ปาหวางเฟย

E-book ดาวน์โหลดได้ที่นี่นะจ๊ะ

ฝากรีดเดอร์ด้วยค่า

ปาหวางเฟย ญารินดา www.mebmarket.com         “เจ้าทำอะไร ข้าสมควรต้องเป็นคนเปิดผ้าคลุมให้เจ้า” หลี่ถิงถิงเลิกผ้าขึ้น จ้องหน้าเขาแล้วตอบว่า “ท่านเอาแต่เดินถอนใจกลับไปกลับมา  ขืนรอท่าน คืนนี้ข้าจะได้นอนหรือไม่” หยางเฉินฟังเหตุผลนางแล้วอยากจะสบถดัง ๆ แต่กลับพูดได้เพียงแค่ว่า “เจ้าช่างไม่มีอะไรเหมือนซินเหมยเลยจริง ๆ” คำพูดของเขาทำให้แววตาของนางแข็งกร้าวขึ้นกว่าเดิม “ข้าคือข้า ผู้อื่นก็คือผู้อื่น” นางเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย เห็นเขาทำท่าคล้ายอึดอัดเต็มทน นางจึงถามว่า “หากท่านชอบพอกับเหม่ยเหม่ย เหตุใดจึงไม่ทูลขอฝ่าบาทให้แต่งนางเข้ามาแทนข้า” “เจ้าคิดว่า ถ้าข้าทำได้ ข้าจะไม่ทำหรือ” “ท่านเป็นถึงอ๋องแปด มีอะไรที่ท่านทำไม่ได้” นางเชิดหน้าถามท้าทาย “มีเยอะไป” เขาตอบห้วน ๆ “เช่นนั้น ที่ท่านพ่อว่าท่านเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ก็คงไม่จริงกระมัง”  หยางเฉินหรี่ตามอง วาจาของนางกวนโทสะของเขาได้เหลือร้าย “ไม่เหมือนกับเจ้า คุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่ เจ้าเป็นที่โปรดปรานของพ่อเจ้า ผิดกับคุณหนูรองที่ไม่เคยอยู่ในสายตาแม่ทัพหลี่เลย” ‘คุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่’ เม้มปากแน่น เขาจะกล่าวหานางอย่างไรย่อมได้ แต่หากแตะต้องบิดา นางจะไม่ทน ! “ไม่จริง ท่านพ่อเป็นคนยุติธรรมเสมอ” “นั่นเพราะเจ้าได้ผลประโยชน์จึงมองว่ามันเป็นความยุติธรรม” “ผลประโยชน์ ? ท่านคิดว่าการที่ข้าแต่งให้ท่านนั้นเป็นผลประโยชน์สำหรับข้าหรือ” หลี่ถิงถิงเลิกคิ้ว เหยียดริมฝีปากเย้ยหยัน หยางเฉินเห็นท่าทางหยิ่งยโสของนางแล้วยิ่งบังเกิดอคติในใจ คุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่คงเป็นดังที่เคยได้ยินมา “ท่านคิดว่า มีเพียงท่านที่ไม่เต็มใจอย่างนั้นหรือ” “หากเจ้าไม่เต็มใจ เหตุใดไม่บอกพ่อของเจ้า” เขาย้อนถาม นางทำเสียงบางอย่างในลำคอคล้ายคำถามของเขาช่างน่าตลก “ท่านเป็นถึงอ๋องแปด ยังไม่มีสิทธิ์พูดว่าท่านไม่เต็มใจ แล้วข้าเป็นใครจึงจะมีสิทธิ์พูดคำนั้น” หยางเฉินทอดถอนใจ ทั้งเขาและนาง ถูกมัดมืดมัดเท้าด้วยกันทั้งคู่... ไม่มีประโยชน์ที่จะมานั่งโต้เถียงในสิ่งที่แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ท่านอ๋องแปดตัดสินใจลุกขึ้น ปรับอารมณ์ให้เย็นลงแล้วหันมาบอกกับนางว่า “ในเมื่อเจ้าแต่งเข้าตำหนักข้ามาแล้ว จึงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้อีก ต่อจากนี้เจ้าคือปาหวางเฟย จงรักษาตำแหน่งและหน้าที่ของเจ้าให้ดีด้วย”