คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 26th January 2005...
Secret Admirer
Chapter 2 ~ 26 มกราคม ปี 2005
ถึงจะเป็นปลายเดือนมกราคมแล้วแต่อากาศก็ยังคงหนาวอยู่ โดยเฉพาะช่วงกลางคืน
"ทำไมคืนนี้มันหนาวจังนะ???" ร่างบางบ่นและดึงผ้าห่มแฮมทาโร่ขึ้นมาห่ม [เฮียถ้าจะชอบไอหนูนี่มากเลยนะเนี่ย : อ๋องุงิ]
และเขาก็รู้สึกถึงโทรศัพท์ซัมซองเอนี่คอล [หรือที่คนไทยเรียกว่าซัมซุงน่ะแหละค่ะ : อ๋องุงิ] เครื่องใหม่ของเขาสั่นอยู่ใต้หมอนนุ่มนิ่ม
"อ๊ะ ข้อความ??" ร่างบางกดปุ่มโชว์ข้อความ
"หนึ่งเดียวของผม พี่ชายที่ประเสริฐสุดในโลกอันกว้างใหญ่ พี่แจจุง... พี่ช่วยทำไรให้ผมกินหน่อยสิฮะ นะครับ ผมกำลังจะตายจากอาการหิวโซ" - Tensai Changmin.
"Tensai Changmin?? ชั้นตั้งชื่อนายไว้ว่า 'fridge stalker' นี่หว่า ห่าเอ้ย![คำหยาบไม่ดีนะคะเฮีย: อ๋องุงิ] ไอเด็กเปรดนี่มายุ่งกับมือถือชั้นอีกแล้ว!" ร่างบางพึมพำ
"เน่ fridge stalker! นายมายุ่งกับมือถือชั้นอีกแล้ว? ทำแดกเองละกัน!" - Jaejoong Jjang.
เขาส่งข้อความและยิ้มอย่างมีชัย และเปลี่ยน "Tensai Changmin" กลับเป็น "Fridge Stalker" ในไม่ถึงหนึ่งนาทีชางมินก็ตอบกลับมา
"นะฮะพี่~~~~ T3T ผมหิวจริงจัง ถ้าพี่ไม่ทำให้ผมกินผมจะไปกวนพี่จนเช้าเลย <3 " - Fridge stalker.
"ชั้นล๊อกประตูแล้วน่า! มวาฮ่าๆๆๆ ^__~ และชั้นก็จะปิดมือถือด้วย อย่าเปลืองตังค์ส่งมาเลย! :P ฮ่าๆๆ.." - Jaejoong Jjang.
หลังจากส่งข้อความ ร่างบางก็ปิดมือถือและพยายามนอนในความหนาวเหน็บของห้อง
***
**
*
"ทำไมห้องนี้มันอย่างกับแอนตาร์กติกา??" แจจุงบ่นหลังจากความพยายามที่จะนอนมา30นาทีแล้ว
หลังจากดิ้นไปมาบนเตียงอย่างไม่สบายเอาซะเลย ร่างบางก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ปวดฉี่จะตายแล้ว แต่ร่างบางยังคงฝืนและพยายามนอนต่อให้ได้
“อ๊ายช์ ทนม่ายหวายแล้วว…” แจจุงพยายามฝืนมา 20 นาทีแล้ว แต่ก็ไร้ความหมาย
ร่างบางลุกจากเตียงและบิดขี้เกียจ และร่างบางก็สังเกตุเห็นหน้าต่างที่ถูกเปิดทิ้งไว้อย่างกว้าง!
"ไอเด็กเปรด ก็ว่าสิทำไมชั้นถึงจะหนาวตาย!" ร่างบางเตะไปที่ยูชอนที่หลับอยู่อย่างสงบหลังจากปิดหน้าต่าง และเดินไปยังห้องน้ำ [ไปทำเค้าทำม๊ายยย : อ๋องุงิ]
มืออันเย็นยะเยือกของร่างบางเกือบจะถึงลูกบิดประตูห้องน้ำแล้ว ในขณะเดียวกันนั้น ประตูก็เปิดออกพอดี ร่างสูงของยุนโฮก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าของเขา
“นายมาทำไรตอนนี้เนี่ย??”
“เตะบอลกะจุนซู" ยุนโฮยิ้มอย่างคนขี้เล่น
"นรกแดก?? ในนั้นอ่ะนะ??" ร่างบางทำตาโตอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน
"นายจะให้ชั้นทำไรในห้องน้ำในคืนหนาวๆแบบนี้หล่ะ?? นายนี่น่ารักจริงๆ แจ..." ร่างสูงหัวเราะเล็กน้อยก่อนรีบเดินกลับห้องนอนรวมของเขาและชางมินกับจุนซู
"อ๊ายช์ เกิดไรขึ้นกับชั้นวันนี้เนี่ย? ชั้นมัวแต่บ่น คิมแจจุง นายต้องเลิกบ่นแล้วก็โกรธซะทีก่อนหน้านายจะเกิดรอยย่น" ร่างบางบ่นกับตัวเอง
"ชั้นรู้สึกถึงความซวยที่จะเกิดขึ้นในเร็วๆนี้หลังจากที่ร่วมห้องกับเจ้าตัวซวย ชั้นต้องให้จุนซูมาแชร์ห้องด้วยให้ได้เลยก่อนมันจะเลือกเจ้านั่น” แจจุงพึมพำระหว่างที่ล้างมือไปด้วย [ประมานว่าถ้าเอาจุนซูมาเป็นรูมเมทก่อนจุนซูเลือกพี่ไก่ก็ไม่ตองแชร์ห้องกับตัวรับประทานน่ะค่ะ - พาร์ทนี้แปลยากจัง งงเอง หุหุ: อ๋องุงิ]
“พี่หมายถึงผมอ๊ะป่าวว??”
ร่างบางถึงกับตกใจเมื่ออยู่ดีๆก็สัมผัสถึงลมหายใจอุ่นๆที่ต้นคอ แจจุงมองขึ้นและพบกับร่างเปรดๆของชางมินที่สะท้อนอยู่บนกระจกเงา
“นายอยากให้ชั้นตายเพราะโรคหัวใจรึไง??” แจจุงบ่นอีกครั้งก่อนสาดน้ำไปที่หน้าชางมินเล็กน้อย
"พี่ฮะ พี่กำลังทำให้ผมเป็ยกนะ! รู้มั้ย ผมไม่ถือถ้าจะให้อาบน้ำกับพี่นะฮะ แต่ไม่ใช่ในคืนหนาวๆแบบนี้ ไม่ใช่ตอนที่ผมหิวอยากกินพี่..." ชางมินพูดเบาๆที่หูแจจุง
"หะหิวอะไรน๊ะ??" ร่างบางตกใจจนพูดติดๆขัดๆ
"หิวข้าวไงฮะ พี่คิดว่าไรล่ะ??? หิวอยากกินพี่น่ะหรอ??" ชางมินหัวเราะอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งพี่ชายที่รัก
"เน่ ชิมชางมิน!! นายเกลียดชั้นมากเลยหรอ??" ร่างบางถามอย่างกับกำลังเล่นละคร
"พี่ฮะ พี่ก็รู้ว่าผมน่ะรักพี่ที่สู๊ดเลย~~~" ชางมินขยิบตา
แจจุงทำเป็นไม่สนใจชางมิน ทิ้งชางมินไว้และไปสงบสติอารมณ์จากการกระทำที่เซ็กซี่ของชางมิน
ชางมินออกจากห้องน้ำ เดินขยี้ตาและกำลังคิดว่าจะให้แจจุงทำอะไรให้กินพรุ่งนี้เช้า และก็เดินไปเจอกับร่างบางที่กำลังนั่งยองๆตรงหน้าห้องนอนอีกครั้ง
“พี่คงไม่อึตรงนั้นหรอกใช่มั้ยฮะ??” ชางมินหลุดหัวเราะเบาๆก่อนนั่งลงข้างๆแจจุง
“ของขวัญวันเกิดอีกแล้ว…” ร่างบางยิ้มอย่างดีใจและยื่นกล่องที่ห่ออย่างสวยงามขึ้นตรงหน้าชางมิน
“เปิดสิฮะ…” ชางมินพูดก่อนดึงการ์ดมาจากมือแจจุง
“ถึงแจจุง… สุขสันต์วันเกิด ฉันหวังว่าคุณจะชอบของขวัญชิ้นนี้ไม่น้อยกว่าผ้ากันเปื้อนในปีที่แล้ว จาก secret admirer ของคุณ” ชางมินอ่านการ์ดในระหว่างที่แจจุงกำลังเปิดกล่องดังกล่าว
ร่างบางยิ้มกว้างเมื่อเห็นคริสตัลแวววาวจากสร้อยคอรูปไม้กางเขน
“ว้าวว พี่อยากได้มานานแล้วนะเนี่ย นี่มันลิมิเท็ตเอดิชั่นของ Swarovski เชียว!” ร่างบางตาเป็นวาวกับจี้คริสตัลที่อยู่ในมือ
“โห สวยเหมือนกันนะเนี่ย…” ชางมินพูดและส่องจี้ของร่างบาง
“สวยเหมือนกันหรอ??? นี่มันสวยมากๆต่างหาก!! พี่ชอบมันจังเลย เค้าคงรู้ว่าพี่ชอบอะไรสินะ”
“คงงั้นแหละฮะ เค้าคงต้องรู้รสนิยมสูงๆของคิมแจจุง ยังไงก็เหอะ สุขสันต์วันเกิดฮะพี่!” และชางมินก็เดินจากไป
ร่างบางละสายตาจากจี้มาที่นาฬิกาติดผนังในห้องรับแขกที่เพิ่งเลื่อนไปที่เลข12พอดิบพอดี ร่างบางตาเป็นประกายจากความสุข นี่คือของขวัญชิ้นแรกในวันเกิดปีนี้ของเขา
โห นี่ยังไม่มีใครเข้ามาอ่านเลยนะเนี่ย = =''
เฮ้ออ แต่อ๋อก็จะหน้าด้านอั๊พต่อไปค่ะ หุหุ
เพื่อว่ารีเดอร์อ่านตอนแรกแล้วว่ามันไม่หนุก
ลองตอนสองค่ะ เพื่อจะสนใจขึ้นมา
อาทิตย์หน้าอ๋อจะมาอั๊พไม่ได้แล้ว เพราะว่าจะไปต่างจังหวัดค่ะ
อั๊พไม่ได้ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำงานนะคะ
อ๋อไม่อู้หรอก จะยกคอมไปนั่งแปลต่อด้วยค่ะ
สัญญาเลย ไม่อู้แน่นอน งึบๆ
ถ้ามีคนอ่านอยู่อย่าเพิ่งทิ้งอ๋อไปนะคะ
กลับมาแล้วจะมาอั๊พเป็นอย่างแรกเล๊ย
สัญญาๆ ^[]^
มาแก้ไขนิดหน่อยค่ะ งุงิ
อ๋อจะไปต่างจังหวัดแล้ว กลับก็วันอาทิตย์หรือจันทร์เลยค่ะ
ตอนนี้ 8:42am แล้วค่ะ อ๋อยังไม่ได้นอนเลย
แต่ก็ไม่ง่วงเลยนะเนี่ย นั่งหาฟิคเรื่องต่อไปมาแปลให้ค่ะ
กำลังคิดอยู่ว่าเอาฟิคเค้ามาแปลจะผิดมั้ยเนี่ย
รู้สึกผิดที่ไม่ได้ขอเจ้าของค่ะ เพราะไม่รู้จะขอเค้ายังไง
ติดต่อก็ไม่ได้ แต่ว่าอ๋อติดเครดิตเต็มที่เลยนะคะ [อ๋อกลัวแล้ววว]
บอกแล้วด้วยว่าอ๋อไม่ได้แต่งเอง
ที่แปลมาให้เพราะว่าอ๋ออยากให้ทุกคนอ่านกัน
ฟิคสนุกๆก็ต้องแบ่งกันอ่านค่ะ
ก่อนจะแปลนี่อ๋อก็คิดหนักมากเลยว่าจะโดนโบกมั้ยเนี่ย
ขอให้ไม่เป็นไรละกันนะคะ ขอโทษอีกทีค่ะออริจินอลไรเตอร์
ความคิดเห็น