คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : MFB X : ชวนสวดมนต์ XD
JR BAMBAM
รักเขาหน่อยนะ
ตัวเอง XD
รักหวานหวานแบบไม่ต้องเติมน้ำตาลเลยคนดี ♡
ในที่สุดก็มาถึงวันที่เด็กๆมัธยมปลายปีสองและสามต้องไปเข้าค่าย กระเป๋าใบโตหลายใบถูกวางไว้ที่ท้ายรถเดียวเหล่าสตาฟก็จะมายกขึ้นไปเก็บ นักเรียนทุกคนต่างเดินขึ้นรถไปเพื่อเลือกที่นั่งด้วยความที่นักเรียนสองชั้นมารวมกับทำให้คละกันไปบ้างเลยต้องเลยตามเลยอย่างเช่นคันแรกที่มีประธานนักเรียนนั่งอยู่เป็นต้น..
“ใช้เส้นอ่ะพี่แจบอมนิสัยไม่ดี”มือเล็กยกขึ้นบีบจมูกอีกคนเบาๆ ทำเอาอีกคนยิ้มจนตาหยี มือหนารั้งเอวเล็กของอีกคนมาใกล้จนตักจะเกยกันอยู่แล้วมือเล็กดันแผ่นอกอีกคนไว้
“ก็พี่อยากนั่งกับจินยอง.. กลัวคิดถึง”น้ำเสียงออดอ้อนของอีกคนทำเอาคนตัวเล็กยิ้มแทบแก้มปริ่ใบหน้าหวานก้มลงใกล้อีกคนก่อนจะกดปลายจมูกลงที่แก้มกร้านเบาๆ
“ทำไมอาจารย์แจ็คสันถึงขึ้นมานั่งคันนี้ว่ะ?”
“นั่นดิว่ะทำไมเขาไม่นั่งรถครูไปว่ะ?”
“นินทาขนาดนี้มึงไม่เดินไปบอกครูเขาเลยว่ะ?”
เสียงนินทาดังขึ้นใกล้ๆยองแจที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้น ชัดเจนมากเลยอาจารย์แจ็คสัน หวังกับน้องคิม ยูคยอมมายืนข้างเก้าอี้เขาแล้ว.. คนตัวเล็กเลยเลือกที่จะยืนขึ้นแล้วเดินออกไปแต่แจ็คสันกลับจับมืออีกคนไว้แทน ยองแจหันมองแบบงงๆยูคยอมเดินเข้าไปนั่งที่ในสุดก่อนจะยักที่พักแขนขึ้นแล้วจับเอวอีกคน
“น้องยูคยอมจะทำอะไรพี่ครับ -/////-”เสียงหวานเอ่ยถาม แต่เด็กตัวโตกลับยิ้มไม่ตอบแล้วดึงเอวเขาให้ไปล้มที่ตักแกร่ง ทำเอาคนตัวเล็กขืนตัวนั่งหลังตรงทันทีแจ็คสันยิ้มก่อนจะนั่งเก้าอี้อีกตัว
“โอโห้.. ไม่ธรรมดาครับ”แจบอมที่นั่งเก้าอี้ตัวข้างหน้าเกาะเบาะหันกลับมาแซวเพื่อนตัวเล็กเลยได้ค้อนวงโตทันที แจบอมยิ้มให้คนทั้งคู่ที่พยายามกอดเอวเพื่อนตัวเล็วของเขาไว้
“อาจารย์ครับไม่เบียดไปหรอครับ? ให้ผมจัดที่ใหม่ไหมครับ?”แจบอมพูดอย่างยิ้มๆแจ็คสันส่งยิ้มบางๆให้
“ไม่เป็นไรครับ คุณประธานนักเรียน ครูนั่งนี้ได้สบายมาก”แจ็คสันพูดก่อนจะหัวเราะออกมา แจบอมยิ้มก่อนจะกลับไปนั่งที่เดิม แจ็คสันก้มมองคนที่นั่งตักเขาแต่ยืดขาไปทางน้องชายเขา ใบหน้าหวานดูตีกันยุ่งไปหมด นิ้วชี้จิ้มลงหว่างคิ้วก่อนจะใช้มือนวดวนเบาๆ
“เป็นอะไรทำหน้าเครียด?”เสียงทุ้มถามขึ้นยองแจมองก่อนจะแลบลิ้นใส่ทันที
“ครูเป็นบ้ารึไงจับผมมานั่งตรงนี้อ่ะแล้วนี้ปวดขาไหมหล่ะตัวผมหนักจะตายให้ผมไปนั่งดีๆก็ได้นิแล้ว.. ย่าห์! ยูคยอมมืออย่าไวสิ”ยองแจบอกก่อนจะพยายามขืนตัวแต่อีกคนก็รวบเอวเขาไว้ซะแน่น มือหนาของเด็กตัวโตก็ลูบขาเขาอยู่เบาๆชวนขนลุกยองแจจะบ้าแล้วครับ ..
“ก็ไม่หนักนิ่.. ”แจ็คสันบอกก่อนจะลูบแก้มอีกคนเบาๆที่แดงจนลามมาถึงหู
“แต่ว่า..”เสียงหวานเอ่ยท้วงอีกครั้งแต่แจ็คสันก็พูดขัดขึ้นมาอีกครั้ง
“ไม่มีแต่ครับนั่งไปเถอะครูไม่ว่า”แจ็คสันบอกอีกครั้งก่อนจะจับหัวอีกคนให้ซบไหล่เขาไปยองแจเงยหน้ามองอีกคนทันที ก่อนจะกัดปากตัวเองทำไมสองพี่น้องคู่นี้ต้องมาทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหวด้วยนะ!
แม่ฮะหัวใจยองแจมันเต้นแรงมากเลย..
เขินตัวจะแตกแล้วอ่า -/ -
.
คนตัวเล็กขึ้นมาบนรถก็เจอบรรยากาศสีชมพูของเพื่อนตัวไซต์มินิอย่างจินยองกำลังสวีตกับคุณประธานนักเรียนเพลย์บอยก็เลยนอย์ดๆไปนั่งติดหน้าต่างอีกฝั่งข้างรถ คนตัวเล็กถอนหายใจพอมองไปด้านหลังยูคยอมก็นั่งกับพี่แจ็คสันมีรุ่นพี่ยองแจอีก ..
เหงาจุงเบยยย .
“นั่งคนเดียวเหงาป่ะ?”เสียงทุ้มดังขึ้นใกล้แต่คนตัวเล็กที่มัวแต่นอย์ดมองออกไปนอกกระจกรถเคลื่อนตัวออกไปแล้ว.. คนตัวสูงมองคนตัวเล็กที่นั่งหน้ามุย มือหน้ายกขึ้นเสยผมสีแดงก่อนจะถือวิสาสะนั่งข้างๆคนตัวเล็กซะเลย
“ไม่ปวดคอหรอ? นั่งมองแต่ข้างนอก?”เสียงทุ้มดังขึ้นอีกครั้ง คนตัวเล็กถอนหายใจเบาๆก่อนจะหันกลับมา
“พี่มาร์ค!”เสียงหวานร้องลั่นทันทีก็นั่งมาตั้งนานใครจะไปรู้ว่าพี่มาร์คจะมานั่งด้วย - /-
“อืม เป็นอะไรนอย์ดเพื่อนตัวเองหรอ? นี้แม่ฝากให้พี่มาดูเรา”เสียงทุ้มบอกพร้อมกับมือหนาที่วางลงบนหัวแล้วโยกไปมา คนตัวเล็กยิ้มกว้างจนตาแทบกลืนหายไป
“จริงๆคุณม๊าไม่ฝากก็อยากดูแลหล่ะสิ”คนตัวเล็กบอกออกไปถึงจะอายๆแต่ก็นะ
เต๊าะพี่มาร์คหน่อยจะเป็นอะไรไป..
คนตัวสูงมองอีกคนก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้รอยยิ้มเผยออกมาจนเห็นเขี้ยวซี่เล็กๆสองข้าง มือหน้าจับแก้มของคนตัวเล็กก่อนจะบีบเบาๆ แก้มกลมสองข้างค่อยๆขึ้นสีระเรื่อ ตากลมโตช้อนมองอีกคน
“อยากสิอยากดูแลมากเลยคนนี้อ่ะ”เสียงทุ้มบอกก่อนจะปล่อยแก้มเขาแล้วหันกลับไปนั่งที่เดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนตัวเล็กยิ้มกว้าง วิวข้างทางไม่ต้องดูกันแล้ว ดูหน้าพี่มาร์คฟินกว่าเยอะ แถมพี่มาร์คคนบ้ามาทำให้ใจเต้นแรงแบบนี้..
ขอเขาเป็นแฟนรับผิดชอบเลยนะ
ฮริ้งงงงงงงงงงงง -///3///-
-
คนตัวเล็กที่หลับบนตักแกร่งของอาจารย์หนุ่ม ยังคงไม่รู้สึกตัวขนาดถูกย้ายมานั่งตักแกร่งของเด็กตัวโตอย่างคิมยูคยอมแล้วก็ยังไม่ยอมตื่นเลย หัวถุยซุกลงที่อกแกร่งก่อนดิ้นซักหน่อยเพื่อหาท่าทางที่สบายตัว แจ็คสันเหลือบมองก่อนจะลูบหัวอีกคนเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืนเดินลงไปยังข้างล่างเพื่อคุยกับคนขับที่ก็ใกล้ถึงค่ายแล้ว..
“ในฝันมีผมรึเปล่าน้า?”เสียงทุ้มพูดขึ้นก่อนจะยิ้มจนดวงตาแทบกลืนหายไป ริมฝีปากนุ่มกดลงจูบกลุ่มที่กลุ่มผมนิ่มก่อนจะมองคนในอ้อมกอดที่ยังหลับสนิทอยู่
.
ทางด้านประธานนักเรียนคนผมเทานั่งมองคนตัวเล็กที่สัปหงกไม่ยอมหลับซักทีมือหนาจะหัวอีกคนให้ซบไหลแต่อีกคนกลับขืนตัวจะนั่งมองวิวข้างนอกอยู่ดี คนตัวสูงได้แต่ถอนหายใจกับความดื้อของอีกคน
“อีกนิดนึงจะถึงแล้วนอนเถอะเดียวพี่ปลุกนะคนดี”เสียงทุ้มกระซิบบอกคนตัวเล็กที่นั่งข้างกันแต่อีกคนกับส่ายหน้าไม่พอ ยังเอาหน้ามาวางบนไหล่หนาแล้วยู่ปาก แจบอมหันมองก่อนจะบีบจมูกอีกคนเบา
“ทำไมไม่ยอมนอนห้ะตัวแสบ?”เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็กยิ่งยู่ปากมากกว่าเดิมมือเล็กตวัดกอดเอวหนาเอาไว้
“ก็เขาอยากรอนอนพร้อมแจบอมตอนกลางคืน”เสียงหวานบอกก่อนจะเลื่อนหน้ามาซุกไหลแทน แจบอมมองกลุ่มผมสีเข้ม ทำไมน่ารัก?
“งั้นคืนนี้จะไม่ให้นอน”เสียงทุ้มบอกพร้อมกับปลายจมูกที่กดลงบนกลุ่มผมนิ่ม แจบอมผละออกมาคนตัวเล็กก็เงยหน้ามองเขาก่อนจะทำปากยื่นใส่ทันที
“แจบอมจะทำอะไรคืนนี้แจบอมต้องนอนกอดเขานะ!”เสียงหวานบอกก่อนจะแจบอมยกยิ้มมุมปากก่อนจะรั้งเอวบางมากอดไว้ทำให้อีกคนถลาเข้าอกแกร่งทันที คนตัวเล็กมองอีกคนก่อนจะเลิกคิ้วมอง
“ก็เดียวจะกอดแน่นๆไง”คนผมเทาบอกก่อนจะบีบจมูกรั้นเบาๆ แต่คนตัวเล็กลับขมวดคิ้วเป็นโบว์ทันที
“แจบอมหมายถึงนอนกอดเฉยๆใช่ไหม?”
“เรามาชื่อย่อเรียกตัวเองกันดีกว่าเนอะตัวเล็ก”คนผมเทาเลือกที่จะไม่ตอบคำถามแต่เปลี่ยนเรื่องแทนคนตัวเล็กได้แต่ขมวดคิ้วมองอีกคน
“พี่เรียกเราตัวเล็กไม่เอาดีอ่ะคนโรงเรียนเราแม่งมีแต่คนตัวเล็กไซต์มินิกันทั้งนั้น อืม.. จูเนียร์ไหม?”คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดเอียงคอมองก่อนจะพยักหน้ารัวๆทันที เจบีลูบหัวอีกคนเบาๆ
“แต่แบมแบมก็เรียกเขางี้อ่ะ.. งั้นแจบอมก็ต้องเจบี แจบอมเจบีเนอะๆ”คนตัวเล็กบอกก่อนมือหนาจะลูบหัวถุยเบาๆ จินยองยิ้มกว้าก่อนจะเขย่งตัวจุ้บลงที่ปลายคางอีกคนเบาๆ ทำเอาอีกคนยิ้มกว้าง จินยองกลับไปนั่งตามเดิมดีๆ รถทั้งคันจอดสนิทแจบอมลุกขึ้นยืนก่อนจะจับมืออีกคน ให้ลุกขึ้นก่อนจะพาเดินลงจากรถบัส
“ทะเลนิ!!”เสียงหวานร้องออกมาแจบอมยิ้มกว้างคนตัวสูงมองรถบัสหลายคันที่เขามาจอดเทียบชายทะเลกระเป๋าถูกยกลงมาวางเด็กหลายคนยกกระเป๋ามารวมตัวกันที่ชายหาด แจบอมยกกระเป๋าของคนตัวเล็กมาวางก่อนจะทิ้งให้คนตัวเล็กอยู่กับพวกมาร์คแทน
“แบมแบมหัวไปโดนอะไรอ่ะโนเลย..”ยองแจที่มองหัวปูดๆของรุ่นหน้าถึงแม้ว่าตาเขาจะยังลืมไม่เต็มทีแต่ก็เห็นชัดว่าที่หัวของอีกคนมันปูดขึ้นมา
“ก็แบบตอนนั้นกำลังสัปหงกหัวมันเลยไปโขกกับกระจกรถ”แบมแบมตอบกลับเสี่ยงอ่อยทันที ยองแจยิ้มจางๆให้ก่อนจะลูบหัวอีกคนเบาๆ
“คราวหลังก็ระวังๆนะหัวโนเลย”แบมแบมชูสองนิ้วเป็นเชิงว่าไม่เป็นไรก่อนจะยิ้มจนตาปิด แล้วหันไปมองคนตัวสูงที่นั่งมาด้วยกันตลอดทางยืนล้วงกระเป๋ากางเกงมองบรรยากาศของทะเล
“พี่มาร์คก็ใจร้ายมั่วแต่อ่านหนังสือทำไมไม่ทำแบบพระเอกนิยายงี้อ่ะแบบจับหัวพิงไหล่งี้อ่ะ... แบมแบมเจ็บนะ”คนตัวเล็กยู่ปากใส่อีกคนมาร์คก้มลงมองอีกคนที่ยู่ปากใส่เขา
“ก็แบมไม่บอกพี่ พี่ก็ไม่รู้ว่าต้องจับรึเปล่า ..”มาร์คบอกก่อนจะยักไหล่ให้ ทำเอ้าคนตัวเล็กถอนหายใจยาวก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่นทันที
แหม..
อยู่ดีๆอยากเตะพี่มาร์คลงทะเล
“พี่มาร์คแม่ง!”เสียงหวานบอกก่อนจะตีไหล่หนาเบาๆ คนตัวสูงมองก่อนจะเลิกคิ้ว แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรเสียงประกาศจากครูดังขึ้นทำให้พวกเขาต้องหันมองกันหมด
“เอาหล่ะเราต้องจับกลุ่มกันสี่คน แล้วไปหาที่กางเต้นท์เพื่อนอนกันตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้วบ่ายสามเจอกันตรงนี้นักเรียนทุกคนเข้าใจไหมอย่าไปกางไกลมากนะ ปฏิบัติ!”นักเรียนหลายคนรวมกันจับกลุ่มก่อนจะแยกย้ายไปรับเต้นท์ก่อนจะเดินแยกกันไป แจบอมที่เดินเข้ามาพร้อมเต้นท์ในมือ
“เอาไงอ่ะ?”แจบอมถามขึ้นมาร์คยักไหล่เบาๆ แจ็คสันถือเต้นก่อนจะเดินเข้ามาหาทุกคน
“นอนแบบนี้ดีกว่าแบมแบม พี่มาร์ค พี่แจบอม จูเนียร์นอนด้วยกัน ยูคยอมกับพี่แจ็คสันคงอยากนอนกับยองแจมากกว่า”แบมแบมพูดขึ้นทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยแต่คงมีคนหนึ่งที่ไม่เป็นด้วย..
“เห้ย! ไม่เอานอนแบบนี้ แจบอม ยูคยอม มาร์ค ครูแจ็คสันเต้นท์เดียวกัน เดียวเราสามคนนอนด้วยกันดิ”ยองแจบอกก่อนจะเกาะแขนจินยองแน่นแล้วเดินไปเกาะแขนเล็กของแบมแบมอีกคน
“ทำไมอ่า? แบมอยากนอนกับพี่มาร์คอ่า”เสียงหวานบอกก่อนจะเบะปากออกมา
“เชื่อพี่เถอะแบมนะๆ”เสียงหวานอ้อนรุ่นน้องตัวเล็กทันที คนตัวเล็กมองก่อนจะพยักหน้ารับ จินยองเองก็ไม่ได้อะไรก็เลยตามเลย
“แต่ผมไม่ยอมอ่ะ”ยูคยอมบอกก่อนจะมองคนตัวเล็ก ยองแจเชิดหน้าขึ้นหนีทันที
“เอาเถอะน่า..”แจ็คสันตบบ่าของคนเป้นน้องก่อนจะยักคิ้วให้ยูคยอมมองก่อนจะยิ้มกว้าง แล้วหันมองคนตัวเล็กที่ยืนเชิดหน้าอยู่
“โอเค ..งั้นผมตกลง”ยูคยอมบอกก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ทุกคนได้แต่กลั้นขำ ก็คงมีแต่คนตัวเล็กที่เอาแต่เชิดหน้าไม่ยอมมองเด็กตัวโตเลยมองไม่เห็น ว่าอีกคนน่ะคิดอะไรอยู่
ค่ายนี้อาจจะไม่ธรรมดาก็ได้นะทุกคน..
“เจบีกางเต้นท์ให้หน่อยนะๆ”เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับร่างของคนตัวเล็ก แจบอมมองอีกคนที่เดินมาเกาะแขนแถมยังเอาหัวถูเป็นเชิงอ้อนให้อีก แจบอมเงยหน้ามองไปข้างแบมแบมนอนราบกับพื้นด้านข้างกันมียองแจนอนอยู่..
“เต้นท์เสียหรอ?”
“เปล่าแต่เขาสามคนหาทางกางแล้วแต่ว่า ..”คนตัวเล็กก้มหน้าก่อนจะทำเสียงเศร้าๆ ทำเอาอีกคนต้องเอามือขยี้ผมอีกคนเบาๆ
ดูก็รู้กางเต้นท์ไม่เป็นกันซักคน..
“เดียวไปกางให้รอแปบนึงนะ”แจบอมบอกก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มนิ่มก่อนจะวางของในมือลง แล้วเดินไปกางเต้นท์ให้ จินยองนั่งมองอีกคนกางเต้นท์ให้อย่างยิ้มๆ ส่วนแบมแบมเหมือนจะอินกับบรรยากาศไปนอนหลับไปจริงๆ..
“เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมง แบมแบมอ่า.. แจบอมกางเต้นท์เสร็จแล้วเข้าไปนอนดีๆสิ”เสียงของยองแจดังขึ้นแบมแบมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืน หัวกลมซบลงกับไหล่เล็กก่อนจะเดินเซไปเซมาเข้าเต้นไปยองแจถอนหานใจก่อนจะเดินตามเข้าไป
“กลางคืนนอนปิดเต้นท์ดีๆหล่ะ”แจบอมที่เดินสวนกันกับยองแจบอกคนตัวเล็กเบะปากทันที
“ระวังคนจากเต้นท์นายหล่ะสิไม่ว่า .. L”ยองแจบอกก่อนจะเดินเข้าเต้นท์ไป แจบอมเลิกคิ้วมองอย่างก่อนจะขำออกมาเบาๆก่อนจะเดินเข้าเต้นท์ตัวเองไป
“ใกล้ถึงเวลายังฮะพี่ยองแจ?”เสียงหวานของจินยองเอ่ยถาม ยองแจส่ายหน้าก่อนจะตอบกลับไป
“อีกตั้งชั่วโมงหนึ่งอ่ะ เก็บของต่อเถอะ”จินยองพยักหน้าก่อนจะเก็บของไปเรื่อยยองแจมองตรงกลางเต้นที่มีคนนอนแผ่อยู่เต้นถูกเปิดออกทำเอาคนสองคนต้องหันมอง ใบหน้าคมมองไปรอบๆก่อนจะหยุดตรงกลางเต้นอีกคนถอดรองเท้าก่อนจะเดินเขามานั่งแล้วจับหัวอีกคนให้วางบนตัก
“มีอะไรให้ช่วยไหมฮะ?”เสียงหวานของจินยองเอ่ยถาม เจ้าของเรือนผมสีแดงส่ายหน้าเบาๆก่อนจะนวดบนบริเวณขมับของอีกคนอย่างเบาๆมือ เสียงครางอือในลำคอดังขึ้นเรื่อยๆ อย่างพอใจคนตัวสูงมองหัวที่ปูดบวมของอีกคนก่อนจะมองนาฬิกา
“ไปก่อนหล่ะยองแจฝากด้วย”เสียงทุ้มบอกคนตัวเล็กที่เก็บของเสร็จมองคนทั้งคู่ยองแจพยักหน้ารับเบาๆ คนตัวสูงยกหัวอีกคนให้วางลงที่เดิมอย่างเบามือก่อนจะลุกเดินออกนอกเต้นท์ไป
“แบมแบมตื่นได้แล้วครูเรียกแล้วนะ”เสียงหวานของยองแจดังขึ้น พร้อมกับแขนเล็กๆที่เขย่าตัวอีกคนแรงๆ คนตัวเล็กปรือตาก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นนั่งมองไปรอบๆก่อนจะเดินออกไปทั้งๆที่ยังไม่ค่อยเต็มร้อยดี จินยองกับยองแจรีบตามคนตัวเล็กออกไปทันที
เพราะกลัวว่าอีกคนจะเดินลงทะเลมากกว่าจะไปถึงจุดที่นัดไว้น่ะ ..
“กิจกรรมเข้าค่ายของที่นี้ที่นักเรียนทุกคนต้องปฏิบัติคือมารับสมุดแล้วไปหารุ่นพี่แล้วจับคู่ด้วยไปยังซุ่มต่างๆที่ได้จัดเตรียมไว้ให้ถ้านักเรียนทำภารกิจเสร็จก็ให้คุณครูเขาเซ็นต์ทำให้ครบนะค่ะ ตอนกลางคืนก็มารวมตัวกันข้าวที่นี้ก่อนจะแยกย้ายนะค่ะ ส่วนห้องไหนจะจัดกองไฟบอกด้วยนะค่ะ..”เสียงของคุณครูสาวที่พูดผ่านทรโข่งดังขึ้นก่อนจะหยุดไปเล็กน้อย
“ทำไมหล่ะครับ?”เสียงของนักเรียนชายดังสวนไปทันที
“อ่อ คุณครูจะไปด้วยน่ะค่ะ ฮ่าๆ”คำตอบของครูสาวทำเอาฮาครื้นไปทั่วทั้งงาน นักเรียนหลายคนแยกย้ายกันไปจับคู่แบมแบมที่มองหาคนตัวสูงก็กะว่าจะจับคูแต่ไม่ต้องมองหาไกลกลุ่มก้อน(?)ของนักเรียนหญิงกำลังล้อมอีกคนไว้
“พี่มาร์ค!!!”เสียงหวานร้อนลั่นแต่เสียงเด็กผู้หญิงยังคงดังกลบอยู่ดี คนตัวเล็กได้แต่ถอนหายใจยาว
สงสัยต้องคู่คนอื่นหล่ะ -__-
“มาแล้วๆ”เสียงทุ้มดังขึ้นก่อนจะโผล่ให้เห็นกลุ่มผมสีแดงที่โผล่ออกมาก่อนแล้วตัวค่อยตามออกมา คนตัวเล็กยืนกอดอก คนตัวสูงปาดเหงื่อก่อนจะดึงมือที่กอดอกออกแล้วกุมมืออีกคนไว้ คนตัวเล้กยิ้มกว้างจนตาหยีมาร์คใช้มืออีกข้างที่ว่างขยี้ผมอีกคนเบาๆ
“เนียร์กับพี่ยองแจแล้วก็ยูคหายไปเลย..”คนตัวเล็กบอกก่อนจะยู่ปาก
“ชอบไม่ใช่หรอ?”เสียงทุ้มบอกทำเอาอีกคนเงยหน้ามองอีกคนทันที
????
“ก็ไม่มี ก ข ค ไง..”เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะกดยิ้มมุมปากทำเอาคนตัวเล็กอ้าปากค้างแก้มสองข้างขึ้นสีแดงจางๆ มือหนากระตุกมืออีกคนเบาๆก่อนจะเดินเข้าซุ้มที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ให้แค่ผ่านไปสองซุ้มแรกคนตัวเล็กก็งอแงแล้ว ..
“ไม่ทำแล้วอ่ะพี่มาร์ค เมื่อกี้แบมเผลอกินทรายเข้าไปด้วยไม่เอาแล้วนะ”คนตัวเล็วจับแขนอีกคนไว้ทันที
ก็เมื่อตอนเข้าซุ้มแรกให้เอาหน้าลงไปในอ่างน้ำแข็งโดยที่ข้อมือต้องผูกกับพี่ที่มาด้วยกันแล้วหาเหรียญสิบเหรียญอากาศมันร้อนก็พอเข้าใจ.. แต่ซุ้มให้สองให้เอาส่วนใดของหน้าก็ได้ของรุ่นพี่และรุ่นน้องเอาแอปเปิ้ลมาวางบนโต๊ะแต่เหมือนจะก้มเยอะไป..
กินทรายเข้าไปด้วย = =
“อีกแค่สองซุ้มเอง ทนไปก่อนสิหรืออีกสองวันเราจะมาทำ?”เสียงทุ้มบอกอย่างดุทำเอาคนตัวเล็กต้องพยักหน้าทันที อีกคนมาอย่างยิ้มก่อนจะยกมือมาปัดทรายที่ติดแก้มกลมเบาๆ
“ไปเถอะนะครับ”
“ได้เลยครับผม!”คนตัวเล็กบอกก่อนจะวิ่งนำออกไปมาร์ควิ่งตามก่อนจะเดินเข้าซุ้มไปพร้อมๆกับคนตัวเล็ก
“ซุ้มนี้ไม่ยากนะค่ะทำยังไงก็ได้ให้น้ำหมดถ้วยนี้ห้ามคายทิ้งนะค่ะ”คนตัวเล็กมองน้ำในแก้วที่มีสีเขียวแก่เข้มๆคนตัวเล็กยื่นให้อีกคนทันทีมาร์คมองก่อนจะยกรวดเดียวขึ้นดื่ม ทำเอาคนตัวเล็กเบิกตากว้างทันทีมือเล็กสองข้างแนบแก้มกร้านก่อนจะบีบปากอีกคนให้เปิดภายในปากก็ว่างเปล่า..
“พี่มาร์คทำไมกินคนเดียวหมดเลย เป็นยังไงมีอาการอะไรรึเปล่า T^T?”คนตัวเล็กรัวคำถามใส่ทันทีก่อนจะเบะปาก
“มันก็แค่ชาเขียวน่ะ”คนตัวเล็กก็ยังเบะปากอยู่ดี ยังไงก็ไม่เชื่อเพราะมองไปรอบๆตัวแล้ว
น้ำชาเขียวทำให้นักเรียนหลายคนเหมือนจะทำท่าจะอ้วกขนาดนี้เลยหรอ ..?
“ไปให้ครูเซ็นต์แล้วไปเถอะ”คนตัวสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะดึงอีกคนให้ลุกขึ้นตามหลังจากได้ลายเซ็นที่สามแล้วก็เหลือเพียงซุ้มสุดท้าย คนตัวเล็กที่เดินมาก็ต้องแปลกใจเหมือนเพื่อนของเขามาอยู่ที่นี้หมดเลย..
“พี่แจ็คสันคุ้มซุ้มนี้หรอฮะ?”เสียงหวานของคนตัวเล็กเอ่ยถาม อีกคนยิ้มก่อนจะพยักหน้าทันที
“เอ้าคนเต็มแล้วนะเรามาเริ่มเลยกันเลยนะครับ ซุ้มนี้อาจจะลำบากสำหรับใครหลายๆคนแต่มันไม่ยากเลยครับให้อมลุกอมให้หมด..”แจ็คสันอธิบายไปพร้อมกับแจกลูกอมเม็ดเล็กให้คู่หนึ่งเม็ดเดียว แบมแบมรับมาก่อนจะมอง
“มากันสองคนแต่อมแค่คนเดียวหรอครับ?”เสียงจากนักเรียนชายคนนึงถามขึ้น
“ก็พลัดกันมาอมสิเม็ดเล็กแค่นี้เองแต่ส่งกันปากต่อปากนะครับทุกคน”เสียงซุบซิบดังขึ้นทันทีมาร์คดึงลูกอมที่อยู่ในมือบางก่อนจะเอาเข้าปาก ทำเอาคนตัวเล็กเบิกตากว้างทันทียิ่มมือหนาที่รั้งคอเขาแล้วด้วย..
“อื้ออออ!!”เสียงครางดังขึ้นในลำคอเมื่ออีกคนประกบจูบเข้ามาลูกอมเม็ดเล็กเริ่มละลายแล้วมือลูบคออีกคนเบาๆเพื่อให้อีกคนเผยอปาก คนตัวเล็กแทบจะละลายแทบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าลูกอมเข้ามาในปากตอนไหนรู้อีกทีก็ตอนที่อีกคนถอนจูบไปแล้ว..
“พี่มาร์ค..”เสียงหวานเรียกอีกคนทันที คนตัวสูงมองก่อนจะยกมืออีกข้างที่ไม่ได้โอบคอเล็กเกลี่ยริมฝีปากบางที่เจ่อเล็กน้อยเบาๆ แก้มกลมทั้งสองข้างขึ้นสีระเรื่อ..
“ไปให้ครูเขาเซ็นต์กันเถอะ”คนตัวสูงลุกขึ้นก่อนจะยื่นมือมา
ไม่ไปได้ไหมแบบลุกไม่ไหวอ่ะ
ละ ลาย...
“แปบนึง.. ไม่ว่างกำลังเขิน”คนตัวเล็กบอกเสียงเบา มาร์คหยิบสมุดอีกคนก่อนจะเดินไปหาแจ็คสัน ที่ยืนมองคู่อื่นๆอยู่แจ็คสันยิ้มมุมปากก่อนจะเซ็นต์ให้ทั้งสองเล่ม มือหนารับสมุดมาแต่ยังไม่ทันได้เดินไปไหนอีกคนก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
“ชอบอ่ะดิ”มาร์คมองก่อนจะยักไหล่ให้
“ก็แล้วแต่จะคิด”แจ็คสันแถมจะยกเท้าขึ้นถีบคนตรงหน้าทันทีแต่ก็ได้แต่ข่มไว้แล้วให้ไปเซ็นต์ให้นักเรียนคนอื่นแทน คนตัวสูงเดินกลับมาก่อนจะฉุดให้อีกคนลุกขึ้นยืน คนตัวเล็กลุกตามอย่างว่าง่ายทั้งๆที่ไม่รู้ว่าอีกคนจะพาไปไหน?
“ไปไหนอ่ะพี่มาร์ค?”เสียงหวานเอ่ยถามอีกคนที่พาเขาเดินออกมาไกลเรื่อยๆ
“ไปที่ลับตาคน”
ไปที่ลับตาคน .. จะพาไปทำไมมมมมมมม
แบบว่า ..เขายังไม่พร้อมมม!
-/ -
.
เวลาก็ล่วงเลยจนถึงห้าโมงเย็นแล้ว กิจกรรมซุ้มต่างๆก็ปิดลงเด็กนักเรียนหลายคนแยกย้ายกันไปอาบน้ำก่อนจะมารวมตัวกันที่สถานที่นัด ยองแจมองเด็กตัวโตอย่างยูคยอมที่เดินถือถาดข้าวมาสองจานก่อนจะวางลงตรงหน้าเขา ยองแจมองไปรอบๆมีกองไฟหลายๆกองถูกก่อขึ้นเด็กหลายคนรวมตัวกันเป็นกลุ่มๆไป
“พี่ยองแจกินสิครับเดียวคนที่เหลือก็มาครับ”ยองแจมองก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ
“รอคนอื่นก่อน”คนตัวเล็กบอกก่อนจะนั่งชันเข่าแล้วกอดไว้ ยูคยอมเหล่มองก่อนจะนั่งลงข้างๆไม่นานเกินรอแจบอมเดินมากับมาร์คและแจ็คสันก่อนจะเดินไปหยิบจานข้าวแล้วมานั่งเป็นวง
“จินยองกับแบมแบมหล่ะ?”เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น แจบอมยืดตัวมองก่อนจะชี้ไปอีกทาง
“นั่นไงมาแล้ว”ยองแจมองสองคนที่มีมงกุฎดอกไม้สวมมาบนหัวได้ในมือก็มีอีกอันแบมแบมมาหยุดตรงหน้าอีกคนก่อนจะสวมมงกุฎให้ยองแจ
“ที่มาช้าไปทำอันนี้กันมาหรอ?”เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่มงกุฎที่สวมอยู่บนหัว ทำเอาแบมแบมกลั้นขำแทบปวดแก้ม ส่วนจินยองขำออกมาเสียงดังเลยทันที แต่ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นสีหน้าเหวี่ยงๆของมาร์คและแจบอม..
“เปล่าไม่ได้ทำเองตรงหาดใกล้เต้นมีกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่เขาทำให้อ่ะเลยอยู่คุยด้วยแปบนึงใจดีจริงๆ”แบมแบมบอกก่อนจะนั่งลงข้างๆคนตัวสูงที่ยื่นจานข้าวมาให้เงียบๆ คนตัวเล็กยิ้มกว้างก่อนจะรับจานมาแล็ววางตรงหน้า คนตัวสูงมองอย่างงงๆมือเล็กสองที่เอื้อมบีบแก้มกร้านเบาๆ
“งอนอะไรค่ะ? ฮ่าๆ”คนตัวเล็กปล่อยมือก่อนจะหัวเราะออกมา อีกคนไม่ตอบแต่กินข้าวต่อไปคนตัวกลั้นขำก่อนจะกินข้าวตรงหน้าบ้าง
ตอนนี้ทุกคนกำลังสงสัยหล่ะหลังพี่มาร์คบอกว่าจะพาไปที่หลับตาคนไปทำอะไรกัน ..
‘ พี่มาร์คพาแบมมาเต้นท์ทำไมอ่ะ? ’ คนตัวเล็กถามขึ้นหลังจากอีกคนจูงมือมาที่เต้นท์นอน มาร์คไม่ตอบแต่เดินเข้าเต้นท์ของคนตัวเล็กก่อนจะเปิดกระเป๋าเสื้อของอีกคนอย่างถือวิสาสะแล้วหาเสื้อจากกระเป๋า ทำเอาคนตัวเล็กงงไม่น้อย มือหนาหยิบเสื้อสีเข้มยื่นมาให้
‘ ตัวนี้แบมจะใส่นอนอ่ะ ’ คนตัวเล็กมองเสื้อยืดสีเทาตัวโคร่งที่ถูกยื่นมาพร้อมกับกางเกงขาวยาวสีชมพู..
‘ ก็เสื้อขาวมันเปียกไม่เห็นหรอ? ’ คนตัวเล็กก้มมองเสื้อที่เปียกน้ำจากฐานแรกก็แค่เสื้อขาวเปียกน้ำเขาก็ผู้ชายคนหนึ่งนะ..
‘ ไม่เห็นมีอะไรเลย.. ’ คนตัวเล็กก้มมองเสื้อตัวเองเสื้อสีขาวที่เปียกน้ำเป็นวงกว้างแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ เสียงหวานตอบกลับมา ก่อนจะมานั่งย่อตัวข้างๆคนตัวสูง อีกคนไม่ตอบแต่แตะลงที่เอวของคนตัวเล็กเบาๆ
‘ พะ พี่มาร์ค.. ’ เสียงหวานร้องเสียงเบาเมื่ออีกคนดึงให้เข้าให้นักคร่อมตักแกร่งไว้ มือเล็กทั้งสองข้างดันไหล่หนาเอาไว้ มือหนาจัดการถอดเสื้ออีกคนออก ผิวขาวเนียนปรากฏสู่สายตาทันที
‘ เสื้อขาวเวลาเปียกน่ะ ใส่กับไม่ใส่ก็เหมือนกันรู้ไหม? ’ ก่อนจะก้มลงขบเม้มที่อกบางจนเกิดรอย มือเล็กที่ดันไหล่ถูกรวบเอาไว้ด้วยมือเดียว ก่อนจะเอื้อมให้มากอดคอ
‘ อื้อ ..พี่มาร์คไม่เอานะ ’
‘ ก็พี่จะเอาอ่ะ.. ’ เสียงทุ้มบอก่อนจะกดจูบไปทั่วแผ่นอกบาง.. ล่องรอยสีกุหลาบเต็มไปทั่วอกบาง คนตัวสูงหยุดชะงักเมื่อหยดน้ำสีใสหยดลงที่แก้มมือหนาปาดออกก่อนจะเงยหน้ามอง
‘ ฮึก.. พี่มาร์คแบมไม่เล่นนะ แบมกลัว ’ มาร์คยิ้มก่อนจะหันไปคว้าผ้าขนหนูมาห่มตัวอีกคนไว้ก่อนจะกอดเอาไว้ ใบหน้าหวานซบลงกับไหล่กว้างก่อนจะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเรื่อยๆ มือหนาลูบหัวอีกคนอย่างเบามือ
‘ เข้าใจหรือยังว่าทำไมพี่ไม่อยากให้เราใส่เสื้อขาว ’ คนตัวเล็กที่ซบหน้าที่ไหล่กว้างเงยหน้ามองอีกคน นิ้วโป้งไล้วนเช็ดคราบน้ำตาตรงแก้มใสเบาๆ คนตัวเล็กเอียงคอมองมือหนาขยี้ผมอีกคนเบาๆ
‘ มันน่าปล้ำไง.. ’ เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหูเบาๆทำเอาคนตัวเล็กกระโดดลงจากตักแกร่งไปนั่งที่มุมเต้นท์แทน คนตัวสูงได้แต่มองแล้วก็หัวเราะเบาๆ
‘ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อกันครับ ’ คนตัวสูงบอกก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงมือหนาดึงคนตัวเล็กก่อนจะหยิบเสื้อสีขาวที่วางบนพื้นมาสวมให้กับอีกคนก่อนจะห่อผ้าอีกที มาร์คเดินออกนอกเต้นท์ก่อนจะเดินไปหยิบของสำหรับอาบน้ำเดินออกมาจากเต้นท์ ก็เจอคนตัวเล็กยืนส่งยิ้มมาให้
‘ อาบน้ำตรงไหนพี่มาร์ครู้หรอ? ’
‘ นู้นห้องน้ำสาธรณะอาบได้ ’ มาร์คที่ไปยังห้องน้ำที่อยู่ไกลออกไป คนตัวเล็กมองก่อนจะเดินนำไปมาร์คเดินไปคว้ามืออีกคนไว้ก่อนจะเดินไปพร้อมๆกัน..
“แบม เฮ้ย! แบม!!”เสียงหวานของจินยองตะโกนเรียกทำเอาคนที่นึกอะไรเพลินต้องสะดุ้งคนตัวเล็กเงยหน้ามองทุกคน ที่มองเขาหมดก่อนจะส่งยิ้มแห้งๆมาให้ คนตัวเล็กรีบกินข้าวทันทีเพราะของคนอื่นพร่องลงไปเลยแล้ว
“กินข้าวเสร็จยังมาหาอะไรเล่นกันดีกว่า”แจบอมบอกก่อนจะเก็บจานมาซ้อนๆกันไว้
“เล่นอะไรว่ะพี่ดึกขนาดนี้เนี่ยนะ”ยูคยอมถามขึ้น แจบอมดีดนิ้วดังเป๊าะก่อนจะชี้เข้าหาหน้าอีกคน
“ถามได้ดีเพราะว่ามันดึกแล้ว แปบนะ..”แจบอมยกจานกองโตออกไปทันที จินยองมองคนตัวโตที่เดินออกไปก่อนจะหันมองอีกห้าคนที่เหลือ
“ถ้าเจบีเล่นอะไรแปลกๆเดียวจัดการให้เองครับ”จินยองบอกก่อนจะส่งยิ้มกว้าง เจบีเดินกลับมาพร้อมกับหิ้วน้ำเปล่าแพคใหญ่มาด้านบนแพคน้ำมีขวดแก้วสีใสแจบอมวางของลงก่อนจะนั่งลง
“เล่นหมุนขวดกันเถอะ”แจบอมพูดขึ้น ทุกคนพยักหน้ารับทันที แจบอมยื่นขวดไปทางแจ็คสันทันที แจ็คสันรับมาก่อนจะมองหน้าอีกคนทันที
“ผู้อาวุโสเริ่มก่อนเลยครับ”แจบอมบอกอย่างติดตลก แต่เกือบถูกแจ็คสันเอาขวดแก้วฟาดซะแล้ว.. แจ็คสันวางขวดลงบนทรายก่อนจะหมุนขวดไปเรื่อยๆปากขวดที่หมุนเร็วๆค่อยๆหมุนช้าลงช้าลงเรื่อยๆจนไปหยุดที่หน้าของ..
ชเว ยองแจ
“เฮ้ย! ครูโกงแน่ๆอ่ะ”เสียงหวานบอกก่อนจะเบะปากเหมือนจะร้องไห้ทันที คนอื่นได้แต่กลั้นหัวเราะ
“ครูถามอะไรก็ได้ใช่ไหม? ..ชอบครูรึเปล่า??”เสียงทุ้มเอ่ยถามออกไป ตาเรียวเล็กเบิกกว้างก่อนจะก้มหน้าหนีทันที คนตัวเล็กเลือกที่จะไม่ตอบแต่หยิบขวดน้ำมาเปิดกินจนหมดขวดทันที แจ็คสันยื่นขวดไปทางมาร์คเจ้าตัวไม่พูดอะไรก่อนจะหมุนทันทีปากขวดไปหยุดที่ยูคยอมพอดี
“อ้าวโดนผมหรอ?”เสียงทุ้มบอกอย่างติดตลก มาร์คมองหน้าอีกคนนิ่ง
“ชอบแบมแบมหรอ? หรือนายชอบยองแจแล้วจริงๆ”
“…”คำถามที่มาร์คถามออกมาทำเอาทุกคนเงียบทันที ยองแจที่ก้มหน้าอยู่ต้องเงยหน้ามองอีกคนทันที ยูคยอมส่งยิ้มกว้างกลับไปให้รุ่นพี่หน้าหล่อเจ้าของผมสีแดงทันที ก่อนจะมองคนตัวเล็กที่มองมาทางเขาเช่นกัน
“เมื่อก่อนคงบอกได้เต็มปากว่าผมรักแบมแบมมาก แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเสมอ..”
“…”
“ตอนนี้ผมรักยองแจที่สุดและมั่นใจว่าจะรักตลอดไป”ยองแจมองใบหน้าของยูคยอม ที่จ้องมองมาทางเขาใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่คงไม่ได้โกหกเขาแน่นะ
ไม่ได้โกหกกันใช่ไหม?
.. เขาเองก็ไม่อยากเสียใจ
“เห้ยๆ มาต่อดีกว่าเนอะ..”เสียงทุ้มของเจบีบอกก่อนจะ หยิบขวดจากกองทรายมาหมุนขวดต่อขวบแก้วสีใสค่อยๆหมุนๆเร็วจนหมุนช้าลงเรื่อยๆ จนกระทั่งปากขวดมาหยุดที่หน้าของยองแจ..
“เฮ้ย! ทำไมโดนอีกแล้วอ่ะ?”เสียงหวานของยองแจดังขึ้น แจบอมยิ้มกริ่มก่อนจะมองยองแจที่ทำหน้าซีดเผือกลงเรื่อยๆ ยองแจมองหน้าอีกคนก่อนจะกระพริบตาปริบๆ เป็นเชิงอ้อน..
“สรุปชอบน้องยูคหรือคุณครูแจ็คสันอ่ะ?”ยองแจอ้าปากค้างทันที ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ
“อิมแจบอม! เอาน้ำเปล่ามาเลย!”แจบอมหัวเราะทันทีก่อนจะหยิบขวดน้ำเปล่าแล้วยื่นให้อีกคน ยองแจเปิดขวดน้ำก่อนจะยกขึ้นดื่มจนหมดขวด คนตัวเล็กถอนหายใจยาวก่อนจะมองขวดที่แจบอมส่งมาให้มือบางวางลงกับพื้นทรายก่อนจะออกแรงหมุน ขวดหมุนไปจนหยุดที่หน้าของยูคยอมพอดี..
“เคยชอบแบมหรอ?”เสียงหวานเอ่ยถามออกไปอย่างแผ่วเบา
“ก็แค่เคยครับ”เสียงทุ้มตอบกลับไปยองแจพยักหน้าเบาๆจินยองรับขวดมาก่อนจะหมุนเบาๆปากขวดไปหยุดที่ เพื่อนสนิทตัวเล็กทันที
“เนียร์ถามดีๆนะ..”เสียงหวานของคนตัวเล็กพูดดักที่ที่ทำเอาจินยองอ้าปากเหวอ จินยองพยักหน้ารับเบาๆ
“เมื่อไหร่จะขอพี่มาร์คเป็นแฟนอ่ะ?”เสียงหวานถามก่อนจะหัวเราะออกมาทันที
“เนียร์!!”
“แล้วเมื่อไหร่จะขอพี่เป็นแฟน?”คนตัวเล็กหันมองคนที่นั่งอยู่ข้างกำลังจ้องเขาอยู่ คนตัวเล็กกัดปากตัวเองแก้มใสสองข้างขึ้นสีระเรื่อทันที..
“ขออะไรเล่าพี่มาร์คอ่ะต้องขอแบมดิ..”เสียงหวานบอกก่อนจะก้มหน้าจนคางแทบชิดกับอก ทำเอาทุกคนมองอย่างเอ็นดูมือบางเอื้อมไปหยิบขวดก่อนจะออกแล้วหมุนขวด ขวดสีใสกำลังหมุนไปเรื่อยๆก่อนจะหยุดที่ตรงหน้าคนผมเทา..
“ถามพี่มาเลยคนน่ารัก”แบมแบมหลุดขำก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาอีกคนคนตัวเล็กจ้องหน้าอีกคนทันที แจบอมเลิกคิ้วมองคนตัวเล็กที่เดินมานั่งยองๆตรงหน้าเขา..
“พี่เคย ..กับเนียร์ป่ะหลังจากเรื่องนั้นอ่ะ?”เจบีมองอีกคนที่ป้องมือถามเบาๆ แจบอมเลยกวักมือให้อีกคนเขยิบหน้าเข้ามาใกล้แบมๆเอียงคอเข้าไปใกล้ก่อนจะกระซิบสามคำเบาๆ..
“อึ้บ ออก บ่อย..”
-
“เอ่อ.. ฮ่าๆ”คนตัวเล็กหัวเราะแก้เขินเบาๆก่อนจะมานั่งที่เดิม ยูคยอมหยิบขวดแก้วก่อนจะหมุนแรงๆ จนปากขวดหนุนจนไปหยุดที่หน้าคนตัวเล็ก
“เห้ยน้ำสามขวดแล้วนะ T^T”ยองแจโอดครวญทันทียูคยอมยิ้มกว้าง
“ถามว่าคืนนี้เต้นท์ซิบมันล็อคได้รึเปล่า?”ยูคยอมถามขึ้นทำเอาจินยองกับแบมแบมหันมองเพื่อนตัวเองทันที ยูคยอมมองสองคนที่มองมาก่อนจะยักไหล่ให้
“มันล็อคไม่ได้ทำไมเล่า!”ยองแจบอกก่อนจะชูกำปั้นเตรียมจะตีอีกคนทันที ยูคยอมส่ายหน้าก่อนจะหัวเราะเบาๆ เวลาล่วงเลยผ่านไปท้องฟ้ากลายเป็นสีดำสนิทแล้ว..
“เขาง่วงอ่ะไปก่อนนะ แบมไปเหอะ”จินยองบอกก่อนจะดึงแขนเพื่อนตัวเล็กให้ลุกเดินไปด้วยกัน ยองแจรีบลุกขึ้นตามคนทั้งสองไปทันที ยูคยอมมองก่อนจะยิ้มตามมาร์คมองอีกสามคนก่อนจะลุกขึ้นยืนบ้าง
“มาร์คไปไหนว่ะ?”เสียงทุ้มของแจบอมดังขึ้น มาร์คยักไหล่ก่อนจะเดินออกไปแจบอมส่ายหัวก่อนจะนั่งมองไปทะเลสีดำที่มีแสงจันทร์ที่ส่องลงมา แจ็คสันลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป ยูคยอมขยับมานั่งข้างๆอีกคนทันที
“พี่ผมขอโทษด้วยนะคราวนั้นที่ต่อยอ่ะ”
“ไม่หรอกสมควรโดนแล้ว”แจบอมบอกก่อนจะตบไหล่หนาของรุ่นน้องตัวโตเบาๆ ยูคยอมเท้าแขนไปด้านหลังก่อนจะมองทะเลตอนกลางคืนบ้าง
“พี่ทำไมนั่งมองทะเลไม่ไปนอนบ้างอ่ะ?”
“สมมติว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นี้มันผิด เป็นแกจะทำไงว่ะ?”ยูคยอมมองรุ่นพี่ผมเทาที่ถามเขา แต่ตากำลังมองที่ทะเล ยูคยอมถอนหายใจก่อนจะมองไปที่ทะเลอีกครั้ง
“ไม่รู้ดิพี่ผมไม่ค่อยเชื่อไอ้คำว่าสมมติอ่ะ ไอ้ที่สมมติกันแม่งก็มาจากเรื่องจริงทั้งนั้น..”ยูคยอมบอกก่อนจะยกมุมปากแล้วมองเสี้ยวหน้าอีกคน
“…”
“แต่ต่อให้ผมทำผิดยังไงร้ายแรงแค่ไหน ผมก็จะหยุดทำมันอย่างน้อยไอ้ที่ทำมาตั้งแต่ต้นจะได้น้อยลง แล้วถ้ายิ่งเป็นเรื่องทำผิดกับคนที่รักอีกแม่งโคตรเลวเลยพี่ผมไม่ทำหรอก..”คราวนี้แจบอมกลับรู้สึกว่าเหมือนโดนตบหน้าเต็มๆ.. ยูคยอมลุกขึ้นยืนแจบอมมองเด็กตัวโตที่กำลังจะเดินไปหันกลับมา
“ไม่รู้ว่าพี่จะทำอะไรมานะครับ แต่คำว่าโอกาสมักไม่มีซ้ำสอง”
“…”
“พี่คงรู้ดีว่าถ้าจินยองร้องไห้.. พี่ได้ตายคามือผมจริงๆแน่”เสียงทุ้มบอกก่อนจะเดินจากไป แจบอมถอนหายใจก่อนจะนอนลงกับพื้นทราย ดาวบนท้องฟ้าส่องประกายระยิบระยับ แต่ในหัวของอีกคนมีเรื่องให้คิดมากกว่าจะมากความสวยตรงหน้า..
“เนียร์พี่ขอโทษนะ”
.
คนตัวเล็กที่เข้ามานอนก็พลิกตัวไปมา.. พูดง่ายๆเขากำลังปวดฉี่เพราะเล่นเกมส์ของ อิม แจบอมแท้ๆ! ยองแจมองรุ่นน้องสองคนที่นอนหลับสนิทนี้ถ้าไม่บอกกันนึกว่ากำลังซ้อมตายอยู่ ..ขนาดเขาดิ้นขนาดนี้แล้ว ยองแจค่อยรูดซิปเปิดออก แสงจันทร์ที่ส่องลงมากับอากาศที่หวานเย็น
ครืด..
“อาจารย์ครับ อาจารย์ๆ”มือบางที่รูดเปิดเต้นท์ข้างกันก่อนจะพบว่าแจ็คสันนอนติดตรงซิบพอดี.. มือบางเขย่าที่แขนแกร่งเบาๆ ยองแจมองถัดไปเป็นเด็กตัวโตอย่างคิม ยูคยอมที่กำลังส่งยิ้มมาให้
“นี้ตื่นอยู่ทำไมไม่บอกเล่า ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
“ทำไมอ่ะครับพี่เดินไปเรื่อยๆก็มีครูอยู่นะครับ”เสียงทุ้มตอบกลับมาอย่างติดตลก แต่ยองแจไม่เล่นด้วยหรอกนะเขากลัวผี.. จะมาตลกอะไรตอนนี้
“ไม่เอากลัวผีเร็วๆดิ”ยองแจบอกเสียงเข้ม ยูคยอมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกมานอกเต้นท์แล้วรูดซิบปิดเบาๆ มือหนากุมมือเล็กเอาไว้ก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำสาธารณะที่ยังคงเปิดอยู่ ยองแจรีบวิ่งเข้าไปทันที ยูคยอมส่ายหัวก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงรออีกคน
“ขอบคุณนะที่มาเป็นเพื่อนน่ะ”ยองแจที่เดินออกมาฉีกยิ้มกว้าง ยูคยอมมองก่อนจะยิ้มบ้าง มือหนากุมมือเล็กอีกครั้ง
“จะพาไปไหนอ่ะไม่ใช่ทางไปเต้นท์ซักหน่อยยูคยอม เฮ้..”ยองแจที่กำลังจะร้องทวงอีกครั้งก็ต้องเงียบลงเพราะผ่านที่อยู่ตรงหน้า เหมือนเขากำลังยืนที่ผาเตี้ยมองออกไปเป็ทะเลกว้างใหญ่ ยูคยอมนั่งลงก่อนจะดึงอีกคนลงมานั่งตักแล้วกอดเอวบางเอาไว้
“นั่งทำไมเดี๋ยวเลอะ”เสียงหวานบอกก่อนจะตีมืออีกคน ยูคยอมยิ้มก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่ขึ้นไปอีก
“อยากให้พี่ดูสวยไหม?”
“สวยสิ สวยมากๆเลยทำให้นึกถึงบ้านเลยอ่ะ”เสียงหวานบอก ก่อนจะพิงลงที่อกแกร่ง ยูคยอมเอาคางเกยไหล่เล็กเอาไว้ มือหนากับมือเล็กสอดประสานก่อนจะวางลงตรงท้องของคนตัวเล็ก ผ่านไปหลายนาทีกับการซึมซับบรรยากาศดีๆ เสียงหวานก็เอ่ยถามออกมา
“ชอบฉันจริงหรือแค่อยากให้แบมแบมหึง ครูแจ็คสันก็ชอบจินยองสินะ..”
“พี่รู้..?”เสียงทุ้มถามสวนขึ้นทันที ยองแจถอนหายใจก่อนจะดันตัวเองออกจากอกอีกคน
“รู้สิ.. แค่ดูก็รู้วันนี้ตอนตอบคำถามไหนจะตอนที่คุ้มซุ้มครูเขานิ่งไปเลยนะตอนเห็นแจบอมคว้าคอจินยองมาจูบไหนจะตอนที่สองคนนั้นนั่งพักที่ซุ้มเราอีก ถ้าชอบเขากันก็อย่าทำแบบนี้เลย”ยองแจบอกก่อนจะลุกขึ้นยืนถ้าถามว่าตัวเขาเองว่าชอบใครเขาก็คงตอบไม่ได้
บางครั้งโลกก็สร้างให้คนสามคนหารกันไม่ลงตัวแต่ให้อยู่ด้วยกัน
แต่ต้องไม่ใช่กับเขา..
“พี่ยองแจ”เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับข้อมือเขาที่ถูกคว้าเอาไว้ ยองแจหันมองอีกคนที่จับมือเขาไว้ ใบหน้าของอีกคนกำลังจ้องมองเขาอยู่
“ปล่อยพี่เถอะแล้วไปบอกครูด้วยนะว่า อย่ามายุ่งกับพี่อีก”
“…”
“ฝันดีคิมยูคยอม”เสียงหวานทิ้งท้ายพร้อมกับมือหนาที่ปล่อยไป ยองแจสูดลมหายใจลึกแล้วเดินออกห่างจากอีกคนอย่างรวดเร็วก่อนจะหยุดยืนนิ่งมือเล็กแตะลงที่แก้มของตัวเองของเหลวบางอย่างกำลังไหลออกมา มันกำลังไหลออกจากตาของเขา..
น้ำตา
“ฮึก ..เล่นกับความรู้สึกคน มันตลกจริงๆแหละ”ยองแจพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินไปอย่างไม่มีจุดหมาย คนตัวเล็กถอนหายใจก่อนจะนั่งลงตรงหาดทรายที่เขานั่งเล่นเกมส์กัน คนตัวเล็กมองออกไปน้ำตามันเหือดแห้งไปหมดแล้ว ยกเว้นข้างในนี้
“เฮ้! มาทำอะไรตรงนี้จ้ะ?”
?
“อุ้บ!”
.
คนตัวเล็กที่ค่อยๆปรือตาขึ้นเพราะแสงที่ลอดเข้ามา คนตัวเล็กเปิดซิบออกก็เห็นรุ่นพี่น่าหน้านั่งกอดเข่าอยู่หน้าเต้นท์ กลิ่นเหล้าคลุ้งไปหมดมือเล็กวางลงบนไหล่เล็กเบาๆ ทำเอาอีกคนสะดุ้งก่อนจะนั่งนิ่งเหมือนเดิม คนตัวเล็กลองมองดีๆ ที่เสื้อของอีกคนมีรอยขาดเหมือนโดนกระชาก
“พี่ยองแจเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?”
“แบมแบม”เสียงหวานเรียกอีกคนก่อนจะกอดไว้แน่น แบมแบมลูบหลังอีกคนเบาๆเสียงเปิดเต้นท์ข้างกันดังขึ้นทำเอาคนตัวเล็กเงยหน้ามอง คนตัวสูงเจ้าของผมสีแดงมองทั้งคู่ก่อนจะเดินมาใกล้ๆ
“เป็นอะไรยองแจ? เสื้อนายขาดขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้น?”มือหนาแตะลงที่หลังอีกคน เสียงโหวกเหวกดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่วิ่งมาด้วย
“อ้าวยูคตื่นแล้วอ่อ? เกิดอะไรขึ้น?”
“เมื่อคืนพี่ยองแจโดนขี้เมาลากไปน่ะดีน่ะไปช่วยทันกะจะพาไปอาบน้ำแต่ห้องน้ำมันยังไม่เปิดกูเลยนั่งเป็นเพื่อนถึงเช้าให้เข้าไปนอนก็ไม่ยอมนอนเพราะเหล้าดันหกใส่ทั้งขวด นี้จะพาไปอาบน้ำอยู่”ยูคยอมบอกก่อนจะนั่งลงข้างคนตัวเล็ก
“แล้วออกไปทำอะไรดึกๆ?”
“ไม่มีอะไร..”กลายเป็นยองแจที่ตอบ แบมแบมมองอีกคนที่เดินเข้าเต้นท์ไปหยิบของแล้วเดินออกไป
.
แบมแบมที่อาบน้ำเสร็จเดินเข้ามานั่งในเต้นท์ยองแจก็ขอตัวนอนเพราะไม่ได้หลับทั้งคืน ส่วนจินยองก็สวนกันไปเมื่อกี้แบมแบมมองผมสีแดงที่โผล่เข้ามาในเต้นก่อนตัวจะเข้ามาซะอีก คนตัวสูงนั่งลงข้างๆอีกคนก่อนจะล้มตัวนอนลงที่ตักนิ่ม
“ไม่ไปนอนที่เต้นดีหล่ะแบบนี้ปวดคอหมด”คนตัวเล็กถามขึ้น มือเล็กก็บีบลงที่แก้มของคนตัวสูงที่นอนหนุนตักเขาจนยู่ยี่ไปหมด
“แจบอมบอกใครเข้าเต้นท์จะเห็นมันกับจินยอง.. ก็เลยมาอยู่ที่นี้”
“…”
“หน้าด้านจริง”คนตัวเล็กบอกเสียงเบา มาร์คมองก่อนจะซุกหน้าลงกับท้องแบน มือเล็กลูบหัวอีกคนอย่างแผ่วเบาๆไปจนได้ยินเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของคนตัวสูง ตาโตเหลือบมองรุ่นพี่อีกคนที่หลับสนิทก่อนจะหันกลับมองอีกคนที่หลับซบตักเขาอยู่
“แบมรักพี่มาร์คนะ นี้เก็บเอาเรื่องเกมส์เมื่อวานไปฝันเลย”เสียงหวานพูดพร้อมกับมือเล็กที่แตะลงที่แก้มกร้าน
“…”
“แต่ถ้าให้แบมขอเป็นแฟน แบมทำไม่ได้อ่ะเขิน”
“…”
“แต่พี่มาร์ค แบมมีอย่างหนึ่งที่แบมบอกเลยว่าแบมชนะทุกคนที่มาจีบพี่มาร์ค”
“…”
“คือแบมรักพี่ที่สุดไงครับ”เสียงหวานบอกพร้อมกับก้มลงมา ริมฝีปากสีหวานประทับที่ข้างแก้มก่อนจะผละออกไป โดยไม่เห็นว่ามีอีกคนกำลังยิ้มอยู่..
.
“เฮียเมื่อคืนอ่ะ ยองแจรู้ว่าเฮียชอบจินยอง แล้วขนาดโดนลากไปผมไปช่วยแล้วยังไม่ยอมคุยกับผมอีกแล้ว พี่ยองแจบอว่าอย่ายุ่งกับเขาอีกเอาไงดีอ่ะ?”ยูคยอมที่มานั่งที่ซุ้มเอ่ยถามขึ้น แจ็คสันเหลือมองน้องชายตัวเองก่อนจะเซ็นสมุดเสร็จแล้วเดินมานั่งข้างๆน้องชายตัวเอง
“แล้วยังไงว่ะแคร์อ่อ?”แจ็คสันถามขึ้น ยูคยอมเลิกคิ้วมองพี่ชายตัวเงอทันที
“เฮียจะทำอะไร?”
“รอคืนนี้เลยน้อง..”ยูคยอมมองพี่ชายตัวเองที่ตบไหล่เบาๆก่อนจะเดินไปคุมซุ้มต่อน มือหนายกขึ้นขยี้หัวตัวเองแรงก่อนจะถอนหายใจยาวแล้วพิงไปกับเก้าอี้ตัวยาว
แล้วเขายังชอบแบมแบมหรือเปล่า?
หรือว่าใคร ..?
.
“เจบีน่าเกลียดไปบอกคนอื่นแบบนั้นได้ยังไง!!”เสียงหวานบอกพร้อมกับตีอีกคนเบาๆ ก็คนตัวสูงน่ะสิดันไปบอกมาร์ค แจ็คสันแล้วก็ยูคยอมว่าใครเข้าเต้นท์จะเห็นตัวเองทำอะไรกับเขา
ลามกจริงๆ..
“เอ้า ก็พี่อยากอยู่กับเนียร์จริงๆนี้ก็จะชวน..”
เพี๊ยะ!!
“จะชวนอะไรพูดให้ดีๆนะเจบี”มือบางตีเข้าที่แขนแกร่งแรงๆ แต่คนตัวสูงกลับหัวเราะใส่แถมเสียงดังด้วย เลยเจอมือบางทั้งหยิกทั้งจิกเข้าที่แขนแกร่งจนเขียวช้ำทำเอาทีนี้เอาอีกคนพูดไม่ออกเลยทีเดียว..
“บ้า.. พี่จะชวนเราสวดมนต์”
ใครบอกอิม แจบอมกลัวเมียกัน..
อัพครบแล้วนะค่ะ
ฝากๆบอทฟิคที่น่ารักทุกคนด้วยนะ
รักคนอ่านทุกคนเย้ย
#ฟิคมฟบ
ความคิดเห็น