คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Number four
4
คฤหาสน์ตระกูลโอ
คฤหาสน์หลังนี้กำลังยุ่ง สาวใช้ภายในบ้านต่างช่วยกันตักเตรียมของกินหลากหลายเอาใจคุณแม่มือใหม่อย่างจาง อี้ชิง ตามที่คุณหญิงของบ้านบอก
“วันนี้ ลูกสะใภ้ของเรากำลังเดินทางใกล้มาถึงแล้วนะคุณ”เสียงสดใสของคุณหญิงเอ่ยปากบอกผู้เป็นสามี
“ลูกสะใภ้ในดวงใจนะมาแน่ แต่ลูกชายสุดรักจะมาหรอ”ตอบแบบนี้เล่นเอาโอ ซันมี ถึงกับมองค้อนใส่
“หึ ถ้าวันนี้ตาฮุนไม่มา ฉันจะให้คุณไปยึดรถ คอนดด สนามแข่ง บัตรเครดิต บลาๆๆๆๆให้หมดเลย”ถ้าเซฮุน ยืนอยู่ตรงนี้หละก็ น้ำตาลูกผู้ชายคงต้องหลั่งไหลเป็นทางยาวแน่นอน
เอี๊ยดดดดดดด!!!
เสียงล้อขุดกับถนนหน้าคฤหาสน์เสียงดังลั่น แบบนี้คงไม่ต้องบอกหรอกว่าเป็นใคร คนที่ขับรถตามอารมณ์อย่างนี้ก็คงมีแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ โอ เซฮุน ใช่เขาขับมาด้วยความเร็วเกือบสูงสุดของมินิคูเปอร์ วันนี้เขาอยากเปลี่ยนแนวเปลี่ยนอารมณ์เปลี่ยนทรงผม แต่ละอย่างกับไม่ทำให้เขาอารมณ์เย็นขึ้นเลย กับร้อนยิ่งกว่าเดิมเป็นหลายร้อยเท่าเมื่อนึกถึงชื่อ จาง อี้ชิง
“ตายแล้วตาฮุน เปลี่ยนทรงผมมาหรอลูก”น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตกใจเอ่ยถามลูกชาย ทั้งที่เมื่อวานยังเป็นยาวละต้นคอและที่สำคัญผมลูกเธอยังเป็นสีรุ้งอยู่เลย แต่วันนี้กลับถูกไถข้างและเหลือตรงกลางไว้นิดเดียวทั้งหัวกลับกลายเป็นสีดำไปซะหมด
“ครับ”เซฮุนตอบสั้น พลางเดินเขาไปในตัวบ้าน ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวเดิน เสียงรถอีกคันก็ดังขึ้น
เอี๊ยด!!
เสียงเบรกของรถเต่าคันเล็กสีพลาสเทลน่ารักดังขั้นหน้าตัวบ้าน ทำเอาคุณหญิงและนายใหญ่ของบ้านตะลึงกันเป็นแทบ
“สวัสดีครับ คุณลุงคุณป้า”เสียงหวานใสนุ่มน่าฟังของจาง อี้ชิงเอ่ยทักทายผู้ใหญ่ทั้งสองของบ้านตระกูลโอ ทำเอาเซฮุนหันขวับกลับมาแทบไม่ทัน ตอนี้เขาเหมือนถูกมนต์สะกดไปชั่วคราว ร่างขาวอวบนิดๆพอน่ารัก ลักยิ้มที่มุมแก้มทั้งสองข้าง ผมสีน้ำตาลอ่อนดุยังไงก็คล้ายกระต่ายตัวน้อยๆ แต่ขอโทษนะ ต่อให้นายสวยหวานยังไง คนอย่างโอ เซฮุนก็ไม่มีทางปล่อยให้ทำลายงานหมั้นของเขากับลู่หานไปได้หรอก
“ตายแล้ว หนูอี้ชิงขับได้ยังไงละลูก หนูท้องอยู่นะคะ”เสียงที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใยของคุณหญิงของบ้าน ทำเอาเซฮุนถึงกลับหมั่นไส้ ขับสิ ขับเร็วๆเลย 120กิโลเมตรต่อชั่วโมงก็ได้ เบรกแตกเลยยิ่งดีเหอะ เซฮุนพลางคิดในใจ
“นี่ไง หนูอี้ชิงน่ารักใช่ไหมตาฮุน”นายใหญ่ของบ้านเอ่ย พลางแนะนำลูกสะใภ้ในดวงใจให้กับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนฟัง
“ก็งั้นๆแหละ มีหู มีตา มีปาก ไม่พิการ บนเตียงใช้งานได้ก็พอครับ”เสียงตอบกลับของเซฮุน ทำให้ร่างบางรีบก้มหน้าทันที
“ตาฮุน ทำไมพูดแบบนั้นหล่ะลูก”เสียงผู้เป็นแม่เอ่ยเตือนลูกชายสุดรักของเธอทันที
“ไม่เป็นคับ คุณป้า ผมไม่ถือสาหรอกคับ”อี้ชิงเริ่มเห็นท่าไม่ดีเลยออกปากบอกว่าไม่เป็นไร
“เสแสร้ง เหอะ!!”ไม่พุดเปล่าร่างสูงของเซฮุนคว้าข้อมือบางของอีกคนออกแรงลากให้ออกไปด้วยกันทัน โดยไม่สนว่าร่างบางจะเจ็บหรือไม่
“อึก...ปล่อยมือผมเจ็บ”ร่างบางรีบก้มแกะมือใหญ่ที่เหมือนคีมเหล็กที่บีบข้อมือของตัวเองออกทัน แม้ร่างกายของเขาจะถูกลากออกมาแล้วก็ตาม
“ตาฮุน จะเอาอี้ชิงไป แม่ไม่อนุญาตนะ”เสียงนายหญิงของบ้านที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นลูกชายลากว่าที่ลูกสะใภ้ไปที่รถแลมเบอร์กินีของตัวเอง
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับแม่ แค่จะพาเมียออกไปปลดปล่อย หึ”ร่างสูงตอบผู้เป็นแม่พลางยัดร่างเล็กของอี้ชิงเข้าไปในรถก่อนจะสตาร์ทออกไปด้วยความเร็วสูง ทิ้งให้ผู้เป็นพ่อและแม่มองตามอย่างตกใจ
บรรยากาศภายในรถช่างอึดอัดเหลือเกิน ทำให้อี้ชิงทำได้เพียงแค่ก้มหน้าและรอบมองคนข้างๆว่าจะมีแผนอะไรทำร้ายเขาเหลือเปล่า ลำพังเขาแค่คนเดียวไม่เป็นไร แต่นี่กับมีลูกตัวน้อยๆอยู่ร่วมด้วยอีกคน
“นายรู้ใช่ไหมว่า ฉันกำลังจะหมั้น แล้วทำไมถึงเสนอหน้ามาบอกว่าท้องกับฉันห๊ะ!!”สุดท้าย ผู้ชายเลือดร้อนอย่างโอ เซฮุนก็ทนไม่ไหวจนตวาดเสียงขุ่นใส่อี้ชิง ทำเอาร่างบางสะดุ้งตกใจอย่างกระต่ายน้อยที่กำลังถูกหมาป่าจับได้
“ผมไม่ได้อยากให้เรื่องราวมันเป็นแบบนี้ ฮึก..”ร่างบางพูดพลางร้องไห้ เขาไม่ได้อยากให้เรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้จริงๆ เขาไม่รู้จะบอกกับร่างสูงยังไงว่าเขาไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนี้
“เอะอะอะไรก็ร้องไห้ รู้ไหมว่า ฉันรำคราญ อยากร้องมากใช่ไหมได้ ฉันจะทำให้นายร้องไห้จนไม่มีวันลืมเลย”ร่างสูงไม่พูดเปล่ากับเหยียบคันเร่งจนมิดไมล์ ทำเอาร่างบางใจกระตุกเพราะความกลัวจนสลบไป
ร่างสูงแอบเหลือมตามองเมื่อเห็นร่างบางเงียบไปสักพักใหญ่ๆเขาได้แต่ขอทาในใจที่ต้องทำร้ายเด็กที่ได้ถือกำเนิดจากเขาซึ่งเขาก็ไม่ได้แน่ใจเหมือนว่าใช่เขาหรือเปล่าแต่จะให้เขาทำยังไงในเมื่อเขารักลู่หานนี่หนา ร่างสูงของเซฮุนขับรถมาเรื่อยจนถึงโรงพยาบาลรับทำแท้ง ซึ่งเป็นที่หมายที่เขาจะพาร่างบางที่ตอนนี้หลับไม่รู้เรื่องมาตั้งแต่แรกแล้ว
“ตื่น อี้ชิงตื่น”เซฮุนเอื้อมมือไปเขย่าร่างบางเบาๆเพื่อปลุกให้ตื่น บางครั้งเขาก็คิดนะว่าถ้าเขาไม่รักลู่หานไปซะก่อนเขาอาจจะแต่งงานกับอี้ชิงก็ได้
“อือออออ”ร่างบางลืมตาตื่นโพล่งเมื่อเห็นเห็นร่างสูงเอาหน้าเข้ามาใกล้แบบนี้ พลางในใจเต้นรัว ทำไมกันนะหัวใจต้องเต้นรัวด้วย อี้ชิงอย่าไปหัวใจเต้นสิ่
“ตื่นแล้วก็ลงรถไปสิ่”ร่างสูงเอ่ยปากบอกให้อีกคนรีบลงจากรถของตัวเองทันที พอร่างบางเปิดประตูลงจากรถ ร่างสูงกลับเอาแต่นั่งคิดอะไรบางอย่างอยู่ในรถเพียงคนเดียว มาถึงขั้นนี้แล้วแกลังเลอะไร ไอ้ฮุนเมื่อก่อน แกยังตัดสินใจอะไรเด็ดขากกว่านี้เยอะนะเว้ย เมื่อคิดได้ดังนั้นร่างสูงรีบเปิดประตูลงรถแล้วเดินไปลากแขนร่างบางเข้าไปทันที
“นี่เรากำลังจะไปไหน”ร่างบางของอี้ชิงเอ่ยปากถามทันทีเมื่อเซฮุนลากเขามาสถานที่เก่าๆมองแล้วขนลุกเหลือเกิน
“พานายมาเอาลูกออกไง” สิ้นคำพูดของร่างสูง ร่างบางหยุดเดินทันที เขาไม่คิดเลยว่าร่างสูงจะเป็นคนที่ใจร้ายใจดำทำร้ายได้แม้แต่ลุกที่เกิดจากตัวเขาและเซฮุน เพียงแค่นี้ร่างบางรีบสะบัดแขนหนีจากมือใหญ่ทันที สิ่งที่อี้ชิงคิดได้ตอนนี้คือ ต้องวิ่งให้ไกลที่สุด แม่ขอโทษนะคับ อดทนอีกนิดอย่าเป็นอะไรไป เราต้องหนีจากคนใจร้าย
พานายมาเอาลูกออกไง
By Sehun
ไรต์ขอโทษจริงๆที่อัพช้า คอมพังจร้า 5555
ตอนนี้มาอัพแล้วนะ แล้วอีกอย่างมีข่าวจะบอก
ไรต์จะเปิดอีกเรื่องหนึ่ง เรื่องเก่ายังไม่ทันจบเลย
จะเปิดอีกละ ขอบคุณทุกเม้นที่เป้นกำลังใจนะคะ
ความคิดเห็น