{Fic Naruto}นอนข้ามมิติ...แวมไพร์ขี้เซา

   

  CR.SQW

  

“อย่าร้องไห้สิ..มันไม่สมกับเป็น..อึก..พวกนายเลยนะ แค่ก! แค่ก!”

            พวกผมมองเด็กสาวร่างเล็กที่นอนกระอักเลือดทั้งน้ำตา  ผมพยายามเอาศีรษะอันใหญ่โตดุนหลังเธอให้ลุกขึ้นมา

“คุรามะร่างกายของฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้ว รีบ..แค่ก!พา พี่น้อง นายหนีไป อัก! แค่ก!!!”

            ร่างเล็กกระอักเลือกออกมาคำโต เธอพูดออกเสียงอย่างยากลำบากหน้าท้องเริ่มมีเลือดไหลซึมออกมาเป็นวงกว้าง

                “ไม่!!เธอต้องไปกับพวกเรา อดทนอีกนิดเดียว ฉันจะพาเธอไปหาท่านเซียน”

            “พี่ทาบิ..พอเถอะ หนูไปต่อ...ไม่ไหวแล้ว ทิ้งหนูไว้ที่นี้แล้วหนีไป..พวกเขากำลังมา..”

                “ไม่มีทาง!!ฉันไม่มีทางทิ้งเธอแน่ เราสัญญากันแล้ว..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ทิ้งกัน”

“..แต่พวกเขากำลังจะมาจับ อัก! แค่ก! พวกนายนะ”เชื่อฉันแล้วหนีไป!! ได้โปรด

            “เธอสัญญาแล้ว ว่าจะอยู่กับพวกฉันตลอดไป..”

            “...ชูคาคุ ฉันขอโทษ..ขอโทษ ทุกคน”

            เด็กสาวปล่อยให้น้ำสีใสไหลรินออกมา มือเล็กยกขึ้นลูบศีรษะใหญ่ของสหายเบาๆ..

สัมผัสอ่อนโยนที่ได้รับจากร่างเล็กทำให้จิ้งจอกน้อยตอบรับสัมผัสอย่างไม่นึกรังเกียจ นัยน์ตาสีโลหิตของเด็กสาวค่อยๆปิดลงอย่างเชื่องช้า...

“ฉันขอสัญญา...ฉันจะกลับมาแค่ก! แค่ก!อยู่กับพวก..นาย อีกครั้ง จะร้องเพลงที่พวกนาย..ชอบ..ให้ฟัง แค่ก!”

            มือเล็กที่วางอยู่บนศีรษะใหญ่ค่อยร่วงหล่นตามแรงโน้มถ่วง ริมฝีปากขาวซีดระบายยิ้มอออกมาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ลมหายใจจะหยุดลง...

...ตลอดกาล..

“คอร์เดเลีย ตื่นสิ ตื่น! ฉันบอกให้ตื่น...ฮึก..โฮกก!!!!!!!”

                เสียงคำรามแห่งความเศร้าโศกดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ความคลั่งแค้นฉายอยู่บนดวงตาสีส้มดั่งรุ่งอรุณ..

เสียงคำรามก้องเป็นตัวบอกตำแหน่งได้อย่างดี เรียกเหล่านินจาระดับสูงให้มารวมตัวกัน..

ฟึบ!!

“ในที่สุดก็เจอตัว”

                บุรุษผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่หวั่นเกรงท่ามกลางความเงียบที่ก่อตัวขึ้น บุรุษคนที่สองและสามก็ตามมาจนกลายเป็นร้อยคน..

“ยอมจำนนต่อเราเสียแต่โดยดี สัตว์หางทั้งเก้า”

                เหล่าสัตว์หางชะงักเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆหันหลังกลับมามองกลุ่มผู้บุกรุก ดวงตา9คู่ถูกย้อมไปด้วยสีแดงแห่งความแค้น

..และนั้น..

...คือจุดเริ่มต้นความแค้นของสัตว์หาง…

ตัวละคร

คอร์เดเลีย

สถานะ:แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์

อายุ:1300ปี (3ขวบ)

                แวมไพร์ขี้เซาที่ครองแชมอันดับ1ในการนอน เธอนอนได้ทุกที่ ทุกเวลา นอนข้ามเดือนข้ามปีก็ทำมาแล้ว ร่างกายของเธอได้หยุดการเจริญเติบโตเมื่อเข้าสู่วัย15ปี(19,500ปีของแวพไพร์)แค่ทว่าเธอดันมีปัญหากับความทรงจำของตนเองจึงทำให้ร่างกายหยุดอยู่แค่3ขวบ เวลาเธอจะไปไหนมาไหนมักจะกอดหมอนใบใหญ่เอาไว้ราวกับว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต และสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอก็คือ..ชุด.. เธอมักจะใส่ชุดแปลกแยกจากคนอื่นเสมอ  เวลาหิวเธอมักจะแอบกัดคอเฉพาะตอนกลางคืนเพื่อไม่ให้ความแตก แต่ทว่า..ถึงเธอจะดูขี้เซาเธอก็มีทักษะบางอย่างแอบแฝงอยู่..และเนื่องจากเธอทะลุมิติมาแบบงงๆ จึงทำให้เธอมีความเป็นกุลสตรีมาก ทั้งการเต้นบัลเล่ต์ เต้นรำ ทำอาหาร ร้องเพลง  เย็บปักถักร้อย เดินแบบกุลสตรี และเล่นเครื่องดนตรีได้ทุกชนิด ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นที่ไม่สมควรมีอยู่ใน..โลกนินจา..อ่ะนะ(?)