คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สภาวะ... "เอ๋อ" ชั่วขณะ!!
เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมา "นิต-ศรี" ไปอบรม สัตว์ทดลอง ที่ ม.นเรศวร
แล้วไป ปิ้งปั๊ง "หมอคนนึง" เข้า >/////< (แอบ ปิ้งปั๊ง เขาในใจนะ อิอิ)
....
ข้อดีของการ ไป อบรม ต่างจังหวัด คือ ฺ........
ผู้เข้ารบอมทุกคน.ต้อง
..... กินข้าวด้วยกัน......
แม้ว่าจะไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกัน ก็ เถอะ!!
.....นั่งรถคันเดียวกัน......
นั่ง คนละฝั่งก็ยังดีนะ. ><
.....นอนโรงแรม ที่เดียวกัน.....
แหม๋. เสียดายที่ไม่ใช่ห้องเดียวกัน อิ อิ^^
เป็นอยู่เช่นนั้น. ไม่เคยมีโอกาสคุย กะ หมอคนนั้นหรอก!!!!
จนกระทั้งวันสุดท้ายของการอบรม ..... เป็นวันที่วุ่นวายสุดๆ
ต้อง แหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ตี 5 เพื่อเก็บกระเป๋า เช็คเอาท์...
7 โมง. รีบไปกินข้าว
กินข้าวเสร็จ 7.30 น. ย้ากกกกก. มา "ปวดท้อง". อะไรตอนนี้!!!
รีบขึ้นห้อง ไปเข้าห้องน้ำ
7.45 ตายๆๆๆๆๆ. ต้องเช็คเอาท์ ก่อน 8 โมง.
อีก 15 นาที ทันไหมนี่!?!? รถก็จาออกตอนแปดโมง.....
คิดได้อย่างนั้น ก็รีบลากกระเป๋าใบโต ตะลุด ปุด เป๋ กึ่งวิ่งกึ่งเดินออกจากห้อง
ห้องเราอยู่ชั้น 9 ลิฟล์ มี 2 ตัว
ยิ่งเวลาเรารีบๆๆ ยิ่งรู้สึกว่า ......
เมื่อไหร่ ลิฟฟ์ จะมา เร็วๆ สิวะ. เร็วๆๆๆๆ. จะ 8 โมงแล้วววววววว.
พอลิฟฟ์เปิด ออกได้ไม่ถึงครึ่ง ก็รีบแทรกตัวเข้าไปทันที
โชคดีที่ไม่มีคน. จะได้ลงไปไวๆ.
ไฟกระพริบ. วิบๆๆ. แสดงการเคลื่อนตัวลงของลิฟฟ์. อย่างนิ่มนวล
เหลือเวลาเช็คเอาท์ อีก 10 นาที. โอยๆๆๆๆ.
วิบๆๆๆๆๆ
ประตู ลิฟฟ์ เปิดออก ฝ้ า ง. ง ง
เอ้ย!!!! หัวใจ กระตุกวูบ.......
ลืม วิธีการหายใจไปชั่วขณะ .....
หมอคนนั้น ยืนอยู่ที่ประตูลิฟฟฟฟ
หัวใจเต้น ตุ๊บ.....
.ตั้บ....
ตุบ.....
ตับ. ๆ.
ขณะที่ เรารีบสาวเท้าออกจากลิฟ เสียงนุ่นๆ ก็ดังขึ้น
หมอ : "......฿@&฿฿@@฿฿.....ครับ........"
หมอพูดอะไรก็ไม่รู้ ได้ยินแค่เสียงหัวใจตัวเองที่มันเต้นโครมคราม. ตายๆๆๆ.
แต่ก็พอจะจับใจความได้ว่า กินข้าวหรือยัง ก็เลยรีบตอบไปว่า....
"กินแล้วค่ะ "
ตอบ ไปด้วยสมองที่ว่างเปล่า..... พร้อมกับรอยยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุด.....
.......
พอก้าวออกมาจากลิฟ ......
O.0
พระเจ้า....????
เลข บ่งบอกชั้นที่อยู่
เลข 5
ตัวโตมากกกกกกกก........
ยังไม่ถึงชั้น 1 เหรอ??????
ตรู จา ไปเช็คเอาท์ ชั้น 1 !!!!
หันกลับไปอีกที. ลิฟหมอก็ลงไปแล้ว
.......
นิต-ศรี.!!!! คิดได้ไงว่า เขาถามว่า "กินข้าวหรือยัง".
เขาบอกเธอว่า "ขั้นห้านะครับ!!"" ต่างหากหล่ะ!!!!
โอยๆๆๆๆ. ตายๆๆๆๆ
คิดแล้ว อยากเอาหัวโขกลิฟให้ตายไปเลยยยย. ย้ากกกก.
อายยย. ง่ะ
>//////<
พอมาถึงชั้นล่าง. หมอกำลังเช็คเอาท์
เย๋.....
แทรกแผ่นดินหนีดีไหม. ตรู.
ติดตามตอนต่อไปได้ที่ลิงค์นี้ค่ะ
http://writer.dek-d.com/yaifun/writer/viewlongc.php?id=1057646&chapter=2
ความคิดเห็น