สลับร่างมาลุ้นรัก ตอนที่ 1

สลับร่างมาลุ้นรัก

ตอนที่ 1

     แสงแดดยามเช้าทำให้ฉันรู้สึกสดชื้น พิชชากำลังยืนกางแขน สูดอากาศอันสดชื่นยามเช้า วันนี้สินะที่ความฝันเราจะเป็นจริงแล้วฉันฝันที่จะที่เป็นครูมาตั้งแต่เด็กแล้ว และวันนี้ความฝันฉันจะเป็นจริง หลังจากที่สมัครอยู่หลายที่ ในที่สุด โรงเรียนBKKHigh School ก็รับฉันเข้าทำงาน โอ๊ย!ดีใจสุดๆๆเลย สู้ๆพิชชาแกทำได้

พิชชา เดินมายืนหน้าห้อง 6/9 lสูดอากาศเข้าเต็มปอดพลางยกมือกำหมัด ไฟท์ติ้ง! สู่ๆวันนี้วันแรกเราต้องทำได้

ขณะที่พิชชายืนสูดหายใจอยู่นั้น ก็มีกระดาษที่ขยำเป็นก้อนปามาโดนหน้าอย่างจัง โอ๊ย! พิชชาสูดหายใจอีกครั้งก่อนเดินเข้าไปยืนหน้าห้อง

นักเรียนในห้องไม่มีใครสนใจเลยว่ามีใครเข้ามายืนหน้าห้อง

พิชชาเห็นว่าไม่มีนักเรียนคนไหนสนใจเธอเลยจึงหยิบแปรงลบกระดานมาเคาะโต๊ะ ติ้งๆๆ! อยู่หลายครั่งแต่ก็ไม่มีใครสนใจ

สวัดดีค่ะนักเรียนทุกคน ครูชื่อ วรพิชชา ศสิมา มาสอนวันนี้วันแรกค่ะ และจะมาเป็นครูประจำชั้น ห้อง 6/9 ด้วยค่ะ และครูจะมาสอนวิชาภาษาไทยด้วยค่ะ นักเรียนคนไหนมีปัญหาอะไรปรึกษาครูได้ค่ะ พิชชาพูดไปเรื่อยๆๆแต่ไม่มีใครสนใจที่จะฟังเลย

    “งั้นไงเจอกันวิชาภาษาไทยนะค่ะ คาบ4 นะ”

พิชชาเดินออกจากห้องโดยไม่มีใครตั่งใจฟังเลย

    “ยัยป้านี้นะครูประจำชั้นเราหรอ”

    “เฉิ่มเบ๊อะขนาดนี้จะอยู่ได้กี่วัน” 555555

    “คนนี้ฉันขอนะ ฉันคนเดียวก็เอาอยู่”

    “จัดไปเลย คิม ” 55555

พิชชามาถึงห้องพักครู ครูทุกคนต่างหันมองพิชชาพร้อมๆกัน

ครูนิสา “เป็นไงบ้างจะพิชชานักเรียนเรียบร้อยดีไหมจ๊ะ”

          “ไม่มีใครสนใจฟังที่พิชชาพูดเลยค่ะ”

ครูนิสา “ระวังหน่อยนะ”

           “ระวังอะไรค่ะ! มีอะไรหรือเปล่า”

ครูพีช “ครูสาไปพูดอะไรยังงั่นครูพิชชาไม่มีอะไรหลอกครับ แต่ระวังก็ดีนะ” 55555+++

ครูมนต์ “ก็เด็กห้องนั้นสิครับ มันไม่ไหวจริงๆเรียนก็ไม่เรียนเอาแต่หาเรื่อง ครูก่อนหน้าครูพิชชา โดนซะเละเลย อยู่ได้ 3วันก็โกยแล้ว”

      “ขนาดนั้นเลยหรอค่ะ”

เสียงออดดัง กริ่งกริ่งงงงงงงง !!!!!!!!!!

      “ฉันต้อไปสอนคาบ4 แล้วค่ะ”

      “ระวังตัวให้ดีๆๆนะ” ครูทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

พิชชาเดินไปหน้าห้อง6/9 ก้าวเท้าเข้าไปอย่างระวังตัว มองซ้าย มองขวา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พิชชาถอนหายใจ เข้าไปยืนหน้าห้อง

      “ทุกคนคงคงรู้จังครูแล้วค่ะ ครูเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอแล้วก็สอนวิชา ภาษาไทยด้วย”

พิชชาเอามือเคาะโต๊ะเพราะมีใครสนใจฟังที่เธอพูดเลย

      “หยิบหนังสือวิชาภาษาไทยขึ้นมาเปิดบทที่ 1”

พิชชาหันไปเขียนกระดาน

แต่ไม่มีใครสนใจฟังเลยเอาแต่เล่นกันโยนกระดาษกันไปมา คุยกันไม่หยุด

     555555555555 + 5555555 + นักเรียนในห้องหัวเราะพร้องกัน

โอมกระซิบกับคิม  “เฮ้ย ! ไอ้คิมมึงเบาไปปะว่าะ”

คิม “วันนี้แค่นี้ก่อน มึงดูดิติ้มๆๆยังเงียะเดียวช๊อกตายไปจะแย่ นี่ก็เพิ่งเปิดวันแรกเองเบาะ ๆเดียวใจเซาะลาออกตั้งแต่วันแรกเดียวไม่มีอะไรสนุกๆๆให้ทำ”

      “ออว่ะ”5555+++

      “นักเรียนหัวเราะอะไรกันตั้งใจเรียนหน่อยสิค่ะ วันนี้วันแรกนะถ้าไม่ตั้งใจเดี๋ยวไม่เข้าใจนะ”

เสียงออดดัง กริ่งกริ่งงงงงงงง !!!!!!!!!!!!!

      “วันนี้พอค่ะนี้นะจ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน อย่าลืมอ่านทบทวนกันด้วนนะ”

พิชชาเดินออดขากห้อง ไม่เห็นจะมีอะไรเลยพวกครุเข้าคงล้อเล่นกับเรามั่ง พิชชาพึมพำกับตัวเอง

พิชชาเดินกลับไปห้องพักครู

      55555 55555555+++++

      “พวกครูขำอะไรกันค่ะ”

พิชชา “ไม่เห็นมีอะไรเลยนิค่ะ เด็กๆๆก็ตั่งใจเรียนดีถึงจะเล่นกันบ้างก็เหอะ”5555+ หัวเราะกลบเกลื่อน

ครูนิสา “เรียบร้อยหรอค่ะ 5555” เอานี้ เอาไปส่องดู

      “กระจกส่องทำไม่ค่ะ”

      “อะไรนี่!!!! หน้าฉันทำไมมันดำยังงี้ หมึกอะไรค่ะจะล้างออกไหมนิ”

พิชชารีบวิ่งไปห้องน้ำ โอ๊ยๆๆๆทำไมไม่ออกนะล้างมา 5รอบแล้วได้แค่นี้ยังดำอยู่เลย

พิชชาเดินทำหน้าเซ็งกลับมาห้องพักครู

ครูพีช “เป็นไงบ้างครับครูพิชชา ”

        “ล้างไม่ออกเลยค่ะได้แค่นี้ ยังดำๆๆด่างๆๆอยู่เลย”

        “ถึงจะหน้าดำๆๆด่าง แต่ก็ไม่สามารถบทบังความสวยของครูพิชชาได้หรอกครับ” 5555 ครูพีชหัวเราะกรุ่มกริ่ม

       “แหม แห๊มมมมม งูโผ้หัวแล้วนะครูพิช”

       “ครูสาก็ ผมพูดออกมาจากใจเลยนะครับ”

       “จ้า จร้า ”

       “งั้นวันนี้พิชชากลับก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ”

       “ จ๊ะ ครับ พรุ่งนี้เจอกัน”

โอ๊ยๆๆแล้วฉันจะกลับบ้านยังไงนิอายเข้าตายเลย

พิชชาเอาหนังสือเดินปิดหน้าไป เดินไปเรื่อยๆก็บ่นพรึมพรำตลอดทาง

เสียงอะไร!!!!!พิชชาแง้มหนังสือดู

เสียงฝีเท้า เหมือนคนกำลังวิ่งดังมาแต่ไกล

ใกล้เข้ามา ใกล้าเข้ามา !!!!!!

เฮ้ยๆๆๆ เข้ามาทางนี้นี่หว่า พิชชายืนมองแบบงง เฮ้ยๆๆๆตายแล้วทำไงดีไปทาง ไหนดีว่ะนิ ซ้ายก็ถนน ขวาก็กำแพง ทำไงดีทำไงดี

เสียงตะโกนดังมา!!!!!!!

      "นิๆๆๆเธอยืนทำบ้าอะไรเล้า วิ่ง วิ่งงง วิ่งดิ"

พิชชาทำหน้าเลิ่กลั่ก หันรีหันขวาง วิ่งหรอ วิ่งๆๆ

ผู้ชายคนนึงวิ่งผ่านเธอไป หันกลับมาบอกเธอว่า

      “วิ่งดิยัยบ้ายืนนิ่งอยู่ทำไมเดี๋ยวก็โดนเหยียบแบนหรอก”

พิชชาหันกลับไปมองข้างหลัง เห็นผู้ชายเต็มไปหมดอาวุธครบมือวิ่งกำลังจะมาถึงเธอ

    “วิ่งดิ วิ่งยังจะหันไปมองอีกเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก วิ่งงง” ฉันไปก่อนเหลาะ

พิชชาวิ่งตามไปสุดชีวิต วิ่ง วิ่ง!!!

          วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง !!!

  ------ ติดตามตอนต่อไปค่ะ--------

ติดตามตอนต่อไปค่ะ

เพิ่งเขียนเรื่องแรกค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยค่ะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ

***** ขอบคุณที่ ตั้งใจ อ่านจนจบ นะค่ะ**