ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พบเจอ
พัเที่ย
ผมเินมาพร้อมแนที่ทำหน้ามีวามสุ แน่ละไ้เบอร์สาวให้ห้อเเละเธอยัเป็นนถูเลือในะ ให้ไปแ่าวเือน้วย วามหล่ออแนมัน็ี
บ้าและเลวร้ายบ้า เหมือนอนเมื่อเ้าเลย
"มาัที ีนะทีู่ื้อ้าวทันไม่ยันบ่ไ้แรับ"ฟาพูึ้นมาแ่ทุนมอหน้าัน บ่อไ้แืออะไร?
"ภาษาเหนือูเออย่าิมา" ฟาพูพร้อบัมือไปมาเพื่อบอว่าอย่าไป ทุน็พยัหน้าเพราะเ้าใ
"ว่าแ่? นนท์เรียนยาไหม" ภพถามึ้นมา ผม็สายหน้า็ไม่อย่าเท่าอนมัธยม
"แน่ละ! อบำถามรูัยทุำถามนไ้ะแนนบวนไม่้อสอบละ555" แนหัวเราะึ้นเหมื่อนไม่แ่เท่าไหร เาิว่าอบะเียวันไม่้อ
สนนอื่นสนแ่ัวเอทำให้ีที่สุ็พอ
"แ่ ฟา ว่านและภพ เรียนอย่าไหมละ"ผมพูึ้นมาทุน็ำ ผมไม่เ้าใหรือผมเรียื่อผิ?
"เห๊ย! ไม่้อสุภาพนานั้นหรอ เพื่อนันนะเว๊ย! ใ้ไหมพวมึ"แนับไหล่ผมและหันไปถามเพื่อนๆ
"ไ้ พวมึ"ผมพูึ้นพวเพื่อนทุน็พยัหน้า สมับารเป็นเพื่อนัน ภพเอ็ยิ้มให้ผม้วยเหมือนบอว่าผมทำไ้ีที่เ้าับเพื่อนอภพไ้
"รีบิน! เียว้อไปเรียนใล้หม่วเทียเเล้ว"ว่านพูึ้นเเละรีบันอย่าไว้ เหมือนเารีบ
"ใเย็นๆ โอ๊ย!" ผมับที่หัวัวเอที่ปวึ้นมาและภาพบ้าส่วนในหัวมัน็ผุึ้นมา ผมำหัวัวเอที่เริ่มปวและภาพบ้าอย่า็ผุึ้นมาที่หัว เพื่อนอ
ผมหรอ? แ่เมื่อผมลืมาึ้น ผมเห็นสวนสาธระที่ผมมานั้ในเมื่อหลายวัน่อนเพราะวามทรำที่ทำให้ผมมาทีนี้ แ่ผม็เห็นัวเอนั้ับเ็นหนึ่
และุยันอย่าสนุ ผมลูบหัวเ็นนั้น ผมึเลือที่ะเินไปูใล้ๆแ่ยิ่ใล้เหมือนยิ่ไล ผมวิ่ไปเรื่อยๆนเสียเรียที่ัทำให้ผมลืมา
"นนท์!"เสียภพเรียนผมื่นึ้นมา มอไปรอบๆัวเอ ฟา แน ภพ และว่านอยู่ันหม ผมมอนาฬิาที่้อมือ้าย
"ไ้เวลาเรียนแล้วนิ! ไปเรียนเร็ว ผมรีบรุึ้นแ่ถูมออภพและแนันให้นอน
"ไม่ๆ ! นอนไปมึ เียวูะมาบอรูให้ว่ามึป่วย มึนอนะ!" แนพูพร้อมยิ้ม ผมรู้สึว่าเพื่อนมัน็พึไ้เมื่อเราลำบา ผมว่านที่พูว่าเพื่อนแท้มัไม่ทิ้ัน
มันะริ
"เียวพวูไปเรียน่อนนะ! เอันอนเย็นที่หน้าหมาลัยนะ" แน ฟา ว่านและภพเยเินออาห้อพยาบาลและโบมือบายๆพร้อมเลย ผมยิ้มให้
เพื่อนัวเอที่ลันลอเวลา
ผมมอไปทาหน้า่าห้อพยาบาล มันอยู่ั้น4หรือ5มั มันูสูพอู ผมมออย่าสนุ น้าล่าเินันอย่าล่อเเลว สสัยะเ้าเรียนสาย
ผมมอเพลินๆนมีนเินมาหา
"ไ! นัเรียนเป็นอะไร?"นที่พึเามาและถามึ้น ผมไม่อบเาเินมาใล้นผมรู้ัวเเละหันไปู เสื่อาวหรอ
"สวัสีรับหมอ พอีผมเป็นลม เพื่อนเลยพาผมมานะรับ" ผมอบเาไปแ่หน้าาเาอึ้อะไรสัอย่า ผมใ้มือบัไปมาที่สายาเา นเารู้สึ
"ออ? เธอื่ออะไร"เาถามึ้นมาื่อผมหรอ?
"ผมนายธนาลรับพึมาเรียนวันแรรับ" เาไ้ยินึรีบหาเาอี้มานั้้า อะไรอเา?
"เธอทำให้หมอนึถึเพื่อนนหนึ่เลย ื่อ็เหมือน หน้า็ลายัน้วย แ่ไม่ใ้หรอ" เาถอใทั้นที ่อนะลุไปหยิบยามมาให้ผมม
วามทรำที่ผมมีเี่ยวับเพื่อนมัน็ึ้นมา ผมมอไปที่หมอและวามทรำเผยหน้าใรสันหน้าล้ายๆับหมอ (วิท! ไอวิที้) มันผุึ้นมา
" วิที้!"ผมเรียนนนั้นว่า วิทไม่ใ้วิทธรรมา วิที้ ้วยหรอ เามอผมแปลเหมือนผมรู้อะไรบ้าอย่า
"เมื่อี้? เธอว่าไนะ"เาถามผมแล้วผมะถามใรละ มันึ้นมาในหัวผมเอ ผมไม่รู้ ?
"ออ ผมๆ"ผมะอบอย่าไี ใร็ไ้่วยผมที
ู่ๆ็มีนวิ่เ้ามาเป็นผู้หิ้วยพร้อมหน้าาที่ใและรีบว้านที่ถามผมและวิ่ออไปไลเลย
"หมอเพื่อนหนู ัแล้วะ!" หมอวิทรีบวิ่ามมือที่ลาเาไป ีแล้วผมะไ้ออไป่ายๆ
ผมเือบไม่รอแล้ว ผมึรีบริ่ออมาาห้อพยาบาลและเินไปเรื่อยๆน มอูทุสิ่ที่ผ่านไปอย่าเร็ว มันทำให้ผมไ้ิอะไรในหัวไ้้วย ผมิว่า
ผมับเ็ในฝันมัน้อมีอะไรเี่ยวันแน่ ไม่ันผมะเห็นเ็นนี้บ่อยๆหรอ ผม้อหาำอบให้ไ้ ผมเินไปเรื่อยนเอับลูหมา้าถนนผมเินไป
แ่รถที่ไหนไม่รู้ำลัะทับลูหมา ผมรีบไปอุ้มมันออาถนน อุ้มหนีรถทันแ่ผม็เสียหลัะล้ม
"ระวัสิ!"มือหนาับที่ไหล่สอ้าและอว้าที่ผมไ้พิและพยุัวเอมันทำให้ผมรู้วา นที่มา่วยนั้นัวให่พอู ผมหันไปูแ่็นับอเือบล้ม
"เ็บ! อนหรอเนี๊ย"ผมลูบที่หัวัวเอเาเลยับหน้าผาผมและลูบให้
"ไม่นานั้นหรอ"เาพูึ้น ผมึเยหน้ามอ ผมมอเา้วยวามโมโห แ่สายาที่เามอผมมันลับเ็มไป้วย ารรออย สายที่ีใพร้อมรอย
ยิ้ม เาึผมเ้ามาอ
"ผมว่าแล้ว พี่้อลับมา"เาพู้ำไปมา นผมรีบผลัเาออไป อายนที่มอผมสุๆเลย
"ทำบ้าอะไรเนี๊ย" ผมพู้วยน้ำเสียที่เือ หน้าผมร้อนแปล
"ผมอโทษ"เาเอ็หอยามัน อ้าว! ทำไหมผมรู้สึผิเลยเนี๊ย
"ไม่นานั้น แ่นายมาอันทำไหม?"ผมพูเหุผลให้เาฟั เาเลยเินมาใล้ผม นผมใ เาเอาหน้ามาใล้ผม
"ุหน้าาล้ายนที่ผมรอ หรือนเียวันนะ" หมอนี้ใรเนี๊ย! วนประสาทิป
"ไม่ใ้!"ผมพูเสร็็เินหนีไปแ่เา็ามมา
"ามมาทำไหมเนี๊ย!"ผมหยุและถามเาแบบรๆแ่เาไม่อบ
"ไม่ไ้ามุแ่ามหาวามรัที่อยู่ในใุ"ำอบเล่นเอาผมหน้าเสียและแพร้อมัน
"เวลาหน้าแแบบนี้ น่าินสุๆเลยนะพี่นนท์"เาระิบ้าหูผมและเาลับเเเน่นใ้วยว่าผมื่อนนท์ ไอบ้านี้้อเป็นใรสันที่ผมรู้ัแ่แ่ลืมไป
เพราะวามำเสือมแน่ ู่ๆื่ออใรสัน็ผุึ้นมา
"วิเอร์!"ผมพูื่ออใรสันึ้นมา เาอึ้สัพั และยิ้มให้ผมอย่าับเาีใที่ผมรู้ื่อเา
"ีใัพี่นนท์ ำื่อผมไ้้วย"เาีใไม่พอยัแอบมาับมือผม ผมะเเะมือออแ่ทำไหมผมไม่ทำ ผมลับปล่อยให้เาับเหมือนับว่าผมเยให้เา
ับมาหลายรั้นผมรู้สึว่าเาเหมือนนทีผมรู้ัและสนิทนทำอะไรแบบนี้หลายรั้เเล้ว
"พี่วิเอร์่ะ"เสียผู้หิาทาวามือและเธอ็เินหาวิเอร์อย่าเร็ว พร้อมมาเาะ
"หนูอยาินาบูเย็นนี้นะ่ะ"เธอบิไปมาพร้อใใ้วามาวอึ้มมา่วย ให้นที่เธอเาะยอมไป้วยัน
"ออ ันผมอัว่อนนะ รุ่นพี่" ผมยิ้มและรีบปลีัวออมาอย่าไว้
"เียวสิ! อไล์หน่อยสิ" วิเอร์ึผมเอาไว้่อนและสะลัเเนผู้หิที่มาเาะออไป
"ทำไหมผม้อให้ละรับ"ผมถามึ้นมา เาเลยยิ้มแปลๆ
หน้ามหาลัย
สุท้ายผม้อให้อยู่ี "ไอนทวบุุ"ผมแอบบ่นนิๆแ่ทำไหมผมลับรู้สึีแปลนภพเห็นึเเว
"เป็นอะไร หรออา ีใอะไรนเียวรับ" ภพเเอบเเวนผมมอไปทาอื่น
"อ๊ะๆ ผมไม่เเวละ อาลับไป่อนเลยนะรับวันนี้ผมมีนัับเเฟน ไป่อนนะอา" ภพบออพร้อมวิ่ไปหาแฟนที่รออยู่อีฝั่อถนนหน้ามหาลัย
"แล้วอย่าลับึละ"ผมะโนบอภพ เาโยนิ้ว OK ส่มาแทนแสว่าภพไ้ยินแล้ว
ผมนั้รถเมล์ ไปส่ที่หน้าหมู่บ้าน ่อนลับผมแวะไปนั่ิ้า ผมิว่าถ้าผมำไ้ทุเรื่อราวอนที่ผมเยมีีวิอยู่ในยุนั้น ยุที่ผมอยู่ับรอบรัว
รบทุน ็ีสินะ
ไม่นานรถเมล์็มาอที่หน้าทาเ้าหมูบ้านอผม ผม้อเินไปอี 2 ิโลเมร็ถึบ้านอผม ผมไม่รู้ทำไหมไม่นั้มอเอไ์อาเพราะอยาเิน
มออะไรเรื่อยๆ มัน็เพลินี้นะ ไม่นาน็ถึบ้านผม มีรถันหรูมาอหน้าบ้านผมมีนุ้นๆแหะ ผมเินเ้าบ้านัวเอ
"พี่น้ำ!ใรมารับ?"ผมพึมพำนเียวแู่่ๆ มีเสียอีเสียึ้นมาเเทร
" ผมไรับ"ุ้นๆ ผมหันไปู เยี่ยมๆ เป็นนที่ไม่อยาเอที่สุเลย เาเินเ้ามาใล้ผม ผมรีบเเทรหนีะึ้นห้อ แ่พี่น้ำเรียทั้นที
"รับน้าน้ำ" ผมยั้อเรียว่าพี่น้ำวแทนน้าน้ำ้วยเพื่อไม่ให้วามลับแ
"พาเามาิน้าว่อนีว่า แมา้อเิรู้ไหม" พี้น้ำสั่ผม้อทำ ผมวาระเป๋าลบนโฟา และโ้ัวอย่าับผู้ให้บริารามร้านอาหาร ผมไม่รู้ว่า
ทำไหมผมถึรู้ว่าเยทำมา่อน ผมมอไปที่เาแทนที่เาะเินมาแ่เายื่นมอและยิ้มให้ผม ่อนะเินมาใล้ๆและใ้มือับท้อผมเบ่าๆ มัน
รู้สึัระี้
"55 ทำบ้าอะไรเนี้ย!"ผมหันไปโมโหให้เ้าแ่เาลับยิ้มแปล
"ไม่เปลี่ยนไปเลยนะรับพี่นนท์" เาพูเสร็็เินไปหาพี่น้ำที่เรียมวาอาหารที่ทำเอาไว้เเล้ว วาบนโ๊ะเาเินไปถามอะไร่อมิอะไรพี้น้ำ็อบอย่า
สบายใ ผมวรทำอย่าไับเ้าบ้านี้ไอนที่พึ้มาแ่ทำไหมูสนิทับพี่ผม่ายั หรือเาเยมา
ผมเินเ้าไปนั้ที่โ๊ะอาหารส่วนเาหรือวิเอร์นั้ร้ามับผม พี่น้ำนั่หัวโ๊ะ ผม็ทาน้าวไปอย่านระเเวมอแ่เาเพราะเามอแ่ผมลอ
ผมหันไปมอที่ไรเา็มอผมทุที ะมอทำไหมเนี๊ย!
"ะมอทำไหมเหล่า? ิน้าวไปสิ"ผมทัเา เา็้มมอับ้าวแ่็หันมอผมอยู่ี
"ไม่เอา ผมว่ามอนรหน้าน่าินว่า้าวว่า้าวอี"ำอบเล่นเอาผมเสียวสันหลัเลย แล้วผมะเินทำไหม?
"ามใ"ผม็ไปแบบนั้น ไม่อยาพูเยอะเพราะเอาเเรไปใ้เวลาะเินไม่ให้เินีว่า ว่าแ่ไอบ้านนี้ใร
"ว่าแ่เธอื่ออะไร?"พี่น้ำถามเาึ้นมา เาหันไปบอพี่น้ำอผม
"ผม วิเอร์รับเรียนะเเพทศ์อยู่ปี3แล้วรับว่าแ่น้อนนท์อยู่ปีอะไรเเล้วรับ"เาถามพี่น้ำแ่สายาอเาอมาที่ผมแทน ผมหลบสายา
"นนท์เรียนะ สถาปนิปี1พึเ้าไหม้วย ฝาูแล้วยนะ เราะย้ายมาอยู่ใน่อยเียวันเมื่อไหรละ" พี่น้ำถามึ้นเล่นเอาผมแทบสำลั้าว
"อยู่ใน่อยเียวัน"ผมะโนัึ้นมาแล้วเอาพี่น้ำใเหมือนัน ผม่อยๆนั้ลแบบเิม ผมว่าวามวยมาเยือนละานนี้ ถึะไม่ใล้ันแ่ห่าไม่ี่
หลั มัน็ไม่ยาที่เาะมาหาผมไม่ไ้
"ผมะย้ายมาพรุ่นี้เลยนะรับ พอี้อมาอยู่ับใรสันที่ผมรอมานานั้แ่ผมเป็นเ็นะรับ" เาพูและมอมาหาผม สายาที่มอบ่บอว่านที่
รอือ ผมอย่านั้นแหละ ผมรู้สึใเ้นแปลๆ
ารทาน้าวในรั้นี้เล่นเอาผม ินแทบไม่ลเลย มีน้อลอแบบนั้นะินลไหมละ เล่นอลอเลยปลาัหรือไ
ผมล้าานอยู่สัพั อย่าเียบๆ แ่มือปริศนามาโอบอา้าหลั ใบหน้าให่ลมาบไหล่ผม ลมหายใที่แรมันระทบออผม
มือที่โอบเอวไว้ทีท้อ หน้าเริ่มหันมาุที่ไหล่ผมลมหายใที่เเร ผมรู้สึว่าเาสูอาาศผ่านเสื้อผม ผมเริ่มะยับไปมาเพราะเริ่มรู้สึหัวใเ้นเเรแ่ไม่
ใ้ผมนเียวที่หัวใเ้น เา็หัวใเ้นเเรว่าผมอี
"ออ พี่วิเอร์ปล่อยไ้ไหมรับ?"ผมพูึ้นเาึถอหน้าอเาออาไหล่ผม และยื่นา้าหลัมาใล้ผม
"ออแบบนี้สัพัไ้ไหม ผมิถึพี่มาเลยและผมรอพี่ะลับมาว่าสิบปี" เาพูและเอาหน้าุไหลผมอีรั้ แ่เาไม่ไ้เเ่บแ่เาั้วย
ผมรู้สึเ็บึ้นมาทันที่ เพียแวบเียวเท่านั้นเา็ปล่อยผมาอและทิ้ไว้แ่รอยฟันที่ไหล่
"น้ารับพรุ่นี้ผมะมารับ น้อนนท์ไปโรเรียนนะรับ"เาพูับพี่น้ำไม่ิะถามผมเลยหรอ
"ไ้สิ!"พี่น้ำ็ล้วยหรอไม่ถามผมหน่อยหรอ ายเเน่ผมเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น