ในวันที่เด็กคนอื่นมือถือตุ๊กตา มือของฉันกลับถือไล่ปืนฆ่าคน ในวันที่แววตาของเด็กคนอื่นเห็นรอยยิ้มที่สดใส แววตาของฉันกลับต้องว่างเปล่า
รอยยิ้มหรอ ความสุขงั้นหรอ สิ่งเหล่านั้นมันไม่จำเป็นกับคนอย่างฉันหรอก!
** สวัสดีทุกคน นี่เป็นนิยายที่เราเพิ่งแต่ง ภาษาอาจยังไม่เข้าที่เข้าทาง ฟังดูแปลกๆหน่อย อย่าว่ากันนะ555 ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ**
ปล. เนื้อหานิยายไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือหน่วยงานใดในความเป็นจริง นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น