คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 มหาลัยเกมเมอร์กราฟฟิค(?)
Fic ฟ้าส่งเราให้มาเจอกัน(โดยไม่ได้ตั้งใจ)
Pair : เอก x ออย
Rate : R-15
Author :Higuumi
Checker :Yamu
Chapter 2 มหาลัยเกมเมอร์กราฟฟิค(?)
Oil Part(อีกรอบ)
เฮ้อ.. เส้นยาแดงผ่าแล้วเลยนะเนี่ย(?) ผมเกือบเข้าณะผมสายแหละครับ อ้อ..ผมเรียนอยู่มหาลัยเกมเมอร์กราฟฟิค(ผอ.คิดชื่อนี้ได้ไงวะ//เอือม) เป็นมหาลัยใจกลางเมืองแต่มีนักเรียนประมาณ1,000คน(น้อยไป - -) ผอ.โรงเรียนนนี้ชื่อ เชฟครับแต่พวกนักศึกษาเขาเรียก เฮียเชฟ ลุงเชฟ พี่เชฟ อะไรก็ว่ากันไป แต่ผอ.แกอายุประมาณ30ต้นๆอยู่เลยนะจะบอกให้.. เฮียแกมีเอกลักษณ์ครับ คือ..ทุกๆคาบโฮมรูมของนิสิตแต่ละคณะ ประโยคแรกี่เข้ามาคือ ... ‘สนใจมาเข้าฮาเร็มเฮียไหม?’แน่นอนว่า ...ปฏิเสธ ใครจะไปอยู่วะ!!!
ผมเดินเข้าคณะของตัวเองแล้วก็ไปสะดุดหนุ่มหน้าหวานผมสีชมพูกำลังนั่งกินป๊อกกี้สตรอว์เบอรร์รี่แบบ ฟินเว่อร์! ผมเลยนึกสนุกอยากแกล้งเขาซักหน่อย ผม..ค่อยๆย่องเข้าไปแล้วตบหลังเขาหวังให้สำลักป๊อกกี้ตาย(?) แต่...
หมับ!!
“อ่ะจะอะ.. เฮ้ยยยยยยยย”
“มุขเก่าแบบนี้..ใช้กับพี่ไม่ได้แล้วนะออย..”
“เบส”รุ่นพี่ของผมจับข้อมือผมไว้ก่อนจะปล่อยมือแล้วหันไปกินป๊อกกี้ต่อ ....หมั่นไส้!
“เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นเยอะเลยนะพี่”ผมแซวพี่เบส
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ...ผลพลอยได้จากการเล่น Slender man น่ะ ไหวพริบก็เลยเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว”
“อ่ะจะอะ.. นี่พี่ว่าผมเป็นไอ้หน้าขาวเหรอ!!”รู้สึกเอือมจริงๆ..
“ไม่ใช่เว้ย เข้าใจผิดแล้วนะ 555..”พี่เบสหัวเราะลั่น
“ฮึ่ม...”
ผมพองแก้มแล้วแกล้งทำเป็นงอนพี่เบส(?)พี่เบสก็เลยรับมุกผมด้วยการลูบหัว ด้วยความที่เป็นคนสูงกว่าผมก็เลยเล่นต่อด้วยการหนุนตักพี่เขาแม่มเลย แต่รู้สึกว่า...
กรี๊ดดดดดด!!!!!
“เบสออย เบสออย เบสออยล่ะ!!!!”
“กล้องอยู่ไหน กล้อง กล้อง!!!!!”
นั่นไง... เสียงกรีดร้องเยี่ยงคนจะคลอดลูก(?)ของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “สาววาย” กรีดร้องพร้อมกันยิ่งกว่าลำโพง16ตัว(?) ประกายแฟลชจ้ายิ่งกว่าดาราฮอลลีวู้ดก็มิปาน(?) ผมเลยรีบดึงพี่เบสวิ่งหนีสารสีม่วงทันทีจนมาถึงห้องที่ผมเรียน
กรี๊งงงง!!!
สวรรค์... เสียงออดเข้าเรียนช่วยชีวิตผมกับพี่เบสจริงๆ
-------------------------------
ขออธิบายนิดนึงนะครับ มหาลัยนี้แบ่งออกเป็น 2 คณะ คือ CG1 , CG2
CG1 คือ คณะ Colour Graphic หรือก็ พวกการวาดต่างแล้วก็พวกโปรแกรมกราฟฟิค
CG2 คือ คณะ Cast Gaming เป็นคณะของ นักแคสเกมส์
เบส ออย อยู่ CG1 คิวกับเอกอยู่ CG2
--------------------------------
“ไงจ๊ะ... หนีลูกน้องของฉันพ้นด้วยเหรอเนี่ย คิกๆๆ” ยัยแม่มด “เรวี่”หัวเราะอย่างสะใจที่เห็นผมกับพี่เบสเหมือนปลาเล็กที่โดนปลาใหญ่ไล่ต้อน
“ฝีมือเธอสินะ เรวี่” ผมเหลือบมองเรวี่แต่เจ้าตัวยิ้มระรื่นอย่างไม่แยแส
“หืม.. ก็ไม่รู้วสินะ คิกๆๆๆ” ยัยตาดาวหัวเราะแบบชั่วร้าย(?)ก่อนจะไปนั่งที่นั่นของตัวเองแล้วเริ่มข้าเรียน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ในที่สุดก็พักเที่ยงซักที!!!!
ผมกับพี่เบสเดินไปที่โรงอาหารคงไม่ต้องบอกนะว่าพวกผมไปทำอะไร หลังจากที่ผมกับพี่เบสซื้อข้าวกันแล้วพวกผมก็ไปหาที่นั่งกัน.. โอ๊ะ.. นั่นกล้ากับยืนนี่นา 2คนนี้เป็นเพื่อนกับคิว
“อ้าว พี่ออยกับพี่เบสนี่ มานั่งด้วยกันสิพี่”ไอ้กล้ามันชวนผมมานั่งที่โต๊ะ
“ไงพี่ เดี๋ยวนี้คบกับพี่เบสแล้วเหรอ~”
“เฮ้ย อย่าพูดดิวะ ..เดี๋ยวคิวมาได้ยินเข้า กูจะซวยเอา”
“ก๊ากกกกกก ผัวกลัวเมียเว้ยยยย”
“กูยังไม่ได้XXXYYYคิวเลยนะเว้ย”ผมโวยวายใส่ก่อนจะยกเท้าเตรียมจะถีบมัน
“เฮ้ยพี่ ..พวกผมล้อเล่นน่า~”ไอ้สองตัวนี้.. แหม่ -*-
“เจ้ากล้ากับยืนอยู่คณะ CG2 ครับคณะเดียวกันกับคิวเวลาได้ยินเรื่องอะไรที่คิวพูดถึงผม พวกมันก็แซวผมตลอดเวลา..
...นี่ถ้าไม่เห็นเป็นเพื่อนแฟนผม แม่งกูปล่อยลำแสงทำลายล้างไปแล้ว...
“พี่ออยฮะ..”
อ่าส์~~เสียงที่นย่ารักแบบนี้มีแค่คนเดียว “อิคคิว”หรือ “คิว”แฟนผมนั่นเอง
“ไงครับ ที่รักของพี่” ผมรีบกลบเกลื่อนความหื่นของผมทันที(?)
“พี่ออยนี่บ่ะก็..ที่นี่มันโรงอาหารนะครับ อายหน่อยสิ” ผมชอบคิวตอนเขินที่สุดเว้ยยย
“สำหรับคิวแล้ว ที่ไหนพี่ก็ไม่อายครับ” ผมกอดคิวแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ อ่าส์..คิวนี่ตัวนิ่มจัง
“อ๊ะ.. จริงสิ พี่ออยครับ ผมมีรุ่นพี่คนนึงอยากให้พี่ออยรู้จักอ่ะ..” คิวหันมาบอกผม
“หืม...ใครเหรอ?” ผมเลิกคิ้วน้อยๆ
“เด็ยวผมเรียกให้ครับ พี่เอกครับบบ” คิวกวักมือเรียกคนๆนึง .. คนที่ชื่อ เอก เดินมาที่โต๊ะของพวกผม มันทีที่ผมเห็นหน้าเอก ... เฮ้ยยยย นี่นาย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มาที่นี่ได้ยังไงวะ
ไอ้หมอนั่น!!!
ความคิดเห็น