เรื่องจริงหรออ

เนื้อเรื่อง

เวลาบ่ายสองกว่าๆที่เกาหลี อากาศไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป
"ยาห์!!!ชูก้า ทำไมนายทำกับกระเป๋าของฉันอย่างงี้หละ"ผมบ่นน้องชายคนละพ่อคนละแม่ที่อยู่ๆก็เอามีดมาถูกระเป๋าเดินทางผมเล่นซะงั้น
"โถ่วว ฮยองอ่าา ผมเบื่อหนิ เมื่อไหร่ลุงแจซอกจะมารับพวกเราซะที"ชูก้าพูดกับผมและมองหน้าผมแบบอ้อนๆ อ่อลืมบอกไปผมชื่อควอนจียงนะครับ ผมกับชูก้าหรือมิน ยุนกิเป็นพี่น้องคนละพ่อคนละแม่กัน ผมอยู่อเมริกาตั้งแต่ตอนที่พ่อจากผมไป จนแม่ไปเจอกับพ่อของชูก้าเข้าพวกเขาเลยแต่งงานกัน ผมกับชูก้าก็ไม่คิดไรมากหรอกครับเพราะพวกเรายังเด็กอยู่มากเลย ตอนนี้ผมกับน้องก็พึ่งจะกลับเกาหลีเพราะแม่ผมกับพ่อของชูก้าเกิดอุบัติเหตุเลยทำให้พวกท่านต้องจากผมกับน้องไป พวกเราเลยตัดสินใจจะกลับมาอยู่กับลุงแจซอกที่เป็นพี่ชายคนละพ่อคนละแม่ของแม่ผม ซึ่งพูดตรงๆว่าเราไม่มีสายเชื้อสายต่อกันเลย แต่ลุงแจซอกก็ใจดีให้ผมกับน้องอยู่ด้วยเพราะลุงเขารักผมกับน้องเหมือนลูก

ครืดดดดด...
"ฮยองงงง ใช่คันนั้นอะเปล่าอ้ะ"ชูก้าสะกิดเรียกผมที่กำลังนั่งเศร้ากับเรื่องราวเก่าๆ
"นายนี้ชี้ผิดไป4คันละน้าาา "ผมตอบกลับก็มันจริงหนิ555ชูก้าตื่นเต้นจนชี้ผิดไปหมด
"โห่ววว ฮยองง่าา ผมอยากกลับบ้านแล้วหนิ งื้อออ "ชูก้าพูดพร้อมทำหน้างอใส่ผม
"โอเคๆเดะฮยองลองโทรถามลุงแจซอกให้ละกัน"ผมตอบพลางยื้อผมชูก้าเหมือนเด็กๆ
"ย่าห์!!!ฮยองง้ะ ผมเสียทรงหมดแล้วว เดะสาวๆที่นี้ไม่สนใจผมหรอก"ชูก้าพูดเสร็จก็รีบจัดผมทันที
"5555555 ฮยองว่าหนุ่มๆจะสนใจมากกว่านะ ชูก้าอ่าา"ผมแกล้งหยอกไปหนึ่งที
"ไม่อาวววววว งงื้อออออ"ชูก้าทำหน้างออีกเหมือนเคยยย ผมเลยหยุดคุยกับชูก้าและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเบอร์ล่าสุด"ลุงแจซอก"


//อันยองฮาเซโย//

"ลุงอยู่ไหนครับบ"

//ลุงอยู่ที่บริษัทหนะ เอ๊ะ ยังไม่มีใครไปรับหรอ?//

"ยังเลยครับ เอ่อคือ ตอนนี้ก็จะ4โมงแล้วด้วย"

//โอ๋ๆลุงขอโทษทีน้า พี่ซึงฮยอนมันคงยังไม่ถึงหละ เดะลุงโทรไปเร่งมันให้//

"ขอบคุณครับคุณลุง ผมขอโทษที่ทำให้คุณลุงลำบากนะครับ"

//ไม่หรอกหน่า จียงอ่าา หลานรักของลุง ลุงเต็มใจช่วยเสมอ//

"ขอบคุณครับ งั้นเจอกันที่บ้านนะครับคุณลุง"


4.10
"ฮยองงงงง มาแบ้ววววววว ใช่คันนั้นไหมมมมม"ชูก้าดระโดดเหยงๆชี้ไปทางรถคันหรูที่มาจอดอยู่ข้างหน้าพวกเรา
"ฮยองว่าใช่นะ"ผมรีบเดินไปดูที่รถคันนั้นทันที
"นายใช่จียงกับชูก้ารึป่าว"มีผู้ชายหน้าตามุ้งมิ้งคนนึงที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับถามผมเสียงดัง แต่เอ่อตาเขานี้มองไปหาชูก้าอย่างเดียวเลย
"เอ่ออ ใช่ฉันชื่อจียงส่วนน้องชายฉันชื่อมินยุนกิหรือ...."ผมยังพูดไม่ทันจบชูก้าก็รีบมาพูดขัดผมซะงั้น
"ชูก้า นายหละชื่ออะไร^^"ชูก้าพูดและส่งยิ้มน่ารักไปให้คนที่นั่งอยู่ข้างๆคนขับบ
"เอ่ออ ผมชื่อแทฮยองหรือเรียกง่ายๆว่าวี เอ่ออ ส่วนนี้พะพี่ซึงฮยอนพี่ชายคนละแม่ผมเองยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ชูก้า"เอ่อไอ้นี้มันพูดเสร็จก็โปรยยิ้มหวานมาให้ชูก้าน้องผมแบบจังๆ เอิ่มม น้องกูก็เป็นผู้ชายนะครับบ -___-
"พี่หรอ"ชูก้างงกับศัพท์นามของไอ้นุ้งวีที่เรียกชูก้าว่าพี่
"ใช่ฮะ ผมอายุน้อยกว่าพี่^^"วีตอบ และไม่ลืมที่จะส่งลอยยิ้มกรุ่มกริ่มมาให้น้องผมอีก
"นั้นดีเลย ฉันจะได้มีเพื่อนเล่นเวลาพี่จียงไม่อยู่แล้วว ต่อจากนี้นายต้องอยู่กับฉันตลอดเลย^^"ชูก้าพูดขึ้นแต่เอ๊ะมันยังไงๆอยู่แฮะ
"ชูก้านายจะทิ้งฮยองหรอ-__-"ผมแกล้งถามน้องชายที่ เอ่อ ตอนนี้ขว้าเอาตัวอีนุ้งวีออกมาจากรถแล้วเอาแขนไปคล้องคอนุ้งวีทันที
"ป่าวซะหน่อยยย ผมแค่อยากให้ฮยองมีเพื่อนใหม่คริคริ ไปนั่งข้างหลังกันเถอะวี"ชูก้าดึงวีให้ไปที่ประตูหลังทันที
"เชิญครับ ชูก้าฮยอง"อีนุ้งวีนี้ก็จี้ตามเปิดประตูให้ชูก้าซะงั้น..
"และกระเป๋าหละ..."ผมพูดออกมาแบบงงๆ
"เอ่ออ เดะพี่ยกเองจียงไปนั่งบนรถเถอะ รอพี่มารับตั้งนานคงเมื่อยมากแน่ๆ โทษทีนะคือรถมันติดหนะ^^"เอ่อพี่คนนี้ชื่อซึงฮยอนหละมั้ง เท่าทีผมจำที่อินุ้งวีมันพูดได้
"ขอบคุณนะฮะ พี่ซึงฮยอน^^"เอ่อผมพูดปกตินะครับแต่ทำไมพี่เขาถึงหน้าแดงจัง-.-สงสัยพี่เขาโดนแดดหรือป้าวนะ

ระหว่างทางผมก็คุยกับพี่ซึงฮยอนไป พี่เขาบอกว่าพี่เค้าเป็นเป็นลูกชายแท้ๆของลุงแจซอกแต่แม่เขาดันไปมีสามีใหม่ ลุงแจซอกเลยตัดสินใจแต่งงานกับแม่ของวีเพื่อธุรกิจของทั้งคู่ซึ่งตอนนั้นน้องวียังไม่เป็นวุ้นเลยครับเอาง่ายๆคือลุงแจซอกกับแม่น้องวียังไม่มีไรกัน ตอนนั้นพี่ซึงฮยอนพึ่งอายุ2ปีเอง -___- คุยไปคุยมาก็มาถึงบ้านพอดีเลย
"ซูก้าฮยองง ไปนอนห้องผมนะ นะนะนะ"อีน้องวีมันอ้อนชูก้าน้องผมใหญ่เลยฮะดูมันๆ
"ทำไมเล่า อยากให้ฉันเล่าเรื่องตอนเด็กๆให้ฟังอีกหรือไงกัน"ชูก้าพูดเสร็จก็ทำแก้มป่องและขยับหน้าเข้าหาน้องวีมากขึ้นน
"ก็ฮยองน่ารักอย่างงี้ น้องวีคนนี้จะไม่ให้ฮยองไปนอนกับใครเด็ดขาด น้องวีหวงครับบบ"ดูมานนนน หน้าด้านจริงๆ-___-
"ถ้าหวงฉันจริงๆนายก็ต้องอยู่กับฉันตลอดเวลานะ ห้ามทิ้งฉันเด็ดขาดเลย"ชูก้าพูดเสร็จก็เอานิ้วชี้2ข้างมาจิ้มๆกัน-___-เอ่อ ตอนที่ผมคุยกับพี่ซึงฮยอนเนี้ย อินุ้งวีมันแอบจีบน้องผมหรือป่าวนะ
"ได้เลยฮะ ชูก้าฮยองสุดที่รักของผม ...ฟอดดด"ไอ้เสียงฟอดนี้ไม่ใช่ไรหรอกฮะ ก็อิน้องวีมันแอบขโมยหอมน้องผมเอาดื้อๆ
"O.O"หน้าชูก้าน้องผม
">,<"หน้าอิน้องวี-___-
"ย่าห์!!!!!!นายทำไรกันนน !!!!!!"ผมถามแบบแอบขำนิดๆไม่ได้โกรธหรอกฮะ 55555
"เด็กๆก็เงี้ยแหละ รีบเอากระเป๋าไปเก็บดีกว่าเนอะจียงชี่"อยู่ดีๆพี่ซึงฮยอนก็มากระซิบบอกผม เอ่อ พี่ทำให้ผมตกใจมากครับ
"เย้ยยย โอ๊ะๆเดะผมช่วยนะพี่"ผมรีบวิ่งไปถือกระเป๋าที่พี่ซึงฮยอนถือมาถือไว้บางส่วน
"นายถือแค่นั้นก็พอเดะกระเป๋าล้มใส่หัวตายพอดี55555555ตัวยิ่งกระจิ๊ดริดอยู่"พี่เขาแอบแซวเรื่องหุ่นผมที่ เอ่อ ตัวเล็กตั้งแต่เด็กๆ
"โห่ พี่อะ ผมนี้แข็ง.....แรงนะจะบอก อิอิ5555"ผมแกล้งพูดติดตลกไปหนึ่งที
"555555 นายนี้มันน่ารักจริงๆ"ผมหูฝาดไปหรอ พี่เขาชมผมว่าน่ารัก -///-
"ใครน่ารักกันน -//-"ผมพูด
"นายไงง ขาวจั๊ว หุ่นบาง ผมสีจี๊ดจ๊าดสเปคฉันเลยยย5555"ย่าห์ทำไมใจเต้นแรงขนาดนี้-//-
"พี่นี่มันน่านักกก-//-"ผมพูดเพราะเขิล
"น่าอะไรๆ นายเขิลยิ่งน่ารักเลยนะเนี้ยย ฉันจะบ้าตายเพราะความน่ารักของนายย "พี่ซึงฮยอนทำใจผมเต้นรัวยิ่งกว่าเพลงแร๊ป
"พี่บ้าา"ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านทันที

พอเข้าไปผมก็เห็นชูก้ากับวีที่มายืนรออยู่ในบ้านนานแล้ววว แต่ทำไมชูก้าน้องผมน่าแดงจัง

40%เดะเจ๊มังกรมาต่อให้น่า อ่านแล้วคอมเม้นเยอะๆเด้อออออออ