉันเลยไม่มีสมาธิงานที่ทำกว่าจะเสร็จก็ปาไปตี2กว่า แถมมะรืนนี้ยังมีควิซ ฉันก็ยังไม่ทันอ่าน แล้วฉันก็ต้องแบกสังขารมาทำงานที่บ้านคินอีก ตั้งแต่คบกับมันมาเพิ่งเคยได้ไปที่บ้านมัน น่าเชื่อป๋ะล่ะรู้จักกันแทบทุกเรื่องแต่บ้านไม่เคยไป แต่ก็ไม่เชิงว่าไม่เคยไปหรอก แค่มาไม่ถึง2-3ครั้งเองงง ตอนนี้ฉันกำลังเดินหาห้องของคิน แม่บอกว่าห้องทางซ้ายสุดมันห้องนี้ล่ะมั้ง พอฉันเข้าไปในห้องของคินก็พบว่าภายในห้องถูกทาด้วยสีน้ำเงินดำ แถมห้องยังดูเรียบๆสะอาดกว่าห้องฉันซะอีก ถ้าไม่รวมกับเสื้อผ้าที่กองอยู่กับพื้น พอมองไปเรื่อยๆสายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้ากับ ผ้าห่มกระดุกกระดุกได้=[ ]=!!! พอสังเกตดูอีกทีก็พบกับแขนขาวๆของใครสักคน และมันคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคินแน่ๆ ไหนแม่บอกว่าคินอยู่ข้างนอกไง แต่ช่างเรื่องนั้นก่อนนี่เขาเป็นคนบอกให้ฉันรีบมาไม่ใช่รึไง ฉันคิดก่อนจะคิดแผนแกล้งชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ ก่อนที่จะก้าวไปข้างหลังแล้ว
3
2
1
กระโดด!!!
ตุ๊บ
“ไหนแกบอกว่าให้ฉันรีบมาไงแล้วมานอนทำซากอะไรเนี่ยยยย”ฉันตะโกนใส่หูเขาในขณะที่ทับเขาอยู่ แล้วมือของเขาก็มาดึงตัวฉันไปนอนกอด ซึ่งตอนนี้เขา…
เขาไม่ใส่เสื้อค่ะ!!!
ตอนนี้หน้าฉันกำลังจมไปที่หน้าอกขาวๆของเขา ผู้ชายบ้าอะไรผิวเนียนแถมยังขาวอีก ถะแถมทั้งๆที่ดูภายนอกก็ดูแห้งๆด้วยซ้ำแล้วทำไม กล้ามกับแพ็กมันแน่นอย่างงี้ บอกทีว่านี่ไม่ใช่คิน และแล้วข้อสงใสของฉันก็ถูกแถลงไข เมื่อเสียงของชายหนุ่มที่กำลังกอดฉันอยู่ดังขึ้น
“หนาว”ชัดเลยไม่ใช่เสียงคินแล้วไอ้คนที่กอดฉันอยู่นี่เป็นใคร พอพูดจบประโยคชายหนุ่มที่กำลังกอดฉันอยู่ก็กระชับอ้อมกอดฉันแน่นกว่าเดิม แล้วนี่เล่นไม่ใส่เสื้อแบบนี้จะไม่ให้หนาวได้ไงกัน!!!
“นะนายปล่อยเดียวนี้นะ”ดิ้น
“….”ยังคงหลับ
“นี่นาย!!!”ฉันพยายามแกะมือชายตรงหน้าออก แต่ผลก็คือไม่ยอมออกสักที ฉันเลยเปลี่ยนมาทำร้ายร่างกายเขาแทน
“ผมจะนอนเพราะงั้นคุณเลิกดื้อสักที”ชายตรงหน้าพูดขึ้นก่อนที่จะรวบมือฉันเอาไว้แล้วกอดแน่นกว่าเดิม ซึ่งตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนเป็นตัวอะไรสักอย่างที่กำลังถูกงูรัดตาย พอฉันมองไปหาชายที่กำลังกอดฉันอยู่ก็พบกับใบหน้าของชายหนุ่มที่คุ้นตา เฮ้ยไอ้หมอ!!! พอฉันรู้ว่าเป็นเขาฉันก็ยิ่งโวยวายหนักกว่าเดิม
“ขอเถอะผมพึ่งได้นอนนะ”หน้าอย่างนายต้องไปทำเรื่องอย่างว่ามาแน่ๆ”แล้วถ้ายังไม่หยุดถมจำเรื่องอย่างว่ากับคุณตอนนี้นี่แหละ”
“….”แล้วฉันก็ต้องหุบปากยอมให้เขานอนกอดต่อไป
“ผมหึงนะ”
“?”
“เปล่า”พอพูดจบเขาก็เอาหน้ามาซุกผมฉัน นี่หมอสมัยนี้เขาทำงานหนักจนบ้าแบบเขาเลยรึเปล่าเนี่ย และแล้วฉันก็ต้องกลับมานอนให้เขากอดรัดฟลัดเป็นตุ๊กตาหมีอีกครั้ง และในระหว่างเวลาที่เขากอดที่ก็น่าจะผ่านไปได้ราวๆครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ มันเลยทำให้ฉันเพลียจนแทบจะหลับในอ้อมกอดเขา
“เฮียม๊าให้มาเรียก”
ความเงียบปกคลุมกระทันทัน
“ไอ้เฮีย!!!”เสียงตะโกนของคินดังขึ้น ก่อนจะมาเจอภาพของพี่ชายที่กำลังกอดกับเพื่อนตัวเองอยู่”ผมไม่กวนนะ”เขาพูดจบแล้วปิดประตูไป
“คิ…”ก่อนฉันจะได้ตะโกนเรียกคิน ผู้ชายตรงหน้าก็เอามือมาปิดปากฉันไว้
“นอนๆ”อะไรของไอ้หมอนี่!!!
กว่าที่ฉันจะหลุดออกมาจากหมอนั่นได้ก็ตอนที่คินเข้ามาในห้องรอบที่สอง แล้วไว้พี่ชายผู้รักยิ่งของเขาก่อนจะถีบตกเตียงก่อนที่จะลากฉันไปทำงานนี่แหละ หรือว่าคินจะหึงฉันล่ะ ต้องหึงแน่ๆเลยอร้ายยย >///3///<(มโนแลนด์แดนของนุ้งบอย555)
ความคิดเห็น