ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ชั้นจะช่วยนายเอง!
โกดังท่าเรือที่13
\"แฮ่กพวกเรามาแล้วยู\"ยูยะหอบเพราะวิ่งมา
\"อืม...นายดูนี่สิ\"ยูอิจิพยักหน้ารับแล้วถอยให้ยูยะดูภาพที่อยู่ข้างในโกดัง
\"เฮ้ย....ท!....\"ยังดีที่มาสึดะปิดปากยูยะไว้ทันก่อนที่ยูยะจะพลั้งปากเรียกชื่อเพื่อนออกไป
\"นายไม่เห็นเหรอนั่นน่ะที่มันถืออยู่\"มาสึดะกระซิบบอก
ปืน....
ภาพที่ยูยะเห็นคือยามะพีถูกมัดติดกับเก้าอี้ถูกลูกน้องของจินรุมจนยามะพีเหนื่อยหอบ
\"แล้วเราจะทำยังไง\"ยูยะกระซิบถาม
\"แล้วพวกนายเอาอาวุธมารึปล่าว?\"ยูอิจิถามเสียงเรียบ
\"พวกเราไม่ประมาทพวกมันหรอกพวกนั้นน่ะขายยาด้วยนะ\"หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
\"แต่พวกเราก็ระดับยากูซ่าเหมือนกัน\"ยูยะพูด
\"เพราะฉะนั้นวางใจได้\"
\"อืม...เดี๋ยวเราจะให้ให้ยูยะกับยูอิจิกับพวกที่พามาสมทบตะลุมบอนกับพวกนั้นส่วนชั้นจะเข้าไปช่วยโทโมะกับคาเมะเองพอพวกนายจับพวกนั้นได้แล้วพวกนายรีบตามชั้นมาสมทบจินด้วยนะ\"มาสึดะพูดเสนอ
\"ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน\"ยูอิจิตัดบท
ปัง!!!...เสียงกระแทกประตูดังจนทำให้ลูกน้องของจินรวมทั้งยามะพีหันมาดูด้วย
\"เฮ้ย!!!พวกแก\"เรียวอุทานพลางเงื้อหมัดจะเข้าไปชก
\"เฮ้ยเรียว...อย่า ดูจำนวนพวกมันก่อน\"โคยาม่าห้าม
\"วันนี้พวกแกไม่ตายดีแน่!!!!\"ยูยะขู่
\"ย้าก!!!!\"แล้วทั้งหมดก็ตะลุมบอนกันตามแผน มาสึดะรีบวิ่งเข้าไปดูอาการยามะพี
\"เฮ้ยโทโมะ...เป็นไรมากรึป่าว\"มาสึดะถามพลางแก้เชือกให้
\"เออยังไม่ตายว่ะ\"กวนอย่างงี้แสดงว่าไม่เป็นอะไรมากมีแค่รอยฟกช้ำ2-3รอย
....เฮ้อไอ้หมอนี้มันกวนได้ทุกสถานการณ์เลยนะเนี่ย...ไม่น่าหลวมตัวมาช่วยมันเลย....มาสึดะคิดในใจ
\"อ่ะเสร็จแล้ว\"มาสึดะแก้เชือกเสร็จก็เขกหัวด้วยความหมั่นไส้ไปทีนึง
ชั้น2ของโกดัง
\"แฮ่กๆๆๆ....จิน...ไม่นะ....อ๊ะ!!!\"คาเมะครางออกมาเมื่อจินแทรกตัวเข้าหา
ปัง!!!!
ยามะพีถีบประตูเข้ามาเห็นภาพข้างหน้าก็เหลือดเข้าชกจินทันที
\"ผลั่ก!!!\"จินโดนหมัดนี้เข้าเต็มๆแล้วจินก็ทิ้งคาเมะให้นอนทรมานอยู่บนเตียง
วูบ!!!จินชกกลับแต่ยามะพีหลบทัน
ทั้งสองแลกหมัดกังโดยมีมาสึดะเข้ามาเสริม
แล้ว2(ธรรมะ)ก็ชนะ1(อธรรม)
\"คาซึยะ!!!!!\"ยามะพีเข้าไปดูอาการคาเมะ
\"โท...โมะ......แฮ่กๆๆๆ\"คาเมะพูดปนหอบ
\"ชั้นขอโทษ\"ยามะพีจับมือคาเมะขึ้นมา
\"อะไร...กัน ....แฮ่กๆๆ....ชั้น...ต่างหาก....อา.....\"
\"กลับกันเถอะ\"ยามะพีสวมเสื้อผ้าให้คาเมะแล้วอุ้มขึ้นเดินกลับไป
ห้องของยามะพี
\"คาเมะนายไปทำอะไรมา\"ยามะพีถามเพราะเห็นอาการหอบที่หนักขึ้นของคาเมะ
\"ไม่รู้....แต่....ว่า...ทรมาน...แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ...\"คาเมะบิดตัวอย่างเสียวซ่าน
\"คงจะโดนยาปลุกอารมณ์สินะ.....ชั้นจะช่วยปลดปล่อยนายเอง...คาซึยะ\"ยามะพีพูดเสียงเรียบแล้วถอดเสื้อออกอย่างไม่ลังเล.....
\"แฮ่กพวกเรามาแล้วยู\"ยูยะหอบเพราะวิ่งมา
\"อืม...นายดูนี่สิ\"ยูอิจิพยักหน้ารับแล้วถอยให้ยูยะดูภาพที่อยู่ข้างในโกดัง
\"เฮ้ย....ท!....\"ยังดีที่มาสึดะปิดปากยูยะไว้ทันก่อนที่ยูยะจะพลั้งปากเรียกชื่อเพื่อนออกไป
\"นายไม่เห็นเหรอนั่นน่ะที่มันถืออยู่\"มาสึดะกระซิบบอก
ปืน....
ภาพที่ยูยะเห็นคือยามะพีถูกมัดติดกับเก้าอี้ถูกลูกน้องของจินรุมจนยามะพีเหนื่อยหอบ
\"แล้วเราจะทำยังไง\"ยูยะกระซิบถาม
\"แล้วพวกนายเอาอาวุธมารึปล่าว?\"ยูอิจิถามเสียงเรียบ
\"พวกเราไม่ประมาทพวกมันหรอกพวกนั้นน่ะขายยาด้วยนะ\"หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
\"แต่พวกเราก็ระดับยากูซ่าเหมือนกัน\"ยูยะพูด
\"เพราะฉะนั้นวางใจได้\"
\"อืม...เดี๋ยวเราจะให้ให้ยูยะกับยูอิจิกับพวกที่พามาสมทบตะลุมบอนกับพวกนั้นส่วนชั้นจะเข้าไปช่วยโทโมะกับคาเมะเองพอพวกนายจับพวกนั้นได้แล้วพวกนายรีบตามชั้นมาสมทบจินด้วยนะ\"มาสึดะพูดเสนอ
\"ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน\"ยูอิจิตัดบท
ปัง!!!...เสียงกระแทกประตูดังจนทำให้ลูกน้องของจินรวมทั้งยามะพีหันมาดูด้วย
\"เฮ้ย!!!พวกแก\"เรียวอุทานพลางเงื้อหมัดจะเข้าไปชก
\"เฮ้ยเรียว...อย่า ดูจำนวนพวกมันก่อน\"โคยาม่าห้าม
\"วันนี้พวกแกไม่ตายดีแน่!!!!\"ยูยะขู่
\"ย้าก!!!!\"แล้วทั้งหมดก็ตะลุมบอนกันตามแผน มาสึดะรีบวิ่งเข้าไปดูอาการยามะพี
\"เฮ้ยโทโมะ...เป็นไรมากรึป่าว\"มาสึดะถามพลางแก้เชือกให้
\"เออยังไม่ตายว่ะ\"กวนอย่างงี้แสดงว่าไม่เป็นอะไรมากมีแค่รอยฟกช้ำ2-3รอย
....เฮ้อไอ้หมอนี้มันกวนได้ทุกสถานการณ์เลยนะเนี่ย...ไม่น่าหลวมตัวมาช่วยมันเลย....มาสึดะคิดในใจ
\"อ่ะเสร็จแล้ว\"มาสึดะแก้เชือกเสร็จก็เขกหัวด้วยความหมั่นไส้ไปทีนึง
ชั้น2ของโกดัง
\"แฮ่กๆๆๆ....จิน...ไม่นะ....อ๊ะ!!!\"คาเมะครางออกมาเมื่อจินแทรกตัวเข้าหา
ปัง!!!!
ยามะพีถีบประตูเข้ามาเห็นภาพข้างหน้าก็เหลือดเข้าชกจินทันที
\"ผลั่ก!!!\"จินโดนหมัดนี้เข้าเต็มๆแล้วจินก็ทิ้งคาเมะให้นอนทรมานอยู่บนเตียง
วูบ!!!จินชกกลับแต่ยามะพีหลบทัน
ทั้งสองแลกหมัดกังโดยมีมาสึดะเข้ามาเสริม
แล้ว2(ธรรมะ)ก็ชนะ1(อธรรม)
\"คาซึยะ!!!!!\"ยามะพีเข้าไปดูอาการคาเมะ
\"โท...โมะ......แฮ่กๆๆๆ\"คาเมะพูดปนหอบ
\"ชั้นขอโทษ\"ยามะพีจับมือคาเมะขึ้นมา
\"อะไร...กัน ....แฮ่กๆๆ....ชั้น...ต่างหาก....อา.....\"
\"กลับกันเถอะ\"ยามะพีสวมเสื้อผ้าให้คาเมะแล้วอุ้มขึ้นเดินกลับไป
ห้องของยามะพี
\"คาเมะนายไปทำอะไรมา\"ยามะพีถามเพราะเห็นอาการหอบที่หนักขึ้นของคาเมะ
\"ไม่รู้....แต่....ว่า...ทรมาน...แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ...\"คาเมะบิดตัวอย่างเสียวซ่าน
\"คงจะโดนยาปลุกอารมณ์สินะ.....ชั้นจะช่วยปลดปล่อยนายเอง...คาซึยะ\"ยามะพีพูดเสียงเรียบแล้วถอดเสื้อออกอย่างไม่ลังเล.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น