คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 26th January 2004...
Secret Admirer
Chapter 1 ~ 26 มกราคม ปี 2004
“พี่แจจุง… ตื่นนนน!!!” ชางมินกระซิบที่หูซ้ายของแจจุงและเขย่าตัวแจจุงเบาๆ
ร่างบางบ่นพึมพำแล้วดึงผ้าห่มให้มิดหัว
“พี่ครับ… ผมหิวแล้วอ่ะ… ตื่นมาทำไรให้กินหน่อยสิฮะ…” ชางมินงอแงแล้วก็เขย่าร่างบางแบบนอนสต๊อปจนสุดท้ายร่างบางก็ลืมตาขึ้น
แจจุงบิดขี้เกียจและมองไปที่นาฬิกาที่อยู่บนโต๊ะข้างๆ -11:30pm-
“ชางมี๊นน เราเพิ่งจะกินข้าวกันตอนสองทุ่มนะ…” แจจุงบ่นก่อนรับรู้ถึงยูชอนที่ดิ้นๆ อยู่ด้านบนที่นอนของเขา คงเกิดจากที่ชางมินมารบกวนเป็นแน่
“แล้วไงอ๊ะ?? ในวิชาไบโอ อาหารในท้องเราจะถูกย่อยสลายอย่างสมบูรณ์ในสี่ชั่วโมง นี่ก็เกือบสี่ชั่วโมงแล้ว มันเลยปกติที่ผมจะหิวอีกนะฮะ พี่อ่ะ ทำไรให้กินหน่อยน๊าาาา…” ชางมินทำหน้ามุ่ยใส่ร่างบาง
“มันปกติสำหรับนายอ่ะสิ! มินอ่ะ, พี่เหนื่อยจริงๆ ไปต้มมาม่ากินเองสิ” ร่างบางดันชางมินออกจากเตียงแล้วดึงผ้าห่มให้มิดหัวอีกครั้ง
“ฮึก… ฮึอ… ฮืออ… *สูดขี้มูก* ฮึก… ฮึก…” ชางมินแกล้งร้องไห้เบาๆ และเดินออกไปจากห้องนอนรวมของแจจุงและยูชอน
“ไม่ ไม่ ม่ายยยย!!! ชั้นไม่หลงกลนายหรอก ฮึ…” ร่างบางเตือนตัวเองก่อนทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรแล้วนอนต่อ
25 นาทีต่อมา, ชางมินนั่งที่เก้าอี้ตัวโปรดกินแซนวิชไข่กับทูน่าที่หนา 6 เซ็นอย่างมีความสุขในขณะที่มีร่างบางนั่งกอดอกอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ
“ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลย ฮึ…” แจจุงบ่น [เฮียฮะ ชีวิตเฮียบ่นเป็นอย่างเดียวรึ : อ๋องุงิ]
“ยอมรับเถอะว่าพี่รักผมที่สุด…” ชางมินพูดอย่างภูมิอกภูมิใจ
“ไม่อ่ะ ชั้นเกลียดนายที่สุดเลย” ร่างบางทำแก้มป่อง
"จริงหรอฮะ??"
"ใช่น่ะสิ!!!" ร่างบางแล่บลิ้นใส่ผู้เป็นน้อง
“แย่จัง แต่ผมรักพี่ที่สุด…” ชางมินขยิบตาเล็กน้อย
"ช่างเหอะ..." ร่างบางกรอกตาไปมา
"พี่เหมือนผู้หญิง!" ชางมินพูดระหว่างการเคี้ยวอย่างคงที่ [อีนี่แปลซะ : อ๋องุงิ]
"นรกแดก?? ชางมิน นายน่าจะหุบปากแล้วรีบๆ กินซะ ก่อนชั้นจะปลุกยูชอนมาช่วยนายกิน" แจจุงขู่ก่อนกรอกตาอย่างหงุดหงิด
"เห็นมะ.. พี่กำลังกรอกลูกตา" ชามมินยิ้มเยาะ
"แล้วไงล่ะ????" ตอนนี้ร่างบางเท้าเอวเรียบร้อยแล้ว
"ผู้หญิงเท่านั้นที่ทำแบบนั้น หุหุ ผมถึงบอกไงว่าพี่เหมือนผู้หญิง" ชางมินหัวเราะลั่นห้องครัว
"เฮ้ย หุบปากซะที นายกะจะปลุกทุกคนรึไง??"ร่างบางโบกหัวชางมินไปทีนึง
"พี่แหกปากดังกว่าผมอีกนะ"
"ชางมิน นายน่าจะเลิกยั่วโมโหชั้นไม่งั้นชั้นจะหาอะไรมาล๊อกตู้เย็น !" ร่างบางยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนจะแตะไปที่ตู้เย็น [มันไปทำไรให้เฮียงั้นหรอ น่าสงสารจัง : อ๋องุงิ]
ชางมินรีบวิ่งไปหาตู้เย็นของเขาแล้วผลักแจจุงออกห่างเธอ (ชางมินเรียกแทนอาหารและตู้เย็นว่า'เธอ')
"พี่อ๊ะ!!! ทำไมต้องใช้กำลังด้วย??? โห น่าสงสารจริง... เป็นอะไรมั้ยที่รัก??" ชางมินบ่นเบาๆ กับตู้เย็นของเขาพร้อมทั้งเอามือถูตรงที่แจจุงเตะ [เฮ้ยย เป็นไรมากป่ะพี่ : อ๋องุงิ]
"นายมันบ้าไปแล้ว ไอพวกสต๊อล์คเกอร์ตู้เย็น!!! โอ้พระเยซูคริสเจ้า ลูกทำสิ่งผิดพลาดประการใดไปในชาติก่อนรึอย่างไร ท่านถึงประทานตัวรับประทานมาเป็นน้องชายลูก???" ร่างบางเริ่มบทราชินีดราม่า
ชางมินยังคงกินต่ออย่างไม่สนใจโลกภายนอก
“เอ๊ะ นั่นไรอ่ะ??” ร่างบางสังเกตุเห็นกล่องขนาดกลางที่หลบอยู่ข้างๆ สิ่งล้ำค่าที่สุดของชางมิน ตู้เย็นที่น่ารัก
“อะไร?? อะไร??” ชางมินก็อยากรู้เช่นกัน เขารีบไปยืนอยู่ข้างๆแจจุงที่ถือกล่องปริศนาอยู่
“นี่สำหรับใครเนี่ย??” ร่างบางยื่นกล่องให้ชางมิน
“ผมจะไปรู้ได้ไงล่ะฮะ?? เปิดดูสิ…”
"ชั้นไม่เปิดหรอก มันไม่ใช่ของชั้น!" ร่างบางวางกล่องลงบนเคาน์เตอร์
"พี่เจอมัน มันเป็นของพี่!" ชางมินยื่นกล่องกลับไปหาแจจุง
ร่างบางแกะกล่องมาและเจออีกกล่องเล็กอยู่ข้างในพร้อมการ์ดวางไว้ด้านบน
“Happy Birthday คิม แจจุง จาก secret admirer…” ชางมินอ่าน
“Secret admirer???” ร่างบางทำหน้าบึ้งและนึกว่าใครกันที่ส่งของขวัญให้เขา
“เปิดเลยฮะ!!!” ชางมินพูดขึ้น
ร่างบางเปิดกล่องที่ห่อมาอย่างดี พยายามไม่ทำให้ขาด เขาตาโตขึ้นมาเมื่อเห็นผ้ากันเปื้อนลายแฮมทาโร่อยู่ด้านใน
“อ๊าาา น่ารักจัง… ใครนะที่ให้ชั้น?? ช่างคิดดีจัง…” แจจุงยิ้มและลองใส่ผ้ากันเปื้อนอันใหม่
“ใครก็แล้วแต่ คนคนนั้นต้องรักผมมากไม่แพ้พี่เลย" ชางมินพูดอย่างภูมิใจ
"ทำไมล่ะ??"ร่างบางถามอย่างงงงวย
"มันหมายความว่าเขาอยากให้พี่ทำอาหารให้ผมกินทุกวัน ทุกเวลา ทุกที่ สุุุุขสันต์วันเกิดฮะพี่” ชางมินกินแซนวิชที่เหลือและเดินกลับห้องนอนรวมของชางมินยุนโฮกับจุนซู ปล่อยร่างบางไว้ในครัว ขณะที่ร่างบางมองนาฬิกาที่บอกเวลาเที่ยคืนและยิ้มกว้าง
มันเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ได้ในวันเกิดปีนี้
อ๋อรู้แล้วว่าใคร อ๋อจะมาอั๊พให้อย่างไวค่ะ
แต่ขี้เกียจรอก็อ่านของต้นฉบับเลยก็ได้ค่ะ
งุงิๆ อีก 5 นาทีก็ตีสี่แล้ว งุงิ
อ๋อยังนอนไม่หลับเลยง่าาา
ยังไงถ้าชอบก็ขอแรงเชียร์หน่อยนะคะ
จะแปลให้อย่างด่วน มีแค่ 5 ตอนเองนะ
ว่างๆ ก็เอ็มมาคุยได้นะคะ อ๋อไม่กัดหรอกงุงิ
อ๋อขอซักห้าคอมเม้นแล้วอ๋อจะมาต่อให้นะคะ
ไม่อยากรู้หรอว่าใครเป็นคนส่ง งุงิ
หรือว่าอ๋อแปลแล้วมันไม่น่าอ่านอ่ะ T^T
ความคิดเห็น