คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฝันเป็นลางบอกเหตุ
"เธอไม่รักพี่แล้วใช่มั๊ย" ดวงตาสีเทาของเขาจ้องลึกเข้ามาในดวงตาสีฟ้ามรกตของฉัน
ราวกับจะต้อนให้จนมุม ร่างสูงหันหลังทำท่าว่าจะเดินหนี ฉันเลยวิ่งตามไปกอดเอวเขาจาก ด้านหลัง"ฉันรักพี่นะ รักพี่มากเลย พี่เลคิสพี่อย่าทิ้งฉันไปเลยนะ"
ฟุ่บ ร่างบางของซาเรนด้าเด้งขึ้นจากเตียง สะบัดผมสีม่วงที่มีความยาวถึงกลางหลังแรงๆ
ดวงตาสีฟ้ามรกตกลอกไปมาเธอฝันแบบนี้มา 3 ปีแล้นะ ให้ตายเถอะพระเจ้า
ตั้งแต่อายุ 15 ปี เธอฝันแบบนี้มาตลอดเหมือนกันทุกๆครั้ง"บ้าๆ บ้าที่สุดเลย"เธอพูดออกมา
"ทำไมต้องฝันแบบนี้ ทำไมฉันต้องฝันแบบนี้กับผู้ชายคนนั้นด้วยนะ"เธอบ่น
"ไม่เอาน่าเลิกคิดมากซักทีสิซาเรนด้า นอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องไปซ้อมที่ค่ายแต่เช้า"
บันทึกพิเศษ: เลคิส
"เธอไม่รักพี่แล้วใช่มั้ย" ผมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีฟ้ามรกตของเธอ เธอไม่ตอบ
ผมจึงหันหลังทำท่าว่าจะเดินหนี เธอเลยวิ่งตามมากอดเอวผมจากด้านหลัง
"ฉันรักพี่นะ รักพี่มากเลย พี่เลคิสพี่อย่าทิ้งฉันไปเลยนะ"
ฟุ่บ ร่างสูงพุ่งขึ้นจากเตียงเขาสะบัดผมสีแดงแรงๆสองสามที"เฮ้อฝันแบบนี้อีกแล้ว" เขาพูด
"แล้วทำไมต้องฝันแบบนี้ผู้หญิงคนนั้น เลิกคิดมากได้แล้วเลคิสพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า"
ความคิดเห็น