ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11 ดีแต่ใช้ แต่ไม่ช่วย
บาเินสะบัหน้าออไปาห้อรัวหลัโนป้าน้อย่าลับบ้า ทิาที่ยืนทำับ้าวอยู่ แอบรู้สึว่าบารู้เรื่ออเธอับนายหัวแล้วเหรอ
" บา เียวแทำับ้าวเสร็็ไปพัอยู่ห้อ แล้ว็ทานยานะมันะเป็นหนอเอา"
" ้ะป้า"
แม่บ้านสอนที่มา่วยทำับ้าว็่วยันัอาหารให้ับนาน้านนอ ส่วนป้าน้อย็อย่วยอยู่้าๆ มีแ่ทิาที่อยู่้านในที่นั่ิน้าวอยู่้าในนเียว เธอรีบินแล้ว็รีบไปห้อพั
" นายรับ ผมหานไป่วยป้าน้อยแล้วนะรับ" ฟรอ์เินเ้ามาในห้อทำานอฬอุฬา
" อืม"
ฬอุฬาำลัูทออแผนหลอมทอส่มาให้ เป็นสิบๆ ้อนเพื่อให้เ็ูสภาพัวอย่า และรูปลัษ์ในารหลอม
" ่วบ่ายนายะให้ผมไปพบลู้า้วยหรือเปล่ารับ "
" ไม่เป็นไร ไม่น่าะมีอะไรมา" ฬอุฬาเยหน้าา้อนทอสีเหลืออร่าม พร้อมับวาลในระเป๋าที่ใส่มาามเิม
" นายอยูู่แลที่เหมือนี่แหละ"
" รับนาย"
ฟรอ์และฬอุฬานัุ่ยานันสัพั ฬอุฬา็ออไปหาลู้าามเวลานัหมาย ส่วนฟรอ์ลไปูานในเหมือามปิ
ในเหมือเวลานี้มีรถสิบล้อยัษ์วิ่น้อนหินที่ถูระเบิึ้นมา วาอ ่อนเทใส่เรื่อบหยาบ และบละเอีย่อนะถูล้า้วยน้ำ แล้วทอ็ะไหลลมาบนพรม มีารแยัวระหว่าทอับหินที่ไหลออมาาเรื่อ นไ้เป็นทอหลายๆนาที่ไหลลมาบนพรม แล้วส่ไปหลอมให้เป็น้อน เพื่อส่ออาย
" ุฟรอ์รับ เรื่อบอเรามีปัหา ้อใ้เวลา้อมสัพั"
" อืม แล้วาม่อมบำรุมาูหรือยั"
" ามแล้วรับ อ๋อ นั้นรับมาแล้ว"
่า้อมบำรุำลัเินเ้ามาทาฟรอ์ ่อนะเ้าไป้อมเรื่อให้เินไ้ามปิ
" ลอเ็ู เรื่อเินไ้ไหมแ้ผม้วย ่อนะเินเ้าไปูใล้ๆ ทอที่เหมือมีออมาในแ่ละวัน่อน้าเยอะ ทำให้เรื่อัรทำานหนั
" บา เสร็ารนั้นแล้วมาเอาพรมไปล้า้วย " บาหันมามอพรมที่อเรียรายามพื้น ่อนะพยัหน้ารับำสั่
" สั่อยู่นั่นแหละ แล้ว็ไม่มา่วย"
บาบนพรึมพรำ พร้อมับล้าพรมในมืออัวเอ ในหัวอเธออนนี้นึถึแ่เรื่ออนายหัวับนัแม่รัวนใหม่ที่ื่อา นันี่มันร้ายมาอ่อยนายหัว นหานมา่วยที่รัว นึถึแล้ว็สะบัพรมแรๆ นน้ำระเ็นใส่ัวเอนเปียหม
" โอ๊ย อะไรวะเนี้ยเปียหม" แล้วทิ้พรมลับพื้น ่อนะเินออไป แ่ไปไ้ไม่ี่้าว ฟรอ์หันมาามเสียโวยวายอบา
" เสียัโวยวายอะไรบา แล้วนั้นะไปไหน"
" ะไปเ้าห้อน้ำ หรือันไปเ้าห้อน้ำอนนี้ไม่ไ้" บาระแทเสียพูออมา
" ไปไ้" ฟรอ์ไ้แ่ส่ายหัวให้ับวามโวยวายอบา แถมยัไม่่อยอยาะทำานที่ัวเอไ้รับมอบหมายให้ทำอี
" อย่าไปถือมันเลยรับ"
หัวหน้าวบุมโรานร่อนทอหันมาพูับฟรอ์หน้าเื่อนๆ ทุนที่เหมือรู้ันิสัยอบาันี อบสบาย ไม่อยาทำาน แถมยัใฝ่สูอยาเป็นุนายอเหมือทอ แ่ฬอุฬาับไม่อบบา
"ปรามบ้า็ีนะ เริ่มหนั้อึ้นทุวัน"
"รับ ผมะปรามมันเอ"
" แล้วทุวันนี้บายัหยุานบ่อยหรือเปล่า"
" ่วนี้มีหยุบ้ารับนาย แ่็ไม่บ่อยเท่าเมื่อ่อน"
" ถ้าลุเือนแล้วยัไม่ีึ้นผม้อเรียุยแล้วแหละ เาะเอาเปรียบนานนอื่นๆ มาไป "
" รับ ถ้านับามันลา นอื่น็ไม่ไ้ลา "
ฟรอ์หันลับไปมอทาที่บาเินออไปที่บอว่าะไปเ้าห้อน้ำ ่อนะถอนหายใออมา ถ้าไม่ใ่นที่อยู่ทำานมา้วยันนานนานี้บาไ้โนไล่ออไปนานแล้ว
" เป็นไ้อมไ้ไหม"
" น่าะไ้นะรับุฟรอ์ น็อบาัวเริ่มลายัวออหลัาวามอัแน่นและแรสะเทือน ถ้าอย่าไเียวผมแ้ไปอีทีนะรับ"
" อืม ถ้าเรื่อหยุนานไปอาไม่เป็นผลีสัเท่าไหร่"
" บา เียวแทำับ้าวเสร็็ไปพัอยู่ห้อ แล้ว็ทานยานะมันะเป็นหนอเอา"
" ้ะป้า"
แม่บ้านสอนที่มา่วยทำับ้าว็่วยันัอาหารให้ับนาน้านนอ ส่วนป้าน้อย็อย่วยอยู่้าๆ มีแ่ทิาที่อยู่้านในที่นั่ิน้าวอยู่้าในนเียว เธอรีบินแล้ว็รีบไปห้อพั
" นายรับ ผมหานไป่วยป้าน้อยแล้วนะรับ" ฟรอ์เินเ้ามาในห้อทำานอฬอุฬา
" อืม"
ฬอุฬาำลัูทออแผนหลอมทอส่มาให้ เป็นสิบๆ ้อนเพื่อให้เ็ูสภาพัวอย่า และรูปลัษ์ในารหลอม
" ่วบ่ายนายะให้ผมไปพบลู้า้วยหรือเปล่ารับ "
" ไม่เป็นไร ไม่น่าะมีอะไรมา" ฬอุฬาเยหน้าา้อนทอสีเหลืออร่าม พร้อมับวาลในระเป๋าที่ใส่มาามเิม
" นายอยูู่แลที่เหมือนี่แหละ"
" รับนาย"
ฟรอ์และฬอุฬานัุ่ยานันสัพั ฬอุฬา็ออไปหาลู้าามเวลานัหมาย ส่วนฟรอ์ลไปูานในเหมือามปิ
ในเหมือเวลานี้มีรถสิบล้อยัษ์วิ่น้อนหินที่ถูระเบิึ้นมา วาอ ่อนเทใส่เรื่อบหยาบ และบละเอีย่อนะถูล้า้วยน้ำ แล้วทอ็ะไหลลมาบนพรม มีารแยัวระหว่าทอับหินที่ไหลออมาาเรื่อ นไ้เป็นทอหลายๆนาที่ไหลลมาบนพรม แล้วส่ไปหลอมให้เป็น้อน เพื่อส่ออาย
" ุฟรอ์รับ เรื่อบอเรามีปัหา ้อใ้เวลา้อมสัพั"
" อืม แล้วาม่อมบำรุมาูหรือยั"
" ามแล้วรับ อ๋อ นั้นรับมาแล้ว"
่า้อมบำรุำลัเินเ้ามาทาฟรอ์ ่อนะเ้าไป้อมเรื่อให้เินไ้ามปิ
" ลอเ็ู เรื่อเินไ้ไหมแ้ผม้วย ่อนะเินเ้าไปูใล้ๆ ทอที่เหมือมีออมาในแ่ละวัน่อน้าเยอะ ทำให้เรื่อัรทำานหนั
" บา เสร็ารนั้นแล้วมาเอาพรมไปล้า้วย " บาหันมามอพรมที่อเรียรายามพื้น ่อนะพยัหน้ารับำสั่
" สั่อยู่นั่นแหละ แล้ว็ไม่มา่วย"
บาบนพรึมพรำ พร้อมับล้าพรมในมืออัวเอ ในหัวอเธออนนี้นึถึแ่เรื่ออนายหัวับนัแม่รัวนใหม่ที่ื่อา นันี่มันร้ายมาอ่อยนายหัว นหานมา่วยที่รัว นึถึแล้ว็สะบัพรมแรๆ นน้ำระเ็นใส่ัวเอนเปียหม
" โอ๊ย อะไรวะเนี้ยเปียหม" แล้วทิ้พรมลับพื้น ่อนะเินออไป แ่ไปไ้ไม่ี่้าว ฟรอ์หันมาามเสียโวยวายอบา
" เสียัโวยวายอะไรบา แล้วนั้นะไปไหน"
" ะไปเ้าห้อน้ำ หรือันไปเ้าห้อน้ำอนนี้ไม่ไ้" บาระแทเสียพูออมา
" ไปไ้" ฟรอ์ไ้แ่ส่ายหัวให้ับวามโวยวายอบา แถมยัไม่่อยอยาะทำานที่ัวเอไ้รับมอบหมายให้ทำอี
" อย่าไปถือมันเลยรับ"
หัวหน้าวบุมโรานร่อนทอหันมาพูับฟรอ์หน้าเื่อนๆ ทุนที่เหมือรู้ันิสัยอบาันี อบสบาย ไม่อยาทำาน แถมยัใฝ่สูอยาเป็นุนายอเหมือทอ แ่ฬอุฬาับไม่อบบา
"ปรามบ้า็ีนะ เริ่มหนั้อึ้นทุวัน"
"รับ ผมะปรามมันเอ"
" แล้วทุวันนี้บายัหยุานบ่อยหรือเปล่า"
" ่วนี้มีหยุบ้ารับนาย แ่็ไม่บ่อยเท่าเมื่อ่อน"
" ถ้าลุเือนแล้วยัไม่ีึ้นผม้อเรียุยแล้วแหละ เาะเอาเปรียบนานนอื่นๆ มาไป "
" รับ ถ้านับามันลา นอื่น็ไม่ไ้ลา "
ฟรอ์หันลับไปมอทาที่บาเินออไปที่บอว่าะไปเ้าห้อน้ำ ่อนะถอนหายใออมา ถ้าไม่ใ่นที่อยู่ทำานมา้วยันนานนานี้บาไ้โนไล่ออไปนานแล้ว
" เป็นไ้อมไ้ไหม"
" น่าะไ้นะรับุฟรอ์ น็อบาัวเริ่มลายัวออหลัาวามอัแน่นและแรสะเทือน ถ้าอย่าไเียวผมแ้ไปอีทีนะรับ"
" อืม ถ้าเรื่อหยุนานไปอาไม่เป็นผลีสัเท่าไหร่"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น