[1st love] รักแรกของหัวใจ รักสุดท้ายของชีวิต..

ลำดับตอนที่ #1 : [ [ กล่อง ] ]

          ในฤดูร้อนที่ชายป่าเมืองเวน  ทุ่งหญ้าปรากฏเป็นสีน้ำตาลอ่อน  มีกลิ่นของดินอ่อนๆ  ลมพัดอย่างเชื่องช้า  เพื่อให้รู้ว่านี่เป็นฤดูร้อนที่ยาวนาน  หญิงสาวยืนใต้ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่กลางเนินทุ่งหญ้าที่แสนกว้าง  ลมพัดชายกระโปรงของเธอปลิวลู่ตามลมอย่างอ่อนๆ  เธอมองไปสุดขอบทุ่งหญ้า  เหมือนเธอจะรอคอยอะไรบ้างอย่าง แต่ไม่นานเธอก็นั่งลง  และร้องไห้เหมือนเธอกำลังจะคิดอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอต้องเสียใจ  เธอหันมามองที่ใต้โคนต้นไม้ เธอใช้มือเรียวยาวและดูเหมือนจะเบาะบางของเธอกวาดดินที่อยู่ใต้โคนต้นไม่ออก  และเธอก็พบกับกล่องไม้ที่ดูเหมือนว่ามันเก็บความทรงจำของเธอทั้งชีวิตไว้อยู่ในกลองใบนั้น  เธอหากิ่งไม้ที่อยู่รอบๆโคนต้นไม้นั้นมา  แล้วบรรจงขุดมันขึ้นมา  ไม่นานเธอก็สามรถนำกล่องในบั้นขึ้นมาจากดินได้มา  ตอนนี้เธอหยุดร้องไห้  และเธอก็จ้องที่กล้องใบนั้นอยู่นาน 
เหมือนเธอจะตัดสินใจว่าจะเปิดหรือไม่ ...

          กล่องไม้ที่ดูเก่ามีมีกุญแจปิดล็อคไว้  เหมือนกับว่าให้แต่เจ้าของเท่านั้นเป็นผู้เปิด  หญิงสาวปลดสร้อยบนคอเธอออก สร้อยนี้เป็นสร้อยเงินธรรมดามีลายเป็นลูกโซ่เล็กๆ และมีจี้เป็นรูปลูกกุญแจ  เธอค่อยๆนำลูกกุญแจเสียบลงที่แม่กุญแจ  แกร๊ก!! เสียงดังขึ้นเมื่อเธอไขกุญแจสำเร็จ  เธอค่อยๆเปิดกล่องนั้นขึ้นมา.. เธอพบกับซองจดหมายและสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง...  เธอปิดกล่องใบนั้น  แล้วเธอก็ตัดสินใจเอากล่องใบนั้นเดินกลับบ้าน

      ระหว่างทางกลับบ้านเธอก็พยายามคิดว่า  ในจดหมายนั้นมีข้อความอะไรอยู่  บ้านของเธอเป็นบ้านไม้สองชั้น  ที่อยู่ตรงตีนเขา  ดูเหมือนว่าบ้านของเธอจะอยุ่ห่างไกลจากหมู่บ้านเล็กน้อย  บรรยากาศสงบ  มีแต่เพียงเสียงจั๊กจั่นเท่านั้นที่ร้อง  รอบๆบ้านของเธอเป็นสวนเล็กๆสวยงาม  มีลำธารไหลผ่านหลังบ้านเธอ  แต่ตอนนี้ลำธารเหลือน้ำไหลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น  ในบ้านเป็นฟอร์นิเจอร์ที่ดูเข้าก็บ้านได้ดี  ทุกอย่างในบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งอย่างลงตัว  ชั้นบนมีห้องสองห้องเป็นห้องนอนทั้งสองห้อง  ห้องของเธอนั้นอยู่ทางหลังบ้าน  และมีระเบียงยื่นออกมา  ทำให้เธอสามาระมานั่งพักผ่อน  และชมบรรยาศที่เต็มไปด้วยต้นไม้และลำธารได้  ในห้องของเธอถูกตกแต่งอย่างสวยงาน  เตียงที่มีผ้าปูสีชมพูอ่อน ที่เข้ากันได้ดีกับผ้าม่านสีชมพูที่กำลังลู่ลมอ่อนๆ  ถัดจากเตียงของเธอเป็นตู้เสื้อผ้าสีน้ำตาลอ่อน  ห้องนี้มีมุมเล็กๆสำเหรับเป็นชั้นหนังสือและมีโต๊อ่านหนังสือที่เข้ากันได้ดี  ตรงกลางห้องมีพรหมและโต๊ะญี่ปุ่นวางอยู่   เธอได้นำกล่องใบนั้นมาวางที่โต๊ะญี่ปุ่นใบนั้น ความจริงเธอตั้นใจที่จะอ่านมันหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ  แต่ในใจของเธอรอไม่ได้  แต่เธอคงไม่รอจนถึงขนาดนั้น...