รักพลิกล๊อค

เนื้อเรื่อง

เฮ้ย !! ความรักนี่ไม่เข้าใครออกใครซะจริงเลยน่ะ ทำไมฉันจะต้องมาหลงรัก เพื่อนร่วมห้องเรียน สุดหล่อ " นายเทค " ใครจะไปห้ามได้ล่ะ ความรักเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลานี่นา


การที่จะบอกเทคว่าฉันรักเค้า มันย๊ากยาก ซะเหลือเกิน ก็ดันมาอยู่ห้องเดียวกัน แถมยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอ่ะ ฉันไม่อยากให้ความรักมาทำลายมิตรภาพระหว่างเรา งั้น แอบรัก คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด


ในกลุ่มเพื่อน ฉันหานามแฝง มาเรียกแทนชื่อเทค เทคจะได้ไม่รู้ไงว่าฉันแอบชอบใคร ฉันเลยตั้งชื่อว่า " ปิ๊ก " น่ารักดี


เทคเคยบอกฉันว่าจะเป็นกำลังใจให้ปิ๊ก รักฉันเหมือนที่ฉันรักปิ๊ก  เขาคงไม่รู้เลยสิน่ะ ว่าปิ๊กคือตัวเขาเอง เขาถึงมาบอกฉันอย่างนั้น


" นี่น้อยหน่า ฉันเจอปิ๊กด้วยล่ะ "  ส้มบอกกับฉันอย่างตื่นเต้น แต่ฉันนั่งฟังอย่างเรียบเฉย

" แล้วไงอ่ะ "  ฉันถามอย่างไร้อารมณ์

" ก็เขาถามถึงเธอด้วยน่ะสิ "

" -*- "

" ฉันว่าเขาต้องแอบปิ๊งเธอบ้างแหละน่า "

" เค้าเลยถามถึงเธอไง น้อยหน่า "

" เค้าก็ถามถึงฉันในฐานะเพื่อนคนนึงเท่านั้นแหละ "  ฉันไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำ ว่าเทคจะแอบปิ๊งฉัน ทั้งที่บางครั้ง เทคมองหน้าฉันเลยยิ้มให้


แล้วใจฉันก็แทบจะสลาย เมื่อได้ยินเทคนั่งคุยกับเพื่อน ว่าแอบชอบผู้หญิงคนนึง น่ารักมาก โธ่ !! ใจฉันหลงหายไปไหนแล้วเนี๊ยะ  ฉันพยายามฝืนยิ้ม แล้วเข้าไปคุยด้วย

" เน่ พูดถึงใครกันอยู่จ๊ะ หนุ่มๆ "  ฉันทักเทคและเพื่อนๆ

" ก็ผู้หญิงที่ไอ้เทคมันแอบชอบน่ะสิ น้อยหน่า " ฟุ๊ค เพื่อนของเทคบอกฉันพลางหันไปหัวเราะกับเพื่อน

" นี่มันนั่งเพ้อบ้าอยู่ได้เนี๊ยะ ชื่อป่านล่ะ "

" โห ! อย่างเทคนี่ต้องแอบชอบด้วยเหรอ บอกเค้าไปเลย "
ฉันพูดอย่างฝืนหัวเราะสุดๆ แล้วรีบเดินออกมาก่อนที่น้ำตาจะไหลพรากลงมา

ผู้หญิงคนนั้นคงจะโชคดีน่าดู ผิดกับฉันที่ต้องมานั่งร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำตอนนี้ ฉันจะทำยังไงต่อไปดี.........


" เธอตัดใจซะเถอะ " ส้มบอกฉัน และนั่นคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว


หลังจากเลิกเรียนแล้ว ทุกคนวิ่งกรูกันกลับบ้านอย่างมีความสุข จะมีใครบ้างไหมที่รับรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังทุกข์ใจที่สุด 2 ชั่วโมงผ่านไปกลางสนามเริ่มเงียบลง ทุกคนทยอยกลับบ้านกันหมดแล้ว ฉันกลับบ้านช้าอย่างนี้ประจำแล้วล่ะ


ฉันไม่รู้คิดยังไง เดินลงไปกลางสนาม ท่ามกลางความเงียบ ฉันตะโกนออกมาสุดเสียง


" ฉันรักปิ๊กกกกกกกก " ---------- " เธอรู้บ้างมั๊ยยยยยยยยย "
ฉันฟุบนั่งลงบนหญ้ากลางสนาม อย่างเหนื่อยหอบเอาการ


" นี่ น้อยหน่า “ หา ~ เทค เขายื่นมือมาให้ฉัน ฉันเกิดอาการ งง เล็กน้อย เลยนั่งอึ้งเป็นตอไม้ทำอะไรไม่ถูก


" จับมือฉันสิ " เทคยื่นมือให้ฉันจับอีกครั้ง ทำเอาฉันยิ่ง งง แต่ไงก็รับไว้ล่ะกัน เทคไม่รู้หรอกน่า ว่าปิ๊กคือตัวเทคเอง


" ขอบใจน่ะ " ฉันบอกหลังจากที่ลุกขึ้นยืนเรียบร้อยแล้ว

เทคมองหน้าฉันแล้วยิ้มๆ ทำเอาฉัน งง ทำตัวไม่ถูก จะบ้าเหรอ จู่ๆ ก็มามองแล้วยิ้ม เป็นไรอ่ะ ไม่สบายเหรอเนี๊ยะ

" นี่ เป็นไรอ่ะ เทค " ฉันหัวเราะกับท่าทางของเทค

" เปล่านี่ " เทคก้มหลบหน้าฉัน แต่ก็ยังหัวเราะเบาๆ

" เป็นไรนายเทค หัวเราะอะไร "
ฉันเริ่ม งง อีกครั้ง แล้วก้มลงมองตัวเอง ก็ไม่เห็นมีอะไรตลกนี่นา แล้วเทคหัวเราะอะไร แปลกชะมัด เอ้า แน่ะ นายเทคหัวเราะหนักขึ้นกว่าเดิมอีกแน่ะ

" น้อยหน่ารักปิ๊กเหรอ " เทคถามฉันยิ้มๆ จะมาไม้ไหนอีกล่ะเนี๊ยะ

" อืม "

" รักมากมั๊ย " เทคยังถามต่อ จะถามทำไมกัน

" ถามไมอ่ะ อืม รักม๊ากมาก " ฉันทำเสียงล้อ แกล้งเทคเล่น

" รักฉันเหรอ น้อยหน่า " เฮ้ย !! นายเทคพูดไรอ่ะ งง น่ะเนี๊ยะ ช่วยอธิบายให้กระจ่างแจ้งหน่อยน่ะ มาพูดอย่างนี้ก็สวย เอ้ย หล่อน่ะสิ

" เฮ้ย !! ไอ้บ้า ฉันน่ะรักปิ๊กคนเดียว " ฉันพูดแบบขำ

" แน่ะ มาสารภาพรักเรา เค้าเขินน่ะ " ว๊ายเทค ทำท่าอะไรอ่ะ น่าเกลียด ก็เทคพูดจีบปากจีบคอ ทำยังกะเป็นกระเทย อุ๊ย! แต่เหมือนน่ะ

" น่าเกลียดน่าเทค " ฉันเอื้อมมือไปตีที่ไหล่เทค

" โอ๊ย !! เจ็บน่ะ มือหนักจังเลยน่ะ น้อยหน่า " เทคหยิบมือฉันขึ้นมาจับไว้ ทำเอาฉันอึ้ง แอบเขินหน่อยๆ

" เทครักน้อยหน่าน่ะ รักมาก รักเหมือนที่น้อยหน่ารักเทคไง " เทคพูดสีหน้าจริงจัง ฉันเขินน่ะเนี๊ยะ เฮ้ย !! เมื่อกี้เทคพูดว่า - รักเหมือนที่เรารักเทค - หรือ...ว่า... เทครู้ว่าปิ๊กคือใคร ตายล่ะ ไม่น่ะ

" เอ่อ.....คือ..... "

" เทครู้น่า ว่าปิ๊กอ่ะ คือเทคไง ใช่ม๊ะ " อึ้ย !! รู้แล้วเหรอเนี๊ยะ เทคพูดพลางยิ้มอย่างมีชัย

" ฉัน.... " พูดไม่ออกอ่ะ ไม่รู้จะพูดว่าไรดี

" เทครู้นานแล้วน่ะ แต่ยังไม่แน่ใจ จนเมื่อกี้ที่น้อยหน่า ตะโกนว่ารักปิ๊กไง เทคเลยมั่นใจ "

" แล้วป่านล่ะ เทคเอาไปไว้ไหนซะล่ะ " ฉันถามอย่างเศร้าๆ

" โถ อย่างอนน่าคนดี " เทคคว้าฉันเข้าไปโอบในอ้อมแขน แล้วลูบผมฉันเบาๆ

" ป่าน ก็คือน้อยหน่าไง ชื่อเพราะม๊ะล่ะ " เทคพูดแล้วหัวเราะ

" แน่ะ มาเปลี่ยนชื่อเรา " ฉันพูดอย่างงอนๆ

" โห ทีน้อยหน่ายังเปลี่ยนชื่อให้เทคเลย ชื่อปิ๊กไง " เทคทำหน้างอนบ้าง

" นี่ งอนเหรอ ไม่ง้อน่ะ " ฉันหันไปยิ้มให้

" โอ๋ๆ ไม่งอนแล้วจ้า " 


เทคกอดฉันแน่นขึ้น แล้วก้มลงจูบหน้าผากฉัน ก่อนที่จะเลื่อนลงมาที่ปาก ฉันตกอยู่ในภวังค์จูบอันเร่าร้อนของเทค

เทคค่อยๆ เงยหน้าขึ้นช้า ทำเอาฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์

" เป็นแฟนกับผมน่ะ "  ปิ๊กพูดอย่างแผวเบา ข้างหูฉัน




///////////////////////////////////////////////////////////////////////////

จบแล้วจ้า เป็นไงมั้ง เรื่องสั้นเรื่องแรกของ ทอมบอย เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะคร้า