คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 คุโด้ ไทกิ (25%)
ตอนที่ 6 คุโด้ ไทกิ
“ไทกิ...ไทกิลูกแม่...ฮึก...แม่ขอโทษ...แม่ขอโทษ...แม่จำเป็นต้องทำแบบนี้...แม่ขอโทษ...”
เสียงใครกันน่ะ มาคร่ำครวญร่ำไห้แถวนี้?
เด็กหนุ่มหันไปมองตามที่มาของเสียงก็เห็นหญิงสาวสวยผู้หนึ่งกำลังร้องไห้ ไทกิพยายามเพ่งมองว่าเธอมีหน้าตาเป็นอย่างไรแต่ก็ไม่อาจเห็นได้ด้วยมีม่านหมอกบดบังใบหน้านั้นไว้ แต่เสียงคร่ำครวญที่ร่ำร้องเรียกชื่อของเขานั้นช่างหวานไพเราะจับใจ
“แม่ขอโทษ...”
“คุณเป็นใครครับ” ไทกิเอ่ยถาม หญิงสาวคนนั้นไม่ตอบแต่กลับฉุดมือบางแล้วกุมมือข้างนั้นไว้ ไทกิจะสะบัดมือออกแต่เมื่อสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของผู้ที่เรียกตนเองว่า ‘แม่’ เขาก็กลับปล่อยให้เธอจับไว้อย่างนั้น
“แม่มาอวยพรวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของเจ้า”
“...” ไทกิไม่พูดอะไร แต่สายตาเหลือบเห็นสร้อยรูปสิงโตที่คล้องอยู่กับลำคองามระหงของหญิงสาว แล้วมองมาที่สร้อยรูปสิงโตที่มีรูปร่างเหมือนกับสร้อยของหญิงสาวตรงหน้าไม่มีผิดเพี้ยนก็ตกใจ แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ หญิงสาวคนนั้นก็ดึงแขนเขาไว้
“...เจ้าจงคำแม่ให้ดี...มันเกี่ยวกับตัวของเจ้า
เพลาใดครบรอบจงนอบน้อม บรมจอมเทวาศักดาหาญ
จงสำแดงฤทธาเดชาชาญ รัตติกาลโชติช่วงเพราะดวงเพลิง
เสียงของหญิงสาวผู้นั้นเบาลงเรื่อยๆจนเขาแทบไม่ได้ยินเสียงของเธอผู้นั้นอีก ไทกิสะดุ้งตื่นขึ้นมองไปรอบๆเห็นเพดานสีขาวก็เข้าใจในทันทีว่าเขากลับมาอยู่ที่ห้องเช่าในอพาร์ตเม้นท์ของเขาแล้ว มือบางปาดหยาดเหงื่อที่ผุดพรายตามใบหน้าหวานออก
ฝันเมื่อกี้...มันอะไรกัน...
ใครกันมาอ้างตัวว่าเป็นแม่เรา ในเมื่อพ่อเคยบอกว่าแม่เราตายไปแล้วนี่นา...
หรือว่า...วิญญาณแม่มาเข้าฝัน?
เป็นไปไม่ได้หรอก! แม่น่ะตายไปตั้งสิบแปดปีแล้วนะ...แม่ตายเพราะเสียเลือดจากการคลอดเราออกมา...
แถมพ่อเคยเล่าให้ฟังด้วยตอนแม่คลอด กว่าจะคลอดได้ก็หลายชั่วโมง แล้วแถมตอนคลอดยังมีสายฟ้าฟาดใส่ห้องคลอดจนอุปกรณ์ไฟฟ้าทุกอย่างช็อตใช้การไม่ได้ แถมถุงเลือดก็ยังแตกกระจายทั่วห้อง ทำให้ไม่มีเลือดสำรอง แม่เลยเสียชีวิตทันทีหลังคลอดเพราะเสียเลือดมากนี่นา
แล้วผู้หญิงในฝันคนนั้น...เป็นใครกันล่ะ?
ไทกิคลำสร้อยคอรูปสิงโตที่ห้อยอยู่กับลำคอระหง มันเป็นสร้อยเพียงเส้นเดียวที่มารดาของเขาทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเห็นหน้าแม่สักครั้งแม้แต่รูปถ่ายก็ไม่มีสักใบ หรือแม้แต่ชื่อของแม่พ่อก็ไม่ยอมบอก แล้วแถมยังไม่มีชื่อแม่ในสูติบัตรอีกต่างหาก มีเพียงสร้อยเส้นนี้ที่พ่อบอกว่าแม่ฝากไว้ให้ แล้วเขาก็ใส่มันติดตัวตลอดไม่เคยถอด
‘จำไว้นะไทกิ...อย่าถอดสร้อยเส้นนี้ออกเด็ดขาด ถ้าแม่เขารู้ว่าลูกถอดออก เขาคงเสียใจ...แล้วอีกอย่างแม่เขาก็มีสร้อยแบบนี้ติดตัวอีกอัน เธอขอพ่อไว้ก่อนตายบอกว่าเวลาฝังเธอ ให้สร้อยเส้นนี้สวมติดอยู่กับคอของเธอ เสมือนว่าให้มันเป็นเครื่องต่อต่อระหว่างลูกกับแม่เขาไงล่ะ’
‘ครับพ่อ ผมจะไม่ถอดสร้อยออกเลยแม้แต่วินาทีเดียว’
นั่นเป็นคำพูดที่ผู้เป็นบิดาพูดกับเขา
แม่ครับ...หรือว่าแม่จะมาหาผมจริงๆ...
แล้วสิ่งที่แม่พูดนั่น...แม่ต้องการจะบอกอะไรผมกันแน่?
ความคิดเห็น