Water Boys+++++พระเอกน่าร๊ากมาก

เนื้อเรื่อง

มาอีกแล้วครับท่าน ภาพยนตร์ประเภท "เจ้าพวกขี้แพ้" ครั้งนี้มากับทีมงานที่(น่าจะ)เชื่อใจได้ นั่นคือทีมผู้ผลิตเรื่อง Shall we dance? อันลือลั่นนั่นเอง กับผู้กำกับ ชิโนบุ ยางุจิ ผกก.รุ่นใหม่ไฟแรงที่มีผลงานสุดฮาอย่าง Adrenaline Drive เป็นใบรับประกัน

Water Boys เป็นเรื่องราวของชมรมว่ายน้ำโรงเรียนมัธยมชายล้วน ทาดาโนะ ที่ถึงจุดตกต่ำอย่างที่สุด ไม่มีใครสนใจเหลียวแล จนกระทั่งมีครูสาวเซ็กซี่ (แสดงโดยดาราสาว มายูกะ ซูซุกิ หน้าตาคุ้นๆ จากซีรีย์ อุลตร้าแมน คอสมอส) เข้ามาเป็นที่ปรึกษาชมรม มีนักเรียนชายหัวงูเข้าร่วมชมรมอย่างมากมายจนกระทั่งทุกคนได้รู้ถึงจุดหมายที่แท้จริงของเธอ นั่นคือการฝึกทุกคนให้เล่นระบำใต้น้ำแทนที่จะเป็นการว่ายน้ำธรรมดา เมื่อได้รู้นักเรียนหัวงูเกือบทั้งหมดเผ่นหนีในเวลาอันรวดเร็ว เหลือเพียง 5 หนุ่มขี้แพ้ นำโดย ซูซุกิ พระเอกของเรื่องเป็นสมาชิกชมรมว่ายน้ำดั้งเดิมคนเดียวที่เหลืออยู่ โอตะ เจ้ากุ้งแห้งที่รักการเต้นอย่างสุดใจ ซาโตะ อดีตนักกีฬาบาสเกตบอลที่เล่นได้ห่วยจนถูกขับออกมา ทาคาชิ หนุ่มหัวดี เก่งในเรื่องการคำนวณแบบสุดๆ แต่เพิ่งจะมาหัดว่ายน้ำ และสุดท้าย ซาโอโตเมะ หนุ่มน้อยขี้แย ที่ซาโตะบอกว่าเขามาแอบชอบซูซุกิอยู่ แค่สารรูปของสมาชิกทั้ง 5 ก็น่าจะรับประกันความฮาได้ในระดับหนึ่งแล้วและที่แย่ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อคุณครูคนสวยกลับพบว่าตัวเองตั้งท้องได้ 8 เดือนและขอลาคลอดโดยทิ้งให้ทั้ง 5 ต้องฝ่าชะตากรรมนี้ไปด้วยกันแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ท่ามกลางการเย้ยหยันและดูถูกทั้งจากเพื่อนๆ และครูพละ จากแรกเริ่มที่คิดจะถอนตัวจากงานแสดงของงานโรงเรียนประจำปี แต่ด้วยการที่ถูกถากถางจนถึงจุดระเบิด พวกเค้าทั้ง 5 จึงร่วมมือกัน "สอนตัวเอง" ให้เล่นกีฬาอันน่าอาย (สำหรับโรงเรียนชายล้วน)นี้ให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

ระหว่างการฝึกเต้นระบำใต้น้ำของทั้ง 5 แบบเรียนกันตามตำรา (เปิดหนังสืออ่าน) อย่างน่าสมเพช ความหวังของพวกเขาก็เปล่งประกายขึ้นอีกครั้งเมื่อ ซูซุกิจับพลัดจับผลูได้ไปขอร้องครูฝึกสอนปลาโลมาให้ช่วยฝึกให้พวกเค้าตลอดช่วงปิดฤดูร้อนโดยไม่รู้ว่ากำลังถูกหลอกใช้ให้ทำงานฟรี แต่ด้วยการทำงานในสวนน้ำเยี่ยงเบ๊เช่นนั้นกลับเป็นการพัฒนาทักษะในการเต้นรำใต้น้ำให้แต่ละคนไปโดยไม่รู้ตัว (ไม่รู้เหมือนกันว่าการขัดแท็งค์น้ำจะช่วยได้ยังไง แต่สำหรับผม รายละเอียดแบบนี้คงถือว่ายกประโยชน์ให้จำเลยไปดีกว่าครับในหนังแนวนี้) ซึ่งนอกจากทักษะที่พวกเขาได้รับแล้วยังมีสิ่งหนึ่งที่งอกเงยขึ้นมาด้วย นั่นคือมิตรภาพและความสามัคคีที่ทั้ง 5 มีต่อกันตลอดการเก็บตัวที่สวนน้ำ จนเมื่อวันหนึ่งพวกเขาได้ออกข่าวทางทีวีท้องถิ่นเป็นที่โด่งดัง มีคนเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกชมรมมากมาย เกือบ 30 คน จากการแสดงเล็กๆ จึงกลายเป็นงานช้าง เจ้าขี้แพ้ทั้ง 5 ซึ่งตอนนี้ไม่ได้เป็นคนขี้แพ้ในสายตาเพื่อนอีกต่อไปต้องฝึกสอนเพื่อนๆ ให้เล่นระบำใต้น้ำแบบมืออาชีพให้ได้โดยที่แต่ละคนได้งัดเอาความอัจฉริยภาพเฉพาะตัวออกมาสรรค์สร้างท่วงท่าที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อไม่ให้อายผู้ชม อีกทั้งเหตุการณ์กลับมาโอละพ่อให้ทีมระบำใต้น้ำทีมนี้ต้องไปใช้สระว่ายน้ำขนาดมหึมาของโรงเรียนหญิงใกล้ๆ กันแทนสระน้ำเล็กๆ ของโรงเรียนตนเอง ซึ่งแน่นอนว่างานนี้มีคนมารอดูมากมายเหนือความคาดหมายหลายต่อหลายเท่านัก

ฉากที่ฮาสุดๆ และถือเป็นฉากโกลาหลฉากใหญ่คือฉากที่เจ้าขี้แพ้ทั้ง 5 ทำการแสดงระบำใต้น้ำโชว์อาจารย์พละเป็นการยั่วน้ำลายก่อนวันจริง การแสดงจบลงทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เริ่มพร้อมกับความล้มเหลววินาศสันตะโรอย่างไม่เป็นท่าของสมาชิกทั้ง 5 คนหนึ่งหัวติดไฟจนลุกโชติช่วงวิ่งลงสระแทบไม่ทัน คนนึงกระโดดลงไปรอในสระก่อนแล้ว อีกคนนึงกระโดดผิดจังหวะลงไปเหยียบหัวคนที่รออยู่ อีกคนก็เชือกผูกกางเกงขาดจนต้องจำใจกระโดดลงสระทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงคิว เหตุการณ์ทั้งหมดถูกนำเสนออกมาเป็นภาพสโลโมชั่นประกอบเพลงที่ถ่ายออกมาอย่างสวยงามพร้อมเพลงประกอบที่สนุกสนานเหมือนจะเย้ยหยันหนุ่มทั้ง 5 ในที

แม้ว่าจะเปลี่ยนผกก. แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นเสน่ห์ของภาพยนตร์ที่ทีมงานนี้สร้างยังคงฉายแววอยู่ นั่นคือเรื่องรายละเอียดอันแพรวพราวของตัวละครแต่ละตัว นอกจากผู้แสดงนำทั้ง 5 เป็นนักแสดงใหม่ทั้งหมด ซึ่งแสดงได้ดีมากในระดับหนึ่งทีเดียว คนที่จะคุ้นหน้าคุ้นตากันก็คงมี นาโอโตะ ทาคุนากะ ที่แสดงเป็นนักเต้นแทงโก้เท้าไฟจาก Shall We Dance? มาคราวนี่ ลีลาของแกยังสุดยอดเหมือนเดิมกับบทครูฝึกกำมะลอที่อาชีพแท้จริงคือคนฝึกปลาโลมาที่สวนน้ำ ท่าตอนแกเรียกปลาโลมาให้ขึ้นมากินอาหารถือว่าอยู่ในระดับสุดยอด เรียกว่าไอ้มดแดงต้องมายืมไปใช้กันเลย อีกคนหนึ่งที่คุ้นหน้าคุ้นตาจาก Shall we dance? คือคนที่เล่นเป็นนักสืบเอกชน มาคราวนี้พลิกบทอย่างสุดขั้ว คุณพี่แกเล่นเป็นมาม่าซังในคลับ แถมแต่งหน้าใส่ชุดกิโมโนดูเฮและน่ากลัวพิลึก อีกคนที่อดที่จะกล่าวถึงไม่ได้คือนางเอกครับ เธอเป็นเจ้าของฉากเปิดตัวที่เจ๋งมากๆ คงไม่มีใครที่ดูเรื่องนี้แล้วลืมฉากเธอกระโดดทำ "ไรเดอร์คิ๊ก" ใส่ตู้ขายน้ำอัดลมได้เป็นแน่ ผมคาดว่าเป็นดาราใหม่ แต่เธอช่างน่ารักมากจริงๆ กับบทสาวน้อยสมาชิกชมรมคาราเต้นี้ ถึงบทเธอจะน้อยแต่ทุกครั้งที่เธอออกมาก็จะสร้างความเฮปนน่ารักได้ทุกทีไป

ตัวผกก.ชิโนบุ เองก็ได้พัฒนาฝีมือไปพอสมควรทีเดียวนับจาก Adrenaline Drive เรื่องนั้นมักถ่ายภาพมุมกว้าง เน้นเก็บรายละเอียดทั้งหมด เพราะเนื้อเรื่องจะเน้นไปที่ฉากตลกสถานการณ์ที่มีแต่ความโกลาหนอลหม่าน จนบางครั้งทำให้คนดูขาดอารมณ์ร่วมไปได้ ขณะที่เรื่อง Water Boys ผกก. ใช้ภาพถ่ายโคลสอัพค่อยข้างบ่อย เน้นอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละครได้ดี ดูแล้วลื่นไหล ได้อารมณ์คล้อยตามได้ดีกว่ามาก

ข้อเสียของ Water Boys หากจะมีคงเป็นการขาดรายละเอียดที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัว หนังไม่ได้บอกเบื้องหลัง ความเป็นอยู่ของแต่ละคนมากนักซึ่งอาจเป็นจุดที่ทำให้ความเห็นใจที่คนดูมีต่อตัวละครน้อยลงไปมากกว่าที่ควรเป็น และอีกปัจจัยหนึ่งที่หนังประเภทนี้พึงมีคือการให้รายละเอียด กฎ กติกา มารยาทของกีฬาชนิดนั้นๆ เพื่อให้ผู้ชมได้ลุ้นกันในตอนท้ายว่าตัวเอกจะสามารถผ่านพ้อข้อจำกัดเหล่านั้นได้หรือไม่ หาแต่ข้อด้อยนี้ถือได้ว่าเป็นข้อด้อยจริงหรือในเรื่อง Water Boys?

จุดหนึ่งที่ทำให้ Water Boys แตกต่างจาก "Sumo Do, Sumo Don't" หรือ "Cool Running" ซึ่งเป็นหนังในทางเดียวกันที่ตามธรรมเนียมจะต้องจบลงที่การแข่งขันกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่ใน Water Boys นั้น ธรรมชาติของกีฬาเต้นระบำใต้น้ำเป็นการแข่งขันกับตัวเอง และตัวหนังไม่ได้ให้ผู้ชมต้องมานั่งลุ้นระทึกให้ตัวละครเอาชนะทีมอื่นๆ ได้ แต่จุดไคลแมกซ์กลับเป็นเพียงการแสดงระบำใต้น้ำในงานโรงเรียนเท่านั้น ดังนั้นข้อตำหนิที่ว่าตัวหนังไม่ได้ให้รายละเอียดของกติกาในกีฬาชนิดนี้จึงดูอ่อนด้อยลงไปทันตา อย่างไรก็ตาม หนังแสดงฉากการเต้นระบำใต้น้ำแบบ full team ในตอนท้ายทำได้สนุกสนานและบันเทิงเป็นที่สุด ผนวกเข้ากับภาพที่เร้าใจ งดงาม แม้กระทั่งบ้าระห่ำระลอกแล้วระลอกเล่า สุดท้ายหนังจบลงด้วยภาพแห่งความสำเร็จของทีมเต้นระบำใต้น้ำสมัครเล่นทีมนี้ เดินผ่านกลุ่มคนดูอย่างสง่างามท่ามกลางเสียงเชียร์และที่สำคับคือการยอมรับของเพื่อนๆ และคนที่รัก

สิ่งที่หนังต้องการนำเสนอนอกจากความสนุกสนานและตลกขบขันแล้ว เรื่องของมิตรภาพ ความสามัคคี ความไม่ย่อท้อ และความเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำก็เป็นสิ่งที่ถูกเน้นย้ำในทั้งเรื่องด้วยเช่นกัน ซูซุกิ ที่ถึงแม้จะเป็นเสมือนผู้นำกลุ่มจำเป็น เป็นผู้ที่สมาชิกทุกคนยอมรับให้เป็นหัวหน้าทีม กลับเขินอายที่จะบอกให้แฟนสาวรู้ว่าจริงๆ แล้วการเต้นระบำใต้น้ำคือกีฬาที่เขาเลือกเล่น จนกระทั่งครูฝึกสอนปลาโลมากล่าวประโยคเด็ดออกมาว่า "นายจะออกไปเต้นเป็นไอ้หน้าโง่ซะเดี๋ยวนี้ หรือจะยอมรู้สึกไร้ค่าไปตลอดชีวิต?"

Water Boys อาจเสนอมุมมองที่แตกต่าง สื่อข้อความที่แตกต่าง มีรูปแบบที่แตกต่าง ไปจากหนังในประเภทเดียวกัน แต่สิ่งหนึ่งที่หนังประเภทนี้จะมีให้คุณเสมอ นั่นคือรอยยิ้มระหว่างชม และสำหรับ Water Boys แล้ว ดูเหมือนรอยยิ้มนั้นจะกว้างเป็นพิเศษเสียด้วย

--------------------------------- ร่วมแสดงความคิดเห็นกับคุณ นีอุง
	neunth@yahoo.com นีอุง นีอุง 31/5/2545