[Fic] รักหวานร้าย นายคู่กัด (Shizaya)

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 ทำไมมันน่ารักขนาดนี้ !!

......... ตอนเย็น 6 โมง .........
"ฮาว ~" เสียงหาวดังขึ้น (ไอ้เห็บยังนอนอยู่เลยแหะน่ารักฉะมัด ... : ชิสึโอะ)
"อือ ~ แค่กๆๆ" เสียงอิซายะตามมาจากเสียงชิสึโอะ
"ไอ้เห็บคงไม่ไหวแล้วมั้ง ? ส่งมันที่บ้านดีกว่า .. " ชิสึโอะบ่นพลางเดินไปสูบบุหรี่นอกโพรงลับ 
และแล้วชิสึโอะก็ค่อๆอุ้มอิซายะมาอุ้มในท่าอุ้ม (นุ่มจังเลยแหะ ตัวเจ้าเห็บนี่ : ชิสึโอะ)
"อือ ~!" เสียงอิซายะดังขึ้น
"ตื่นแล้วเหรอ ?" ชิสึโอะถาม
"ตื่นแล้ว เฮ้ย ! นี่แกทำอะไร ?" อิซายะตกใจเมื่อพบว่าตัวเองถูกอุ้มและอิซายะก็แอบเนียนเิอาหน้าซุกแผ่นหลังอุ่นๆของชิสึโอะ
"บ้านแกไปทางไหน ?" ชิสึโอะถามอิซายะ
"!$|+_)(*&^@$@^$%&&^#$@%$*)_.... จะส่งฉันที่บ้านเลยเหรอ ? เป็นห่วงฉันล่ะสิ ?" อิซายะพูดทั้งๆที่ตนยังหน้าแดงเพราะพิษไข้
"จะส่งที่บ้านน่ะใช่ แต่สำหรับแกคงไม่มี" ชิสึโอะพูดด้วยเสียงเข้ม
"ใจร้ายอ่ะ ชิสึโอะคุง.. แค่กๆ " อิซายะทำหน้าเศร้าใส่ชิสึโอะ
"ก็ได้ ... ฉะ ฉันเป็นห่วงแก -////-" (ไอ้เห็บหมัดบ้า งี่เง่า !! : ชิสึโอะ)ได้ซึนเดเระในใจ
"อึก .. แล้วนายล่ะ ? -////-" (น่ารักชะมัด : อิซายะ)อิซายะเมื่อโดนลูกตรงซึนเดเระก็ไม่ไหวเหมือนกัน !!
"สบายมาก" ชิสึโอะตอบ
"จริงๆนะ" อิซายะฉายแววสีหน้าเป็นห่วง
"จริงสิ ว่าแต่ถามทำไมเหรอ ?" ชิสึโอะถาม
"ก็ฉัน ปะ ป เป็นห่วงนาย !! -///-" อิซายะหน้าแดงพร้อมพูดออกไป
"อึก .. " ชิสึโอะนิ่งไป
"ลืมๆ มันเถอะ !!" อิซายะพูดกลบความเงียบ
(ใครมันจะลืมลงกันฟะ : ชิสึโอะ)

 ..... ผ่านไปหลายนาที .....

"ถึงแล้ว ไอ้เห็บ" ชิสึโอะพูดด้วยเสียงเบื่อหน่าย
"...." (อิซายะหลับงั้นเรอะ ? : ชิสึโอะ)
    ตึก ... ตึก ... (เสียงเท้าเดินช้าๆ)
 ติ้งน่อง ~! ติ้งน่อง ~!
"ค่าาา ~! มาแล้วค่า" เสียงแจ้วของไมรุดังขึ้น
ตึก ๆๆๆๆ ... (เสียงวิ่งดังขึ้น)
"อ๊ะ ! ชิสึโอะซังนี่นาแล้วกดกริ่งเรียกทำไมคะ ?" ไมรุถามชิสึโอะ
"ไอ้เห็บนี่..." ชิสึโอะพูดพร้อมหมุนตัวให้เห็นอิซายะที่เกาะอยู่ข้างหลัง
"งายยย ~ ไมรุ แค่กๆ" อิซายะทักทายไมรุ
"เป็นหวัดเหรอเนี่ย ? หายากนะ คุรุริมาดูนี่สิ" ไมรุโพล่งขึ้นมา
"หืม ? มาพร้อมที่รักพี่ด้วยเหรอ ?" คุรุริ
"...ห้องนอนแกอยู่ไหน ?" ชิสึโอะถาม
"จะไม่พูดอะไรมั่งเหรอเช่นแปลกใจกับคำว่าที่รัก -///- !#$&_&^%$#" อิซายะตอบ
"ก็มันเป็นเรื่องจริงนี่ -///-" ชิสึโอะหน้าแดงตามอิซายะ
"คู่นี้หวานๆเนอะ ? มีถามกับคำว่าที่รักด้วย" ไมรุกระซิบถามครุริ
"อือ" คุรุริแววตาเป็นประกายแล้วมองคู่นี้ไป 
ตึก ... ตึก ... (เสียงฝีเท้าเดิน)
พุ่บ .. (เสียงวางอย่างเบามือ)
"บ๊ายบาย ไปล่ะนะเจ้าเห็บ" ชิสึโอะโพล่งขึ้นมา
"อย่าไปนะอยู่กับฉันก่อนแค่กๆ" อิซายะห้ามชิสึโอะไว้
"แกก็มีน้องแกอยู่ด้วยนี่นาเหงาอะไร ?" ชิสึโอะถาม
"ก็ฉันอยากอยู่กับนาย !! -///-" อิซายะโพล่งขึ้น
"กะ ก ก็ได้ -///- เพราะแกไม่สบายหรอกนะ" ชิสึโอะใจอ่อนแต่โดยดี



                                 พักกันก่อนจ้ะ อย่าเพิ่งโกรธกันนะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------
WriterM : พักกันก่อนกับคู่ชิซายะจ้ะ เหนื่อยแย่เลยแหะแ ต่เพื่อนักอ่านทุกคนฉันทำได้อยู่
อย่าลืมให้กำลังใจพวกเราด้วยการโหวต 100% และแชร์ต่อๆกันไปนะจ้ะ

              ไม่งั้นงอนจริงๆจ้ะ
 

M.