บทกลอน มาฝากคร่า

ลำดับตอนที่ #8 : โลกของฉันกับโลกของเธอ

โลกของเธอ...เธอว่ามันกลม

โลกของฉัน....มันก็กลม....ไม่ต่างกัน

โลกของเธอ...หมุนรอบตัวเอง...อยู่ทุกวัน

โลกของฉัน....ก็ทำอย่างนั้น...อยู่ทุกคืน

โลกของเธอ....มีสองเวลา...ในหนึ่งวัน

โลกของฉัน....ก็แบบเดียวกัน...ไม่เป็นอื่น

โลกของเธอ...คือหนึ่งกลางวัน...กับหนึ่งกลางคืน

โลกของฉัน....ก็ยืนพื้น...ด้วยวันและคืนเช่นกัน

โลกของเธอ....ห่างดวงอาทิตย์...อีกตั้งไกล

โลกของฉัน...หากอยากจะไป...ก็คงแค่ฝัน

โลกของเธอ...ยังมองเห็นความเป็นไป...ของดวงจันทร์

โลกของฉัน...ก็เคยได้ยินเรื่องเล่าจากที่นั่น...เป็นบางที

โลกของเธอ....มีเรื่องให้ทำมากมาย

โลกของฉัน....ก็คล้าย ๆ จะต้องทำในแบบนี้

โลกของเธอ...สิ่งที่ตามหา...ยังคงต้องมี

โลกของฉันในวันนี้....ก็ยังคงเดินทางต่อไป

เหมือนโลกของเรา...ไม่มีอะไรที่แตกต่างกัน

ทุกเรื่องราวในโลกนั้น...เป็นเช่นเดียวกัน...มาตั้งแต่ไหน

เรื่องเดียวที่อาจไม่เหมือนกัน

คือโลกของฉัน...มีเธออยู่ที่นั่น...มาตั้งแต่ไหนแต่ไร

เรื่องเดียวที่อาจจะต่างไป

แค่ไม่รู้ว่าจะมีฉันอยู่บ้างไหม...ในโลกของเธอ...