กลอนซึ้งๆเเต่ไม่ตรึงใจ

ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1: อกหัก

                                                                            คนอกหัก

                                      
                                    แก้วที่ว่างเปล่า

                       เหมือนใจเราที่เปลี่ยวเหงา

                       รอยช้ำคอยตามเป็นเงา

                       มันคงซาทุเลาถ้ามีใครมาปลอบโยน

                                    
                                   ฟ้าสดใส ใจหม่นหมอง มองเหม่อฟ้า

                       หมู่นกการื่นรมสมใจหมาย

                       แต่ความเศร้าที่รุกเร้าไม่ผ่อนคลาย

                       เพราะผู้ชายคนเดียวไม่เหลียวแล

                                   คิดทบทวนเรื่องราวของความหลัง

                       ที่มันฝังตราตรึงลงดวงจิต

                       ว่าครั้งหนึ่งเคยอิงแอบเข้าแนบชิด

                       ได้สนิทกับเธอคนหลอกลวง

                                   ฝนพรำๆฟ้ามืดดูสลัว

                       ช่างน่ากลัวเหลือเกินในใจฉัน

                       ดูอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวกว่าทุกวัน

                       เพราะว่าเขาคนนั้นที่จากไป

                                   อยากปิดหูปิดตาให้สนิท

                       ไม่อยากคิดถึงเรื่องของวันนั้น

                             อยากลบคำพูดที่เธอบอกกัน

                        จะดูแลหัวใจฉันตลอดกาล

                                                        ขอฝากกลอนนี้ไว้ด้วยนะอัพครั้งเเรก
                                                         ................................................
                                                       ช่วยกันเม้นหน่อยนะจะได้เอาไปเเก้ไข
                                          .........................................