คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : AMOUR or HOMMAGE ?
Application .
บทที่ต้องการ : เครื่องบรรณาการจากแดนพิวรีอาร์
ชื่อ-นามสกุล ; เซอร์คัส วาเรติโนล์ l Zercuz Varetinol
เพศ ; เมะ
อายุ ; 20
ส่วนสูง / น้ำหนัก ; T - 187 l W – 65
เผ่าพันธุ์ ; เนฟิลิม (มนุษย์ครึ่งเทวดา)
นิสัย ; ผู้ชายที่เห็นทุกเรื่องเป็นเรื่องสนุกไปหมดแม้แต่เรื่องที่คนทั่วไปไม่คิดสนุกด้วยก็ตาม มนุษยสัมพันธ์กับคนรอบข้างค่อนข้างดีแต่การที่เขาทำความรู้จักหรือสนิทด้วยง่ายๆใช่ว่าเขาจะต้องจริงใจด้วยง่ายๆซะเมื่อไหร่ หน้าตาเหมือนคนที่รู้สึกสนุกอยู่ตลอดเวลา แต่ภายใต้ใบหน้ายิ้มๆของเขาไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ เจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ แถมยังฉลาดเป็นกรดอีกต่างหาก เป็นคนพูดตรงและค่อนข้างแรงบางครั้งคำพูดก็อดไปทิ่มแทงใจคนฟังไม่ได้ ไม่เคยทำอะไรให้ใครฟรีๆ ถ้าใครอยากให้เขาทำอะไรให้ อย่างแรกเขาต้องดูก่อนว่าสิ่งนั้นมันน่าสนใจที่จะทำไหม สองขึ้นอยู่กับสิ่งตอบแทนว่าเป็นที่น่าพอใจหรือไม่ ถ้าไม่ผ่านเกณฑ์ไหนสักอย่างในสองข้อนี้ต่อให้บังคับขนาดไหนเขาก็ไม่ทำ เพราะเป็นคนเบื่อง่ายจึงมักหาอะไรสนุกๆทำตลอดเวลาแต่เรื่องสนุกของเขาพาให้คนอื่นขยาดตลอด เช่น การลองไปขโมยของมีค่าจากบ้านคนรวยมาแจกจ่ายคนจนแก้เบื่อบ้างล่ะ การลองเป็นพ่อค้าเร่ขายของบ้างล่ะ หรือการลองทำผิดแล้วให้ตัวเองโดนจับไปเข้าคุกบ้างล่ะประมาณว่าอยากรู้ว่าชีวิตในนั้นเป็นยังไง และยังมีสิ่งหลายสิ่งมากมายที่คนอื่นไม่คิดทำแต่เขากลับทำเป็นการแก้เบื่อของตัวเอง หากเขารู้สึกถูกใจของสักชิ้นหรือใครสักคน ก็อย่างที่บอกว่าเขาน่ะเจ้าเล่ห์ เพราะฉะนั้นเขาจะหาทางทุกทางให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เขาถูกใจให้ได้ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกลมันต้องมีสักนิดวิธีที่จะทำให้เขาได้มาอยู่แล้วล่ะน่า!
ประวัติคร่าวๆ ; ชายผู้ที่เคยเป็นคนธรรมดาเดินดินมาก่อน เป็นลูกชายคนรองของเจ้าของร้านขายอาวุธชื่อดังในเมือง อยู่กับพ่อซึ่งเขากับพ่อไม่ถูกกันสักเท่าไหร่พูดกันไม่กี่คำเป็นเถียงกันตลอดและพี่ชายอีกคนหนึ่ง ฐานะทางบ้านค่อนไปทางรวยแต่เจ้าตัวดันอยากหารายได้เสริมด้วยการรับจ้างทำงานทั่วไปทุกอย่างเท่าที่ใครคิดจะจ้างและเขาอยากจะทำนอกจากจะรายได้ดีแล้วยังเป็นสิ่งที่แก้เบื่อเขาได้เป็นอย่างดี อย่างที่บอกว่าเขาเคยเป็นมนุษย์ซึ่งเขาเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นเนฟิลิมตอนอายุสิบห้า เนื่องจากเขาดันนึกสนุกไปเล่นพิเลนโดยการทำลายพิธีกรรมอะไรสักอย่างของคนกลุ่มหนึ่ง และเผลอหยิบจอกน้ำซึ่งอยู่ในแก้วศักสิทธิ์ที่พิธีกรรมมาดื่ม มารู้ทีหลังว่ามันคือเลือดเทวดาผสมกับมนุษย์ หลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นเนฟิลิมโดยไม่ได้ตั้งใจซะอย่างนั้น
ชอบ ; ความสนุกและเรื่องสนุกทั้งหลาย l เรื่องท้าทาย l ค่าตอบแทน
เกลียด ; ความน่าเบื่อ l บรรยากาศหรือสภาพแวดล้อมที่นิ่งสนิทจนไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
กลัว ; พี่ชายดุจนเขากลัวหัวหด กลัวยิ่งกว่าพ่อนี่พูดเลย โดยเฉพาะเวลาเขาเถียงกับพ่อแล้วพี่มาห้ามเพราะความรำคาญ ตอนนั้นยิ่งโครตน่ากลัว
พลังพิเศษ ; มีความคล่องตัวในการเคลื่อนไหวสูง เร็วจนคนอื่นมองไม่ค่อยทัน l หายตัวไปตามที่ต่างๆได้ l มีความคิดสร้างสรรค์ในการหาเรื่องแปลกๆมาทำ #ผิด
สัมภาษณ์ออริ
ชายร่างสูงมาดขรึมเดินตรงดิ่งมาที่คุณพร้อมกับกระดาษในมือ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวมองคุณผ่านกรอบแว่นตั้งแต่หัวจรดเท้า "ไง ... ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญหรอก แต่ตอนนี้ฉันต้องขอสัมภาษณ์อะไรคุณหน่อย ได้ไหม ?"
:: “ไงสหาย! จะสัมภาษณ์อะไรฉันล่ะ ถ้าฉันอยากตอบฉันจะตอบให้แล้วกัน” ตอบพร้อมกับส่งยิ้มกว้างไปให้
ชายร่างสูงไม่สนใจคำตอบของคุณ แต่เขาหันไปจดอะไรบางอย่างในกระดาษแทน นาทีต่อมาเขาก็เงยหน้ามองคุณอีกครั้ง ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆ “ลองแนะนำตัวเองมาสิ ทำยังก็ได้ที่จะทำให้ฉันสนใจในตัวคุณมากที่สุดน่ะ”
:: “แล้วทำไมฉันต้องทำให้นายสนใจ(วะ) ถ้าเป็นคนตัวเล็กๆน่ารักๆก็ว่าไปอย่างซึ่งเท่าที่ดูแล้วนายค่อนข้างห่างไกลจากคนแบบที่ฉันพูดมากเลยล่ะ อืม....แต่เอาเป็นว่าฉันจะบอกชื่อละกัน ฉันเซอร์คัส วาเรติโนล์ ฉันบอกแค่นี้ละ อ่อ..อย่ามาสนใจฉันเลยคิดแล้วมันน่าสยองว่ะ” ตอบด้วยใบหน้ายิ้มๆและแสร้งลูบแขนตัวเองแบบคนรู้สึกขยะแขยง(?)
“...” ชายร่างสูงไม่พูดอะไรออกมา เขาขยับแว่นเล็กน้อย แล้วเปลี่ยนบทสนทนาไปพูดเรื่องอื่นอย่างรวดเร็ว “ระหว่างยาพิษที่กินถึงตาย มงกุฎที่สวมแล้วตาย และดาบที่จับแล้วตาย คุณจะเลือกอะไร ?”
:: “ก็ต้องเลือกดาบสิวะ โดยเฉพาะดาบของร้านตาแก่ที่บ้านฉันนะเป็นดาบเนื้อดีเชียวละเหมาะและควรค่าที่สุด แล้วนายสนใจอยากจะซื้อดาบหรืออาวุธดูมั่งไหมล่ะ มีตั้งแต่ระดับกระขอกงอกง่อยไปจนระดับดีเลิศสุดๆเลยนะ นี่ฉันไม่ได้โฆษณานะเฮ้ย!”
เอิ่ม...คุณลูกคะ คำถามลูกคำถาม ไป้ที่พูดๆมามันแทบไม่ได้เกี่ยวเลยนะลูก =_=
“งั้นเหรอ” เขาว่าสั้นๆ ก่อนจะจดยิกๆ ในกระดาษอีกครั้ง แล้วเงยหน้ามองคุณพร้อมระบายยิ้มร้ายกาจ “ท่าทางอย่างคุณนี่คงจะไม่เคยมีแฟนมาก่อนสินะ สนใจให้ฉันหาให้มั้ยล่ะ ?”
:: “ตั้งแต่ถามมาข้อนี้น่าสนใจสุดแล้วว่ะ ลองดูหน่อยก็ดีนะตอนนี้ฉันก็กำลังเบื่อๆได้ที่เลย แต่บอกไว้เลยนะว่าฉันชอบแบบตัวเล็กๆน่ารักๆ ถ้าลักษณะแบบนายฉันไม่เอานะเว้ยบอกไว้เลย”
“เออ จะอะไรก็ช่างเถอะ” เขาพูดต่ออย่างไม่สนใจ มือหนาม้วนกระดาษเก็บใส่กระเป๋า ก่อนจะก้มหัวให้คุณเล็กน้อย “โชคดี และหวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้งนะครับ J” พูดสั้นๆแค่นั้น ก่อนที่จะเดินหายไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ต่อให้ตาดีขนาดไหนก็ไม่มีทางมองตามได้ทัน...
:: “นายจะไปไหนก็ไปเถอะ แต่อย่าลืมหาคนน่ารักๆมาให้ฉันแล้วกัน!” ตะโกนตามหลังคนที่หายไป
คุยกับผู้ปกครอง
สวัสดีค่า ไรท์เตอร์ชื่อยิหวานะ ตัวเองล่ะ ?
>> ส้มคนเดิมค่ะ J
ถ้าลูกคุณติดแล้ว หวาจะขอเปลี่ยนอะไรนิดๆหน่อยๆได้มั้ยเอ่ย ?
>> ได้ค่ะ
แล้วถ้าลูกคุณไม่ติดล่ะ จะรับกลับหรือจะให้หวายัดบทคะ ?
>> ยัดบทไปโลด
ขอบคุณที่มาสมัครนะตัว ขอให้โชคดีจ้า
>> ขอบคุณนะคะ :)
ความคิดเห็น