คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Feel So Good
9
Feel So Good
10:10 PM
เฮ้อ! นี่มันแย่กว่าที่คิดนะเนี่ย!!
ตอนนี้ฉันกลับมาที่บ้านพักชั่วคราวในอเมริกาแล้วค่ะ พร้อมๆ กับมิล่า ซีดานและพวกห้าหน่อนั่น ทั้งๆ ที่ปาร์ตี้ยังไม่จบเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่อะไรหรอก
ก็ไอ้พวกห้าหน่อนี่มันดันไปต่อยชาวบ้านเขาน่ะสิ!
เท้าความหน่อยละกันว่าหลังจากที่มีกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายกลุ่มใหญ่ๆ วิ่งเข้ามาในงานอย่างไม่สนใจใคร จู่ๆ อีตาบ้าโรมิโอก็วิ่งเข้าไปเสยหมัดใส่เขาเฉย =_= ไม่รู้ว่าเกิดนึกครึ้มอะไรถึงไปทำแบบนั้น ท่าทางจะคันไม้คันมือมาก
ส่วนไลท์ ที ไทติน และเจสัน พอเห็นหัวโจกนำมีหรือที่พวกเขาจะห้าม เหอะๆ ไม่ได้กร่างน้อยหน้ากว่าโรมิโอเล้ยย
พวกเขาตีกันในงานโดยไม่สนใจอาจารย์หรือมาสเตอร์คนไหนเลยสักนิด ไม่รู้ว่าไปเก็บกดกันมาจากไหน อีกฝั่งก็ไม่ใช่ว่าจะหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่นะ ลบภาพพวกโจรหน้าเถื่อนตัดสกินเฮดไว้เคราดกครึ้ม ตัวใหญ่ๆ กล้ามเยอะๆ ไปได้เลย ตรงกันข้ามเลยแหละ
ส่วนวงแบล็กโฮล์ของซีดานที่เพิ่งเริ่มร้องไปได้ไม่กี่นาทีก็เป็นอันต้องหยุดไป ไม่ใช่แค่ว่าคนในงานมีเรื่องกันอย่างเดียวหรอก แต่มือกีต้าร์ของวงดันกระโดดลงมาร่วมตะลุมบอนด้วยน่ะสิ เป็นไงล่ะ เท่ระเบิดไปเลยใช่มั้ย (ประชด)
มิล่าน่ะโกรธมากเลยนะ ตอนกลับบ้านเธอเป็นคนขับรถของซีดานเอง แล้วให้ซีดานไปนั่งเบียดกับโรมิโอที่เบาะข้างๆ คนขับ ส่วนพวกที่เหลือก็มานั่งอัดกันเป็นปลากระป๋องอยู่เบาะหลังนี่ อ้อ..แน่นอนว่ารวมถึงฉันด้วย ฉันนึกว่าฉันจะไม่รอดแล้วด้วยซ้ำ เคยบอกไปแล้วใช่มั้ยว่าเวลามิล่าโกรธน่ะน่ากลัวมากแค่ไหน เธอขับรถเร็วร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงเลยมั้งนั่น (แหะๆ เอาความเวอร์ไว้ก่อน)
แต่ในที่สุดพวกเราทั้งเจ็ดก็กลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย โดยที่อวัยวะยังอยู่ครบสามสิบสอง แต่ฉันแย่หน่อยเพราะตะคริวกินไปได้ครึ่งตัวแล้ว -_-
“เอาล่ะ บอกฉันมาซิว่าทำไมมีเรื่องอีก ไหนว่าเคลียร์กันจบไปแล้วไง!!” มิล่ายืนกอดอกมองหน้าผู้ชายทั้งหกที่ต่างคนต่างนั่งหงอยอยู่บนโซฟาอย่างเอาเรื่อง ภาพที่ฉันเห็นไม่ต่างอะไรจากผู้ร้ายโดนตำรวจสอบสวนเลย ฮิๆ อยากเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปเก็บไว้จัง -..-
“ขยันกันจังนะเรื่องแบบนี้น่ะ ทำอะไรไม่คิดเพราะผู้หญิงคนเดียวงั้นเหรอ บ้าหรือเปล่าเนี่ย หา!!!”
“มิล่า” ซีดานปราม
เอ..แต่เมื่อกี้มิล่าพูดถึงผู้หญิงนี่นา..ใครวะ อยากถามมากแต่กลัวคนหาว่าเจือกจังนะไอรีน TOT
“พวกพี่จะต่อยกันให้มันได้อะไรขึ้นมา ในเมื่อเรื่องบ้าๆ นั่นมันก็ผ่านมาตั้งสองปีแล้ว! อีกอย่าง ยัยบ้านั่นมันหนีไปมีสามีแล้วล่ะมั้ง เหอะ!! “
“เธอไม่รู้อะไรอย่ามาพูดเลยดีกว่า”
“ทำไม แค่นี้ไม่ได้หรือไง จะต่อยฉันเหรอ ก็เอาสิ!”
“โธ่เว้ย มันไม่ได้เกี่ยวกับ ‘ยัยนั่น’ มาตั้งนานแล้วไม่รู้หรือไง! ที่ตีๆ กันตอนนี้มันศักดิ์ศรีล้วนๆ -[]-!^ “
“ปัญญาอ่อนมาก”
“พอแล้วมิล่า บ่นมากเดี๋ยวหน้าแก่นะ”
“เงียบไปเลยพี่ที พี่ก็อีกคนนะ ฉันอุตส่าห์หลงคิดว่าพี่เป็นผู้เป็นคนที่สุดในกลุ่ม แทนที่จะวิ่งเข้าไปห้ามนี่อะไร! “
“ก็มันวิ่งกรูเข้ามาซะขนาดนั้นจะให้พวกฉันเฉยๆ ยืนให้มันต่อยไงวะ!” โรมิโอแททรกขึ้นแล้วนั่นก็ทำให้มิล่าตวัดตาเขียวปั๊ดไปมองทันที
“โอเคได้..ถ้ายังไม่เลิกฉันจะรายงานแม่ อย่าลืมนะว่าพี่มี ‘คดี’ อยู่น่ะ!!” มิล่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ และนั่นก็ทำให้โรมิโอแทบจะนั่งไม่ติดที่ เขาชี้หน้าน้องตัวเองแล้วทำท่าว่าจะเข้าไปตีด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าเพื่อนๆ ดึงไว้ก่อนน่ะนะ แต่ฉันคิดว่าเขาคงจะแค่ทำท่าทางไปอย่างนั้นแหละ ผู้ชายบ้าที่ไหนจะต่อยผู้หญิง แถมผู้หญิงคนนั้นยังเป็นน้องของตัวเองอีกต่างหาก -*-
“เฮ้อ..สงสัยเธอคงต้องช่วยฉันทำแผลแล้วล่ะไอรีน” มิล่าหันมาขอความช่วยเหลือจากฉันที่เงียบอยู่นาน แน่นอนว่าฉันรับปากอย่างเต็มใจ ดังนั้นเธอจึงเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลที่เมื่อเกือบสองอาทิตย์ที่แล้วโรมิโอพึ่งจะใช้มันทำแผลให้ฉันออกมาวางไว้บนโต๊ะ
พอเปิดกล่องปฐมพยาบาล แทนที่มิล่าจะทำแผลให้แฟนหรือพี่ชายตัวเองก่อนแต่กลับหันไปใช้สำลีเช็ดหน้าให้ไลท์เฉยเลย ซีดานมองตาเขียวเลยล่ะในขณะที่ไลท์พยายามส่งสายตาบอกซีดานว่า ‘มันไม่มีอะไรในกอไผ่นะโว้ย อย่ามามองฉันแบบนั้น’ พนันกับฉันมั้ยล่ะว่ามิล่าน่ะกำลังงอน
ฉันหันไปทำแผลให้คนที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างที ส่วนไทตินกับเจสันน่ะ สงสัยจะทนความเจ็บแสบไม่ไหวล่ะมั้งเลยทำแผลให้กันเองซะเลย
“เธอไม่ต้องจ้องหน้าฉันขนาดนี้ก็ได้นะไอรีน ไอ้โรมมันเขม่นฉันจนฉันจะพรุนไปทั้งตัวแล้ว -_-; “ ทีกระซิบอย่างหวาดๆ ให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคน และพอฉันหันไปทางหมอนั่นก็พบว่าเป็นอย่างที่ทีพูดจริงๆ ด้วย -_-;
ฉันเลิกสนใจเขาและตั้งหน้าตั้งตาทำแผลให้คนตรงหน้าต่อ แล้วก็เสร็จอย่างสวยงาม (?) พอทำแผลเสร็จทีก็วิ่งตามไทตินกับเจสันเข้าไปในครัวเลย สองคนนั้นน่ะพอทำแผลเสร็จแล้วก็เข้าครัวไปก่อนหน้าเลยล่ะ เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรแน่ๆ เลย
มิล่าผละออกจากไลท์เมื่อเสร็จจากการทำแผล หมอนั่นคงไม่กล้าอยู่สู้กับสายตาขวางๆ ของซีดานล่ะมั้งถึงได้เดินหนีไปหาอะไรกินอีกคน และแทนที่มิล่าจะมาทำแผลให้แฟนหนุ่มหรือไม่ก็พี่ชายตัวเองแต่ทว่าเธอกลับเดินไปหยิบกระเป๋าถือของตัวเองแล้วขึ้นห้องไป
“โทษทีนะไอรีน ฝากที่เหลือด้วย ตอนนี้ฉันง่วงมากจริงๆ ขอตัวไปนอนก่อน” พูดจบก็เดินขึ้นห้องไปเลยโดยไม่รอให้ใครซักอะไรต่อ ทิ้งให้ซีดานมองตามด้วยแววตาอ่านไม่ออกและบรรยากาศในห้องนั่งเล่นก็เริ่มมาคุขึ้นเรื่อยๆ มีเพียงแค่เสียงช้งเช้งๆ ในครัวเท่านั้นที่ดังอยู่ตอนนี้
ตอนแรกซีดานทำท่าว่าจะเดินตามมิล่าไปแต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจลุกเดินไปข้างนอก พอฉันทำท่าว่าจะท้วงให้เขาทำแผลซีดานก็ส่ายหน้าเบาๆ เป็นเชิงปฏิเสธ เขายืนสูบบุหรี่เงียบๆ อย่างนั้นจนหมดมวนแล้วจึงขับรถกลับออกไปด้วยความเร็วสูงจนน่าหวาดกลัว
ให้มันได้อย่างนี้สิน่า -__-
ฉันเลิกคิดถึงเรื่องอื่นจากนั้นจึงหันมาสนใจคนที่นั่งทำเท่อยู่บนโซฟา หยิบกล่องปฐมพยาบาลและเดินไปหาเขาที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกฝั่งหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเขาไม่พูดอะไรจึงลงมือทำแผลให้เขาอย่างเงียบๆ สะบักสะบอมไม่น้อยเลยแต่ก็ไม่ได้ดูแย่ลงกว่าเดิมเลยสักนิด อะไรจะหล่อจนน่าหมั่นไส้ขนาดนี้นะ -_-
“โอ๊ย! เบาๆ ดิวะ” ผู้ชายตรงหน้าสะดุ้งโหยงเมื่อฉันใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดแผลตรงมุมปากให้เขา สมน้ำหน้า! ตอนต่อยนี่ไม่คิดจะเจ็บหรอก พอทำแผลนี่ชักดิ้นชักงอจังเลยนะ!
“เจ็บก็ดีแล้ว คราวหลังก็คิดดีๆ ก่อนจะไปมีเรื่อง -_- “
“นี่เธอกล้าสอนฉันเหรอวะ -[]-^ “
“ป่าวนะ ก็แค่พูดความจริง -O- “ ฉันเห็นอีตานี่ทำหน้าเหม็นเบื่อด้วยตอนที่ฉันพูดประโยคนั้นออกไป เดี๋ยวก็แกล้งทำแอลกอฮอล์หกใส่แผลซะหรอก ชิ!
แต่พอเห็นแอลกอฮอล์แล้วภาพในวันนั้นมันลอยมาเลยแฮะ =//= ยัยบ้าไอรีน ห้ามคิดอะไรฟุ้งซ่านนะ ห้ามๆๆ
“ปกตินายมีเรื่องชกต่อยอย่างนี้ทุกวันเลยหรือไง” ฉันทำทีหาเรื่องชวนคุยเพราะต้องการจะไล่บรรยากาศอึดอัดนี้ออกไป
“ไม่อ่ะ นานๆ ที”
“พูดอย่างกับจัดปาร์ตี้”
“อันนั้นทำบ่อย -_,- “
“จ้ะ -_- “ ฉันพ่นลมหายใจพรืดใหญ่จากนั้นจึงเก็บอุปกรณ์ทำแผลต่างๆ เพราะเสร็จจากการซ่อมหน้าให้โรมิโอแล้ว -.- แต่อยู่ดีๆ คนที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นถอดเสื้อตัวเองออกเฉยเลย! ทำเอาฉันหันหน้าหนีแทบไม่ทัน คนบ้า! หนาวก็หนาว จะมาโชว์ซิกส์แพ็กอะไรตอนนี้! T///T (นางเอกของเรามีภูมิต้านทานน้อยมากต่อผู้ชายที่มีซิกส์แพ็กสวยๆ แบบนี้ค่ะ - - )
“หันหน้าหนีทำไม..”
“ก็..ก็ใครจะไปบัดสีแบบนายล่ะยะ เป็นบ้าหรือไง!”
“เธอสิบ้า -_- ดูหลังให้หน่อย เจ็บ..” เขาพูดด้วยเสียงอ่อยๆ ฉันชั่งใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมหันกลับไปมองอย่างไม่ไว้ใจนัก โรมิโอนั่งหันหลังให้ แผ่นหลังขาวเนียนน่าสัมผัสของเขา (?) มีแผลฟกช้ำอย่างที่เขาบอกจริงๆ ด้วยแฮะ..
ฉันรื้อกล่องยาอีกครั้งเพื่อทายาที่แผลให้เขาแต่ให้ตายสิ พระเจ้าช่วยไอรีนด้วย มือมันสั่นเหมือนมีใครมาจับเขย่าเลยอ่ะ!!
“แค่ทายาให้แค่นี้ ทำไมต้องใจเต้นแรงด้วย คิดอะไรกับฉันหรือเปล่าเนี่ย”
หือ O_O โรมิโอได้ยินเสียงหัวใจฉันเหรอ กรี๊ดๆๆๆๆ ฉันไม่ได้อยากใจเต้นให้นายเลยนะยะ แต่สาบานได้เลยว่าถ้าผู้หญิงคนอื่นมาตกอยู่ในสภาวะแบบฉันนะ พวกหล่อนหัวใจวายตายไปนานแล้ว!!!
“หน้าแดงอยู่ล่ะสิ เขินเลย อ่ะแน้ๆ”
“เปล่าสักหน่อย”
“นอกจากมือสั่นแล้วเสียงยังสั่นอีกเหรอเนี่ย”
“นี่..ถ้านายไม่หยุดพูดฉันจะไม่ทำแผลให้นายจริงๆ ด้วย”
“อะไรวะ..แค่นี้ก็เขิน”
“โรมิโอ!!!”
“ครับ ค้าบ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ -..- “
ฉันจิ๊ปากในลำคออย่างขัดใจที่เขามาแกล้งไม่ดูเวล่ำเวลาและเพิ่มแรงที่มืออย่างจงใจแกล้งเขากลับ ส่งผลให้ผู้ชายตรงหน้าร้องลั่นออกมาทันที
แต่..มันร้องซี้ดค่ะท่านผู้ชม TOT
“ซี้ดดดด..ไอรีน เจ็บนะครับ..”
กรี๊ดๆๆๆ ใครใช้ให้นายทำเสียงแบบนั้นวะ
“เฮ้ย เธอทำอะไรเพื่อนฉันน่ะ!! -[]- “
พวกนั้นเมื่อได้ยินเสียง (แกล้ง) ซี้ดของโรมิโอก็รีบเดินออกมาในครัวเลย
“โอย..ไอรีน”
“โรมิโอ นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย TOT “
“เฮ้ย ทำไมไอ้โรมเปลือย =O= “
“ไอรีนจะปล้ำไอ้โรมเหรอ”
“โอ้ว อย่าเอาความบริสุทธิ์ของเพื่อนฉันไปสิ มันยังไร้เดียงสาอยู่นะ T_T “
ขออนุญาตถุ้ยได้มั้ย อย่าว่าฉันหยาบเลยนะ แต่ไอ้พวกนี้มันคิดบ้าอะไรอยู่!
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ พูดมากๆ เดี๋ยวจะโดนต่อยอีกรอบ ระวังไว้!!“ ฉันขู่
“เตี้ยๆ อย่างเธอจะไปทำไรใครได้ -3- “
“ กรี๊ดดด หยายคาย!“
“หุหุ”
“กลับบ้านไปได้แล้วพวกแกอ่ะ” โรมิโอทำทีเป็นไล่เพื่อนๆ เขากลับ แต่ถ้าฉันตาไม่ฝาดเมื่อกี้เห็นไอ้พวกนี้มันแอบยักคิ้วหลิ่วตาให้กันด้วย ฮึ่ยย นี่สรุปว่ารวมหัวกันแกล้งฉันสินะ!!
“เออ กลับบ้านนอนดีกว่าว่ะ”
“นั่นดิ ปาร์ตี้ไรไม่เห็นหนุกเลย”
“เดี๋ยวๆ แล้วพวกนายจะกลับกันยังไง ซีดานกลับไปแล้วนะ”
“เออว่ะ กลับยังไง”
“นั่นดิ กลับยังไง”
“แล้วเราจะกลับยังไง..”
“สงสัยคืนนี้คงต้องค้างบ้านแกแล้วว่ะ ไอ้โรม -O-; “
“-_-;;”
01:23 AM
ฉันนั่งเช็ดผมตัวเองให้แห้งหลังจากที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จได้ไม่นาน ตอนนี้เวลาที่อเมริกาตีหนึ่งกว่าๆ แล้ว เฮ้อ กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็คงตีสองนู่นแหละมั้ง พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนด้วย
ก๊อกๆๆ
หือ ใครมาเคาะประตูห้องคนอื่นดึกขนาดนี้ หรือจะเป็นมิล่า?
ฉันชั่งใจเล็กน้อยว่าจะลุกไปเปิดดีหรือเปล่า แต่แล้วก็ตัดสินใจวางผ้าเช็ดผมและเดินไปเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะอีกครั้ง
“โรมิโอ -O- “
“ก็ใช่น่ะสิ”
“มีอะไรหรือเปล่า”
“นอนด้วย”
“เฮ้ย! จะบ้าเหรอ!!”
“ทำไม แค่คืนเดียวเอง ห้องฉันคนโคตรเยอะเลย ไม่ชอบ -*- “
“ไม่ได้ย่ะ กลับห้องนายไปเลยไป” ฉันพยายามจะดันประตูให้ปิดแต่หมอนี่ยกแขนมาบังไว้ก่อน
“ยัยใจดำ แค่นี้ก็นอนด้วยไม่ได้”
“ก็ไม่ได้น่ะสิ ผู้หญิงกับผู้ชาย จะนอนด้วยกันได้ยังไง”
“ทำไมจะไม่ได้ พ่อกับแม่ฉันก็นอนด้วยกัน”
“ -_- “ เออ ก็จริงของมันนะ
“พูดจริงๆ ขอนอนด้วยหน่อย ง่วงจะตายอยู่แล้วเนี่ย” ว่าแล้วก็แกล้งหาวหวอดๆ หึ๋ย สตอ! = =
“ไม่ได้เด็ดขาด กลับห้องไปเลยไป”
“เออ กลับก็ได้วะ”
“ดีมาก”
โรมิโอมองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะยอมถอยทัพกลับไปอย่างง่ายดาย แต่เพราะมันง่ายผิดวิสัยเนี่ยแหละฉันถึงไม่ค่อยจะไว้ใจหมอนี่เท่าไหร่ ไม่ได้วิตกจริตนะ ทุกคนก็รู้ใช่มั้ยคะว่าหมอนี่เป็นคนยังไง TOT
เมื่อเห็นเขายืนกอดอกมองหน้าฉันนิ่งโดยไม่พูดอะไร ฉันจึงเลิกสนใจเขาแล้วทำท่าว่าจะปิดประตูห้อง แต่ยังไม่ทันที่ประตูจะปิดสนิทเขาก็ดันประตูเปิดออกอีกครั้งจนฉันแทบจะเซไปข้างหลังเพียงแต่สองแขนของเขารั้งเอวฉันให้เข้าไปใกล้ๆ ฉับพลันเขาก็ประกบริมฝีปากออกมาทันที
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนฉันตั้งตัวไม่ทัน รู้ตัวอีกทีเขาก็รุกล้ำริมฝีปากฉันซะแล้ว ฉันไม่สามารถหนีการคุกคามได้เลยในเมื่อเขาล็อกใบหน้าฉันไว้แน่นซะขนาดนี้ ยิ่งฉันพยายามดิ้นรนหนีเท่าไหร่ โรมิโอจะยิ่งกดจูบลงมาซ้ำๆ เป็นการลงโทษ..สัมผัสที่ร้อนแรงในตอนแรกเริ่มโอนอ่อนลงเมื่อเขาเห็นว่าฉันเลิกดิ้นไปได้สักพัก โรมิโอไล้ริมฝีปากตัวเองไปกับริมฝีปากของฉันอย่างนิ่มนวลก่อนจะกดจูบลงมาอีกครั้งและอีกครั้งอย่างไม่รู้จักพอ..
คนตรงหน้าผละริมฝีปากออกไปก่อนจะเริ่มคุกคามแถวบริเวณซอกคอและไหปลาร้า เขาเรียกสติฉันกลับคืนมาด้วยการทำรอยสีแดงๆ ไว้ จนฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ดังนั้นฉันจึงผลักเขาออก และดูเหมือนว่าเขาเองก็คงจะได้สติขึ้นมาบ้าง แต่นั่นแหละ..เขาก็ยังไม่ยอมปล่อยฉันอยู่ดี โรมิโอกอดฉันแน่นก่อนจะโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูฉันเบาๆ ..
“Good night Kiss Baby J “ แล้วจึงผละออกไปจากตัวฉัน แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่ยอมเดินกลับห้องตัวเองไปสักที ยืนยิ้มกระลิ่มกระเหลี่ยมอยู่นั่นแหละ!!
คิดบ้างมั้ยว่าฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะ!!
“ไปนอนเลยไป!”
“แล้วเธอไม่คิสฉันกลับบ้างเหรอ”
“ไอ้คนบ้ากาม!!” พูดจบก็ปิดประตูใส่หน้าเขาอย่างแรงโดยไม่กลัวว่ามันจะพังหรือจะส่งเสียงรบกวนใครหรือเปล่า
ฉันยืนพิงประตูและยกมือทั้งสองข้างจับแก้มที่ร้อนผ่าวของตัวเอง หนำซ้ำ..ริมฝีปากยังอุ่นอยู่เลย..
อ๊ากกก!! ไม่ได้นะ ห้ามคิดนะไอรีน ห้ามคิด ห้ามห้ามห้าม กรี๊ดดดด!!! (ทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง)
___________________________________________________________________________________________
ขอบคุณธีมสวยๆ จาก SHALUNLA ค่ะ ^^
ความคิดเห็น