คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Thief one - So hot
เป็นเด็กเป็นเล็ก อย่าอ่อย..
ร่างกายเล็กนอนทับบนตัวอีกคน เหงื่อเม็ดเล็กผุดเต็มร่างเล็กไปหมดแม้ว่าแอร์จะเปิดแรงเพียงใดแต่ร่างกายที่นอนกอดกายกันนั้นร้อนกว่า คนตัวสูงขยับเพียงเล็กน้อยทำเอาคนตัวเล็กค่อยๆปรือตาขึ้น มือหนาดึงอีกคนให้ไปนอนด้านข้านแกนกายที่อยู่ในตัวหลุดออกจากกันทันที..
“เจบี.. จะไปไหน”เสียงหวานถามอย่างแผ่วเบาๆอีกคนเพียงปรายตามองก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ
ถามมาได้จะไปไหน.. เพิ่งอึ้บกันเสร็จ กินข้าวมั้ง
มือหนาเปิดก๊อกน้ำก่อนจะวักน้ำล้างหน้าตัวเอง ทำไมเขาทำแบบนี้กับนายเอกตัวเองว่ะ ..เจบีถอนหายใจก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าก่อนจะวางไว้ที่เดิมแล้วไปอาบน้ำ เสียงน้ำกระทบพื้นเรียกให้อีกคนที่นอนบนเตียงตื่น ร่างผอมบางพาตัวเองไปยังห้องน้ำ
“หัดเข้าใจคำว่าพื้นที่ส่วนตัวบ้างไหม?”
“อาบน้ำให้หน่อยเหนียวตัวจะแย่”เสียงหวานบอกก่อนจะเดินเข้าไปไกลอีกคน มือหนาจับตัวอีกคนให้มาอยู่ใต้ฝักบัวเดียวกันอยู่ดี คนตัวเล็กเลือกที่จะยืนเบียดอีกคน..
“ถอยออกไปบ้างก็ได้จะเบียดทำไม ?”
“เผื่อจะมีอีกรอบมั้ง..”เสียงหวานบอกขึ้น มือหนาจับอีกคนผลิกก่อนจะดันจนชิดผนัง มือหนาเชยคางอีกคน ตาคมมองอีกคน ตากลมโตจ้องกลับอย่างไม่กลัว
“เป็นผู้กับกับไม่ได้เป็นคนขายน้ำ”
“หรอนึกว่าเป็นผัวซะอีก J”เสียงหวานบอกก่อนจะยิ้มกว้างแล้วยักคิ้วให้อีกคน
{ C U T BIO TWITTER xkRYy_ }
ขาเรียววางยาวไปกับโซฟาร่างผอมบางนอนตะแคงมองทีวีภาพนายแบบที่กำลังมองกล้องอยู่ ..ก็แค่รีวิวจากนิตยาสารเขายังใจดูขนาดนี้เลย ตาโตมองที่พนังห้องก่อนจะรีบกดเปลี่ยนช่องทันที รายการกีฬากำลังมาการแข่งขันฟันดาบกำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า
“มากินข้าวได้แล้ว”
“แปบน่าอย่ายุ่งดิ”เสียงหวานตอบกลับแบบไม่ต้องคิดเลย ทำเอาอีกคนเท้าเอวมองทันที เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับร่างสูงปล่อยถึงแม้ว่าจะดูตัวเล็กแต่แรงเยอะเยี่ยงควาย..
ปาร์ค จินยองพี่ชายของไอ้ตัวแสบนั่นไง ..
“เจบีมึงติดต่อสถานที่แล้วใช่ป่ะว่าน้องกูต้องถ่ายแบบที่ไหน?”ร่างผอมเดินเข้ามาในห้องครัวเมื่อเห็นน้องชายตัวดีนอนจ้องทีวีเขม็งมือก็กดดทรศัพท์ยุกยิกอย่างไม่ยอมละสายตา
“เออจัดการแล้ว แล้วมึงไปไหนมาว่ะ?”เจบีที่จัดเตรียมโต๊ะเงยหน้ามองก่อนจะถามขึ้น จินยองยืนพิงผนังก่อนจะกอดอกเอาไว้
“ไปหาคนมาดิมึงจำบริษัทโฆษณาได้ป่ะ?”
“ไอ้โฆษณาถุงยางที่เขาจะเอาน้องมึงไปออกแล้วก็พยายามจะปล้ำน้องมึงอ่ะนะ?”เจบีหยิบจานมาวางเพิ่มอีกจากก่อนจะเท้าโต๊ะมองอีกคน
“เออดินี้แม่งมีลูกชายอย่างอ่อยอ่ะ”จินยองบอกก่อนจะถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย เจบีมองก่อนจะพิงเคาร์ตเอร์อีกฝั่งแล้วมองอีกคน ก่อนจะถามขึ้น
“ไม่ชอบอ่อ?”
“ชอบก็พ่องเด่ะ”จินยองรีบโวยวายทันที
“เอ้ากูจะรู้ป่ะปกติชอบไม่ใช่อ่อแบบอ่อยๆเอาง่ายๆอ่ะ”เจบีบอกอย่างติดตลกก่อนจะหัวเราะ
“ไม่ว่ะคนนี้แม่งกูบอกเลยว่ายอม เออมึงดูน้องกูดีๆนะนี้กูไว้ใจมึงอ่ะมึงเข้าใจใช่ป่ะว่างานกูอ่ะแม่งต้องขึ้นเหนือล่องใต้ ถ้าใครมันทำอะไรน้องกูให้บอกเลยนะกูฆ่าแม่งเลย”จินยองบอกขึ้นทำเอาเจบีจ้องหน้าอีกคนนิ่ง
.. ไอ้สัสกูไง
“แม่งกูพูดเลยยุงที่กัดน้องกูยังนับอ่ะ”แจบอมกลืนน้ำลายก่อนจะมองอีกคน จินยองที่ใส่อารมณ์กับการพูดมากไปเลยไม่ได้สนใจอีกคน
อือหือ .. กูข้ามไปถึงเปิดซิงน้องมึงแล้วอ่ะกูเปิดตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันวันแรกๆแล้วมึง
“ไอ้เหี้ยมึงถ้าคนที่เป็นผัวน้องกูไม่ใช่แบบท่านชีคน่ะไอ้ห่ากูไม่ยกให้หรอก!”จินยองกระแทกเสียงทำเอาแจบอมสะดุ้งก่อนจะยิ้มแห้งๆ
ช่างกล้องก็พอไหมมึง หวังสูงนะ…
“พูดแล้วขึ้นมีคนบอกกูว่าให้ระวังมึง แม่งปากหมาสัสอ่ะกูบอกเลยไม่เชื่อหรอกมึงอ่ะดีชิบหาย”จินยองบอกก่อนจะมองกีคน ทำเอาแจบอมได้แต่หัวเราะแห้งๆ
เขาพูดกันถูกหล่ะมึงจินยอง -_-
“แล้วเจบีมึงเป็นเหี้ยอะไรเงียบอยู่ได้ปากขาดเหล้าหรอมึง?”จินยองถามขึ้น แจบอมส่ายห้นาก่อนจะหัวเราเบาๆ
“เปล่าก็มึงพูดจนกูแทรกไม่ได้อ่ะฟาย”แจบอมบอกก่อนจะหัวเราะ จินยองพยักหน้าก่อนจะหันไปตะโกนเรียกน้องชายที่นอนเล่นตรงโซฟา ทำเอาแจบอมถอนหายใจพรืด
เกือบไม่รอดแล้วป่ะกู ..
“แบมเลิกดูทีวีมากินข้าวได้แล้ว”
“แปบนะพี่เนียร์ โหแจ็คสันอย่างเท่อ่า ..สักวันต้องเอาทำผัวให้ได้เลย”แบมบอกเสียงดัง รายการแข่งกีฬาก็จบลงพอดีจินยองเดินเกาหัวเข้ามาหาแจบอมที่ยืนอยู่ แจบอมเลิกคิวมองทันที
“น้องกูก็บ้าผู้ชายจัง -_-”แจบอมหัวเราะในคอก่อนจะมองดต๊ะกินข้าวที่จัดเพิ่มอีกที่หนึ่ง
“เออปล่อยไปเถอะเดียวกูปรามๆให้”แจบอมบอกก่อนจะยักไหล่ให้ จินยองยิ้มก่อนจะตบมือเบาๆ
“โห.. เห็นป่ะกูไว้ใจไม่ผิดคน”
จ้ะมึง ..
แบมแบมเดินมานั่งก่อนจะลงมือกินข้าวจินยองคอยมองน้องชายตัวเองก่อนจะยิ้มเพราะ แบมแบมเคี้ยวข้าวจนเต็มปากแถมผิวน้องเขาดูเปล่งปลั่งอวบอิ่มอีก
คิดไม่ผิดที่ไว้ใจแจบอมนะเนี่ย..
“พี่เนียร์กินจิ แบมป้อน อ้ามๆ”เสียงใสบอกก่อนจะยื่นช้อนไปตรงหน้าพี่ชายตัวเล็ก จินยองยิ้มก้อนจะกินข้าวที่น้องชายป้อนมาให้ แจบอมมองก่อนจะยิ้มเขานั่งมองสองพี่น้องกินข้าวแล้วยิ้มจางๆ
เดียวค่อยกินก็ได้มั้ง ..?
“ไอ้บีไม่กินว่ะ?”เสียงหวานของจูเนียร์ถามขึ้น เจบียักไหล่ก่อนจะมองทั้งคู่กินต่อไป แบมแบมเหลือบตามองก่อนจะกินต่อไปเงียบๆ จินยองก้มลงมานาฬิกาก่อนจะเบิกตากว้าง
“ชิบหายหล่ะ!!”เสียงหวานของจูเนียร์ดังขึ้นทำเอาแบมแบมต้องมองตามจูเนียร์รีบวางช้อนก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วแทบจะวิ่งออกจากห้องไป เสียงโทรศัพท์ของแจบอมดังขึ้นทันที แจบอมเดินออกไปกดจะมองหน้าจอที่โชว์ว่าจินยองโทรหาเขาอยู่
“ไงมึง รีบอะไร?”แจบอมกรอกเสียงเหนื่อยๆลงไป เสียงสตาร์ทเครื่องยนต์ดังขึ้นทำให้รู้ว่าอีกคนรีบมากเพียงใด
‘ กูลืมว่ามีธุระต้องออกต่างจังหวัดฝากด้วยนะมึง ’
“เออๆ มีอะไรก็โทรมานะมึง”แจบอมถอนหายใจก่อนจะเกาหัว อะไรมันจะรีบขนาดนั้นทำอย่างกับไปซุกใครไว้
‘ ฝากบอกแบมด้วยว่ากูคิดถึง ’
“รีบไปได้แหละมึง”แจบอมบอกก่อนจะหัวเราะ จินยองกดตัดสายไป แจบอมถอนหายใจก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วมานั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม ตากลมโตจ้องเขาเปิดเชิงถามว่าเกิดอะไรขึ้น
“เนียร์มันรีบไปทำงานน่ะ มันฝากบอกว่าคิดถึงนะ”แบมแบมพยักหน้ารับก่อนจะคีบกิมจิแล้วยื่นไปตรงริมฝีปากสีซีดทันที แจบอมเลิกคิ้วมองคนตัวเล็กทันที แก้มกลมสองข้างขึ้นสีแดงจนเหมือนมะเขือ ยิ่งอีกคนหลบตาไม่มองเขาอีก..
“ก็ป้อนไง”แจบอมยิ้มก่อนจะรับกิมจิที่อีกคนป้อนมาเข้าปาก
“ทำไมคนป้อนน่ารัก?”
“ไม่รู้กินๆไปเถอะ”เสียงหวานพูดก่อนจะตักข้าวจ่อไปที่ปากอีกคน แจบอมมองก่อนจะยิ้มกว้างจนตาแทบหายไป
“น่ารักให้มันได้งี้ทุกวันดิ”
มาอัพแล้วรอกันนานไหม55555555555555
ฝากเรื่องนี้ด้วยนะสำหรับคนที่รักบีแบมและ
ภาคต่อมาร์คขี้ยั่ว
#ฟิคบีหลงเด็ก
ความคิดเห็น