ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    p e r s o n a l * s p a c e -

    ลำดับตอนที่ #68 : [YAOI]investigate ปริศนา รัก ความตาย [รับสมัครตัวละคร]

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 57


    Application

    (กรุณาลบวงเล็บออกด้วย)

    (จัดรูปการ์ตูนมาเลยนะคะ ขอหล่อๆสวยๆ(??))   

    -รูป-  

    "คำพูดที่สื่อถึงออริ" 

    Part 1

    ชื่อ-นามสกุล (เมะ ขอเป็นชื่อในโซนยุโรป,ตะวันตก) (เคะ ไทยๆเลยค่ะ นามสกุลไม่ต้อง)

     

    ความหมายของชื่อ :  (ไม่มีก็ข้ามไปค่ะ)

    ชื่อเล่น :    

    อายุ : (20 ปีขึ้นไป)   

    เชื้อชาติ (เฉพาะเมะเท่านั้น)  

    อาชีพ (กรณีที่อายุเกินวัยมหาลัย)

    บท (ยกตัวอย่าง เขา ผู้มีเชอร์ล็อก โฮล์มส์เป็นแบบอย่าง) 

    นิสัย (จัดแบบละเอียดมาได้จะดีมากค่ะ)

    ประวัติ (เคะขอเป็นว่าทำไมถึงไปอยู่ที่อื่นทั้งๆที่เป็นหนึ่งในผู้สืบทอด) (ส่วนเมะยำเละมาเลย)

    ชอบ :

    ไม่ชอบ/เกลียด :

    แพ้ :

    ความสามารถพิเศษ (ยกตัวอย่าง สะเกาะกุญแจบ้านคนอื่นได้(??))

    เพิ่มเติม :

    Part 2

    สัมภาษณ์ออริ [ใส่กิริยาท่าทางมาด้วยจะดีมากข่า]

    ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาด มองไปทางไหนก็เห็นแต่สีขาว และ สีขาว ในที่แห่งนี้ไม่มีหน้าต่าง มีประตูอยู่แค่บานเดียวคือประตูสีดำสนิท ซึ่งมันอยู่จุดเดิม จุดที่ผู้ชายตัวสูงตรงหน้าเดินเข้ามา ทำหน้าตากวนส้นใส่ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้สีขาวตรงกันข้ามกับตัวคุณ ชายหนุ่มตัวสูงที่ดูเหมือนโดนขัดจังหวะการนอนในที่สุดก็พูดขึ้น “ชื่อ” เจ้าหนุ่มนั้นพูดจบก็กดปากกา และจ่อไว้ที่สมุดอะไรสักอย่างดูจะเป็นสมุดจดบันทึกแล้วจึงพูดต่อ “ชื่อของนาย”

    :  

    คนตรงหน้าทวนชื่อของคุณอีกครั้งแล้วจึงจดลงไป หลังจากนั้นไม่นานจึงเงยหน้าขึ้นมามอง พิจารณาคุณอีกครั้งอย่างดูไร้มารยาทที่สุด

    :

    ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาทำเพียงแค่ก้มลงไปจุดอะไรต่อ และถามคำถามขึ้นมาอีกครั้ง “อายุ เท่าไหร่แล้ว แล้วทำงานอะไรอยู่”  

    :

     “น่าสนใจ น่าสนใจ” ผู้ชายที่เข้ามาใหม่พูดเสียงดัง เขายกยิ้มเหยียดขึ้นชั่ววินาทีนึง ก่อนจะ ออกปากไล่ให้ผู้ชายตัวสูงที่ดูอยากจะนอนต่อเต็มแก่แล้วให้ออกไป ก่อนจะหันมาให้ความสนใจกับคุณและพูดออกมา “ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้พูดคุยทำความรู้จักกับคุณ?..”

    :

    “อ่อ ใช่ๆ คุณนี่เองแหละ ผมชักจะจำชื่อใครไม่ค่อยได้” เขาก้มลงมองบันทึกของผู้ชายคนที่แล้วก่อนจะเงยหน้ามาพูดคุยกับคุณต่อ “คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ที่นี่คือห้องสอบสวนของสถานีตำรวจ และอย่าพึ่งตกใจไปคุณไม่ได้มีความผิดอะไรเพียงแต่คุณต้องมาให้ปากคำ”

    :

    จู่ๆเสียงออดก็ดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงประกาศของหญิงสาวคนหนึ่ง “ผู้หมวดค่ะ หมดเวลาสอบปากคำแล้ว เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลคดีนี้ขอให้คุณช่วยปล่อยตัวพยานออกมาด้วยค่ะ”

    :

    “แล้วเราคงได้เจอกันอีก”

    :

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×