คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Gakuen Hetalia P !! ตอนที่ 47
Gakuen Hetalia P !! ตอนที่ 47
ณ ห้องชมรม เดอะกาคุเอ็น บุ๊ค
“ฮ้าวววววววว”
นี่คือชีวิตประจำวันตามเดิมของชมรมครับ โรมีกับคิคุเธอจะนั่งคุยด้วยกันเสมอ ส่วนราฟาก็นั่งนอน ๆ ตามเดิม ส่วนผมกับเจ้อาคิกะนั้น ....
แกร๊กกกกกๆๆๆ
“ยังอ่อนหัดเหมือนเดิม แม้จะหายไปหนึ่งเดือน!!”
“คุณเจ้ ก็อ่อนหัดให้ผมบ้างเซ่ !!!!”ผมโวยในขณะที่เล่นเกม ทันใดนั้นเอง
“ไม่แดร็กฉันหรอกนะ ไอหงอก”
แกร๊กๆๆ แกร๊กๆๆ
Game over!!”
“เจ้ !!!! ทำไมทำแบบนี้กับผมมมมมมม!!!!”ผมโวยจนแทบอยากจะนอนลงกับพื้นห้อง
“อ่อนหัด มีความตั้งใจแต่ก็ยังอ่อนหัด!!”เจ้อาคิกะยิ้มมีเลศนัย
ผมมองเจ้อาคิกะด้วยสายตาประมาณว่า อ่า ทำเป็นอวด
ทันใดนั้นเอง
ปัง!!!
“โฮ่ย ๆ !! นี่มันชมรมอะไรกันค่ะ เสียงกดเกมเต็มไปหมดเล๊ยยยยยยยยย!!!”
ทุกคนในชมรมกลับหันไปมองซึ้ง ๆ หน้า แล้วเขาคนนั้นก็มาแนะนำชื่อ
“ฉันโมนาโกะ เป็นน้องสาวของฝรั่งเศล!!”
เห!!?? หา!!?
นี่คืออาการของคนในห้อง คือ สตั้น..
“คุณอาคิกะครับ นี่คือจดหมายครับ”คนรับใช้คนหนึ่งยืนจดหมายให้เจ้อาคิกะ
เจ้อาคิกะรับจดหมายนั้นมาแล้วเปิดดู ปรากฎเป็นกระดาษมีข้อความ
>> โมนาโกะ เพิ่งย้ายมาเรียนที่นี่เป็นครั้งแรก ช่วยฝากดูแลด้วยแล้วกัน เรื่องสถานที่ไม่ต้องห่วง เธอได้รับการแนะนำแล้ว เหลือแค่ดูแลไม่ให้เธออารมณ์เสียใส่ เท่านั้นล่ะ<<
“ขอตัวก่อนนะครับ”คนรับใช้ทั้งหมดเดินออกมาจากห้อง
. . .
+++
[(อี)คุณพี่!!!]
“ไม่น่าเชื่อแหะว่าคุณฟราซิสจะมีน้องสาวด้วยแหะ...”ผมพูดพลางหันไปมองคุณโมนาโกะที่กำลังกินเค้กที่โรมีซื้อมาอย่างสบายใจกับเจ้อาคิกะ
“คุณอาคิกะ เค้กอร่อยมากๆเลยค่ะ!”
“อ๋อหรอ ถ้าชอบก็กินไปเถอะนะ โดยเฉพาะของ(ไอ)คุณฟิลิปนั้นแหละ”เจ้อาคิกะสั่ง
“นี่คิดจะไม่มีกะใจเหลือเลยหรือไงกันนน!!!?”ผมโวยมา
“น้ำชานี่ เหมือนอนิเมชั่นเรื่องเคองเลยนะครับ”ราฟานั่งดื่มชาสบายใจเลยทีเดียว
“เอ๋? นี่เราจะโวยทำไมนะ เห็นเค้กเราจะก็กินสิ”โรมีนั่งหม่ำเค้ก
“ไม่คิดจะโวยต่อหรือไงบ้างฮะ!!!!!”ผมโวยอีก
“ทาไดมะครับ”คิคุเดินเข้ามาในห้อง
“อ้าว ไงคิคุ.. อ๋อ เข้ามาดื่มด้วยกันสิ”
“เอ๋?”คิคุมองอย่างสงสัยแล้วหันมามอง
“พี่คิคุ จำดิฉันไม่ได้แล้วหรอ!!”คุณโมนาโกะยิ้มมีประกายให้คิคุ
“คุณโมนาโกะ ..!!! อ่า จริงสิ เห็นได้ข่าวว่าย้ายมาที่นี่แล้วสินะครับ”คิคุยิ้มให้
“แน่นอนค่ะ!!”คุณโมนาโกะยิ้มให้อีก จน..
“เธอจะยิ้มมีประกายแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไรกัน”ผมหันไปพูดเบาๆใส่ดันหลัง
“แล้วมันผิดตรงไหนหรอค่ะ?”
ฮะ...เฮือก!!
“คุณโมนาโกะ!!”ผมเฮือกใส่ผมหันไปมองสีหน้ายันเดเระของคุณหนูโมนาโกะ
และแล้วผมก็จำใจมานั่งดื่มน้ำชากับโมนาโกะ
“....”
ผมหันไปมองคุณโมนาโกะที่กำลังทำตัวมุ้งมิ้งต่อคน พร้อมให้เค้กแด่ทุกคนในห้อง(ยกเว้นผม)
“เป็นอะไรไปหรอครับ คุณฟิลิป?”คิคุยิ้มแล้วมอง
“ไม่อยากกินเค้กต้นตำหรับอังกฤษสินะ งั้นฉันขอ”
เจ้อาคิกะกำลังะจะแย่งแต่ ...
“Stop!! ไม่ต้องเลย”ผมรีบจิ้มเค้กเข้าปากทันที
[ชิ ! ของแค่นี้ทำไมจะไม่กินล่ะ] ผมคิดฉุนแล้วพลางไปมองคุณหนูโมนาโกะ
“ง่ำ อร่อยมากเล๊ยค่า !!”
[แค่เด็กผู้หญิงคนเดียว มันทำขนลุกขณะนั้นเลยหรอเนื่ย]
+++
“พี่คะ!!!”
“โอ้ My SISTERRRR !!!! ~”
นี่คือช่วงเวลาที่ดีสำหรับผมเลยทีเดียวล่ะ....คือการปล่อย(อี)น้องสาวกลับสู่อ้อมกอดพี่ชาย =_=
“ที่จริงก็อยากดูแลหรอกนะ แต่เห็นว่าน่ารัก ไม่มีนิสัยเสียใส่ มันก็โอเคดีนะคุณพี่”เจ้อาคิกะพูด
“แน่นอน น้องสาวฉันไม่เคยทำอะไรวุ่นวายอยู่แล้ว ~”
“หรออออออ” ผมหันไปพูดเบาๆตามเคยแต่
“อย่า พูด แบบ นี้ เลย นะ ค่ะ..”
เฮือกกกก
“น่ากลัวจริงๆ”ผมพูดลอยๆ
“ขอตัวก่อนแล้วกัน!!!”คุณพี่ฟราซิสเดินกลับจากไปทันที
“....”
“ฟิลิป นายพูดถูก ...ใช่ พูดถูกเลยว่า เธอแย่งเค้กเราไปหมดเลย”เจ้อาคิกะพูด
“ใช่ เธอทำยันเดเระใส่ด้วยล่ะคะ ตอนเราจะงับเค้ก”โรมีพูด
…..
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
---จบตอนที่ 47---
ความคิดเห็น