รักของยัยตาเเป๋วกับนายสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : สงครามครั้งใหญ่

".........."เซน
"ไม่เป็นไร นายไม่ต้อบก็ได้ ฉันคงถามนายมากไป"ฉัน
"ขอโทษนะเมย์ แต่ฉันก็ยังไม่รู้เลย"เซน
"จ้า ไม่เป็นไรหรอก งั้นเราเข้าบ้านก่อนนะ"ฉัน
"อื้ม บายเมย์ ฝันดีล่ะ แล้วเจอกัน"เซน
"นายก็เช่นกันนะ"ฉัน
แล้วฉันก็เข้าไปในบ้าน พอเข้ามาก็เจอพี่ชายสุดที่เลิฟฟฟ(ซะเมื่อไหร่ล่ะ)
"คบกันได้ไดนิ แกคงไม่ทำให้เซนเป็นเหมือนแกนะ ถ้านานๆไป"พี่โจม
"พี่ไม่คิดจะห่วงน้องคนนี้บ้างเหรอ ห่วงแต่คนอื่น"ฉัน
"เออๆ เพราะคนอื่นน่าห่วงกว่า แกน่ะ อาบน้ำ นอนได้แล้ว"พี่โจม
"เชอะ ไอพี่บ้า"ฉัน
"อะไรนะ"พี่โจม
"ป่าว"ฉัน พอตอบเสร็จฉันก็วิ่งขึ้นมาที่ห้องเลย ทำไมน่ะเหรอ ก็กลัวพี่แจกรองเท้าก่อนนอนน่ะสิ พอพ้นเรื่องพี่ ก็มานั้งกลุ้มใจเรื่องยัยเกตอีก จะอะไรล่ะ ก็อีตาบัสน่ะสิ ยิ่งบ้าๆอยู่จะกลับบ้านถูกรึป่าวก็ไม่รู้ ยังจามาส่งเพื่อนฉันอีก แต่ก็ช่างเหอะ นอนดีกว่า เอยคงหาเองแหละ

****** ตอนเช้า ******

“ไอเมย์ จะตื่นไม่ตื่น”พี่โจมถาม

“ไม่ตื่น”ฉันตอบ

“ไม่ตื่น ฉันถีบ”

“ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว เค้าล้อเล่นเอง คิดเป็นจริงเป็นจังไปได้”

“ให้เวลา 15 นาที ถ้าไม่เสร็จก็ เดินไปโรงเรียนแล้วกัน”

“ไอพี่บ้า โหดชะมัด”

“ด่าฉันเหรอ 10 นาที ไปเลย”

กำชะมัด นี่แน่ใจรึเปล่าว่าเป็นพี่ฉัน ฉันไม่เห็นพี่ฉันจะหวงน้องสาวเหมือนคนอื่นๆเลย ขนาดเอย ยังห่วงเกดซะ แต่พี่นี่สิหวงฉันกลับไม่หวง ไปห่วงคนอื่นซะนี่ ฉันล่ะเบื่อ

“เสร็จแล้วยัง”พี่ถาม

“เสร็จแล้วๆ” แล้วฉันก็รีบกระโดลงมาจากชั้น 2 เพื่อจะมาขึ้นรถ ฉันว่านานๆไปฉันก็จะไปอยู่กับจาพนมดีกว่า ได้ไปเป็นเหมือนเค้าบ้าง ก็พี่น่ะให้ฉันรีบอย่างนี้ทุกวันทำให้ฉันเหมือนฝึกการลอยตัวไงไม่รู้ จะรีบไปไหนนักหนา

“ก็แกเองนั่นแหละที่ตื่นสาย จะไม่ให้รีบได้ไง”พี่ถาม

“เค้าไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”ฉันเถียง

“แกอ่ะทุกทีแหละ คิดในใจนึกว่าฉันจะไม่รู้เรอะ ฝันไปเถอะ”

แล้วเราทั้งคู่ก็ทะเลาะกันจนถึงที่โรงเรียน

“นี่จะไปแข่งออกรายการทอล์คโชว์หรือไงพี่น้องคู่นี้”เอยถาม

“แกอยากมีเรื่องมากนักหรือไง ไอเอย”พี่โจมถาม

“โทษทีว่ะ”เอยขอโทษ

แล้วเราสองศรีพี่น้องก็ทะเลาะกันต่อไป