พลิกแพลงรัก

ลำดับตอนที่ #4 : เดิมพัน....

        ตอลดบ่ายที่กลับมาจากที่ทำงานภาณินยังหงุดหงิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่หาย  ให้ตายสิไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้เจอกับคนนิสัยแบบนี้ แค่แกล้งนิดหน่อยพอเอาคืนสนุกๆ เธอถึงกลับต้องเสียจูบแรกให้คนที่ไม่คู่ควรพันธุ์นั้น  ถ้าต้องทำงานแล้วอยู่ใกล้ชิดกว่านี้มันจะอันตรายขนาดไหน  แค่คิดก็เล่นเอาปวดจิต สงสัยต้องขอพึ่งพาบริการจัดเต็มความสุขของเพื่อนสาวซะแล้ว หลังจากไม่ได้นัดรวมพลกันมานานแรมเดือน

        “มีอะไรยะแม่นินจาโทรมาหากันได้ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอน มีอะไรว่ามาด่วนๆ” ระรวยริน ปลายสายส่งเสียงหยอกเย้าภาณินทันทีที่ได้ยินเสียงหวานๆหลังจากไม่ค่อยได้มีเวลาคุยกันมากนัก

        “วันนี้ขอหนักๆ แก้เครียด จัดหนัก จัดเต็ม เอาแบบ สนุกจนลืมทางกลับบ้าน จัดให้เราได้ไหม” ภาณินแสดงเจตจำนงทันทีแบบไม่มีอ้อมค้อมกับคนปลายสาย

        “เอางั้นเลยเหรอคุณหนูนิน  ถ้าป๋าแกรู้ไม่เอาฉันตายเลยเหรอวะไม่กล้าเสี่ยงว่ะ”

        “ถือว่าเพื่อนขอละกันนะริน วันนี้เพื่อนเบื่อมากพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องทำงานด้วย ชวนเพื่อนๆเรามาด้วยเอาให้ครบทุกคน ภาณินเลี้ยงเอง ใครไม่มาโกรธ เลิกคบไปเลย ตามนนี้นะคุณนายริน”

        “โอเค จัดให้ มุมประจำเลยใช่ไหม  เจอกันเวลาเดิมนะ” ระรวยรินวางสายก่อนจะถอนหายใจอย่างปลงตก เอาอีกแล้วน้าคุณหนูภาณินจัดหนักขนาดนี้ มันต้องมีอะไรแน่ๆค่อยหลอกถามมันตอนเมาดีกว่า

        สถานบันเทิงยามค่ำคืนยอดนิยมคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวที่ต่างก็มาแสวงหาความสุขยามราตรี กลุ่มของภาณินจับจองมุมประจำซึ่งมีความเป็นส่วนตัวที่สุดของร้านแต่ก็เป็นมุมที่ยกสูงขึ้น ทำให้คนในร้านมองเห็นกลุ่มพวกเธอได้อย่างชัดเจนเช่นกัน  

        “เอาชนๆ ใครไม่หมดโดนปรับ” ภาณิน ที่ทั้งชักชวนและบังคับเพื่อนรักทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ยกแก้วขึ้นมาดื่ม

        “เป็นอะไรไปคุณหนูภาณิน มาถึงก็ชวนหมดแก้วตลอดๆ” เอกซ์ซี่หรือเอกฤทธิ์ แซวเพื่อนสาวที่ออกอาการแปลกๆ เพราะไม่ค่อยเห็นภาณินอยากจะกินเครื่องดื่มพวกนี้บ่อยนัก

        “ชวนมาดื่มก็ดื่มสิคะเอกฤทธิ์  จะมาทำเป็นนั่งสังเกตนินอยู่ได้ อย่างนี้ต้องซ่อม” ไม่รอช้าหญิงสาวรีบผสมเครื่องดื่มสีอำพันธ์ผสมตามสูตรส่วนตัวของเอกฤทธิ์ เคลื่อนตัวเองไปนั่งตักเขา พร้อมกับป้อนเครื่องดื่มแก้วนี้ถึงปากทันที  ส่วนเอกฤทธิ์เห็นว่าเพื่อนสาวเริ่มจะมีอาการเมา ถ้าเขาขัดใจก็กลัวเจ้าหล่อนจะน้อยใจและโวยวายเอาได้ เลยต้องดื่มแก้วน้ำจนหมดตามความต้องการ

        “เก่งมากค่ะที่รักอย่างนี้ต้องให้รางวัล” ภาณินหอมแก้มชายหนุ่มตรงซ้ายขวาพร้อมกับแบมือและกระดิกนิ้ว  นั่นไงตรูว่าแล้วเมาแล้วอย่างนี้ทุกทีเอกฤทธิ์ต้องหยิบกระเป๋าสตางค์ควักใบสีเทาให้เจ้าหล่อน

        “ใบเดียวได้ที่ไหนคะ  ภาณินหอมแก้มทั้งทีมันต้องข้างละใบ” นั่นเอาเข้าไปเอกฤทธิ์คิดในใจ

        “ให้ไปเลยสี่ใบแล้วรีบๆลงไปจากตักฉันด่วนๆนี้  ถ้าเมศมาจะได้เป็นเรื่องกันพอดี” ก่อนจะลงจากตักชายหนุ่มภาณินก็หอมแกมคนตรงหน้าอีกทีเป็นของแถม

        แบงค์สีเทาจำนวนสี่ใบของเอกฤทธิ์ถูกวางไว้แก้วกลางสำหรับทิปน้องๆเป็นที่เรียบร้อย  วันนี้ภาณิน ดื่มเยอะมากกว่าปกติ และเพื่อนของหล่อนก็เดินทางมาจนครบองค์ แพรเพชร  พลอยพรรณ นีรา เอกฤทธิ์  ราเมศ  และฤกษ์ ทุกคนคบกันมาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัยแต่เรียนกันคนละคณะ ที่ได้โคจรมาเจอกันก็เพราะต่างก็ชอบทำกิจกรรม

        “วันนี้ใครใจป้ำให้ทิปกลางตั้งสี่ใบเนี่ย” ด้วยความสงสัยของฤกษ์จึงสอบถามจากเอกฤทธิ์ที่นั่งข้างกัน ของฉันนี่แหละก็ยัยนินน่ะสิ เมาตั้งแต่หัววัน มันมานั่งตกป้อนเหล้าแถมยังมาหอมแก้มฉันอีก หูยขนนี่ลุกเกลียวไปทั้งตัวยังไม่หายเลยเนี่ย ดีที่ราเมศยังมาไม่ถึงไม่งั้นฉันซวยแน่ๆ เอกซ์ซี่รีบเล่าวีรกรมมให้ฤทธิ์ฟังด้วยอาการกระซิบกระซาบ

        “นั่นๆสองคนนั้นนินทาอะไรฉันไม่ทราบ มาโดนปรับซะดีๆ”ภานินซึ่งนั่งอยู่ตรงกันข้ามกับคนทั้งคู่ สั่งเด็กสริฟชงเครื่องดื่มให้กับคนช่างนินทา

        “ดื่มให้หมดนะคะ ถ้าไม่หมดเดี๋ยวนินไปป้อนเองถึงที่” นั่นเอาแล้วไง องค์ลงอีกแล้วใครจะกล้าให้ภาณินมาทำแบบนี้ครั้งที่สองเอกซ์ซี่คิดในใจรีบดื่มเครื่องดื่มจนหมดแก้วไม่ต่างกับคนข้างๆที่วางแก้วที่ดื่มหมดแล้วลง

    ราเมศที่นั่งอยู่ข้างๆภาณินเห็นสภาพเพื่อนสาวที่ตัวเองแอบชอบมานานอย่างสงสัย ภาณินชอบสังสรรค์แต่ก็ไม่เคยเมามายขนาดเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ขนาดนี้มันเกิดอะไรขึ้น เขาเองก็ไม่กล้าถามเพราะกลัวหญิงสาวจะโกรธที่ไปละลายละล้วงเรื่องส่วนตัว เขาเองก็แค่คนที่แอบชอบเธอมานานทุกๆคนในโต๊ะนี่รู้ มีเพียงแต่เธอเท่านั้นที่ไม่รู้หรือว่าไม่อยากรับรู้เขาก็ไม่แน่ใจ

                “ยายนินไม่ป้อนราเมศเอาทิปมั่งหรอ  หอมแก้มเอกซ์ซี่ได้ตั้งสี่พัน  ถ้ายอมดูแลเสี่ยราเมศน่าจะได้ทิปให้น้องๆอีกเยอะเลยนะว่าไหม” แพรเพชร  พลอยพรรณ นีรา ช่วยให้ราเมศมีโอกาสให้ได้ชิดภาณิน หวังว่าหญิงสาว จะได้รับรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ข้างๆแอบหลงรักมานาน นี่ก็ผ่านมาถึงปีที่เจ็ดแล้วทั้งราเมศกับภาณินต่างก็ยังไม่มีใคร เพื่อนๆก็เลยอยากจะเปิดโอกาสให้คนทั้งคู่  

                “ไม่เอาหรอก ราเมศ เป็นผู้ชาย” ภาณินรีบออกตัว ถ้าใครมาเห็นเข้ามันดูไม่ดี โดยเฉพาะสาวๆของเมศ  ราเมศทำได้แค่เพียงยิ้ม ทำไมเค้าจะไม่รู้ว่าภาณิรถึงจะเป็นคนชอบสังสรรค์เฮอาแต่ไม่ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ออกแนวสาวโบราณไม่ชอบให้ชายที่ไม่ใช่ญาติมาถูกเนื้อต้องตัว

                “อ้าว คุณหนูภาณิน เอกฤทธิ์คนนี้ไม่ใช่ผู้ชายรึไง ทำไมทำกับฉันได้” เอกซ์ซี่อดแซวไม่ได้

                “ก็ไม่ใช่ไงเราก็เลยกล้า อยากได้บริการจากนินอีกซักชุดไหมนะเอกซ์ซี่นินพร้อมเสมอนะ” ไม่รอช้า ภานิณกำลังจะเดินข้ามไปอีกฝั่งแต่ก็มีอาการทรงตัวไม่อยู่ จนราเมศต้องลุกมาประคองให้นั่งลง

                “นินไหวไหม  เมศว่านั่งนิ่งก่อนนะนินเมามากแล้วดื่มอย่างอื่นดีไหม เมศจะบอกเด็กให้”

                “นินไม่เมา นินไหว เมศไม่ต้องห่วงนะ แต่หนักหัวจัง นินขอพิงเมศแป๊บนึงนะ” เมื่อขออนุญาตเจ้าของไหล่ภาณินก็นั่งพิงคนข้างๆอยู่ซักพักก่อนจะเกิดอาการซ่าขึ้นมาชวนเพื่อนๆดื่มอีกเป็นระยะ

                เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนโต๊ะของภาณินอยู่ในการรับรู้ของสองหนุ่มที่กำลังนั่งดื่มในสถานที่นี้ตลอดเวลา

                “แกมองอะไรวะภูดิน เห็นนั่งจ้างโต๊ะนั้นมานานสองนานละ หรือว่ารู้จักใคร” ทศทิศ เห็นภูดินนั่งมองคนในโต๊ะนั้นอยู่นานจนอดสงสัยไม่ได้

                “แกพอจะรู้จักใครในโต๊ะนั้นมั่งไหมวะ ฉันอยากรู้ประวัติของผู้หญิงตัวเล็กที่ใส่ชุดสีฟ้านั่งหันหน้ามาทางเรา”

                “อืมขอมองชัดๆก่อนนะ  เหมือนจะคลับคล้ายคลับคลาอยู่คนนึง เด๋วเช็คให้แกนั่งดื่มไปก่อนเด๋วเรียกน้องๆมานั่งเป็นเพื่อน” หญิงสาวหน้าตาสวยคมเข้ามานั่งแทนที่ทศทิศเพื่อดูแลภูดิน แต่เขาก็ได้หาสนใจไม่ สายตากลับจับจ้องไปยังคนตัวเล็กที่อยู่อีกฝั่งไกลๆอย่างไม่วางตา 

                เหตุการณ์ในท้องทำงานของเธอเมื่อตอนเช้ายังติดอยู่ในใจของภูดิน  ที่ทำเหมือนไม่ประสีประสาเนียนเหลือเกินนะภาณิน  ก็ดูตอนนี้สิเธอกลายเป็นคนละคน  ที่สำคัญตอนที่เธอไปนั่งตักผู้ชายคนนั้นที่ ทั้งป้อน ทั้งหอมแก้ม แถมมีการทิปให้กันอีก มันจะให้คิดยังไงได้

        “ได้ข้อมูลมาละ ทำไมต้องให้ฉันต้องวุ่นวายด้วยวะในเมื่อนั่นก็ คุณภาณินสาวสวยผู้ช่วยคุณเพ็ญศศิธรเลขาของนาย โปรไฟล์ดีมากเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีด้วยเกียรตินิยมอันดับนึ่ง ไม่มีประวัติเสียหาย ที่สำคัญเลยก็คือโสดสนิทไม่มีแฟน บรรดาหนุ่มๆมาขายขนมจีบเพียบแต่ก็บริโภคแห้วทุกราย” แค่เพียงไม่นานทศทิศวิศวกรหนุ่มเพื่อนรักของภูดินรายงานประวัติตามที่เพื่อนรักให้ช่วยสืบเบื้องต้น

        “คอยดูละกันผู้หญิงส่วนมากแพ้เงินทั้งนั้นแหละ ฉันไม่เชื่อหรอกว่ายัยนี่จะเป็นข้อยกเว้น ยิ่งได้เห็นแบบนี้ ยัยนั่นต้องเสร็จฉันแน่” ภูดินมั่นใจ

        “ฉันว่าไม่นะแกอย่าเพิ่งมั่นใจอะไรมากเกินไป”

        “คอยดูละกัน ถ้าฉันทำได้บ้านริมทะเลหลังนั้นที่กำลังสร้างอยู่แกต้องสร้างให้ฉันฟรี”

        “แล้วถ้าแกทำไม่ได้ ฉันจะได้อะไรจากแกวะ”

        “แกขอมาเลยอย่างนึง ฉันจะให้ตามที่ขอ”

        “ตกลงตามนั้น อย่าผิดสัญญาละกันนะไอ้เสือภูดิน”

        การวางเดิมพันเริ่มขึ้นแล้ว โดยที่สาวเจ้าที่เอามาเป็นเครื่องพนันไม่ทันได้รู้ตัว