ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 17 ใจร้าย
" ร้อันานี้ ผมทำีมาใ่ไหม "
ร่าหนา้มลไปใล้ๆ ระิบถาม้วยวามระหยิ่มยิ้มย่อ เมื่อเสียาระเ้านั้นแสออถึสิ่ที่เาทำนเป็นที่น่าพอใ
" ห่วยแ!!"
ำพูเพียสั้นๆ อเพียันทร์ทำเอาวามร้อนออารม์ีระเพิ่มสูึ้นทันที
" อ่ะ! "
แรระแททีุ่ันเริ่มถาโถมใส่เธออย่ารวเร็ว มือทั้สอ้าับแนอเธอผสานันเอาไว้รหน้าแล้วออแรึเ้าัหวะับสะโพอเาอย่ารวเร็ว
" อ่ะ! อย่า! "
เสียร้อห้ามารระทำอเามันเหมือนะสายไปแล้วสำหรับเธอ ีระไม่สนว่าเธอะเ็บ่อารระทำเาหรือไหม เา้อารที่ะสั่สอนเธอให้รู้ว่าอย่ามาท้าทายนอย่าเา
พายุที่พัโหมระหน่ำนานพอสมวรเริ่มมีสายรุ้ทอประายออมาแล้ว ในัหวะนั้นีระรีบผละออลุึ้นมาหยุที่ใบหน้าหวานอเพียันทร์่อนะับแ่นายอันำยำ่อไปที่ปาอเธอ
" ินมันะ "
ยัไม่ทันที่เพียันทร์ะไ้ทำามที่เาบอแ่นาย็ถูยัเ้าไปในปาอเธอเสีย่อน ามมา้วยสายน้ำที่พุ่เ้าสู่ปาอเธอในวินาที่อมา
เพียันทร์ไ้แ่ลืนอเหลวนั้นลออย่ายาลำบา เธอมอเา้วยวาที่หวาลัวและมาพร้อมหยาน้ำา
" ยัะห่วยอยู่อีไหม " เสียเ้ม้มลไปถามะที่นิ้วมือเยาเธอให้เยหน้าึ้นสบาับเา
เพียันทร์สะบัหน้าออามืออเา่อนะรวบผ้าห่มึ้นมาบัารแล้ว่อยลุึ้นพาร่าายอันเ็บปวเ้าไปในห้อน้ำ
มุมปาหนายึ้นหนึ่้าอย่าสมใที่ทำให้เธอรับรู้ถึแรวามโรธอเาไ้ ายหนุ่ม็ไม่ทิ้เวลานานลุึ้นเินามเพียันทร์เ้าไปในห้อน้ำเพื่อำระร่าาย
'แ๊!'
"ออไป " เธอพูเสียแ็ึ้นทันทีที่เห็นร่าหนาเินเ้ามาภายในห้อน้ำ
" ผมะอาบน้ำ แล้วผม็ไม่อยารอ " ีระเินเ้าไปเปิฝับัวทันที โยไม่สนใว่าน้ำที่หล่นลมานั้นะระทบับใรบ้า
วาที่แ่ำ้อมอารระทำเาอย่าเหนื่อยใ ทำไมเา้อทำอะไรับเธอมามายนานี้
" ไม่อาบหรือไน้ำ "
มือหนาับแนอเธอให้้าวเินเ้ามายืนประันหน้าันท่ามลาสายน้ำที่ไหลรินลมา
เพียันทร์ยืนนิ่ไม่ไหวิ่่อนะปิเปลือาลไม่อยามอเห็นนรหน้า ายนที่อนนี้ใร้ายับเธอเหลือเิน
" ไม่อยามอผมนานั้นเลยหรือไ " เสียเ้มเอ่ยถามผ่านสายน้ำ ที่วานั้นำลั้อมอใบหน้าหวานอยู่
" หรืออยาะ่อในห้อน้ำ " เสียเอ่ยถามแผ่วเบาพร้อมับโน้มัวเ้ามาูบที่เปลือาอเธอ
ร่าหนา้มลไปใล้ๆ ระิบถาม้วยวามระหยิ่มยิ้มย่อ เมื่อเสียาระเ้านั้นแสออถึสิ่ที่เาทำนเป็นที่น่าพอใ
" ห่วยแ!!"
ำพูเพียสั้นๆ อเพียันทร์ทำเอาวามร้อนออารม์ีระเพิ่มสูึ้นทันที
" อ่ะ! "
แรระแททีุ่ันเริ่มถาโถมใส่เธออย่ารวเร็ว มือทั้สอ้าับแนอเธอผสานันเอาไว้รหน้าแล้วออแรึเ้าัหวะับสะโพอเาอย่ารวเร็ว
" อ่ะ! อย่า! "
เสียร้อห้ามารระทำอเามันเหมือนะสายไปแล้วสำหรับเธอ ีระไม่สนว่าเธอะเ็บ่อารระทำเาหรือไหม เา้อารที่ะสั่สอนเธอให้รู้ว่าอย่ามาท้าทายนอย่าเา
พายุที่พัโหมระหน่ำนานพอสมวรเริ่มมีสายรุ้ทอประายออมาแล้ว ในัหวะนั้นีระรีบผละออลุึ้นมาหยุที่ใบหน้าหวานอเพียันทร์่อนะับแ่นายอันำยำ่อไปที่ปาอเธอ
" ินมันะ "
ยัไม่ทันที่เพียันทร์ะไ้ทำามที่เาบอแ่นาย็ถูยัเ้าไปในปาอเธอเสีย่อน ามมา้วยสายน้ำที่พุ่เ้าสู่ปาอเธอในวินาที่อมา
เพียันทร์ไ้แ่ลืนอเหลวนั้นลออย่ายาลำบา เธอมอเา้วยวาที่หวาลัวและมาพร้อมหยาน้ำา
" ยัะห่วยอยู่อีไหม " เสียเ้ม้มลไปถามะที่นิ้วมือเยาเธอให้เยหน้าึ้นสบาับเา
เพียันทร์สะบัหน้าออามืออเา่อนะรวบผ้าห่มึ้นมาบัารแล้ว่อยลุึ้นพาร่าายอันเ็บปวเ้าไปในห้อน้ำ
มุมปาหนายึ้นหนึ่้าอย่าสมใที่ทำให้เธอรับรู้ถึแรวามโรธอเาไ้ ายหนุ่ม็ไม่ทิ้เวลานานลุึ้นเินามเพียันทร์เ้าไปในห้อน้ำเพื่อำระร่าาย
'แ๊!'
"ออไป " เธอพูเสียแ็ึ้นทันทีที่เห็นร่าหนาเินเ้ามาภายในห้อน้ำ
" ผมะอาบน้ำ แล้วผม็ไม่อยารอ " ีระเินเ้าไปเปิฝับัวทันที โยไม่สนใว่าน้ำที่หล่นลมานั้นะระทบับใรบ้า
วาที่แ่ำ้อมอารระทำเาอย่าเหนื่อยใ ทำไมเา้อทำอะไรับเธอมามายนานี้
" ไม่อาบหรือไน้ำ "
มือหนาับแนอเธอให้้าวเินเ้ามายืนประันหน้าันท่ามลาสายน้ำที่ไหลรินลมา
เพียันทร์ยืนนิ่ไม่ไหวิ่่อนะปิเปลือาลไม่อยามอเห็นนรหน้า ายนที่อนนี้ใร้ายับเธอเหลือเิน
" ไม่อยามอผมนานั้นเลยหรือไ " เสียเ้มเอ่ยถามผ่านสายน้ำ ที่วานั้นำลั้อมอใบหน้าหวานอยู่
" หรืออยาะ่อในห้อน้ำ " เสียเอ่ยถามแผ่วเบาพร้อมับโน้มัวเ้ามาูบที่เปลือาอเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น