คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHB :: Daughter of Ares - A Shoes -
- A Shoes -
“ที่นี่เหรอ... บ้านแห่งแอรีส...”
“อืม... จะเหมือนท่าเทพกวนอูรึเปล่าหนอ” ชางจู หลินพึมพำขณะที่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ข้างในเต็มไปด้วยสีแดงสดแม้กระทั่งพรมรองพื้นยังเป็นสีแดงสดราวกับเอาเลือดมาสาดทับ
แก๊ก!!
“อ— เหวอ!” เสียงร้องอย่างตกใจของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับท่าทางแปลกๆของเจ้าหล่อนที่ตัวเอียงกะเท่เร่เหตุเพราะขาของเธอเกิดมีความสูงที่ไม่เท่ากันขึ้นมากระทันหัน
“ให้ตายเถอะ... ทำไมต้องมาหักตอนนี้ด้วยเนี่ย โชคร้ายแต่หัววันเลยฮือ...” หญิงสาวบ่นอุบพร้อมกับหยิบเกี๊ยะไม้ของตัวเองขึ้นมาดูแล้วถอนหายใจเบาๆ
“แบบนี้จะเดินยังไงเนี่ย คงต้องทำให้หักทั้ง 2 ข้างซะล่ะมั้ง” เธอพึมพำกับตัวเอง สายตามองรองเท้าคู่โปรดด้วยความเสียดาย แต่จะให้เดินต่อไปแบบคนขาเป๋เห็นทีจะไม่ไหว เธอกดรองเท้าไว้กับพื้นอีกมือนึงถือรองเท้าอีกข้างง้างขึ้นเตรียมจะกระแทกลงไป
“เอาล่ะกลั้นใจ ฮึบบบบ!!!”
แป๊ก!!
เสียงเหมือนอะไรซักอย่างกระเด็นออกไป หญิงสาวนั่งจุ้มปุกสะบัดมือไปมาพร้อมทำหน้าเหยเกกับรองเท้าอีกข้างที่ยังสภาพคงเดิมไร้ซึ่งรอยขีดข่วน
“ฮืออออ ทำไมแรงน้อยอย่างเน่!! แค่จะหักส้นรองเท้ายังทำไม่ได้เลยเรอะ! ยัยหลินหลานเซ่อเอ้ย!” เธอร้องลั่น ตาจ้องรองเท้าทำหน้ามุ่ย ซักพักก็เดินไปเก็บรองเท้าส้นหักที่ใช้เป็นเครื่องมือในการหักส้นรองเท้าอีกข้างเมื่อกี้นี้แต่ทว่า
ฟิ้ว! ปั้ก!
“ห.. ห เห๊ะ!?” หญิงสาวร้องเหวอด้วยความตกใจที่อยู่ๆร้องเท้าก็ปลิวหวือไปกระแทกกับกำแพงอย่างไร้สาเหตุ หันกลับมาก็มีแต่ธาตุอากาศอยู่ตรงหน้า
“ค... ใครง่ะ”
“...” เงียบ...
“ระ หรือว่า! พลังงาน!!” หลินร้องด้วยความตกใจแล้วยกมือขึ้นทำท่าป้องกันตัวแบบเก้ๆกังๆ
“พลังงานบ้านเจ้าจะหน้าตาดีขนาดนี้รึ” แอรีสปรากฎกายขึ้นที่ด้านหลังของหลิน หล่อนร้องสะดุ้งด้วยความตกใจพร้อมถอยห่างอย่างอัตโนมัติ
“ท่าน... เทพแอรีสรึ?”
“นอกจากข้าแล้วจะเป็นใครได้อีก จะให้อพอลโลมาอยู่ในบ้านของข้ารึไงห่ะ!” แอรีสขึ้นเสียงจนห้องทั้งห้องสั่นไหว เหมือนจะไม่พอใจเมื่อพูดชื่ออพอลโลขึ้นมา (ซึ่งเจ้าตัวก็พูดเองนะ เหอๆ)
“แหงะ เดี๋ยวที่นี่ก็พังหรอกค่ะ แบบนั้นท่านจะไม่มีบ้านอยู่เอานะคะ” ว่าแล้วหลินก็เอี้ยวตัวหลบเศษอิฐที่หลนหลงมาจากแรงสะเทือนเมื่อครู่
“อ่ะจ่ะ...นั่นสินะ ข้าก็ลืมไป” แอรีสสงบลงก่อนจะเบนความสนใจมาที่หญิงสาวตรงหน้า สายตาฉายแววอกุศลอย่างปิดไม่มิด หลินมองด้วยความหวาดระแวงรีบถอยเข้าหากำแพงทันที
“ม... มองอะไรคะ ท่านเทพแอรีส”
“หืมม เปล่า ข้าแค่คิดว่าชุดเจ้าสวยดีน่ะ หึหึ” เสียงหัวเราะอย่างมีเลศนัยทำให้หญิงสาวยิ่งระแวดระวังตัวมากขึ้นไปอีกที่จะไม่ให้ตกเป็นเหยื่อของเทพหื่นกามคนนี้
“แน่นอน สิ่งนี้เรียกว่ากิโมโน เป็นชุดของประเทศบ้านเกิดแม่ของฉัน ต้องสวยอยู่แล้ว”
“หืม? ฟังดูเจ้ารักแม่เจ้ามากเลยนะ” แอรีสยิ้ม
“ใช่ แม่ของข้าน่ะเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดล่ะ!” หลินว่า
“งั้นมาดูกันซิว่าเจ้าจะแข็งแกร่งเหมือนแม่ของเจ้ารึเปล่า” นิ้วเรียวของชายหนุ่มชี้ไปยังกำแพงด้านหลังของหญิงสาว หลินหันขวับไปมองก็ต้องตกใจ รองเท้าที่เมื่อกี้โดนขว้างออกมาฝังติดเข้าไปในกำแพงจนเป็นรูลึก ยากแก่การจะเอาออกมา
“คำสั่งง่ายๆ เอาของๆเจ้าออกมาจากกำแพง เป็นอันว่าผ่านการทดสอบ” หลังจากทิ้งภาระไว้แอรีสก็เดินหายไปในความมืด ทิ้งไว้เพียงคำสั่งอันใหญ่หลวงที่ทำให้หลินต้องกุมขมับ
“แหม พูดยังกับฉันมีแรงมากขนาดนั้นนะไอ้คุณเทพแอรีส!” เจ้าหล่อนกันฟันบ่น
แต่สุดท้ายก็ต้องทำอยู่ดี
.
.
.
“ฮึบบบบ แอ๊ก!” หลินล้มก้นกระแทกพื้นเป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่อาจนับได้ มือของเธอถอกปอกเปิก บางจุดมีเลือดไหลซิบเพราะโดนครูดกับอิฐที่กำแพง ไม่ว่าหล่อนจะออกแรงซักแค่ไหนร้องเท้าที่ติดอยู่ก็ไม่ขยับออกมาแม้แต่น้อย
‘หาวว ข้ารอจนหลับไปหลายตื่นแล้วนะ ยังไม่สำเร็จอีกรึ?’ เสียงของแอรีสดังก้องขึ้นห้อง แต่กลับไม่เห็นตัว ทว่าหลินไม่ได้สนใจยังคงตั้งหนั้งตาแงะรองเท้าออกจากผนัง
“งั้นก็ไปหลับอีกตื่นนึงแล้วค่อยกลับมาค่ะ” หลินตอบ
‘ไม่ล่ะ ข้าไม่ง่วง’
“ - -;; ” หลินทำหน้าไม่สบอารมณ์แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร ปล่อยให้แอรีสพล่ามไปตามใจ
‘ทำไมเจ้าไม่เห็นแข็งแกร่งเหมือนแม่เจ้าอย่างที่เจ้าพูดเลย’ แอรีสยิงคำถามที่ทำให้คนฟังชะงัก หลินนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะกลับมาสนใจงานตรงหน้า
“.........................เพราะฉัน... เป็นเลือดผสมไงล่ะ”
‘อาห่ะ แล้ว?’
“เพราะพ่อกับแม่ข้ามาจากคนละแดน ทำให้ฉันกลายเป็นเลือดผสมที่ตระกูลของพ่อไม่มีใครต้องการ”
‘.....’ แอรีสเงียบเป็นการเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้พูด เขาเองก็ไม่ได้อยากรู้เรื่องชาวบ้านหรอกนะ แต่ในเมื่อเจ้าตัวเอ่ยปากเล่าก็ช่วยไม่ได้ (หราาาาา)
“พ่อฉันเป็นตระกูลนักปราชญ์ ต่างกับแม่ที่เป็นตระกูลนักรบ ท่านปู่ไม่ชอบขี้หน้าฉันกับแม่ ฉันเลยออกมาจากบ้านหลังนั้น”
‘ฟังดูดราม่าจังเลยนะ’
“ไม่หรอก ฉันเองก็ไม่ได้รักพ่อซักเท่าไร พ่อที่มาจากแดนจีนเวลาแม่ลำบากเขาก็ไม่เคยช่วยเลย แม่ต้องผจญปัญอยู่คนเดียวทั้งๆที่มีภาระอย่างฉันที่ยังเล็กแต่แม่ก็ยังสู้ จะดีก็แต่ที่พ่อช่วยพูดให้ท่านปู่จนฉันได้ใช้นามสกุลของตระกูลชางจู ซึ่งฉันก็ไม่ได้ดีใจเท่าไรนักหรอก”
‘พ่อเจ้านี้ไม่ได้เรื่องเลย เอาข้าไปแทนไหม? ฮ่าๆ’ แอรีสพูดติดตลก
“ตลกมากเลยค่ะ ท่านเทพ ฮ่าๆ” หลินขำแห้งๆเป็นการประชด
‘ล้อเล่นน่า เพราะงั้นเจ้าถึงใส่ชุดของทางแม่ แต่ใช่ชื่อทางพ่อใช่ไหม?’
“ใช่ ฉันน่ะชอบชุดนี้มากเลยล่ะ ชอบสีแดงมากด้วย ที่จริงฉันก็ชอบที่นี่นะ ถ้าไม่ติดว่าแสบตาไปหน่อย” หลินถือโอกาสเหน็บแนมแอรีสไปในตัว ก่อนจะทำเป็นเฉไฉแงะกำแพงต่อไป
‘เล่นได้เล่นไปนะยัยหนู อย่าให้ถึงทีข้าบ้าง’
“หึหึ จะรอนะคะท่านเทพแอรีส” หลินหัวเราะ แอรีสทำเสียงไม่พอใจนิดๆอย่างไม่สบอารมณ์
“ท่านเทพแอรีสรู้ไหม สีแดงน่ะเป็นสีของตัวเอกนะ” เจ้าหล่อนหยิบรองเท้าอีกข้างของเธอที่ยังสภาพดีอยู่ขึ้นมาแล้วกดมันเข้าไปในร่องของกำแพง
‘งั้นเรอะ ข้าเพิ่งจะเคยได้ยิน’
“ฉันน่ะ มีความใฝ่ฝันอยากเป็นให้ได้ดั่งสีแดง”
“ทั้งทรงพลัง ทั้งกล้าแกร่ง ทั้งสวยงามและโดดเด่น ซักวันหนึ่งฉันจะต้องขึ้นไป ณ จุดนั้นให้ได้”
“ให้โลกได้รู้ว่าชางจู หลิน คนนี้คือเลือดผสมที่ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าพวกเลือดบริสุทธิ์เลย!”
แกร๊ก!!
“แอ๊ก!” หลินล้มก้นกระแทกอีกครั้งแต่คราวนี้ต่างไปที่มีวัตถุคล้ายรองเท้ากระเด็นออกมาพร้อมจัตถุแปลกปลอมที่เรียกว่าส้นรองเท้าอีกข้าง...
“ฉันทำได้แล้วท่านเทพแอรีส ฉันผ่านการทดสอบรึยัง!” หินว่าอย่างดีใจพร้อมชูรองเท้าทั้ง 2 ข้างขึ้น
“อา ทำได้ดีๆ” แอรีสเดินออกมาจากมุมมืดกล่าวชมอย่างขอไปที แต่คำชมนั่นทำให้หลินยิ้มกว้างอย่างปิดไม่อยู่
“งั้นตอนคุณก็ยอมรับฉันแล้วสินะคะ พ่อแอรีส *-*”
“อาห่ะ แต่ก่อนอื่น...”
“?”
“พาข้าไปยลโฉมแม่ของเจ้าหน่อยสิ”
“ - -* หยุดเลยค่ะไอ้คุณเทพลามก!!”
BlackForest
ความคิดเห็น