คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ----1----
..............................................................................................................................
1
"ควีน!!"
ปัง
เสียงเรียกชื่อฉันพร้อมกับเสียงเปิดประตูห้องเสียงดังทำให้ฉันที่กำลังนอนสบายอยู่ถึงกับสะดุ้งงัวเงียตื่นมาดูว่าใครเป็นคนร้อง รบกวนการนอนหลับของคนสวยแบบนี้เนี้ย
"อะไรของแกเนี้ยไอ้ออสก้า คนจะหลับจะนอน" ฉันบรือตามองคนตัวสูงที่ทำสีหน้าตกใจเมื่อกี้ก่อนใบหน้ามันจะกลับมาสีหน้าปกติ - -อะไรของมันวะ
"ฉันได้ยินว่าเมื่อคืนเธอไปโดนใครเขาไล่ยิงวะ" เสียงไอ้ออสก้าซึ้งเป็นญาติที่อายุเท่ากับฉันเอ่ยถามขึ้นอย่างกวนๆ เฮ้ย! นี้มันเป็นห่วงหรือจะมาเย้ยกันวะเนี้ย กวนส้นตีนชะมัด
"ไม่รู้เหมือนกันวะ รู้แต่ว่าฉันยิงหมอบหมด" ฉันพูดพลางหยักไหล่ให้มัน ก่อนจะก้มหน้าลงในหนอนแล้วคลุมโป่งนอนต่อ ชิ! รบกวนคนจะนอนชิบหาย
"เออ ฉันรู้ว่าแกเก่งเรื่องนี้ แต่ระวังตัวหน่อยช่วงนี้น่าจะมีเยอะวะ ป๊าฝากมาบอกด้วย" ไอ้ออสก้าพูดจบก็เดินออกจากห้องฉันไปโดยไม่ลืมปิดประตูให้คืน อะไรวะยังจะมีอีกหรอแล้วนี้ฉันออกไปไหนต้องระวังตัวเป็นพิเศษใช่มั้ย เฮ้ออออ ทั้งเหนื่อยทั้งเซ็ง
ที่พูดมาคงจะสงสัยกันใช่มั้ยว่ามันเกี่ยวกับเรื่องอะไร ก็เรื่องพวกที่ตามยิงฉันเมื่อคืนนะสิ ทำไมถึงตามฆ่าฉันนะหรอคงเป็นเพราะเรื่องธุรกิจของครอบครัวฉันนะ นี้มันไม่ใช่ครั้งแรกหรอก นับมามันก็สี่ห้าครั้งแหละมั้ง ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ เพราะคิดแต่จะทำยังไงถึงจะไม่ให้พลาดท่าซะมากกว่า ครอบครัวฉันนะไม่ใช่มาเฟียแต่ก็ไม่เชิง
เพราะครอบครัวฉันเราค้าขายเกี่ยวกับอาวุธทุกชนิดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศนะ - - ไม่ต้องตกใจกันละ เพราะทุกอย่างที่ครอบครัวเราทำถูกกฎหมายแต่ก็ใช่ว่าจะสะอาด ธุรกิจทุกอย่างย่อมมีอันตรายไม่มากก็น้อย แถมมีทั้งศรัสตรูและคู่แข่ง เพราะเรื่องนี้ไงพวกที่อิจฉาครอบครัวฉันเลยหาวิธีให้ครอบครัวฉันล้ม แต่การค้าอาวุธที่ถูกกฎหมายเป็นไปได้ยากมากที่คนธรรมดาปกติจะค้าขายกันได้ถ้าไม่เส้นใหญ่จริงขายกันไม่ได้หรอก ก็ไม่รู้สิทำไมพ่อฉันถึงได้ทำให้มันถูกกฎหมายได้แล้วสินค้าแต่ละอย่างก็ใช่ว่าจะถูกๆ แต่ก็มีลูกค้ามาซื้อไม่ขาดสาย
เรื่องลูกค้าฉันไม่รู้มากหรอกส่วนมากใครมาซื้อก็เห็นไอ้ออสก้ามันมาพูดให้ฟังบ่อยๆ แล้วไม่ใช่ว่าจะขายให้ใครก็ได้หรอกนะ พวกเราขายให้แต่พวกที่มีทักษะการยิงปืน และคุ้นเคยกับอาวุธต่างๆ
ฉันคุ้นเคยกับของพวกนี้ตั้งแต่เด็กแล้วละเลยมองสิ่งของพวกนี้มันก็เหมือนของเล่นอย่างหนึ่งที่โปรดปรานมากเลยละ ^^
ฉันหัดยิ่งปืนตั้งแต่เด็ก แต่ก่อนก็ยอมรับหรอกว่ามันหวั่นๆเหมือนกันที่จะโดนยิงแล้วบาดเจ็บ แต่พอได้คุ้นชินกับมันก็เริ่มเรียนรู้วิธีการใช้มันจนมาถึงตอนนี้เรียกได้ว่าคล่องแคล่วเลยละ
ครอบครัวฉันนะทุกคนก็เก่งเรื่องใช้อาวุธพวกนี้พอตัวแล้วยังเปิดสอนยิงปืนและจำพวกอาวุธประชิดตัว มีคนสนใจที่จะมาฝึกก็จำนวนมากอยู่เหมือนกันนานๆทีฉันถึงจะลงไปดูมัน ถ้าว่างมากก็ไปช่วยสอนฝึกอีกคน
วันนี้ฉันก็คิดว่าต้องไปซ้อมยิ่งเป้าเพิ่มขึ้นอีกซักหน่อยเพราะต้องใช้งานอย่างต่อเนื่องมันก็ต้องทำการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องอะนะ
ว่าแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปที่โรงฝึกทันที ฉันเดินเข้าโรงฝึกตลอดทางเดิมก็มีเสียงปืนที่ทำการฝึกซ้อมตลอดทาง ฉันเดิมเข้าห้องซ้อมส่วนตัวของตัวเอง พร้อมกับกวาดตามองปืนที่เรียงกันอย่างเป็นระเบียบให้เลือกฝึกซ้อม วันนี้ฉันเลือกที่จะเลือกปืนกระบอกสั้นที่ใช้คล่องที่สุด ในการพกพาติดตัว และยังเป็นที่ฉันโปรดปรานซะด้วย
ปัง ปัง ปัง ปัง
ฉันเล็งปืนไปที่เป้าก่อนจะเหนี่ยวไกลยิงออกไป แถวยังโดนตรงเป้าทุกนัดเลยแหะ หึหึ
แปะ แปะ แปะ
"ว้าวว เจ้าหญิงควีนของกลุ่มเราเนี้ยฝีมือดีไม่ตกเลยนะย่ะ"
เสียงปรบมือดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยเสียงชมของเพื่อนสาวที่สวยเซ็กซี่อย่างไอลีนเดินเข้ามาในห้องซ้อมและตามมาด้วยเบลล่า
"ก็นะสิ เมื่อคืนก็จัดไปคนเดียวไม่ชวนเพื่อน งานนี้แอบนอยด์นะ" ไอลีนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเซ็งๆนิดหน่อย เหอะๆ ยัยบ้าพลังอย่างยัยนี้ชอบอะไรที่ท้าทายเรื่องแบบนี้ชอบดีนักระวังเถอะพลาดมาจะขำให้
"ยัยบ้า เรื่องแบบนี้ใครมันจะไปรู้ละว่ามันจะมาตอนไหน" ฉันพูดออกไปทำให้ไอลีนหน้างอเพิ่มอีก
"เอาน่าไอลีน เดี๋ยวก็มีอีกเชื่อฉันสิ ยิ่งควีนเนี้ยมีแน่นอนแหละ" เบลล่านิ่งอยู่นานก็เอ่ยปากพูดขึ้น ราวก็เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปกติ เชื่อเขาเลย
อันที่จริงพวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ได้รู้จักกันตั้งแต่เด็กหรอก แต่เพราะครอบครัวอยู่ในวงการแบบนี้เลยได้รู้จักกัน พอได้เจอกันก็รู้สึกว่าเข้ากันได้นะ ก็ไม่รู้สิพวกเราอยู่ด้วยกันเป็นกลุ่มมาสามคนแบบนี้ แถมแต่ละคนไม่ใช่จะอ่อนด๋อยเป็นรองใคร แต่ละคนก็เก่งเรื่องการใช้อาวุธ ซึ้งตอนแรกทุกคนก็บอกว่าฝึกมันเพื่อป้องกันตัวเท่านั้น แต่เพราะรู้สึกสนุกกับมันก็เลยนำมาเป็นของเล่นกัน แถมครอบครัวยังไม่มี ท่าทีจะขัดใจแต่กลับกัน สนับสนุนซะด้วยซ้ำ แปลกดีใช่มั้ยละพวกเรานะ คิดว่าอาวุธอันตรายพวกนี้เป็นของเล่นชิ้นโปรดนะ
แล้วก็ใช่ว่าพวกเราจะเอาไปใช้เรื่อยเปื่อยหรอกนะเราใช้มันป้องกันตัวจากคนร้าย ที่คิดจะทำร้ายเรา พอว่างๆก็แค่เอามันมาฝึกเล่น
แต่ถ้าใครมันจะมาทำร้ายเรานะ อย่าหวังจะรอดเลย หึ!
"เออควีน ป๊าแกเรียกพวกเราไปหาด้วยนะ สงสัยจะเป็นเรื่องสำคัญ" เสียงเบลล่าพูดขึ้นจึงทำให้ฉันวางปืนลงที่เดิมของมันแล้วหันไปพยักหน้าให้มันแล้วเดินนำออกไปแล้วพวกมันก็เดินตามมาทีหลัง
เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ฉันก็เห็นป๊าสุดหล่อที่อายุวัยกลางคน นั่งมาดเท่แต่สีหน้ากำลังเคลียดอยู่ ท่านหันมามองฉันที่กำลังเดินมาหยุดตรงโซฟาราคาแพง
"ป๊าเรียกพวกเรามามีอะไรหรอค่ะ?" ฉันเป็นคนถามขึ้นเมื่อพวกเรามาถึงครบทุกคนแล้ว
"ที่ป๊าเรียกมาคุยก็เพราะเรื่องที่ลูกโดนพวกมันตามเมื่อคืน ป๊าคิดว่าเราจะอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ป๊าจะจัดการพวกมันเอง"
"ป๊าจะจัดการยังไง ให้พวกเราร่วมด้วยได้มั้ยค่ะ"
"ไม่ได้หรอกลูก ป๊าจะให้เพื่อนป๊าเป็นคนจัดการนะ แต่ป๊ายังกังวล กลัวพวกนั้นจะมาทำร้ายพวกลูกก่อน ป๊าเลยจะให้พวกลูกย้ายที่เรียน ไปอยู่กับออสก้า ป๊าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"
"แต่พวกหนูดูแลตัวเองได้นะค่ะ" เมื่อนั่งฟังป๊าฉันพูดอยู่นานไอลีนก็เป็นคนเอ่ยปากพูดขึ้นมา
"ไม่ได้หรอก พวกป๊าของพวกหนูนะก็เห็นด้วยกับป๊านะ เพราะฉะนั้นไม่มีขัดแย้งอะไรทั้งนั้น เข้าใจที่ป๊าพูดมั้ย?" เมื่อป๊าพูดจบก็หันหน้าหวาดตามองพวกเราทุกคนอย่างหนักแน่น เพราะคงคิดว่าพวกเราจะขัดอะไรท่านอีก ก็ถ้าสั่งเด็ดขาดขนาดนี้ ก็คงทำอะไรไม่ได้หรอก นอกจากทำตามคำสั่ง เพราะถ้าขัดคำสั่งป๊านี้ก็เหมือนรนหาที่ เวลาป๊าโกรธมันทำให้ฉันไม่อยากเข้าใกล้ และไม่คิดจะไปใกล้ด้วยให้ฉันเจอพวกที่ตามไล่ยิงฉันเมื่อคืนเป็นสิบยังดีกว่ามาเจอป๊าโกรธด้วยซ้ำ
"อะไรกันวะ เรื่องแค่นี้เองทำไมต้องย้ายวะแก พวกเรานะป้องกันตัวเองได้อยู่แล้วนะ" เมื่อเดินออกมาจากห้องโถงเสียงยัยเบล่าก็ดังขึ้นมาอย่างไม่พอใจ
"เอาน่า ชั่งเหอะก็ทำๆตามไปก่อน จะขัดก็ไม่ได้อยู่แล้วนี้" ยัยไอลีนพูดขึ้นอย่างขอไปที ทำให้เราทั้งสองพยักหน้า ตามกันก่อนจะแยกย้ายกันกลับ โรงเรียนใหม่บางทีมันกันน่าสนุกนะ ^^
.
.
.
ADD FAN
.
Talk
ชะแว้บบบบบ มาลงให้แล้วววว บอกแล้วเม้นให้กำลังใจ นี้มีอัพถี่ๆ วันเดียวสองตอน แหม๋ -..-
คอมเม้นให้กำลังใจเค้าด้วยนะ ที่รักกกก
ความคิดเห็น