เรื่องเล่า ทำ ธรรม..^^

ลำดับตอนที่ #5 : วัดหนองป่าพงมีดีตรงไหน? ตอนที่..๓..

ข้อดีที่เห็นอย่างชัดเจนข้อที่ 2  คือ  “ไม่สะสมทรัพย์”

ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์ ที่หมายถึง “เงิน”

ทรัพย์  ที่หมายถึง  สิ่งก่อสร้าง

ทรัพย์  ที่หมายถึง  อุปกรณ์อำนวยต่างๆ เช่น แอร์  ตู้เย็น  ทีวี  ฯลฯ

สิ่งที่เป็นหลักฐานยืนยันข้อนี้เด่นชัดมาก คือ  ภายในวัดหนองป่าพง 

ไม่มีการจัดให้มีการบูชา(หรือเรียกอีกอย่างให้เข้าใจ คือ “ซื้อ”)ดอกไม้ธูปเทียนเพื่อสักการบูชาพระพุทธรูป  

ไม่มีการบูชาน้ำมันเติมไฟ                   

ไม่มีตู้บริจาคเรียงรายเป็นตู้ๆ  ตู้นั้น  ตู้นี้ให้เห็น

ไม่มีการเรี่ยรายบริจาคสร้างนั้น  สร้างนี่  ที่เอาไปสร้างความอลังการหรือความยิ่งใหญ่ไว้อวดใครๆ

ใครอยากกราบพระ  ก็กราบพระด้วย “ใจ”  ไม่ต้องใช้เงินบูชา

เพราะที่วัดหนองป่าพงจะเน้นที่การปฏิบัติ 

เน้นที่การบำเพ็ญภาวนา  การดูใจเจ้าของ.........

เหมือนกับที่  ที่เราเคยได้อ่าน  เคยได้ยินพระท่านว่า....  สิ่งที่จะทำให้เรา เห็นทุกข์  เกิดปัญญา  รู้แจ้งเห็นจริง  คือ การมีสติกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก...  เมื่อเป็นเช่นนี้สิ่งภายนอกทั้งหลายจึงไม่จำเป็น.......

ข้อดีของวัดหนองป่าพงข้อที่ 3  คือ  วินัยสงฆ์

เห็นชัดที่สุด คือ  แม้จะเป็นวัดป่า  ที่เต็มไปด้วยไม้ แต่....  “สะอาดมาก”   ใบไม้ตามทางเดินไม่มีรกรุงรัง.....   มองแล้วน่าอยู่ และร่มรื่นมาก

และอีกอย่างหนึ่งที่บ่งบอกถึงการมีวินัยคือ  การแบ่งเขตสงฆ์ กับฆารวาสอย่างชัดเจน  เขตสงฆ์นั้นคนทั่วไปห้ามเข้าไปอย่างเด็ดขาด 

ข้อดีของวัดหนองป่าพงข้อที่ 4  คือ  ความประหยัด

            พระที่นี่ประหยัดกันมาก  ขนาดที่คนทั่วไปยังอาย  ข้อสังเกตที่เห็น คือ  ไฟที่ไหนไม่ใช้พระท่านจะเดินปิดหมด  เหลือไว้เท่าที่ใช้เท่านั้น  แม้แต่ไฟที่เสาไฟฟ้าตามถนนในวัด  ถ้าไม่มีคนเดิน  หรือเลยกำหนดเวลาที่คนจะต้องผ่านท่านก็จะเดินไปปิด.....  สุดยอด   สุดยอดจริงๆ

            เพราะเท่าที่เห็นข้างนอก  ไฟฟ้าตามถนนทั่วไป  หรือแม้แต่เสาไฟฟ้าที่บังเอิญว่ามันอยู่หน้าบ้านก็เถอะ....  ส่วนใหญ่จะไม่มีใครสนใจปิด  บางครั้งก็เห็นไฟเปิดอยู่อย่างนั้นทั้งวันทั้งคืน  บางวันก็ปิดบ้าง  ไม่ปิดบ้าง....  เพราะเห็นกันว่าเปิดหลอดไฟสาธารณะไม่ใช่เรื่องของตนเอง  จึงไม่ค่อยมีใครใส่ใจที่จะช่วยกันดูแล........