ตำนานเทพเจ้ากรีก

ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิดโลก และเทพเจ้า

 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว โดยปราศจากชื่อและรูปทรงใดๆ มีเพียง ความยุ่งเหยิงวุ่นวาย-Chaos(ความว่าง, เทพแห่งการทำลาย)
เป็นอิสระจากความเกิด และความดับสูญ จากทั้งกาละเทศะ จากรูปแบบ และเงื่อนไขใดๆ ซึ่งทำให้ทุกสิ่งสับสนอลหม่าน
จากความว่างอันเป็นนิรันดร์ Chaos ได้ตกตะกอนให้กำเนิด หลุมดำ-Erebus(เทพแห่งความมืด) ซึ่งหมายถึงเหวลึกที่เป็นที่อยู่ของความตาย และ กลางคืน-Nyx(เทพีราตรี) ซึ่งทั้งสองก็ไม่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรให้เกิดขึ้นเลย จำเนียรกาลผ่านไปไม่นาน ก็พลันปรากฏสิ่งดีงามลอยขึ้นมาจาก Chaos นั่นก็คือ Eros(ความรัก) และความรักก็เปล่งประกายแสงสว่าง-Aether(อีเธอร์,เทพแห่งแสงสว่าง)ไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ทำให้เกิดกลางวัน-Hemera (เทพีกลางวัน) และเนรมิต ผืนแผ่นดินกับทะเล(Pontus) ให้ปรากฏขึ้นมา และทันใดนั้น Gaea,Gaia,Ge(โลก,ผืนแผ่นดิน){เป็นรากศัพท์ของคำว่า Geography วิชาภูมิศาสตร์} ก็ลืมตาตื่นจากการหลับไหล และChaos ก็สูญสลาย ส่วนที่เหลือก่อกำเนิดเป็นที่ว่างกว้างใหญ่ลอยอยู่เหนือ Gaia เรียกว่า Ouranos(สวรรค์) {เป็นที่มาของชื่อดาวมฤตยู Uranus}เจ้าแห่งท้องฟ้า

---

พระนางกายาจึงออกมาร่ายรำและม้วนกายของพระนาง เป็น พิภพที่หมุนคว้าง
พระนางก่อรูปขุนเขาตามแนวกระดูกสันหลัง และหุบเขาก็เกิดจากรอยเว้าของเนื้อหนัง
ส่วนเนินเขาและทุ่งราบอันกว้างไกลเล่า ก็ขึ้นลงตามรูปลักษณ์ของพระนาง
ความชุ่มชื้นของพระนาง ก่อกำเนิดหยาดน้ำฟ้าอันชุ่มฉ่ำ หล่อเลี้ยงพื้นผิวและให้กำเนิดสรรพชีวิต
สัตว์น้อยๆพลิ้วไหวไปมาในสระน้ำกระเพื่อมแผ่ว พืชพันธุ์งอกเงยจากรูขุมขนของพระนาง
เติมมหาสมุทรและหนองบึงให้เต็ม เปิดทางให้แม่น้ำไหลรี่ผ่านริ้วรอยย่น พระนางกายาเฝ้าดูแลให้พืชพันธุ์และสัตว์น้อยใหญ่เจริญวัย
กายาผู้เป็นพระแม่ธรณี มอบของขวัญผ่านผิวพรรณของพระนางและรับผู้ล่วงลับดับสูญคืนสู่ร่างอย่างมิมีหยุดหย่อน
ดังนี้พระนางจึงเป็นที่บูชาของเหล่าผู้มีอันดับสูญ ผู้ถวายน้ำผึ้งและขนมปั้นให้แก่พระนาง วางทิ้งไว้ในหลุมก่อนจะเก็บเกี่ยว
ทั้งยังสร้างพระวิหารใกล้รอยแยกแห่งแผ่นดิน เพื่อบวงสรวงถวายขนมหวานคืนสู่พระครรภ์
ในความมืดมิดภายในพระครรภ์นี้แล พระนางกายาจะรับของบูชาจากเหล่าผู้มีอันดับสูญ

---

http://www.geocities.com/thinkingworld/myth/grecomyth.html