คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 1 (6)
่ำวันเียวัน หลัฟื้นืนีพาวามเหนื่อยล้า ทีมานภาพยนร์ ‘ฝั่ฝันวันรั’
ับไทรีสร่วมันวาแผนเินทาสำรวและเ็บ้อมูลสถานที่ถ่ายทำภายในเมือานฟรานิสโ่อนวันพรุ่นี้ะลพื้นที่ปิบัิานรวมทั้ทลอวามุมล้อาสถานที่ริ
เนื่อาแ่นอภาพยนร์เน้นายภาพสวยละเมียละไมให้เ้าับบรรยาาศรัโรแมนิ
ทีมานึสรุปันว่าะบรรเที่ยวมเมือแบบ้าๆ เพื่อเ็บรายละเอียอสายลม
แสแ หมอาว และลิ่นไอทะเล
ทั้หมเินทามายัท่าเรือ
39 (Pier 39)
เินสำรวบรรยาาศและถ่ายภาพ พลาหาอะไรใส่ท้อ
านั้นึเ่าัรยานเพื่อเินทาไปผ่านุ่าๆ
อเมือและเลาะมวิวรอบอ่าวไป้วย ุแรที่แวะือ ‘านฟรานิสโ
มาริไทม์ เนันแนล ฮิสเทอริอล พาร์’ (San Francisco Maritime National
Historical Park) เ็บภาพสวยาสวนสาธาระในบรรยาาศสบายๆ
่อนปั่น่อไปยั ‘เียร์ลาเลลี่’ (Ghiraderlli) เพื่อื้อหาอหวานโยเพาะ็อโแลย้อนวันวานวัยเ็
ผ่าน
‘รัสเียน ฮิลล์’
(Russian Hill) มอลับไปเป็นทาลาันลสู่อ่าวานฟรานฯ
เห็นภาพในมุมสูให้วามรู้สึโล่ว้า ่อนลัเลาะ่อไปยั ‘วอิัน สแวร์ พาร์’ (Washington Square Park) พัผ่อนในบรรยาาศสวนหย่อมร่มรื่นสัมผัสย่านศูนย์รวมอีแห่อนเมือ ่อนบารท่อเที่ยวในหนึ่วันที่ ‘อยท์ ทาวเวอร์’
(Coit Tower) ้วยารึ้นไปมวิว ิรรรมฝาผนั
และเ็บภาพอเมือโยรอบแบบพาโนรามา ่อนปั่นัรยานลับมายัุเริ่ม้น
ทีมานเหนื่อยล้าไปามๆ
ัน หลัาออำลัาันมา่อนวัน
ึเห็นพ้อว่าะเินเล่นที่ท่าเรืออีสัพัเป็นารูลาวน์ร่าาย
่อนลับโรแรมพัผ่อนและรอเวลาอาหาร่ำ
ไทรีสแยัวเินไปยัร้านายไอศรีมวาฟเฟิลโนทันทีที่เห็นใรนหนึ่สะุา
เธอำลัื่นมับนมในมือราวับเ็ๆ ็ไม่ผิ แววาสใสูีใ ่อน่อยๆ
ัินและผสานรสาิไอศรีมในปาอย่ามีวามสุ
เาอยิ้มไม่ไ้เมื่อทันเห็นรอยยิ้มไร้เียสานั้น
“ไฮ! นีลลี่”
เายมือึ้นทั ยับแว่นาเล็น้อย่อน้าวเ้าไปหาอย่าีใที่เอเพื่อน
พศนาถะัอาารที่ำลัหลใหลไอศรีม
เยหน้าึ้นมอ ำไ้ว่าเป็นายนที่เพิ่รู้ัันเมื่อวาน
เาเินเ้ามาหาอย่ามั่นใ้วยมานายแบบ “ฮะ ...ไฮ ไทรีส”
ายหนุ่มเห็นอีฝ่ายท่าทาอึ้ปนึเ้าไปแะไหล่เบาๆ
หวัให้ลายวามประหม่า “ุโอเหรือเปล่า” พลาโบมือไปมาผ่านหน้าเธอ
“อ๋อ
...ันโอเ ...ไม่ไ้เป็นอะไร่ะ” หิสาวเาิ้วเบาๆ
แ้เินและหลบสายาเพราะไม่รู้ะพูอะไร่อ
“ในที่สุเรา็เอันอี
...มานเียวหรอ”
พศนาถพยัหน้าหึ
เธออบท่อเที่ยวนเียวมาว่าเพราะไ้วามรู้สึที่อิสระริๆ
โยไม่้อพะวัพะวถึนอื่น
“ุอยู่ที่านฟรานฯ
หรอ”
“เอ่อ
...เปล่า่ะ ...แ่มาเที่ยว”
ไทรีสมอเธอาแป๋ว
โยไม่ทันาิ เาใ้นิ้วหัวแม่มือเ็ราบไอศรีมที่มุมปา้านบนอพศนาถ
เป็นผลให้เธอยืัวรเหมือนถูแ่แ็อยู่หลายวินาที
่อนุแะปราึ้นบนแ้มเนียนทั้สอ้า
“อ๋อ
...อโทษที ผมเห็นราบไอศรีมิอยู่ที่ปาุน่ะ” บออย่าเ้อๆ
เพราะทำไปโยไม่รู้ัว ่าฝ่าย่าทำหน้าไม่ถู เสมอพื้นินท้อฟ้าแทนที่ะมอหน้าัน
“เอิ่ม
...ไหนๆ วันนี้เรา็เอันแล้ว ...ถ้าไม่รัเีย
อผมเลี้ยเรื่อื่มุสัแ้วไ้ไหม”
ไทรีสบอัวเอว่าารไ้เอนที่ถูใเป็นรั้ที่สอถือเป็นพรหมลิิ
และเาะไม่ยอมปล่อยโอาสหลุลอยไป
“ะ
ันิว่า ...” พศนาถอ้ำอึ้ เธอรู้ว่าเา้อารอะไร
แ่ไม่ิว่าะรวเร็วนานี้
ะหิสาวอยู่ในสถานาร์ที่ยาะัสินใ
พลันเสียระั่วยีวิ็ัึ้นแบบไม่าฝัน
พศนาถมอเลยไหล่ไทรีสไป้าหลัไลๆ เห็นผู้ายเอเียสอนโบมือทัทายพร้อมเรียื่ออเธออย่าใ
“นีลลี่มาทำอะไรที่นี่ล่ะเนี่ย
โห! ...โลลมริๆ”
ทีมานนหนึ่บอเมื่อมาหยุยืน้าไทรีส
“นีมาเยี่ยมรอบรัว่ะ
เลยถือโอาสเที่ยวพัผ่อน้วยเลย” หิสาวุ้นหน้าับทีมานอภาพยนร์บ้าพอสมวร
ั้แ่รั้ไปัเลือัวนัแสและพูุยเรื่อารถ่ายทำ
ึไม่ลำบาในัที่ะพูเรื่อส่วนัวบาอย่า
“แล้วนี่
...รู้ัันแล้วหรอ” พี่ทีมานอีนหันไปถามไทรีสสลับับมอหน้าพศนาถ
สอหนุ่มสาวที่
‘เพิ่รู้ััน’
มีท่าทีะัเล็น้อย่อนฝ่ายายะั้ัวไ้่อน
“เรารู้ัันแล้วรับ”
ไทรีสหันไปบอนถาม่อนมอพศนาถแล้วยิ้ม้วยสายา
“นนี้ล่ะ
‘นาเอ’ อยู ...หนูนี พศนาถ” พี่นเิมบออีรั้
“ีใที่ะไ้ร่วมานันนะรับ
นีล” ไทรีสยื่นมือไป้าหน้าทัทายแบบทาาร แววารื่นเริายัผ่านระแว่น
“เหมือนัน่ะ”
พศนาถยื่นมือไปสัมผัสพลันรู้สึไ้ถึวามอบอุ่น ยิ้มอบอย่าริใ
มิรภาพเริ่มอเยแล้วสินะ
...
ความคิดเห็น